جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای حسنی

دکتر حمید صالحی، خانم مریم محسنی،
دوره 7، شماره 14 - ( 9-1396 )
چکیده

هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی سطح اضطراب تجربه‌شده داوران فوتبال ایرانی و پیش‌بینی سطح اضطراب رقابتی داوران بر اساس ابعاد خودآگاهی و سبک‌های مقابله بود. تعداد 113 داور مرد فوتبال به صورت داوطلبانه یک پرسشنامه ویژگی‌های فردی، مقیاس خودآگاهی [SCS؛ فنستین، شیِر، و باس (1)] و نسخه‌های اصلاح شده برای داوران ‌آزمون اضطراب رقابتی-ورزشی [SCAT؛ مارتنز، والی و بارتون (2)] و سیاهه سبک مقابله برای ورزشکاران [CSIA؛ انشل و کاسیدیس (3)] را تکمیل کردند. نتایج نشان داد داوران در یک رقابت سطوح پایین از اضطراب ورزشی (14.19 ± 3.54) را تحمل کرده‌اند. مشخص شد داوران در رویارویی با وقایع اضطراب‌زا اغلب از استراتژی‌های اجتنابی استفاده می‌کنند تا رویکردی. نتایج نشان داد سبک مقابله اجتنابی و ابعاد سه‌گانه خودآگاهی (خصوصی، عمومی، اجتماعی) همبستگی معناداری با اضطراب رقابتی داوران دارند. تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد خودآگاهی خصوصی و سبک مقابله‌ اجتنابی بهترین پیش‌بینی‌کننده‌های اضطراب رقابتی داوران هستند و درمجموع 25درصد از واریانس را تبیین می‌کنند. یافته‌ها نشانگر این است که اضطراب رقابتی داوران می‌تواند تحت تأثیر خودآگاهی و سبک مقابله اتخاذشده آنان در شرایط رقابتی باشد.   
لیدا متقیان، سامان نونهال، رضا مولودی، جعفر حسنی،
دوره 9، شماره 18 - ( 9-1398 )
چکیده

هدف از این پژوهش، بررسی ویژگی ‏های روان‏سنجی نسخۀ فارسی مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین در ورزشکاران رشتۀ پرورش‏اندام بود. به این منظور، 400 نفر از ورزشکاران مرد رشتۀ پرورش‏‏اندام، به صورت در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس تمایل به عضلانی بودن، مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین، پرسش‏نامۀ بررسی اختلال‏های خوردن، و مقیاس اختلال در عملکرد، پاسخ دادند. اعتبارِ مقیاس، بر اساس همسانیِ درونی بررسی شد. دامنۀ آلفای کرونباخ (76/0 تا 82/0) نشان داد که نسخۀ فارسی مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین، از اعتبارِ مطلوب برخوردار است. تحلیل عاملی تأییدی، از الگوی هفت عاملیِ مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین حمایت کرد. روابط درونی بین خرده‏مقیاس‏ها (22/0 تا 59/0) و روایی همزمانِ مقیاس (09/0 تا 78/0) نیز مناسب و رضایت‏بخش بود. نسخۀ فارسی مقیاس تجدید نظرشدۀ وابستگی به تمرین، ویژگی‏های روان‏سنجیِ رضایت‏بخشی در جمعیت ایرانی دارد و در موقعیت‏های مختلفِ بالینی و پژوهشی، قابل استفاده است.


ابراهیم نوروزی سید حسنی، فاطمه سادات حسینی، محمدکاظم واعظ موسوی،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین چشم ساکن و ذهن ساکن بر یادگیری پرتاب دارت بود. سی مرد جوان با میانگین سنی 28/3±53/24 سال به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به 3 گروه چشم ساکن، گروه ذهن ساکن و گروه کنترل تقسیم شدند. اجرای این پژوهش شامل پنج مرحله پیش‌آزمون، تمرینات به دو شیوه چشم ساکن و ذهن ساکن، یادداری اول، آزمون تحت فشار و یادداری دوم بود. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و روش های آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد مقادیر خطای شعاعی برای تمام گروه ها در اثر تمرین کاهش یافته بود(001/0p=). علاوه براین، خطای شعاعی پرتاب دارت برای گروه چشم ساکن به نسبت گروه های دیگر کاهش بیشتری یافته بود(001/0=(P، همچنین این کاهش در گروه ذهن ساکن بیشتر از گروه تمرین بدنی بود(001/0=(P. علاوه براین، نتایج نشان داد تنها گروه چشم ساکن و ذهن ساکن توانستند عملکرد خود را در آزمون تحت فشار حفظ کنند(001/0=(P. نتایج پژوهش حاضر، دو نوع تمرین چشم ساکن و ذهن ساکن را به عنوان ابزاری برای ایجاد شرایط یادگیری پنهان، پیشنهاد می کند.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Management and Motor Behavior

Designed & Developed by : Yektaweb