13 نتیجه برای شهبازی
شهزاد طهماسبی بروجنی، مهدی شهبازی، کیوان صالحی،
دوره 3، شماره 6 - ( 9-1392 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی روایی و پایایی نسخه دوم پرسشنامه فضای انگیزشی ادراکشده در ورزش (PMCSQ-2) نیوتن و همکاران (2000) بود. بدینمنظور 533 نفر ورزشکار رشتههای تیمی با دامنه سنی 13 تا 23 سال به صورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامهها را تکمیل کردند. بعد از تکنیک ترجمه-بازترجمه، ده تن از متخصصان نسبت روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) را بهدست آوردند (66/0CVR=، 97/0CVI=). جهت تعیین روایی سازه پرسشنامهها از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ و ثبات آن از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از آزمون-آزمون مجدد، استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که مدل اولیه PMCSQ-2 با 33 سؤال، برازش مطلوبی نداشت و با حذف 6 سؤال از پرسشنامه، مدل نهایی با 27 سؤال شامل دو بُعد فضای تکلیفمحور و خودمحور شناسایی شد که شامل پنج عامل تلاش/ پیشرفت، نقش مهم و یادگیری مشارکتی، برای فضای تکلیفمحور (17 سؤال) بهرسمیتشناختن نابرابر و مجازات برای اشتباهات برای فضای خودمحور (10 آیتم) بود. این پرسشنامه از شاخصهای برازندگی مطلق (054/0RMSEA= ، 9/0= CFI)، همسانی درونی (618/0=&alpha) و ثبات (73/0=r) قابل قبولی برخوردار شد، که نشاندهنده روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسشنامه با 27 سؤال است. بنابراین میتوان از نسخه فارسی PMCSQ-2 بهعنوان ابزاری روا و پایا جهت بررسی فضای انگیزشی موجود در جامعه ورزشکاران ایرانی با دامنه سنی 13 تا 23 سال استفاده کرد.
دکتر مهدی شهبازی، خانم فریبا حسن بارانی،
دوره 7، شماره 13 - ( 1-1396 )
چکیده
ابزارها و روش‌هایی که بتوانند منجر به شناخت و بررسی متغیرهای تحلیل حرکت شوند کمک شایانی به شناخت حرکت و علوم حرکتی خواهند کرد و بخش حیاتی آزمایشگاه‌های علوم حرکتی و ورزشی خواهند بود. «ابزار تحلیل حرکت انسان بر پایه سنجش زوایای مفصلی در صفحه ساجیتال» بدین منظور طراحی شد تا اطلاعات مربوط به تحلیل حرکت را در اختیار محققان، مربیان و درمانگران قرار دهد. پس از اینکه ابزار مذکور طبق طرح‌های تخصصی مهندسین الکترونیک و مکانیک ساخته شد، مورد آزمایش قرار گرفت تا اینکه چهارمین طرح ساخته شده نهایی شده و در تاریخ 21/05/1393 با شماره 83557 ثبت گردید. برای بررسی اعتبارسنجی از 20 شرکت کننده (10 زن و 10 مرد) با بهره گیری از سیستم تحلیل حرکت با دوربین‌های مادون قرمز و ابزار پژوهش حاضر خواسته شد تا یک تکلیف پرتابی را انجام دهند. برای بررسی میزان روایی و پایایی از خطای ریشه میانگین مربعات (RMSE) و همبستگی پیرسون در سطح آماری 01/0 استفاده شد. در پایان نتایج حاکی از این بود که ابزار ساخته شده قابلیتی کاربردی دارد و از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است به طوری که میزان روایی 98/0 و پایایی 95/0 گزارش گردید.
اقای علی اکبر حسین نژاد، دکتر سعید صادقی بروجردی، دکتر مهدی شهبازی،
دوره 8، شماره 15 - ( 5-1397 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین هوش هیجانی با جهت گیری ورزشی در مردان ورزشکار رشته های برخوردی و غیر برخوردی بود. روش پژوهش توصیفی _ پیماشی و جامعه آماری تحقیق، 200 شرکت کننده رشته های برخوردی (هندبال، فوتسال، بسکتبال، کاراته، کونگ فو) و غیربرخوردی (تنیسرویمیز، شطرنج، شنا، والیبال، ژیمناستیک) شهر سنندج بود که بطور تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان دو پرسشنامه هوش هیجانی لان و همکاران (2009) و پرسشنامه گیل و دیتر (1998) را تکمیل نمودند. و با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره و z فیشر در سطح معناداری (سطح 05/0≥p) تحلیل شد. نتایج تحلیل آماری همبستگی نشان داد ارتباط معناداری بین هوش هیجانی و مولفه های جهت گیری ورزشی در ورزشکاران برخوردی و غیربرخوردی، وجود دارد. هم چنین ارتباط میان هوش هیجانی و جهت گیری ورزشی در رشته های برخوردی و غیربرخوردی تفاوت معنادار وجود ندارد. براساس یافته های تحقیق توصیه میشود به منظور موفقیت ورزشکاران برخوردی و غیر برخودری، راهبردهای جهت گیری ورزشی به ورزشکاران آموزش داده شود.
آقای محمد باقر عالی، دکتر مهدی شهبازی،
دوره 9، شماره 17 - ( 6-1398 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی صوری، محتوایی و پایایی نسخۀ فارسی پرسشنامه تصویرسازی حرکتی کودکان MIQ-C بود. پرسشنامه اصلی با استفاده از روش ترجمه-بازترجمه به زبان فارسی برگردان شد برای استانداردسازی و معتبرکردن پرسشنامه، ده نفر از متخصصین رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی پرسشنامهها را به منظور تعیین نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا تکمیل کردند. بعد از یک مطالعه مقدماتی، اصلاحات لازم لحاظ شد. سپس پایایی پرسشنامه با دو روش آزمون-آزمون مجدد و آلفای کرونباخ بررسی شد. پس از بررسی نتایج روایی، یعنی نسبت روایی محتوا بیش از 62/0 و شاخص روایی محتوایی بیشتر از 79/0 حاصل شد. پایایی آن از روش همسانی درون طبقهای با مقدار بیشتر از 70/0 تأیید شد. برای سنجش توانایی تصویرسازی کودکان میبایست از یک ابزار قابل اعتماد استفاده نمود. با توجه به نتایج بهدست آمده در این پژوهش، پرسشنامه فراهم آمده برای استفاده از پایایی مطلوب و روایی مناسبی برخوردار است.
مهدی شهبازی، اکبر بهلول، شقایق مدبری،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده
دستگاه اندازه گیری هماهنگی حرکتی بین فردی و درون فردی برای قرار دادن اطلاعات مربوط به هماهنگی حرکات انسان در دسترس محققان، مربیان و درمان گران، طراحی و ساخته شده است. برای بررسی اعتبارسنجی این ابزار از 28 شرکت کننده با بهره گیری از آزمون هماهنگی دودستی دستگاه وینا و ابزار پژوهش حاضر خواسته شد تا تکلیف هماهنگی حرکتی دودستی، دوپایی و بین فردی را انجام دهند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد ابزار پژوهش حاضر در هماهنگی حرکتی دودستی در فاکتور میانگین کل زمان دسته (88/0r=) و صفحه گردان (96/0r=) و در فاکتور میانگین درصد زمان خطای دسته (89/0r=) و صفحه گردان (87/0r=) از روایی بالایی برخوردار است. همچنین نتایج آلفای کرونباخ نیز نشان داد ابزار پژوهش حاضر در هماهنگی حرکتی دودستی در فاکتور میانگین کل زمان دسته (89/0r=) و صفحه گردان (97/0r=) و در فاکتور میانگین درصد زمان خطای دسته (81/0r=) و صفحه گردان (85/0r=) از پایایی مناسبی برخوردار است. همچنین، در هماهنگی حرکتی دوپایی در فاکتور میانگین کل زمان پدال ها (90/0r=) و در فاکتور میانگین درصد زمان خطای پدال ها (83/0r=) و در هماهنگی حرکتی بین فردی در فاکتور میانگین کل زمان (91/0r=) و در فاکتور میانگین درصد زمان خطا (80/0r=) نیز نتایج، بیانگر پایایی قابل قبول بود. لذا استفاده از ابزار پژوهش حاضر را می توان به آزمایشگاه های علوم ورزشی در کلیه موسسات آموزش عالی، فدراسیون ها و مربیان ورزشی، بیماران و مراکز توانبخشی ها، کلینیک های درمانی و فیزیوتراپی پیشنهاد کرد.
خانم معصومه رحیمی زاده، آقا مهدی شهبازی،
دوره 11، شماره 21 - ( 4-1400 )
چکیده
بازخورد خاص به یک رویداد خاص، اجرای تکلیف به دلیل قابلیت اکتساب مهارت و عملکرد قابل انعطاف، اشاره می کند و در حالی که بازخورد عام یک عملکرد ذاتی را نشان می دهد. هدف پژوهش، تعیین میزان تأثیر بازخورد عام و خاص بر یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال در کودکان بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی و به لحاظ هدف کاربردی بود که با استفاده از 60 نفر از کودکان که در چهار گروه ۱۵ نفره قرار گرفتند، انجام شد. آزمودنی ها شش پرتاب آزاد بسکتبال در مرحله اکتساب را اجرا کردند، که بعد از پرتاب سوم، آزمودنی ها با توجه به گروه مربوطه بازخورد مثبت (عام یا خاص) و همچنین بعد از پرتاب ششم، بازخورد منفی دریافت کردند و بعد از نیم ساعت یادداری انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون های تحلیل واریانس دوعاملی و آزمون اندازه های تکراری در سطح معنی داری ۰۵/۰ استفاده شد. نتایج نشان داد که بازخورد خاص در هر دو گروه نسبت به بازخورد عام به میزان معنی داری مؤثرتر بوده و موجب بهبودی بیشتر عملکرد شد. این نتایج نشان دهنده اهمیت عبارت مورد استفاده در بازخورد می باشد هرچند این عبارات ممکن است تأثیر فوری بر عملکرد نداشته باشند ولی با بالا بردن انگیزه، عملکرد ضعیف را بهبود میدهد.
دکتر لاله همبوشی، دکتر الهه عرب عامری، دکتر مهدی شهبازی، دکتر رسول زیدآبادی،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارت‌های حرکتی ظریف در کودکان 7 و 8 ساله بود. بدین منظور، 107 نفر از دانشآموزان کلاس اول دبستان شهرستان سبزوار به‌صورت هدفمند (شرایط اقتصادی و فرهنگی یکسان، سلامت جسمانی و ذهنی و دید کامل با یا بدون عینک) انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت(هر گروه 32 نفر) و یک گروه کنترل (43 نفر) قرار گرفتند. پس از برگزاری پیشآزمون، آزمودنی‌های گروههای آزمایشی، به مدت 6 هفته و هر هفته، سه جلسه 45 دقیقهای به تمرین پرداختند و سپس پسآزمون در دو گروه برگزار شد. پس از بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها و همگنی واریانس‌ها به‌وسیله آزمون شاپیروویلک و لوین از آزمون تحلیل کوواریانس به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS 19 استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارت‌های حرکتی ظریف کودکان 7 و 8 ساله تأثیر معنیداری دارد؛ اما بین این دو شیوه تمرینی تفاوت معنیداری وجود نداشت. این نتایج هم‌راستا با فرضیه حرکت نشان داد، مسئله‌ی مهم در رشد ادراکی و ادارکی- حرکتی توجه فرد به محرکهای بینایی در محیط بوده و وجود حرکت در تمرینات بینایی الزامی نمی‌باشد.
آقای حامد اصولی، دکتر مهدی شهبازی، دکتر الهه عرب عامری،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده
تحقیقات اندکی به بررسی اثر تعاملی خودکنترلی بر روی نوع خودالگودهی پرداخته‌اند. هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر ارائه راهبردهای مختلف بازخورد خودکنترلی از طریق راهبردهای خودالگودهی بر یادگیری مهارت شوت سه‌گام بسکتبال بود. بدین منظور 60 دانش‌آموز مبتدی پسر 11-13 ساله راست‌دست به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد. سپس بهطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. یکی از گروه‌ها در بین بلوک‌ها و گروه دیگر قبل از جلسه تمرینی نوع بازخورد خودالگودهی (بهترین عملکرد یا عملکرد کلی در اجرای مهارت شوت سه‌گام) را انتخاب مینمود و برای هر یک از این گروه‌ها یک گروه جفتشده انتخاب شد. برنامه تمرینی به مدت 6 جلسه و در دو هفته ارائه شد. پیشآزمون، آزمون یادداری و انتقال در 12 کوشش گرفته شد. نتایج تأثیر معنیداری را بین امتیازات پیشآزمون با آزمون یادداری و انتقال نشان داد(001/0P≤)، همچنین گروه بازخورد خودکنترلی در طول جلسات و گروه بازخورد خودکنترلی قبل از جلسات با همدیگر و با گروههای جفتشده در آزمون یادداری و انتقال تفاوت معنیداری داشتند(001/0P≤)، در حالیکه بین گروههای جفتشده تفاوت معنیداری وجود نداشت(001/0P≥). این نتایج نشاندهنده تأثیر بیشتر بازخورد خودکنترلی در طول جلسات است که بر خودمختاری بیشتر یادگیرنده به عنوان یکی از نیازهای روانشناختی برای بهینه‌سازی یادگیری، تأکید دارد.
زهرا قدیمی کلاته، مهدی شهبازی، سید فردین قیصری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر بازخورد خودالگودهی خودتنظیمی در مقایسه با بازخورد خودالگودهی دامنهای، در تکلیف سرویس تنیسی والیبال بود. بدین منظور، دو گروه از افراد مبتدی و نیمهماهر، در دو زیر گروه بازخورد خودالگودهی خودتنظیمی و بازخورد خودالگودهی دامنهای، مهارت سرویس تنیسی والیبال را در شش جلسه تمرین کردند. طرح تحقیق شامل اندازهگیری عملکرد سرویس تنیسی والیبال در پیشآزمون، پسآزمون، آزمون یادداری و آزمون انتقال بود. در هر جلسه، زیرگروه بازخورد خودتنظیمی خودالگودهی، متناسب با تعداد بازخوردهایی که زیرگروه بازخورد خودالگودهی دامنهای دریافت کرده بودند، جفت شدند و انتخاب می کردند که بازخورد خودالگودهی بعد از کدام کوشش ارائه گردد. نتایج نشان داد که هر دو شیوه ارائه بازخورد در هردو گروه بهطور معناداری باعث بهبود سطح عملکرد آزمودنیها در پس آزمون، آزمون یادداری وانتقال شد(05/0>P). همچنین گروه مبتدی از بازخورد خودالگودهی خودتنظیمی بیشتر از بازخورد خودالگودهی دامنهای در آزمون انتقال سود بردند (05/0>P)؛ درحالیکه گروه نیمهماهر از بازخورد خودتنظیمی و دامنهای در آزمون انتقال به یک اندازه سود بردند (05/0<P). بهنظر می‌رسد مزایای خودتنظیمی در خودالگودهی هم قابل تعمیم است. بنابراین استفاده از اثر خودتنظیمی در بازخورد خودالگودهی، در آموزش سرویس تنیسی والیبال، در گروههای مبتدی و ماهر به مربیان و معلمان ورزشی پیشنهاد میشود.
مهران داودی، الهه عرب عامری، مهدی شهبازی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر خودتنظیمی حاصل از تمرینات بازخورد زیستی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در شرایط تحت‌فشار بود. شرکتکنندگان 28 دانشجوی پسر مقطع کارشناسی بودند (با میانگین سنی 21/81 و انحراف استاندارد 1/45±) که به شیوه در دسترس انتخاب شدند به صورتی که راست‌دست بودند و تجربه‌ای در پرتاب دارت و کار با دستگاه‌های بازخورد زیستی نداشتند. این تعداد به‌صورت تصادفی و همگن به چهار گروه بازخورد زیستی دیداری، شنیداری، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. تعداد جلسات تمرین بازخورد زیستی 4 جلسه بود که به همراه جلسات پیشآزمون، پسآزمون و یادداری در 4 هفته برگزار شد. نتایج تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌های تکراری نشان داد که تمرین بازخورد زیستی دیداری، شنیداری و ترکیبی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در شرایط تحت‌فشار تأثیر معنیداری داشته است (P<0/05). با توجه به یافته‌های تحقیق پیشنهاد میشود برای یادگیری مهارت پرتاب دارت و مهارت‌هایی مشابه و نزدیک به مهارت پرتاب دارت و همچنین بازخورد دهی جلسات بازخورد زیستی از بازخورد زیستی دما و پاسخ گالوانیک پوست، به‌صورت دیداری، شنیداری و یا ترکیبی استفاده شود و استفاده از بازخورد زیستی ترکیبی در اولویت قرار گیرد تا شاهد بهترین نتایج بود.
دکتر شقایق مدبری، دکتر مهدی شهبازی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف مطالعه: تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین انگیزه مشارکت ورزشی و وضعیت اجتماعی- اقتصادی جوانان شهر تهران می‌پردازد. روش کار: این تحقیق توصیفی- همبستگی بوده و به روش میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه جوانان مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی در چهار منطقه تهران (شمال، جنوب، شرق و غرب) بود. 130 نفر به صورت تصادفی و در دسترس بعد از مراجعه به باشگاه‌های ورزشی انتخاب شدند و پرسشنامه های وضعیت اجتماعی- اقتصادی و انگیزه مشارکت ورزشی را تکمیل کردند. نتایج: یافته همبستگی پیرسون نشان داد که بین مؤلفه های انگیزه مشارکت ورزشی و خرده مقیاس های وضعیت اجتماعی – اقتصادی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (05/0≥p). بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر بیانگر رابطه معنی داری بین میزان درآمد، طبقه اقتصادی، سطح تحصیلات والدین (پدر و مادر) و انگیزه مشارکت ورزشی بود. خانواده های با درآمد و طبقه اقتصادی بالا و متوسط انگیزه بیشتری به مشارکت در فعالیت های بدنی دارند. سطح تحصیلات والدین بخصوص پدران نقش مهمی در تشویق و ترغیب فرزاندان به مشارکت های ورزشی دارد.
سارا باقری، مهدی شهبازی، فضل اله باقرزاده،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
افراد برای اجرای تکالیف مشترک، نیاز به هماهنگی دارند و هدف یکسانی را دنبال میکنند. هدف این پژوهش بررسی مکانیزم‌های پیش‌بین درهماهنگی بین‌فردی بازیکنان نخبه طناب‌زنی بود. روش پژوهش توصیفی و کاربردی بود و جامعه آماری را 24 بازیکن نخبه طناب‌زنی (14 تا 18 سال) تشکیل دادند. شرکتکنندگان به مدت هشت هفته تکالیف مختلف طناب‌زنی (طنابزدن انفرادی و دونفره در مسافتهای یکسان یا متفاوت با فرود همزمان) را تا رسیدن به اجرای صحیح و بدون بازخورد تمرین کردند. محقق برای ثبت سهبعدی حرکات پای بازیکنان و طناب‌ها از دستگاه تحلیلحرکتی وایکان استفاده کرد و پارامترهای فضایی و زمانی را مورد بررسی قرار داد. نتایج t مستقل، تحلیلواریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و تحلیلواریانس یک‌راهه نشان داد: افراد در متغیرهای زمان آغازحرکت، انحراف‌زمانی دست‌و‌پا، انحراف‌زمانی در چرخش طناب و نقطه‌فرود، همانند یکدیگر هستند (05/0 P>)، درحالیکه بین ارتفاع پرش و زمان حرکت آنها تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 P≤). بدینترتیب بازیکنان برای هماهنگشدن با هم در تکالیف مختلف، حرکت یکدیگر را شبیهسازی میکنند و سهم تلاش آنها برای هماهنگ شدن، ربطی به ویژگی‌های تکلیف ندارد. در واقع با افزایش دشواری و تقاضای تکلیف مشترک، میزان هماهنگی بین‌فردی و به تبع آن توانایی پیش‌بینی افراد افزایش می‌یابد.
یاسر خنجری، الهه عرب عامری، مهدی شهبازی، شهزاد طهماسبی، فریبا بهرامی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات الگوی EMG طی یادگیری مهارت دارت در دست برتر و غیر برتر بود. نمونه های پژوهش حاضر را 10 نفر از دانشجویان غیر ورزشکار با میانگین سنی 5/2±23 تشکیل دادند که به دو گروه دست برتر(5 نفر) و دست غیربرتر(5 نفر) تقسیم شدند. به منظور اندازه گیری عملکرد در سطح اجرا و تغییرات فعالیت EMG از آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج در سطح اجرا کاهش معنی دار خطای مطلق پرتاب دارت و در سطح عضلات افزایش فعالیت EMG به همراه کاهش هم انقباضی عضلات را در مراحل اکتساب و یادداری در هر دو گروه نشان داد(05/0>P). همچنین، بین فعالیت EMG در گروه دست برتر و غیر برتر پس از اکتساب مهارت تفاوت معنی دار وجود نداشت(05/0<P). به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که همزمان با تغییرات نسبتا ثابت اجرا طی یادگیری مهارت دارت، تغییرات نسبتا ثابتی در الگوهای EMG نیز بوجود می آید، به طوری که مفهوم یادگیری حرکتی در سطح عضلات نیز قابل مشاهده است. همچنین، نتایج این تحقیق از وجود یک برنامه حرکتی یکسان برای کنترل دست برتر و غیر برتر حتی در شرایط کنترل انتقال دو سویه حمایت کرد.
