3 نتیجه برای بهزادنیا
اقای بهزاد بهزادنیا، دکتر مالک احمدی، اقای جواد امانی،
دوره 7، شماره 13 - ( 1-1396 )
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی ساختار عاملی پرسشنامه خودتنظیمی انگیزش در تربیت بدنی دانشگاهی بود. تعداد 277 دانشجو به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای از بین دانشجویان دانشگاه‌های شهر ارومیه انتخاب شدند. نتایج تحلیل عامل اکتشافی پنج عامل را برای ساختار پرسشنامه با 03/71 درصد کل واریانس تبیینشده مشخص کرد. نتایج تحلیل عامل تأییدی نشان داد که مدل پنج عاملی برازش مناسبی با داده‌ها در نمونه دانشجویان دارد. همچنین، ارتباط مثبت و معنادار ابعاد انگیزش درونی و تنظیمات خودپذیر با لذت از تربیت بدنی و میل به ادامه فعالیت بدنی، از اعتبار همزمان پرسشنامه حمایت میکند. نتایج آلفای کرونباخ بالای 75/0 برای تمامی عامل‌ها، بیانگر پایایی مناسب پرسشنامه در تربیت بدنی دانشگاهی میباشد. یافته‌ها بیانگر آن است که این ابزار اندازه‌گیری با روایی و پایایی مطلوبی برای سنجش خودتنظیمی انگیزشی در تربیت بدنی دانشگاهی میباشد. بعنوان یک نتیجه، نتایج اهمیت رشد انگیزش خود-مختاری در تربیت بدنی، همانطور که با پیامدهای مطلوب رفتاری در ارتباط است، را نشان میدهد.
محمد تقی اقدسی، بهزاد بهزادنیا،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده
این پژوهش خودکارآمدی تمرینی و شاخص های بهزیستی را بر اساس جهت گیری های مختلف نسبت به فعالیت ها را در جانبازان و معلولین جسمی-حرکتی مقایسه کرد. 123 نفر از جانبازان و معلولین جسمی- حرکتی در شهرهای ارومیه و تبریز پرسشنامه های خودکارآمدی تمرینی، انگیزه لذت گرایی و فضیلت گرایی برای فعالیت ها، عاطفه مثبت و منفی و سرزندگی ذهنی را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که تنها انگیزه فضیلت گرایی با عاطفه مثبت و سرزندگی ارتباط مثبتی داشت. خودکارآمدی تمرینی با بهزیستی فضیلت گرا رابطه مثبت داشت. تفاوت معناداری بین چهار نوع جهت گیری در زندگی در شاخص عاطفه مثبت و سرزندگی وجود داشت. افرادی که دارای میزان بالاتری از فضیلت-گرایی بودند، درجات بالاتری از عاطفه مثبت و سرزندگی ذهنی را به نسبت افرادی که میزان پایین تری از فضیلت گرایی و لذت گرایی (زندگی تهی) داشتند. همچنین افرادی که دارای میزان بالاتری از هر دو فضیلت گرایی و لذت گرایی بودند (زندگی کامل) دارای میزان بالاتری از عاطفه مثبت به نسبت افراد با زندگی تهی هستند. نتایج نقش مهم فضیلت گرایی در بهزیستی جانبازان و معلولین جسمی - حرکتی نشان می دهد، و ترکیب این دو نوع انگیزه می تواند مرتبط با بهزیستی بهینه در این گروه از افراد باشد.
دکتر محمد تقی اقدسی، دکتر بهزاد بهزادنیا، اقای حیدر مهدی درویش الدریساوی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
درک ما از تأثیر بازی‌های زمین کوچک در مقایسه با روش‌های آموزش محدود است. ازاین‌رو هدف این مطالعه مقایسه نقش بازی‌های زمین کوچک و شیوه آموزش سنتی بر خلاقیت فردی و تیمی فوتبالیست‌های مبتدی 12-11 سال بود. برای انجام این مطالعه از بین همه کودکان 12-11 سال عراق که در کلاسهای فوتبال ثبت‌نام کرده بودند. 30 فراگیر به روش در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه آموزش به روش سنتی و بازی‌های زمین کوچک تقسیم شدند. در ابتدا پیش‌آزمون به روش تحلیل فیلم گرفته شد و سپس آزمودنی‌ها به مدت 16 هفته و هر هفته 4 جلسه یک‌ساعته توسط مربیان مختص خود مهارت‌های فوتبال را در زمین 7*7 تمرین کردند. درنهایت پس‌آزمون مطابق با پیش‌آزمون ارزیابی شد. تحلیل فیلم بر اساس نظر دو متخصص و متناسب با اعمال از قبل شناسایی‌شده انجام شد. نتایج به روش توصیفی و تحلیل آنوای 2*2 در SPSS-24 آنالیز شدند. نتایج مطالعه در بخش توصیفی نشان داد اعمال مناسب، اعمال خلاق و اورجینال در گروه بازی‌های زمین کوچک در مقایسه با گروه سنتی رشد بیشتری داشته است. در این راستا اعمال نامناسب کاهش بیشتری نشان داده است. در بخش آزمون‌های استنباطی نتایج نشان داد اثر آزمون و آزمون*گروه برای اعمال مناسب معنادار است و اثر آزمون برای اعمال کل نیز نتیجه مشابه را نشان داد. در این راستا می‌توان گفت بازی‌های زمین کوچک با قرار دادن بازیکن در یک محیط کوچک باعث می‌شود تا فراگیر موقعیت بیشتری برای اجرا و زمان کمتری برای تصمیم‌گیری داشته باشد که این موضوع منجر به بهبود خلاقیت در ورزش‌های تیمی مانند فوتبال می‌شود.
