جستجو در مقالات منتشر شده


8 نتیجه برای طهماسبی

علی اکبر جابری مقدم، ابراهیم متشرعی، شهزاد طهماسبی بروجنی، جواد افشاری،
دوره 2، شماره 4 - ( 10-1391 )
چکیده

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر محیط­های مختلف تمرینی، نوع مهارت و تعامل این دو بر عملکرد در مراحل اکتساب و یادداری مهارت­های باز و بسته بود. جامعه آماری همه دانشجویان ساکن در کوی دانشگاه تهران در سال تحصیلی 88-89 بوده است. نمونه­ای 60 نفری به صورت در دسترس از بین افرادی که هیچ سابقه­ای در مهارت­های بدمینتون نداشتند برگزیده شدند. آزمودنی­ها  براساس پیش­آزمون در 6 گروه ده نفره  (غیررقابتی، رقابتی و ترکیبی) همسان­سازی شدند. آزمودنی­های هر شش گروه تمرینات خود را در محیط­های تعریف­شده به مدت 10جلسه و هر جلسه 40 کوشش انجام دادند. در این تحقیق از آزمون­های سرویس بلند بدمینتون برای اندازه­گیری مهارت باز و از آزمون تاس برای اندازه­گیری مهارت بسته استفاده شد. امتیازات آزمودنی­ها در مراحل آزمون از میانگین امتیاز ده­ضربه محاسبه شد. از آمار توصیفی برای تعیین شاخص­های میانگین و انحراف معیار و برای دستیابی به اهداف تحقیق از آزمون تحلیل واریانس دو­طرفه و تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر نشان داد تمرین در هریک از محیط­های تمرینی موجب افزایش اکتساب و یادداری هریک از مهارت­های مذکور در سطوحی متفاوت می­شود (05/0p<). همچنین نتایج تحلیل واریانس عاملی نشان داد که دو عامل مهارت و شرایط محیطی در هر دو مرحله اکتساب و یادداری غیرمعنی­دار، اما  هریک از مهارت­ها در تعامل با محیط تمرینی معنی­دار (05/0p<) بود. به­علاوه، تمرین هریک از مهارت­ها در محیطی واحد دارای سطوحی متفاوت از اکتساب و یادداری بود.
کریم بیگلر، محمدحسین علیزاده، محمد خبیری، فرشید طهماسبی، بنیامین قلیچ پور داشلی برون،
دوره 3، شماره 6 - ( 9-1392 )
چکیده

وقوع آسیب معمولاً در بیشتر ورزش­ها و بازی­ها مشاهده می­شود. دلایل زیادی برای وقوع آسیب­ها وجود دارند که جنبه روانی یکی از عوامل خطر شمرده شده است. مطالعات تجربی متعددی پیشنهاد می­کنند که عوامل روانی خاصی تعداد و شدت آسیب­های ورزشی را تحت تأثیر قرار می­دهد. به منظور بررسی ارتباط مهارت­های روانی و مؤلفه­های آن با  شدت آسیب در بازیکنان لیگ برتر استان تهران، 108 نفر از بازیکنان در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعات تحقیق ازطریق فرم گزارش آسیب و پرسش­نامه مهارت­های روانی اوتاوا-3 جمع­آوری شد. از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 95 درصد برای تحلیل داده­ها استفاده شد. 7/90 درصد آسیب­ها دست­کم 3-1 روز باعث دوری بازیکنان از تمرین یا مسابقه شده بودند و  بین مهارت­های روانی و مؤلفه­های آن (0001/0 =P) با  شدت آسیب بازیکنان فوتبال ارتباط معکوس و معناداری وجود داشت. برخورداری از سطح بالایی از مهارت­های روانی به بازیکنان فوتبال کمک می­کند تا بهتر بتوانند با موقعیت­های استرس­زا، که در ورزش اتفاق می­افتد، کنار بیایند و با آنها به­خوبی مقابله کنند و درنهایت احتمالا باعث کاهش شدت آسیب شوند.
شهزاد طهماسبی بروجنی، مهدی شهبازی، کیوان صالحی،
دوره 3، شماره 6 - ( 9-1392 )
چکیده

هدف تحقیق حاضر بررسی روایی و پایایی نسخه دوم پرسش­نامه فضای انگیزشی ادراک­شده در ورزش (PMCSQ-2) نیوتن و همکاران (2000) بود. بدین­منظور 533 نفر ورزشکار رشته­های تیمی با دامنه سنی 13 تا 23 سال  به صورت نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسش­نامه­ها را تکمیل کردند. بعد از  تکنیک ترجمه-بازترجمه، ده تن از متخصصان نسبت روایی محتوا  (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) را به­دست آوردند (66/0CVR=، 97/0CVI=). جهت تعیین روایی سازه پرسش­نامه­ها از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسش­نامه از ضریب آلفای کرونباخ و ثبات آن از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از آزمون-آزمون مجدد، استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که مدل اولیه PMCSQ-2 با 33 سؤال، برازش مطلوبی نداشت و با حذف 6 سؤال از پرسش­نامه، مدل نهایی با 27 سؤال شامل دو بُعد فضای تکلیف­محور و خودمحور شناسایی شد که شامل پنج عامل تلاش/ پیشرفت، نقش مهم و یادگیری مشارکتی، برای فضای تکلیف­محور (17 سؤال)  به­رسمیت­شناختن نابرابر و مجازات برای اشتباهات برای فضای خودمحور (10 آیتم) بود. این پرسش­نامه از شاخص­های برازندگی مطلق (054/0RMSEA=  ، 9/0= CFI)، همسانی درونی (618/0=&alpha) و ثبات (73/0=r) قابل قبولی برخوردار شد، که نشان­دهنده روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسش­نامه با 27 سؤال است. بنابراین می­توان از نسخه فارسی PMCSQ-2 به­عنوان ابزاری روا و پایا جهت بررسی فضای انگیزشی موجود در  جامعه ورزشکاران ایرانی با دامنه سنی 13 تا 23 سال استفاده کرد.
آقای محسن طهماسبی پور، دکتر فریده اشرف گنجویی، دکتر حمید سجادی،
دوره 8، شماره 16 - ( 9-1397 )
چکیده

نهضت داوطلبی و خدمات رسانی به جامعه، از پدیده های دنیای معاصر است. هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی تحلیل نیازمندی های سیستم اطلاعات مدیریت جذب داوطلبان ورزشی ایران بود. روش پژوهش، از نوع توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف کاربردی با متدولوژی یو ام ال و با استفاده از مدل طراحی شی گرای آر یو پی بود. ابزار، پرسشنامه محقق ساخته نگرش سنجی سیستمی مدیران بود، جامعه آماری شامل کلیه معاونین وزارت ورزش و جوانان و مدیران کل ستادی و کلیه روسا و نایب رئیسان و دبیران فدراسیون های ورزشی ایران بود. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود. روایی پرسشنامه، توسط اساتید مدیریت ورزشی و همچنین اساتید علوم نرم افزاری مورد تأیید واقع شد و پایایی آن بر اساس آزمون اسپیرمن- براون و ضریب آلفای کرونباخ 72/ و87/. به دست آمد. نتایج نشان داد: نیازمندی های سیستم اطلاعات مدیریت جذب داوطلبان ورزشی شامل: منابع انسانی، برنامه ریزی، ثبت نام و پذیرش، آشناسازی، مالی و تدارکات، آموزش و حمایتی، ارزیابی، پاداش و حفظ بود و ذینفعان داوطلبی ورزشی ایران شناسایی شد، نهایتاً الگوی تحلیل نیازمندیها ارائه گردید. شناسایی نیازهای اطلاعاتی، پایه و اساس مدیریت سیستم اطلاعاتی داوطلبی است، زیرا اگر شناخت از سیستم بخوبی انجام نشود، تعامل موثر بین داوطلبان و مدیریت سیستم اطلاعاتی پیش نخواهد آمد به همین منظور مبنای الگوی تحلیل نیازمندی های مدیریت سیستم های اطلاعاتی داوطلبان ورزشی شناسایی نیازهای اطلاعاتی است.
آقای سجاد عظیمی پناه، دکتر شهزاد طهماسبی بروجنی،
دوره 9، شماره 17 - ( 6-1398 )
چکیده

 مشاهده یک مدل به یادگیرنده امکان شکل دادن طرحی از عمل می‌دهد. همچنین، خودگفتاری مکالمه‌ای است که اجرا کننده‌گان از این طریق بر اجرایشان فکر کرده و باعث تقویت آن می‌گردند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشاهده‌ای، خودگفتاری و تلفیق آنها بر عملکرد پسران بود. نمونه‌های تحقیق حاضر را 60 نفر(24/25±1/12) از پسران مقطع چهارم و پنجم ابتدایی تشکیل داد که به صورت نمونۀ در دسترس انتخاب و پس از پیش‌آزمون سرویس والیبال ایفرد به 6 گروه خودگفتاری آموزشی، خودگفتاری انگیزشی، یادگیری مشاهده‌ای،تلفیق خودگفتاری آموزشی و یادگیری مشاهده‌ای، تلفیق خودگفتاری انگیزشی و یادگیری مشاهده‌ای و گروه کنترل تقسیم شدند و به مدت یک جلسه تحت مداخله مربوط به خود قرار گرفتند. شرکت کنندگان در روز اول در مرحله اکتساب وآزمون اکتساب و 48 ساعت بعد درآزمون یادداری و انتقال شرکت کردند و در تمامی مراحل خودکارآمدی آنها نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس دوراهه نشان داد در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بین همۀ گروه‌های تمرینی با گروه کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0 P≤). ولی بین گروه‌های تمرینی تفاوت معنی‌دار نبود هرچند با توجه به میانگین امتیازات، گروه‌های خودگفتاری آموزشی و ترکیب خودگفتاری و یادگیری مشاهده‌ای نسبت به سایر گروه‌ها عملکرد بهتری داشتند. این نتایج از به کارگیری عوامل شناختی خودگفتاری و یادگیری مشاهده‌ای و تلفیق یادگیری مشاهده‌ای و خودگفتاری آموزشی به عنوان تسهیل‌کننده یادگیری حمایت می‌کند.
شهزاد طهماسبی بروجنی، خانم معصومه کریم تجات،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده

در این پژوهش به بررسی بازخورد مبتنی بر نظریه توانایی ذاتی و توانایی افزایشی بر تعادل پویای زنان میانسال پرداخته شد. 29 زن میانسال (با میانگین سنی94/2 ±75/53) به صورت هدفمند انتخاب و سپس به صورت انتساب تصادفی در دو گروه مساوی بازخورد مبتنی بر توانایی ذاتی و توانایی افزایشی قرار گرفتند. هر دو گروه بعد از پیش آزمون تعادل پویا (آزمون عملکردی زمان برخاستن و راه رفتن) دستورالعمل های بازخوردی متفاوتی دریافت کردند. آزمون یادداری فوری در پایان جلسه مداخله و یادداری تاخیری یک روز بعد اجرا شد. همچنین آزمون انتقال هم به صورت تکلیف شناختی و هم دستکاری شئ انجام شد. تمام آزمون ها در سه مرحله اجرا و نمره میانگین هر یک ثبت گردید. نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معنی داری بین دو بازخورد در تعادل پویا (249/0=P) نشان نداد. همچنین، نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری نشان داد که تعادل پویا در زنان میانسال تحت تاثیر هر دو بازخورد مبتنی بر توانایی ذاتی (0005/0=P) و بازخورد مبتنی بر توانایی افزایشی (000003/0=P) قرار گرفته است. در نتیجه، جدای از نوع بازخورد مبتنی بر توانایی ها، اثر بخشی هر دو نوع بازخورد در تعادل پویا مورد تایید قرار گرفت. بدین مفهوم که، آثار کوتاه مدت در هر دو گروه نشان از بهبود معنی دار تعادل پویا از پیش تا پس آزمون و یادداری فوری بود. همچنین آنچه در نتایج اثبات شد این بود که به نظر می رسد تکالیف ثانویه شناختی بیش از حرکتی می تواند تعادل را مختل کند.


اقای امین امینی، دکتر شهزاد طهماسبی بروجنی، دکتر الهه عرب عامری، پروفسور حسن عشایری،
دوره 10، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده

در همه فعالیت های ورزشی، توانایی هدایت چشم به مناطق مطلوب از بافت محیط، در زمان مناسب، برای رسیدن به سطح بالایی از خبرگی و عملکرد ضروری است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین تغییرات ویژگی-های چشم آرام، طی اجرای یک مهارت هدف‌گیری پرتابی واکنش پذیر، تحت تقاضای مختلف محیطی بود که جهت شناسایی اثرات ادراکی-شناختی بر فرایندهای زیربنایی مربوط به عملکرد انجام گرفت. بدین منظور 8 ورزشکار مرد (28-22 سال) دارای حداقل 5 سال سابقه فعالیت ورزشی در رشته دارت؛ به صورت همتراز شده متقابل تحت چهار شرایط قید محیط به اجرای تکلیف هدف‌گیری پرتابی پرداختند. عوامل تقاضای محیط، شامل تعامل شرایط تنظیمی (ثابت / در حال حرکت) و تغییرپذیری بین کوششی (با / بدون تغییرپذیری)، چهار سطح مختلف محیطی را جهت ایجاد واکنش در حین اجرای مهارت هدف‌گیری پرتابی ایجاد نمود و ویژگی-های مربوط به رفتار خیرگی به طور مداوم در هر سناریو ثبت شد. در هر یک از قیود محیطی 10 کوشش 20 ثانیه ای گرفته شد. ویژگی های رفتار خیرگی با استفاده از دستگاه ردیابی حرکات چشم مدل Dikablis Professional Wireless ثبت و تحلیل آن با نرم افزار DLab، سیستم پردازش اطلاعات و با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. نتایج نشان داد، تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات چشم آرام در قیود مختلف محیطی وجود داشت (001/0P≤ ) سریع ترین آغاز چشم آرام در بافت ثابت بدون تغییرپذیری بین کوششی مشاهده شد و بافت های در حرکت بدون تغییر پذیری بین کوششی  و با تغییرپذیری بین کوششی نسبت به سایر بافت های محیطی به ترتیب از طولانی ترین طول دوره و پایان تثبیت برخوردار بودند. به طور کلی به نظر می رسد قیود محیطی می تواند اثر عمیقی بر ویژگی های چشم آرام داشته باشد که می تواند به عنوان عامل مهمی در یادگیری مهارت های حرکتی توسط مربیان درنظرگرفته شود.

یاسر خنجری، الهه عرب عامری، مهدی شهبازی، شهزاد طهماسبی، فریبا بهرامی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات الگوی EMG طی یادگیری مهارت دارت در دست برتر و غیر برتر بود. نمونه های پژوهش حاضر را 10 نفر از دانشجویان غیر ورزشکار با میانگین سنی 5/2±23 تشکیل دادند که به دو گروه دست برتر(5 نفر) و دست غیربرتر(5 نفر) تقسیم شدند. به منظور اندازه گیری عملکرد در سطح اجرا و تغییرات فعالیت EMG از آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج در سطح اجرا کاهش معنی دار خطای مطلق پرتاب دارت و در سطح عضلات افزایش فعالیت EMG به همراه کاهش هم انقباضی عضلات را در مراحل اکتساب و یادداری در هر دو گروه نشان داد(05/0>P). همچنین، بین فعالیت EMG در گروه دست برتر و غیر برتر پس از اکتساب مهارت تفاوت معنی دار وجود نداشت(05/0<P). به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که همزمان با تغییرات نسبتا ثابت اجرا طی یادگیری مهارت دارت، تغییرات نسبتا ثابتی در الگوهای EMG نیز بوجود می آید، به طوری که مفهوم یادگیری حرکتی در سطح عضلات نیز قابل مشاهده است. همچنین، نتایج این تحقیق از وجود یک برنامه حرکتی یکسان برای کنترل دست برتر و غیر برتر حتی در شرایط کنترل انتقال دو سویه حمایت کرد.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Management and Motor Behavior

Designed & Developed by : Yektaweb