جستجو در مقالات منتشر شده


6 نتیجه برای دقت

دکتر بهروز عبدلی، دکتر علیرضا فارسی، اقای جواد ریاحی فارسانی،
دوره 5، شماره 10 - ( 9-1394 )
چکیده

خودگفتاری نوعی گفتگوی درونی فرد با خود است که به وسیله‌ی آن شخص دریافت‌ها و احساسات درونی خود را تعبیر و تفسیر می‌کند، ارزیابی خود را تنظیم کرده و تغییر می‌دهد و برای خود دستورالعمل‌هایی تعیین می نماید. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو نوع خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر الگوی هماهنگی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال بود، تا مشخص شود که هر یک از انواع خودگفتاری چه تاثیری بر نیاز‌های مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (الگوی هماهنگی، دقت) دارند. به این منظور 20 بازیکن بسکتبال مرد با میانگین سنی 5/5±5/23 سال که حداقل 5 سال سابقه‌‌ی فعالیت در رشته‌‌ی ورزشی بسکتبال را داشته و در یکی از لیگ­های معتبر کشور بازی می­کردند بعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب ‌شدند. در این تحقیق اجرای مهارت‌ پرتاب آزاد بسکتبال در دو مرحله بدون استفاده از خودگفتاری و با استفاده از خودگفتاری (آموزشی و انگیزشی) طی دو جلسه با فاصله‌‌ی زمانی 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو مرحله آزمون داده­های مربوط به الگوی حرکتی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال ثبت شد و از اطلاعات کینماتیکی ثبت شده برای محاسبه ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ دست پرتاب به منظور بررسی الگوی هماهنگی استفاده شد. برای تحلیل آماری، داده­ها بدست آمده در دو دسته آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها) و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و آزمون t وابسته) تحلیل شد. نتایج نشان داد که تنها استفاده از خودگفتاری آموزشی به طور معنی­داری موجب بهبود دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد(002/ p=، 388/4 =(9)t). همچنین بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال اختلاف معنی­داری به نفع خودگفتاری آموزشی مشاهد شد(001/ = p، 364/14= (18، 1) F ، 444/ = h2). همچنین بررسی نتایج نشان داد که خودگفتاری آموزشی به طور معنی­داری (048/ p=، 288/2 =(9)t) موجب کاهش ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ و در نتیجه بهبود هماهنگی درون عضوی آرنج- مچ در اجرای پرتاب آزاد بسکتبال می­شود. در مجموع نتایج نشان داد که استفاده از خودگفتاری آموزشی به منظور بهبود اجرای مهارت­های که نیازمند هماهنگی حرکتی و دقت در اجرا هستند، سودمند است و بر استفاده از خودگفتاری انگیزشی به این منظور برتری دارد.


دکتر بهروز عبدلی، دکتر نصور احمدی، خانم اعظم قزی،
دوره 6، شماره 12 - ( 9-1395 )
چکیده

طبق فرضیۀ اختصاصی تمرین، دردسترسبودن بینایی- بهخصوص هنگام اجرای تکالیفی که بینایی نقش مهمی در بهبود
دقت اجرای آنها دارد به تخریب اجرا در آزمون انتقال بدون بینایی- منجر میشود. شاید تفاوت یا تغییر در الگوی
کینماتیکی را بتوان از جمله دلایل تاثیرگذار محسوب کرد. هدف این تحقیق بررسی اثر بینایی و مقدار تمرین بر دقت و
کینماتیک پرتاب دارت است. به این منظور، 02 نفر از دانشجویان دختر غیرتربیتبدنی راستدست و بدون تجربه قبلی در
مهارت پرتاب دارت انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه با بینایی کامل و بدون بینایی تقسیم شدند. مراحل اکتساب شامل
دو مرحله، 54 کوشش تمرینی ) 3 بلوک 54 کوششی( و 322 کوشش تمرینی ) 02 بلوک 54 کوشش( بود. 52 دقیقه بعد از
3( در × شرکت کردند. نتایج تحلیل واریانس مرکب ) 0 KR هر مرحلۀ آزمودنیها در آزمون انتقال بدون بینایی و بدون
مراحل اکتساب نشان داد که بینایی نقش مهمی برای بهبود دقت اجرا در تکلیف پرتاب دارت دارد. تحلیل دادههای
کینماتیکی در مراحل اکتساب، تفاوت معنیداری بین دو گروه در متغیرهای کینماتیکی دامنۀ جابهجایی زاویهای مچ، آرنج و
دو گروه پساز 322 )p=2/ و مدتزمان پرتاب ) 220 )p=2/ درحالیکه سرعت زاویهای ) 220 ،)p<2/ شانه نشان نداد ) 24
کوشش تمرینی با یکدیگر تفاوت داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که در تکلیف پرتاب دارت فرضیۀ اختصاصیبودن
تمرین در مورد دقت اجرا، پساز تعداد کوششهای تمرینی زیاد صدق میکند، اما الگوی کینماتیکی اجرای پرتاب دارت،
صرفنظر از مقدار تمرین، از فرضیۀ اختصاصی تمرین حمایت نمیکند.


اقای آریا فتحی نیازی، دکتر منصور اسلامی، دکتر سمیه نامدار طجری، اقای مرتضی همایون نیا،
دوره 8، شماره 15 - ( 5-1397 )
چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین ذهنی در مقایسه با تمرین عملی بردامنه حرکتی مفاصل پا و دقت در ضربه­ی پنالتی با روی پا در فوتبال بود. روش تحقیق از نوع میدانی و نیمه تجربی بود. تعداد33 نفر از دانشجویان دانشگاه مازندران به عنوان آزمودنی انتخاب و بطور تصادفی در سه گروه تمرین ذهنی، تمرین عملی و گروه کنترل (هر گروه شامل 11 نفر) قرار گرفتند. پس از انجام پیش­آزمون، گروه­های تمرین ذهنی و عملی به مدت 10 جلسه به ترتیب به تمرین ذهنی و عملی ضربه­ی پنالتی فوتبال پرداختند و سپس پس­آزمون اجرا شد. اجرای بازیکنان بویسله­ی دوربین فیلمبرداری با سرعت فیلمبرداری HZ200 ضبط شد. دامنه­ی حرکتی مفاصل لگن، زانو و مچ پا بوسیله­ی نرم افزار MATLAB محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش آماری ANOVA و آزمون تعقیبی توکی بوسیله­ی نرم افزار SPSS انجام شد(05/0>P). نتایج نشان داد که دامنه‌ی حرکتی مفاصل لگن و مچ پا تاثیر مثبت و معناداری روی دقت دارد (به ترتیب 415/0 r =و 562/0r =) اما دامنه‌ی حرکتی مفصل زانو تاثیر مثبتی روی دقت ندارد. با توجه به نتایج این پژوهش می­توان به مربیان پیشنهاد کرد با توجه به شرایط و امکانات خود به هر یک از این روش­های تمرینی به یک اندازه اعتماد کنند.
دکتر حمید زاهدی، خانم فروغ طباطباعی،
دوره 11، شماره 21 - ( 4-1400 )
چکیده

هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه اثر توجه درونی/بیرونی و مربوط/نامربوط بر تغییرات چشم ساکن و دقت پرتاب بسکتبالیست های ماهر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست های مرد ماهر شهر اصفهان در سال 1396 بودند. با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند 20 بسکتبالیست ماهر (25/2 ± 55/24 سال) که شرایط ورود به پژوهش را داشتن(استفاده از بازیکنان لیگ برتر بسکتبال با توجه به آزمون تشخیص سطح تبحر پرتاب آزاد بسکتبال)انتخاب شدند. به‌منظور اندازه‌گیری دقت پرتاب آزاد از مقیاس هشت ارزشی استفاده شد. برای اندازه‌گیری تغییرات چشم ساکن از دستگاه ردیابی حرکات چشم  استفاده شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار اس پی اس اس از آزمون  تی همبسته و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. نتایج  حاکی از اثرگذاری هر یک از راهبردهای توجهی بر دقت پرتاب آزاد و تغییرات چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر بود. همچنین، راهبرد توجه بیرونی نامربوط در مقایسه با راهبردهای دیگر باعث افزایش بیشتر دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد و افزایش بیشتر طول دوره چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر گردید. توصیه می‌گردد مربیان برای بهبود عملکرد و رفتار خیرگی ورزشکاران ماهر از راهبرد توجه بیرونی نامربوط استفاده نمایند.


دکتر شهرام نظری، آقای محمد رضا سلیمان زاده، آقای پیمان هنرمند،
دوره 11، شماره 22 - ( 9-1400 )
چکیده

هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات دید ورزشی بر ادراک بینایی و تصمیم­گیری داوران هندبال بود. در این مطالعه نیمه تجربی، از بین کلیه داوران حاضر در لیگ برتر هندبال کشور به روش داوطلبانه 30 داور شرکت کرده و به‌طور مساوی و تصادفی در دو گروه تمرینات دید ورزشی و کنترل قرار گرفتند. مطالعه شامل مرحله پیش‌آزمون، مداخله و پس‌آزمون بود. در مرحله پیش‌آزمون شرکت‌کنندگان اقدام به تکمیل آزمون ادراک بینایی فراستیگ و تصمیم­گیری در مورد 30 کلیپ تهیه‌شده پرداختند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه به انجام تمرینات دید ورزشی موردنظر خود پرداختند. بعد از اتمام مداخله، شرکت‌کنندگان مجدداً اقدام به تکمیل آزمون ادراک بینایی فراستیگ و تصمیم ­گیری در مورد 30 کلیپ معادل مرحله پیش‌آزمون، تهیه‌شده پرداختند. داده­های به‌دست‌آمده به روش کوواریانس تک متغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرینات دید ورزشی بر تصمیم­گیری (001/0 =p) و ادراک بینایی (0001/0 =p) داوران هندبال تأثیر معنی‌داری دارد. بنابراین با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از این مطالعه به هیئت­ ها و فدراسیون‌های ورزشی و خصوصاً کمیته داوران فدراسیون‌ هندبال پیشنهاد می­گردد که از این تمرینات در جهت بهبود مهارت‌های ادراکی- شناختی و قضاوت داوران استفاده گردد.

دکتر مژگان معمارمقدم، دکتر معصومه علی اصغری تویه، خانم میترا محمدی،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده

مطالعه حاضر با هدف، تعیین تاثیر متمرکز کردن توجه بر رفتار چشم ساکن و دقت اجرا در مهارت پرتاب دارت می باشد. بدین منظور 20 دانشجوی پسر مبتدی در دارت (دامنه سنی 22-19 سال) به‌طور داوطلبانه انتخاب شدند.تمام شرکت کنندگان به‌صورت کانتربالانس دستورالعمل های توجه بیرونی و درونی را اجرا کردند. بدین صورت که، ابتدا شرکت­کنندگان 10 کوشش را در حالت پایه (بدون دستورالعمل توجهی) انجام دادند. سپس بصورت کانتربالانس در مجموع 20 کوشش تمرینی را در دو شرایط راهبردهای توجه بیرونی و درونی اجرا نمودند. در تمامی کوشش­ها اطلاعات سیستم بینایی با استفاده از دستگاه ردیابی چشم ثبت گردید و برای اندازه­گیری دقت از فرمول خطای شعاعی استفاده شد. داده­ها به وسیله آزمون تحلیل واریانس درون گروهی با اندازه­گیری تکراری تحلیل شد (05/0 (P=. یافته ها نشان داد که دقت پرتاب در شرایط توجه بیرونی نسبت به شرایط پایه و درونی بهبود معنی­داری یافت (001/0 P=).  همچنین نتایج حاکی از آن بود که، دوره چشم ساکن در شرایط کانون توجه بیرونی نسبت به شرایط توجه درونی طولانی تر بود (001/0 P=). با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق می توان اینطور فرض کرد که، طول دوره چشم ساکن، یکی از مکانیسم های اساسی در دقت اجرای مهارت هدف گیری در مبتدیان می باشد و متمرکزکردن توجه علاوه بر دقت اجرا بر طول دوره چشم ساکن نیز تاثیرگذار است.
 


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Management and Motor Behavior

Designed & Developed by : Yektaweb