6 نتیجه برای طهماسبی بروجنی
علی اکبر جابری مقدم، ابراهیم متشرعی، شهزاد طهماسبی بروجنی، جواد افشاری،
دوره 2، شماره 4 - ( 10-1391 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر محیطهای مختلف تمرینی، نوع مهارت و تعامل این دو بر عملکرد در مراحل اکتساب و یادداری مهارتهای باز و بسته بود. جامعه آماری همه دانشجویان ساکن در کوی دانشگاه تهران در سال تحصیلی 88-89 بوده است. نمونهای 60 نفری به صورت در دسترس از بین افرادی که هیچ سابقهای در مهارتهای بدمینتون نداشتند برگزیده شدند. آزمودنیها براساس پیشآزمون در 6 گروه ده نفره (غیررقابتی، رقابتی و ترکیبی) همسانسازی شدند. آزمودنیهای هر شش گروه تمرینات خود را در محیطهای تعریفشده به مدت 10جلسه و هر جلسه 40 کوشش انجام دادند. در این تحقیق از آزمونهای سرویس بلند بدمینتون برای اندازهگیری مهارت باز و از آزمون تاس برای اندازهگیری مهارت بسته استفاده شد. امتیازات آزمودنیها در مراحل آزمون از میانگین امتیاز دهضربه محاسبه شد. از آمار توصیفی برای تعیین شاخصهای میانگین و انحراف معیار و برای دستیابی به اهداف تحقیق از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد تمرین در هریک از محیطهای تمرینی موجب افزایش اکتساب و یادداری هریک از مهارتهای مذکور در سطوحی متفاوت میشود (05/0p<). همچنین نتایج تحلیل واریانس عاملی نشان داد که دو عامل مهارت و شرایط محیطی در هر دو مرحله اکتساب و یادداری غیرمعنیدار، اما هریک از مهارتها در تعامل با محیط تمرینی معنیدار (05/0p<) بود. بهعلاوه، تمرین هریک از مهارتها در محیطی واحد دارای سطوحی متفاوت از اکتساب و یادداری بود.
شهزاد طهماسبی بروجنی، مهدی شهبازی، کیوان صالحی،
دوره 3، شماره 6 - ( 9-1392 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی روایی و پایایی نسخه دوم پرسشنامه فضای انگیزشی ادراکشده در ورزش (PMCSQ-2) نیوتن و همکاران (2000) بود. بدینمنظور 533 نفر ورزشکار رشتههای تیمی با دامنه سنی 13 تا 23 سال به صورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامهها را تکمیل کردند. بعد از تکنیک ترجمه-بازترجمه، ده تن از متخصصان نسبت روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) را بهدست آوردند (66/0CVR=، 97/0CVI=). جهت تعیین روایی سازه پرسشنامهها از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ و ثبات آن از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از آزمون-آزمون مجدد، استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که مدل اولیه PMCSQ-2 با 33 سؤال، برازش مطلوبی نداشت و با حذف 6 سؤال از پرسشنامه، مدل نهایی با 27 سؤال شامل دو بُعد فضای تکلیفمحور و خودمحور شناسایی شد که شامل پنج عامل تلاش/ پیشرفت، نقش مهم و یادگیری مشارکتی، برای فضای تکلیفمحور (17 سؤال) بهرسمیتشناختن نابرابر و مجازات برای اشتباهات برای فضای خودمحور (10 آیتم) بود. این پرسشنامه از شاخصهای برازندگی مطلق (054/0RMSEA= ، 9/0= CFI)، همسانی درونی (618/0=&alpha) و ثبات (73/0=r) قابل قبولی برخوردار شد، که نشاندهنده روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسشنامه با 27 سؤال است. بنابراین میتوان از نسخه فارسی PMCSQ-2 بهعنوان ابزاری روا و پایا جهت بررسی فضای انگیزشی موجود در جامعه ورزشکاران ایرانی با دامنه سنی 13 تا 23 سال استفاده کرد.
آقای سجاد عظیمی پناه، دکتر شهزاد طهماسبی بروجنی،
دوره 9، شماره 17 - ( 6-1398 )
چکیده
مشاهده یک مدل به یادگیرنده امکان شکل دادن طرحی از عمل می‌دهد. همچنین، خودگفتاری مکالمه‌ای است که اجرا کننده‌گان از این طریق بر اجرایشان فکر کرده و باعث تقویت آن می‌گردند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشاهده‌ای، خودگفتاری و تلفیق آنها بر عملکرد پسران بود. نمونه‌های تحقیق حاضر را 60 نفر(24/25±1/12) از پسران مقطع چهارم و پنجم ابتدایی تشکیل داد که به صورت نمونۀ در دسترس انتخاب و پس از پیشآزمون سرویس والیبال ایفرد به 6 گروه خودگفتاری آموزشی، خودگفتاری انگیزشی، یادگیری مشاهده‌ای،تلفیق خودگفتاری آموزشی و یادگیری مشاهده‌ای، تلفیق خودگفتاری انگیزشی و یادگیری مشاهده‌ای و گروه کنترل تقسیم شدند و به مدت یک جلسه تحت مداخله مربوط به خود قرار گرفتند. شرکت کنندگان در روز اول در مرحله اکتساب وآزمون اکتساب و 48 ساعت بعد درآزمون یادداری و انتقال شرکت کردند و در تمامی مراحل خودکارآمدی آنها نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس دوراهه نشان داد در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بین همۀ گروه‌های تمرینی با گروه کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0 P≤). ولی بین گروه‌های تمرینی تفاوت معنیدار نبود هرچند با توجه به میانگین امتیازات، گروه‌های خودگفتاری آموزشی و ترکیب خودگفتاری و یادگیری مشاهده‌ای نسبت به سایر گروه‌ها عملکرد بهتری داشتند. این نتایج از به کارگیری عوامل شناختی خودگفتاری و یادگیری مشاهده‌ای و تلفیق یادگیری مشاهده‌ای و خودگفتاری آموزشی به عنوان تسهیل‌کننده یادگیری حمایت می‌کند.
شهزاد طهماسبی بروجنی، خانم معصومه کریم تجات،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده
در این پژوهش به بررسی بازخورد مبتنی بر نظریه توانایی ذاتی و توانایی افزایشی بر تعادل پویای زنان میانسال پرداخته شد. 29 زن میانسال (با میانگین سنی94/2 ±75/53) به صورت هدفمند انتخاب و سپس به صورت انتساب تصادفی در دو گروه مساوی بازخورد مبتنی بر توانایی ذاتی و توانایی افزایشی قرار گرفتند. هر دو گروه بعد از پیش آزمون تعادل پویا (آزمون عملکردی زمان برخاستن و راه رفتن) دستورالعمل های بازخوردی متفاوتی دریافت کردند. آزمون یادداری فوری در پایان جلسه مداخله و یادداری تاخیری یک روز بعد اجرا شد. همچنین آزمون انتقال هم به صورت تکلیف شناختی و هم دستکاری شئ انجام شد. تمام آزمون ها در سه مرحله اجرا و نمره میانگین هر یک ثبت گردید. نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معنی داری بین دو بازخورد در تعادل پویا (249/0=P) نشان نداد. همچنین، نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری نشان داد که تعادل پویا در زنان میانسال تحت تاثیر هر دو بازخورد مبتنی بر توانایی ذاتی (0005/0=P) و بازخورد مبتنی بر توانایی افزایشی (000003/0=P) قرار گرفته است. در نتیجه، جدای از نوع بازخورد مبتنی بر توانایی ها، اثر بخشی هر دو نوع بازخورد در تعادل پویا مورد تایید قرار گرفت. بدین مفهوم که، آثار کوتاه مدت در هر دو گروه نشان از بهبود معنی دار تعادل پویا از پیش تا پس آزمون و یادداری فوری بود. همچنین آنچه در نتایج اثبات شد این بود که به نظر می رسد تکالیف ثانویه شناختی بیش از حرکتی می تواند تعادل را مختل کند.
اقای امین امینی، دکتر شهزاد طهماسبی بروجنی، دکتر الهه عرب عامری، پروفسور حسن عشایری،
دوره 10، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده
در همه فعالیت های ورزشی، توانایی هدایت چشم به مناطق مطلوب از بافت محیط، در زمان مناسب، برای رسیدن به سطح بالایی از خبرگی و عملکرد ضروری است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین تغییرات ویژگی-های چشم آرام، طی اجرای یک مهارت هدف‌گیری پرتابی واکنش پذیر، تحت تقاضای مختلف محیطی بود که جهت شناسایی اثرات ادراکی-شناختی بر فرایندهای زیربنایی مربوط به عملکرد انجام گرفت. بدین منظور 8 ورزشکار مرد (28-22 سال) دارای حداقل 5 سال سابقه فعالیت ورزشی در رشته دارت؛ به صورت همتراز شده متقابل تحت چهار شرایط قید محیط به اجرای تکلیف هدف‌گیری پرتابی پرداختند. عوامل تقاضای محیط، شامل تعامل شرایط تنظیمی (ثابت / در حال حرکت) و تغییرپذیری بین کوششی (با / بدون تغییرپذیری)، چهار سطح مختلف محیطی را جهت ایجاد واکنش در حین اجرای مهارت هدف‌گیری پرتابی ایجاد نمود و ویژگی-های مربوط به رفتار خیرگی به طور مداوم در هر سناریو ثبت شد. در هر یک از قیود محیطی 10 کوشش 20 ثانیه ای گرفته شد. ویژگی های رفتار خیرگی با استفاده از دستگاه ردیابی حرکات چشم مدل Dikablis Professional Wireless ثبت و تحلیل آن با نرم افزار DLab، سیستم پردازش اطلاعات و با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. نتایج نشان داد، تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات چشم آرام در قیود مختلف محیطی وجود داشت (001/0P≤ ) سریع ترین آغاز چشم آرام در بافت ثابت بدون تغییرپذیری بین کوششی مشاهده شد و بافت های در حرکت بدون تغییر پذیری بین کوششی و با تغییرپذیری بین کوششی نسبت به سایر بافت های محیطی به ترتیب از طولانی ترین طول دوره و پایان تثبیت برخوردار بودند. به طور کلی به نظر می رسد قیود محیطی می تواند اثر عمیقی بر ویژگی های چشم آرام داشته باشد که می تواند به عنوان عامل مهمی در یادگیری مهارت های حرکتی توسط مربیان درنظرگرفته شود.
خانم سوسن تعبدی، دکتر شهزاد طهماسبی بروجنی، دکتر مرجان نامجو،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
تحقیقات پیشین حاکی از اثربخشی مداخلات مربی محور و والدین محور بر کودکان اختلال هماهنگی رشدی بوده است اما بررسی این دو رویکرد در کودکان کمتوان ذهنی انجام نشده است. لذا، هدف این پژوهش، مقایسه رویکرد آموزشی والدین محور و مربی محور بر تبحر حرکتی و رشد شناختی کودکان کمتوان ذهنی آموزشپذیر بود. 40 دختر مبتلا به کمتوان ذهنی آموزشپذیر شهرستان جهرم به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی والدین محور (80/1 ± 70/7) و مربی محور (91/0 ± 10/8) تقسیم شدند. در مرحله پیشآزمون شرکتکنندگان آزمون رشد شناختی (نرمافزار مداخلات شناختی مغز من) را انجام دادند. پس از آن، آزمون تبحر حرکتی (بروینینکز اوزرتسکی) در محیط مدرسه از تمام شرکتکنندگان به عمل آمد. مداخله برای گروه مربی محور توسط مربی در مدرسه به شیوه انفرادی، انجام شد و برای گروه والدین محور، توسط والدین در محیط خانه به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه 45 دقیقهای انجام شد. بعد از اجرای پس آزمون، نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد که تمرینات مربی محور نسبت به والدین محور موجب بهبود تبحر حرکتی و رشد شناختی شد (05/0≥P). همچنین تمرینات والدین محور نیز موجب بهبود مهارتهای ظریف شد(05/0≥P).
