4 نتیجه برای نوآوری
سمیه صفری، فریدون تندنویس، فریده هادوی،
دوره 1، شماره 1 - ( 6-1390 )
چکیده
هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی کشور بود.
جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی تشکیل داد که 160 نفر از آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدهاند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار اندازهگیری شامل سه پرسشنامه ویژگیهای فردی، پرسشنامه ساختار سازمانی رابینز(1987) و پرسشنامه
استانداردشده نوآوری پاتچن و فیفر(1986) بود. اعتبار صوری و محتوایی ابزار به همت متخصصان بررسی شده و پایایی مربوط به پرسشنامههای ساختار سازمانیو نوآوری نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.78 و 0.73 بهدست آمد. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیداری وجود داشت (0.011 p=). بین پیچیدگی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیداری مشاهده نشد (0.053 p=). بین رسمیت و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیدار وجود داشت (0.00 p=). بین تمرکز و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیدار وجود داشت (0.02p=). بین سطح تحصیلات و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیدار وجود داشت و در نهایت، بین جنسیت و سابقه خدمت با نوآوری کارشناسان رابطه معنیداری مشاهده نشد. یافتههای تحقیق بیانگر این است که دو مؤلفه رسمیت و تمرکز با نوآوری کارشناسان رابطه عکس دارد و جنسیت و میزان سابقه خدمت کارشناسان عاملی برای اولویتبندی یا گزینش آنها جهت کسب ایدههای نو محسوب نمیشود.
رضا محمدکاظمی، یاور امیدی،
دوره 1، شماره 2 - ( 9-1390 )
چکیده
نوآوری، خلاقیت و تغییر، عوامل کلیدی و غیرقابل اجتناب ورزشاند. این مهم ما را بر آن میدارد تا گسترۀ ورزش را از منظر کارآفرینی مورد مطالعه قرار دهیم. در سالهای اخیر، گسترش رشته مدیریت ورزشی از یک سو، و توسعه رشته کارآفرینی از سوی دیگر، چارچوب جدیدی را در بستر ورزش پدید آوردهاند؛ به گونهای که در تلاقی این دو رشته رویکرد جدیدی از مدیریت ورزشی و کارآفرینی به وجود آمده است. از این رو، این مقاله قصد دارد تا با بررسی رابطه مابین کارآفرینی و ورزش، به بسط و توسعه کارآفرینی در مدیریت ورزشی نایل گردد. با مطالعه اطلاعات به دست آمده از رشتههای اقتصاد و بازاریابی ورزشی، فرصت شناسایی نوآوریها، پیشگامیها و خطرپذیریهای حادثشده در ورزش فراهم آمده، و از این طریق ابعاد کارآفرینی در این حوزه آشکار میگردد. همچنین، این مقاله با معرفی انواع مختلفی از کارآفرینی، که در حوزه ورزش و مدیریت ورزشی واقع شدهاند، به طور ضمنی به خلأ مطالعاتی که مابین رشتههای کارآفرینی و مدیریت ورزشی وجود دارد نیز اشاره میکند. در پایان نیز پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده و اشاراتی برای علاقهمندان مطرح گردیده است.
جواد فسنقری، سید رسول نوروزی سید حسینی، مرجان صفاری، هاشم کوزه چیان،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
امروزه فناوری در حال تبدیل شدن به یکی از مهمترین عواملی است که موجب بینالمللی شدن رقابت در صنعت ورزش های تفریحی شده است. هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه ورزشهای تفریحی از طریق فناوریهای نوین در ایران بود. این تحقیق به روش آمیخته انجام شد. در بخش کیفی از طریق روش نمونهگیری هدفمند و معیارمحور با 13 شرکت کننده مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد. برای تحلیل دادهها نیز از روش تحلیل مضمون استفاده شد. در بخش کمی بر اساس مضامین شناسایی شده از بخش کیفی پرسشنامهای تنظیم شد که ابعاد و مؤلفههای موجود را دربرمی
گرفت. پس از تأیید روایی و پایایی پرسشنامه ها در بین 406 نمونه توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. یافتههای این تحقیق نشان داد که مضامین اصلی مدل توسعه
ی ورزش
های تفریحی از طریق فناوری
های نوین به چهار بخش پیشرانهها و محرکها، چالشهای بهرهگیری از فناوریهای نوین، فرصتهای بهرهگیری از فناوریهای نوین و پیامدهای بهرهگیری از فناوریهای نوین در توسعهی ورزشهای تفریحی تقسیم می
شوند. یکی از الزامات این مدل سیستمی عمل کردن و تاکید بر کاربرد فناوریهای نوین در توسعه ورزشهای تفریحی است. در حال حاضر افزایش تعامل انسانها و تجهیزات فناورانهی رایانهای، در حال تسهیل روشهای جدید استفاده از فناوری در محیطهای ورزشی میباشند و در آینده نیز فناوری تمامی بخشهای ورزش و بخصوص فعالیتهای تفریحی را دچار تغییرات ساختاری خواهد کرد.
ر
آقای آرمین روحبانی، دکتر کریم کیاکجوری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی تأثیر همکاری-رقابت بر عملکرد با توجه به نقش میانجی نوآوری باز و استفاده از دانش بیرونی در باشگاههای فوتبال خصوصی منتخب استانهای شمالی کشور پرداخته است. این پژوهش کاربردی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را مدیران و اعضای هیئت مدیره باشگاههای فوتبال خصوصی استانهای گیلان، مازندران و گلستان تشکیل دادند که 245 نفر از آنها به روش نمونهگیری غیرتصادفی قضاوتی به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. به منظور جمعآوری داده از پرسشنامههای استاندارد همکاری-رقابت بونچن و فردریچ (2012)، ارزیابی هماهنگ نوآوری باز (2012)، استفاده از دانش بیرونی و عملکرد باشگاه ویمر و همکاران (2016) استفاده شد. آلفای کرونباخ هر یک از پرسشنامههای مذکور به ترتیب 816/0، 701/0، 797/0 و 803/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری نرمافزار Smart PLS انجام شد. نتایج نشان داد که همکاری-رقابت بر عملکرد باشگاهها به صورت مستقیم تأثیرگذار نیست، اما از طریق متغیرهای میانجی استفاده از دانش بیرونی و نوآوری باز به صورت غیرمستقیم بر عملکرد باشگاهها تأثیرگذار است. همچنین مشخص شد که نوآوری باز بیشترین درصد تغییرات عملکرد باشگاهها را تبیین میکند. بنابراین دانش بیرونی و نوآوری باز نقش مهمی در ارتقاء عملکرد باشگاهها ایفا میکنند.