7 نتیجه برای فارسی
دکتر بهروز عبدلی، دکتر علیرضا فارسی، اقای جواد ریاحی فارسانی،
دوره 5، شماره 10 - ( 9-1394 )
چکیده
خودگفتاری نوعی گفتگوی درونی فرد با خود است که به وسیله‌ی آن شخص دریافت‌ها و احساسات درونی خود را تعبیر و تفسیر می‌کند، ارزیابی خود را تنظیم کرده و تغییر می‌دهد و برای خود دستورالعمل‌هایی تعیین می نماید. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو نوع خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر الگوی هماهنگی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال بود، تا مشخص شود که هر یک از انواع خودگفتاری چه تاثیری بر نیاز‌های مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (الگوی هماهنگی، دقت) دارند. به این منظور 20 بازیکن بسکتبال مرد با میانگین سنی 5/5±5/23 سال که حداقل 5 سال سابقه‌‌ی فعالیت در رشته‌‌ی ورزشی بسکتبال را داشته و در یکی از لیگهای معتبر کشور بازی میکردند بعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق اجرای مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دو مرحله بدون استفاده از خودگفتاری و با استفاده از خودگفتاری (آموزشی و انگیزشی) طی دو جلسه با فاصله‌‌ی زمانی 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو مرحله آزمون دادههای مربوط به الگوی حرکتی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال ثبت شد و از اطلاعات کینماتیکی ثبت شده برای محاسبه ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ دست پرتاب به منظور بررسی الگوی هماهنگی استفاده شد. برای تحلیل آماری، دادهها بدست آمده در دو دسته آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها) و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون t وابسته) تحلیل شد. نتایج نشان داد که تنها استفاده از خودگفتاری آموزشی به طور معنیداری موجب بهبود دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد(002/ p=، 388/4 =(9)t). همچنین بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال اختلاف معنیداری به نفع خودگفتاری آموزشی مشاهد شد(001/ = p، 364/14= (18، 1) F ، 444/ = h2). همچنین بررسی نتایج نشان داد که خودگفتاری آموزشی به طور معنیداری (048/ p=، 288/2 =(9)t) موجب کاهش ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ و در نتیجه بهبود هماهنگی درون عضوی آرنج- مچ در اجرای پرتاب آزاد بسکتبال میشود. در مجموع نتایج نشان داد که استفاده از خودگفتاری آموزشی به منظور بهبود اجرای مهارتهای که نیازمند هماهنگی حرکتی و دقت در اجرا هستند، سودمند است و بر استفاده از خودگفتاری انگیزشی به این منظور برتری دارد.
خانم فهیمه حبیبی فر، دکتر علیرضا فارسی، دکتر بهروز عبدلی،
دوره 8، شماره 16 - ( 9-1397 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر انجام همزمان تکالیف شناختی که دو مولفه حلقه واج شناختی و لوح دیداری-فضایی حافظه کاری را فعال می کنند بر الگوی راه رفتن افراد سالمند بود. بدین منظور، 12 سالمند سالم با دامنه سنی 65-70 سال به صورت در دسترس از سراهای محله شهر تهران انتخاب شدند و تکلیف راه رفتن را به صورت توازن متقابل در سه شرایط آزمایشی مجرد، همزمان با تکلیف دیداری–فضایی و همزمان با تکلیف واج شناختی اجرا کردند. در حین آزمون، کوشش های راه رفتن توسط دستگاه تجزیه و تحلیل حرکت ثبت و داده های مرتبط با الگوی راه رفتن با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سه شرایط آزمایشی در زمان گام، آهنگ گام برداری، تغییرپذیری دامنه شتاب و عرض گام تفاوت معناداری وجود دارد (0.05p< ) و فعال شدن لوح دیداری-فضایی در مقایسه با حلقه واج شناختی تداخل بیشتری در راه رفتن ایجاد می کند. بنابراین به نظر می رسد لوح دیداری-فضایی حافظه کاری در طرح ریزی و اجرای تکلیف راه رفتن نقش داشته باشد.
حسام رمضان زاده، بهروز عبدلی، علیرضا فارسی، محمدعلی سنجری،
دوره 9، شماره 18 - ( 9-1398 )
چکیده
تحقیق حاضر به بررسی اثر یکپارچگی بینایی–شنوایی بر انتقال عمل- ادراک میپردازد.40 آزمودنی در چهار گروه بینایی، بینایی–شنوایی، کنترل بینایی و کنترل بینایی– شنوایی قرار گرفتند. گروههای بینایی الگوی فرد ماهری را تماشا کردند و گروههای بینایی–شنوایی، همزمان با الگوی بینایی، سرعت زاویهای مفصل آرنج را به صورت سونیفیکیشن دریافت کردند. الگو 5 مرتبه ارائه و افراد به 10 سوال مربوط به الگو پاسخ دادند و در آزمونهای بازشناسی پارامتر و الگو شرکت کردند. گروه های تجربی 5 بار دیگر الگو را تماشا کردند و پس از هربار، مشابه با الگو اجرا کردند. گروههای کنترل الگو را به همان تعداد تماشا کردند اما مجاز به اجرای آن نبودند. در نهایت همه گروهها پرسشنامه 10 سوالی را تکمیل کردند و در آزمونهای بازشناسی شرکت نمودند. نتایج نشان داد قبل از اجرای عمل در متغیر “درصد اطمینان پاسخگویی" و نه “پاسخ به سوالات” بین گروههای آزمایشی و بعد از اجرای عمل در هر دو متغیر “پاسخ به سوالات” و “درصد اطمینان پاسخگویی” بین گروههای آزمایش و نیز گروههای کنترل، تفاوت معنیداری مشاهده شد (p<0.05). در این تحقیق اثر یکپارچگی بینایی– شنوایی بر انتقال عمل– ادراک تایید شد. این نتایج بر اساس نظریههای کدگذاری مشترک، جفت شدن مستقیم ادراک-عمل و مدلهای پیشگویانه قابل توجیه است.
خانم زهرا عبدالملکی، دکتر عباس بهرام، دکتر علیرضا فارسی، دکتر مژگان خادمی،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین چشم آرام بر رفتارخیرگی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه–بیش فعالی(ADHD) در اجرای مهارت فورهند تنیس روی میز بود. تعداد سی کودک در دامنه 7-12سال از بین کودکان ADHD بیمارستان امام حسین تهران به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پروتکل های تمرینی به مدت 16جلسه و آزمون پیگردی پس از6 هفته بی تمرینی اجرا شد.یادگیری به صورت تغییر در رفتار خیرگی از جمله زمان شروع، انحراف،مدت زمان چشم آرام و تواتر خیرگی بررسی شد.نتایج تحقیق حاکی از کاهش تواتر خیرگی و زمان شروع چشم آرام و افزایش زمان انحراف و مدت زمان چشم آرام در کودکان ADHDاست. بین تواتر خیرگی دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. زمان انحراف و مدت زمان چشم آرام در کودکانی که پیشرفت بیشتری از پیش آزمون به پس آزمون داشتند در طول زمان پایدار تر خواهد بود. یافته های تحقیق حاضر تأیید می کندکه استفاده از تمرین چشم آرام به عنوان یک پروتکل تمرین ادراکی–حرکتی می تواند برای کودکان ADHDاز طریق تغییر الگوی ادراک بینایی موثر باشد.پیشنهاد می گردد از تمرین چشم آرام به عنوان روش کمکی برای یادگیری کودکان ADHD استفاده گردد.
خانم مریم خلجی، دکتر مهین عقدایی، دکتر علیرضا فارسی، دکتر آلساندرو پیراس،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
استفاده از بازخورد همزمان شنیداری با هدف یادگیری مسیر خیرگی از روش های جدید در حوزهی توجه است. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر بازخورد دوحسی با استفاده از فراصوت حرکات چشم بر تصمیم گیری جهت ضربهی کلیر بدمینتون بود. راهبرد تحقیق نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون بدون گروه کنترل و روش آن بالینی بود. شرکت کنندگان تکلیف تشخیص جهت ضربه ی کلییر بدمینتون را در دو شرایط تمرینی تک حسی و دوحسی انجام دادند. در پیش آزمون، یادداری فوری و یادداری تاخیری دقت پاسخ، زمان پاسخ و مدت زمان تثبیت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد در آزمون یادداری فوری و تاخیری شرکت کنندگان گروه دوحسی دقت پاسخ بالاتر و زمان پاسخ کوتاهتری نسبت به گروه تک حسی داشتند. گروه دوحسی مدت زمان تثبیت بیشتری در مناطق کلیدی نسبت به گروه تک حسی در آزمون یادداری فوری و یادداری تاخیری داشتند. احتمالاً استفاده از بازخورد شنوایی را می توان به عنوان راهی برای بهبود مهارت تصمیم گیری در سطح مبتدی معرفی کرد.
آقای ناصر امیدزاده، دکتر مهین عقدایی، دکتر علیرضا فارسی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیرکانون توجه شنیداری با بار بالا و پایین شناختی بر عملکردورزشی و حافظه کاری نوجوانان بود. پژوهش حاضر نیمه تجربی و جامعه آماری آن، شامل دانش آموزان نوجوان دوره ابتدایی و متوسطه اول شهرکوهنانی بودند. نمونه آماری، 20 دانش آموز با دامنه سنی 13-11 سال بود. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه کانون توجه شنیداری با بار بالا و پایین شناختی تقسیم شدند و در پیش آزمون، تکلیف حافظه کاری با نرم افزار ان بک و 6 ضربه چیپ فوتبال به سمت هدف انجام دادند. مرحله اکتساب در 4 روز انجام شد. 7 روز پس از جلسه پایانی اکتساب، آزمون حافظه کاری ان بک، یادداری تاخیری و آزمون انتقال گرفته شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری تکراری نشان داد، اثر کانون توجه شنیداری با بار بالای شناختی بر عملکردورزشی و حافظه کاری معنادار بود (05/0 > p) و گروه دیگر فقط در حافظه کاری بهبود را نشان داد (05/0 > p). براساس نتایج حاضر، دستکاری بارشناختی بر حافظه کاری و عملکردورزشی مؤثر است.
محمد مهدی خیرخیز، بهروز عبدلی، ، علیرضا فارسی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی شاخص های شبکه اجتماعی در پست های مختلف بازی بسکتبال انجام شد. تحلیل متغیرهای شبکه در دو سطح میکرو (فردی) و ماکرو (تعامل کل تیم) انجام گرفت. 24 بازی تیم بسکتبال شیمیدر در رقابت های لیگ برترایران سال1400 به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. شاخص های شبکه شامل درجه مرکزیت، میانگذری، نزدیکی، بردار ویژه و چگالی در بین موقعیت‌های بازی بررسی شد. نتایج ANOVA یک طرفه در سطح میکرو، تفاوت های آماری بین موقعیت های بازی درشاخص های درجه مرکزیت (000/0=P .29/61=(4.15)F)، میانگذری (000/0=P .11/210=(4.15)F) و نزدیکی (000/0=P .55/78=(4.15)F) نشان داد اما در شاخص بردار ویژه (184/0=P .58/1=(4.15)F) تفاوتی مشاهده نشد. نتایج آزمون تعقیبی بین بازیکن موقعیت 1 (پوینت گارد) و سایر موقعیت ها تفاوت معنی داری را نشان داد. چگالی تیمی در سطح ماکرو تفاوت معنی داری بین نتایج عملکرد در شبکه های موفق و ناموفق نشان داد. نقش بازیکن پوینت گارد به عنوان موقعیتی که بیشترین تعامل را با هم تیمی ها در طول مسابقه برقرار می کند مشاهده شد. از طرف دیگر بازیکنی که نقطه اتکا تیم است ضروتا امتیازآورترین بازیکن تیم نمی باشد. این نتایج ممکن است به‌عنوان ابزاری برای مربیان استفاده شود تا استراتژی تیم خود را به روش مشخص و قابل اندازهگیری بهبود بخشند.
