جستجو در مقالات منتشر شده


15 نتیجه برای آموزش

حمیدرضا مقصودی ایمن، فریده هادوی،
دوره 3، شماره 5 - ( 6-1392 )
چکیده

هدف این تحقیق مقایسه وضعیت موجود برنامه‌های ورزشی فوق برنامه دانشگاه‌ها با ده سال قبل است. در این تحقیق، وضعیت برنامه‌های فوق‌برنامه دانشگاه‌ها در سه بخش (آموزشی، تفریحی، مسابقات قهرمانی) از نظر تعداد برنامه‌های اجراشده و تعداد نفرات شرکت­کننده و رشته‌های فعال ورزشی مقایسه شده است. برای بررسی وضعیت برنامه‌های فوق برنامه ورزشی دانشگاه‌های ایران از پرسش­نامه محقق­ساخته (روایی صوری قابل قبول و پایایی با آلفای کرونباخ 81/0) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشگاه‌های ایران و نمونه آماری تحقیق 49 دانشگاه‌ از مجموع 60 دانشگاه تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده­اند. تحقیق حاضر از نوع مقایسه­ای و تحلیلی بود. مقایسه نتایج تحقیق حاضر با نتایج تحقیق ده­سال قبل، برگرفته از رساله دکتری تندنویس(1375) و سنجش میزان فرایند رشد و میزان اختلاف متغیرها از طریق روش‌های آمار استنباطی (آزمون ویلکاکسون برای مقایسه میانه متغیرها) انجام شده است. یافته‌های تحقیق نشان داد بین تعداد برنامه‌های آموزشی-  تفریحی در ده سال گذشته اختلاف معناداری در سطح (05/0P&le) وجود ندارد، درحالی­که بین تعداد تیم­های شرکت­کننده در ورزش قهرمانی اختلاف معناداری در سطح(05/0P&le) دیده شده است؛ بین تعداد نفرات شرکت­کننده در برنامه‌های آموزشی اختلاف معنادار وجود ندارد، ولی بین تعداد نفرات شرکت­کننده تفریحی اختلاف معناداری وجود دارد؛ نیز بین تعداد رشته­های فعال در فوق‌برنامه دانشگاه‌ها اختلاف معناداری وجود دارد. درمجموع می­توان نتیجه گرفت وضعیت فعالیت­های فوق برنامه نسبت به ده سال قبل بهبود یافته است.

دوره 4، شماره 7 - ( 6-1393 )
چکیده

هدف این پژوهش مقایسه کیفیت آموزشی رشته تربیت­بدنی در دو نظام آموزش حضوری و نیمه­حضوری در استان اردبیل بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی رشته تربیت­بدنی در   دانشگاه­های دولتی استان اردبیل در سال تحصیلی 90-89 تشکیل دادند. برای جمع­آوری اطلاعات تحقیق ازطریق چهار پرسش­نامه پاسخ­بسته (80 سؤال) برای عملکرد تحصیلی دروس تخصصی نظری نمونه تحقیق و پرسش­نامه اطلاعات فردی و یک پرسش­نامه خودپنداره تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل از دو بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. از آمار توصیفی برای تجزیه و تحلیل تک­تک سؤالات    پرسش­نامه به­صورت توزیع فراوانی، درصد میانگین استفاده شد و از بخش آمار استنباطی برای آزمون فرضیه­های تحقیق و تعیین تفاوت­های احتمالی کیفیت آموزشی دو نظام آموزش حضوری و نیمه­حضوری و از آزمون تی مستقل و خی­دو استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS.V.18 انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد کیفیت آموزشی رشته تربیت­بدنی در دروس تخصصی نظری در دو نظام آموزش حضوری و نیمه­حضوری تفاوت معنی­داری دارد و کیفیت آموزشی گروه حضوری در دروس نظری نسبت به گروه نیمه­حضوری بالاتر است. کیفیت آموزشی در دروس عملی در دو نظام آموزش حضوری و نیمه­حضوری تفاوت معنی­داری ندارد و نمره­های گروه نیمه­حضوری نسبت به گروه حضوری در دروس عملی بالاتر است. بین سطح خودپنداره تحصیلی و معدل دیپلم متوسطه در دو گروه تفاوت معنی­داری وجود ندارد. همچنین بین سن، وضعیت تأهل و نحوه تأمین هزینه­های تحصیلی و ترتیب انتخاب رشته کنکور سراسری تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد در نهایت، مشاهده شد که بین جنس، وضعیت اشتغال و نوع دیپلم متوسطه بین دو نظام آموزش حضوری و نیمه­حضوری تفاوت معنی­داری وجود دارد. 

دوره 4، شماره 8 - ( 9-1393 )
چکیده

هدف این پژوهش شناسایی و مقایسه مهم­ترین شاخص­های آموزش المپیک در کشورهای منتخب و ارائه راهکارهای پیشنهادی برای ایران بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات کتابخانه­ای است که به روش تحلیل محتوای کیفی صورت گرفت. نمونه آماری تحقیق به صورت هدفمند از شش کشور استرالیا، کانادا، چین، روسیه، یونان و ایران تشکیل شد. ابزار جمع­آوری داده­ها شامل مشاهده درگاه‌های الکترونیکی، مکاتبه با مسئولان مراکز آموزشی آکادمی ملی المپیک در کشورهای منتخب و چک­لیست­هایی بود که اطلاعات براساس آنها گردآوری شد. یافته­ها به روش تحلیل محتوای کیفی تجزیه و تحلیل شدند.­ یافته­های این پژوهش نشان داد گرچه ایران در کلیه شاخص­ها گام­هایی را برداشته است ازنظر کیفی وضعیت ضعیف­تری نسبت به کشور­های تحت مطالعه دارد. ارتباط مستمر آکادمی ملی المپیک با وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم، و نیز ایجاد مرکز مطالعه و درگاه آموزش المپیک ازجمله پیشنهادهای این تحقیق بود
دکتر بهروز عبدلی، دکتر علیرضا فارسی، اقای جواد ریاحی فارسانی،
دوره 5، شماره 10 - ( 9-1394 )
چکیده

خودگفتاری نوعی گفتگوی درونی فرد با خود است که به وسیله‌ی آن شخص دریافت‌ها و احساسات درونی خود را تعبیر و تفسیر می‌کند، ارزیابی خود را تنظیم کرده و تغییر می‌دهد و برای خود دستورالعمل‌هایی تعیین می نماید. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو نوع خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر الگوی هماهنگی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال بود، تا مشخص شود که هر یک از انواع خودگفتاری چه تاثیری بر نیاز‌های مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (الگوی هماهنگی، دقت) دارند. به این منظور 20 بازیکن بسکتبال مرد با میانگین سنی 5/5±5/23 سال که حداقل 5 سال سابقه‌‌ی فعالیت در رشته‌‌ی ورزشی بسکتبال را داشته و در یکی از لیگ­های معتبر کشور بازی می­کردند بعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب ‌شدند. در این تحقیق اجرای مهارت‌ پرتاب آزاد بسکتبال در دو مرحله بدون استفاده از خودگفتاری و با استفاده از خودگفتاری (آموزشی و انگیزشی) طی دو جلسه با فاصله‌‌ی زمانی 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو مرحله آزمون داده­های مربوط به الگوی حرکتی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال ثبت شد و از اطلاعات کینماتیکی ثبت شده برای محاسبه ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ دست پرتاب به منظور بررسی الگوی هماهنگی استفاده شد. برای تحلیل آماری، داده­ها بدست آمده در دو دسته آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها) و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و آزمون t وابسته) تحلیل شد. نتایج نشان داد که تنها استفاده از خودگفتاری آموزشی به طور معنی­داری موجب بهبود دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد(002/ p=، 388/4 =(9)t). همچنین بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال اختلاف معنی­داری به نفع خودگفتاری آموزشی مشاهد شد(001/ = p، 364/14= (18، 1) F ، 444/ = h2). همچنین بررسی نتایج نشان داد که خودگفتاری آموزشی به طور معنی­داری (048/ p=، 288/2 =(9)t) موجب کاهش ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ و در نتیجه بهبود هماهنگی درون عضوی آرنج- مچ در اجرای پرتاب آزاد بسکتبال می­شود. در مجموع نتایج نشان داد که استفاده از خودگفتاری آموزشی به منظور بهبود اجرای مهارت­های که نیازمند هماهنگی حرکتی و دقت در اجرا هستند، سودمند است و بر استفاده از خودگفتاری انگیزشی به این منظور برتری دارد.


آقای سجاد عظیمی پناه، دکتر شهزاد طهماسبی بروجنی،
دوره 9، شماره 17 - ( 6-1398 )
چکیده

 مشاهده یک مدل به یادگیرنده امکان شکل دادن طرحی از عمل می‌دهد. همچنین، خودگفتاری مکالمه‌ای است که اجرا کننده‌گان از این طریق بر اجرایشان فکر کرده و باعث تقویت آن می‌گردند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشاهده‌ای، خودگفتاری و تلفیق آنها بر عملکرد پسران بود. نمونه‌های تحقیق حاضر را 60 نفر(24/25±1/12) از پسران مقطع چهارم و پنجم ابتدایی تشکیل داد که به صورت نمونۀ در دسترس انتخاب و پس از پیش‌آزمون سرویس والیبال ایفرد به 6 گروه خودگفتاری آموزشی، خودگفتاری انگیزشی، یادگیری مشاهده‌ای،تلفیق خودگفتاری آموزشی و یادگیری مشاهده‌ای، تلفیق خودگفتاری انگیزشی و یادگیری مشاهده‌ای و گروه کنترل تقسیم شدند و به مدت یک جلسه تحت مداخله مربوط به خود قرار گرفتند. شرکت کنندگان در روز اول در مرحله اکتساب وآزمون اکتساب و 48 ساعت بعد درآزمون یادداری و انتقال شرکت کردند و در تمامی مراحل خودکارآمدی آنها نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس دوراهه نشان داد در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بین همۀ گروه‌های تمرینی با گروه کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0 P≤). ولی بین گروه‌های تمرینی تفاوت معنی‌دار نبود هرچند با توجه به میانگین امتیازات، گروه‌های خودگفتاری آموزشی و ترکیب خودگفتاری و یادگیری مشاهده‌ای نسبت به سایر گروه‌ها عملکرد بهتری داشتند. این نتایج از به کارگیری عوامل شناختی خودگفتاری و یادگیری مشاهده‌ای و تلفیق یادگیری مشاهده‌ای و خودگفتاری آموزشی به عنوان تسهیل‌کننده یادگیری حمایت می‌کند.
سید کاظم موسوی، رسول یاعلی، عباس بهرام، علی عباسی،
دوره 9، شماره 18 - ( 9-1398 )
چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین اثرگذاری روش آموزش غیرخطی در اثربخشی حرکت و اکتساب مهارت سرویس کوتاه بک‌هند بدمینتون بود. 14 شرکت کننده (میانگین 64/19 و انحراف استاندارد 74/0 سال) سرویس کوتاه بدمینتون را با استفاده از دو روش آموزش خطی و غیرخطی آموزش دیدند. روش خطی بر پایه روش های سنتی و مرسوم و در مقابل روش غیر خطی بر گرفته از پویایی های بوم شناختی با استفاده از قیود تکلیف (قوانین مربوط به فعالیت و تجهیزات) طرح‌ ریزی و اجرا شد. دقت اجرای سرویس کوتاه بک‌هند و متغیرهای کینماتیکی برای تحلیل های بعدی انتخاب شدند. از آزمون کواریانس برای سنجش اثر متغیر مستقل بر دقت اجرا و از تحلیل کلاستر برای سنجش دیجنریسی، استفاده شد. علی رغم پیشرفت هر دو گروه نسبت به پیش آزمون، تفاوتی در نمرات دقت اجرای سرویس بین گروه ها وجود نداشت (767/0=p). همچنین افراد گروه غیرخطی، تعداد خوشه های بیشتری نسبت به گروه خطی ایجاد کردند. براساس نتایج به دست آمده، رویکرد غیرخطی در دستیابی به اهداف تکلیف همپای گروه خطی بود، اما به دلیل محور قرار دادن، پردازش ناهوشیار، تفاوت های فردی و نیازهای ویژه تکلیف اثربخشی آن بیشتر است. همچنین ظهور دیجنریسی از سوی گروه غیرخطی مشخص شد. توجه به مقوله هایی چون ماهیت تکلبف و نیازهای آن، تفاوت های فردی و همچنین طراحی دقیق‌تر فراهم سازها می تواند رویکرد غیرخطی را غنی تر سازد.


دکتر رحیم رمضانی نژاد، خانم سمانه نظری، خانم مریم بشارتی مقدم، آقای محمد جواد ضیاء،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر آسیب‌شناسی پیامد‌های کووید-19 بر تربیت‌بدنی در مدارس با رویکرد بازنمایی چالش‌های اساسی آن و ارائه راهکار‌هایی براساس برنامه‌ها و تجارب آموزشی سایر کشور‌‌هاست. بااستفاده از روش مطالعه کتابخانه‌ای، اسناد و پژوهش‌های علمی موجود به‌ویژه تحقیقات خارجی، 100 مقاله موردبررسی و تحلیل قرار گرفتند و داد‌ه‌های تحقیق در دو قالب چالش‌ها و استراتژی‌ها طبقه‌بندی شدند. یافته‌ها نشان داد چند چالش‌ آموزشی مهم شامل چالش‌ آموزش آنلاین(دانش‌آموزان، والدین و معلمان)، چالش روان‌شناختی و اجتماعی، شکل‌گیری نسل جدیدی از دانش‌آموزان تربیت‌بدنی، تغییر ماهیت کلاس تربیت‌بدنی، چالش دانش‌آموزان با نیازهای ویژه، چالش‌ اقتصادی و درنهایت چالش تعطیل ماندن مدارس ایجادشده است. در بخش دوم یافته‌ها نیز استراتژی‌ها و راهکارهای مؤثر جهت رفع این چالش‌ها شامل ارائه برنامه‌های مشاوره‌ای برای رفع مشکلات آموزش آنلاین، استراتژی‌های آموزشی خاص، توسعه حرفه‌ای معلمان تربیت‌بدنی، نقش خانواده، والدین، مدیران و کارکنان مدرسه، راهکارهای روان‌شناختی،‌ کاهش ناسازگاری و بی‌ثباتی روابط بین‌فردی، حفظ ماهیت تجربی و پویایی کلاس تربیت‌بدنی و راهکار فعالیت‌بدنی پس از بازگشایی مدارس معرفی‌شده‌اند. درنهایت دولت و مؤسسات آموزشی درکنار خانواده‌ها می‌توانند باتوجه ‌به شرایط اقتضایی آموزشی، ضمن کاهش اثرات منفی کرونا و استفاده از ظرفیت‌های موجود درجهت اصلاح و نوآوری برنامه‌های تربیت‌بدنی در مدارس کشور به‌ویژه در دوران کرونا گام‌های بسیار مؤثری بردارند.

دکتر محمد حسن پیمان فر،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده

دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی به عنوان اولین و کهن ترین مرکز آموزش عالی در صنعت ورزش ایران است. لذا پیشرو بودن در حرکت به سمت دانشگاه های نسل چهارم می تواند الگویی باشد برای دیگر دانشکده ها در سراسر کشور. بدین هدف مطالعه حاضر به بررسی و تحلیل استراتژیک در این زمینه با استفاده از الگوی نوین سه شاخهTOPSIS-SWOT-FIFs  و ارائه راهبردهای مرتبط در افق 1404پرداخته است. در بخش مطالعات راهبردی، متخصصین حوزه علوم ورزشی به عنوان اعضای شورای راهبردی(11 نفر)، و در بخش کمی کلیه اساتید و کارکنان دانشکده (40 نفر) جامعه پژوهش حاضر را تشکیل دادند. یافته های پژوهش حاضر حاصل تلاش بیش از 100 نفر- ساعت جامعه پژوهش و شامل 14 راهبرد کلان و 65 اقدام راهبردی در 4 محور رشد و توسعه می باشد. در این راستا به نظر می رسد جهت پیشرو بودن در دانشگاه های نسل چهارم و همچنین رسیدن به ماموریت خویش، تدوین الگوی اجرایی راهبردها می تواند اولین اقدام برای رسیدن به چشم انداز تدوین شده باشد.
 

دکتر جواد شهولی کوه شوری، دکتر احمد رضا عسکری، دکتر رسول نظری، دکتر امیر رضا نقش،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده

نوشتار حاضر تلاش دارد با تمرکز بر برساخت‌گرایی اجتماعی، آن را با آینده‌پژوهی پیوند داده و در این فرآیند، با استفاده از رویکرد ساختگرای نظریۀ مبنایی، نظریه‌ای با برد کوتاه در ساخت آینده‌های احتمالی ورزشِ آموزشی ارائه دهد. رشد ورزشِ آموزشی، سرآغاز توسعه ورزش است. داده‌های این پژوهش کیفی که ماهیتی اکتشافی- بنیادی داشت، از طریق نمونه‌گیری هدفمند با تکنیک گلوله‌برفی و بر اساس مصاحبه‌های عمیق نیمه‌ساختاریافته با 22 نفر از خبرگان حوزۀ ورزشِ آموزشی جمع‌آوری شد. درک تفسیری دقیق و کدگذاری‌های اولیه، متمرکزشده، محوری و نظری مشخص کرد که ورزشِ آموزشی بر اساس ملزومات شکل‌دهندۀ آینده، با غلبه بر وزن گذشته، فشار حال و هم راستا با کشش آینده و انتخاب رفتار پیش‌نگرانه در رویارویی با آینده می‌تواند آینده مطلوب خود را بسازد و برای آن چشم‌انداز تعیین نماید. همچنین برای مشارکت در ورزش‌های دانش‌آموزی و دانشگاهی، بصورت مجزا، دو  راهکار برساخت ارائه گردید. در نتیجه یک نظریۀ مبنایی برخواسته از داده ها با نام "آیندۀ برنامه‌ریزی شده ورزشِ آموزشی" تبیین شد.

دکتر ماهرخ دهقانی،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده

روش‌های آموزش غیرخطی در تربیت‌بدنی ایده نوینی است که همه معایب روش سنتی را پوشش می‌دهد و بر اساس نتایج مطالعات در مقایسه با روش خطی برای یادگیری و اجرا مؤثر است. بااین‌حال مشخص نیست که این روش چقدر در ایران و توسط مربیان به کار گرفته می‌شود. این مطالعه به دنبال این بود که مشخص کند مربیان از چه نوع روشی (خطی/غیرخطی) برای آموزشی استفاده می‌کنند. لذا 15 مربی خبره به روش در دسترس انتخاب شدند و به روش نیمه ساختاریافته از آن‌ها مصاحبه شد. بررسی و تعیین خطی و یا غیرخطی بودن روش‌ها بر اساس تفاوت‌هایی که بین دو روش خطی و غیرخطی است انجام گرفت و نتایج نشان داد بر اساس مصاحبه مربیان و با در نظر گرفتن طبقه‌های هدف، تکرار، الگو، توصیف، تغییرپذیری، بازخورد و دستورالعمل همه مربیان موردمطالعه در این پژوهش از روش خطی در آموزش استفاده می‌کنند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد محیط دانشگاه و عمل در حیطه آموزش جدای از هم هستند و تأکید دارد متخصصین روش‌های غیرخطی با برگزاری کارگاه‌های آموزشی و دانش‌افزایی آگاهی مربیان ورزشی را بالا ببرند. همچنین استفاده از فارغ‌التحصیلان تربیت‌بدنی در عرصه مربیگری و به‌عنوان مدرسین فدراسیون‌ها شاید در این زمینه کمک‌کننده باشد.

دکتر شعله خداداد کاشی، دکتر رحیم خسرومنش، دکتر آمنه اسدالهی،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده

شناخت چگونگی فعالیت‌بدنی دختران 7-12 ساله ایرانی در وضع موجود و طراحی مدل برای آن از الزامات تفکر استراتژیک است و می‌تواند در اتخاذ تصمیمات مهم به مدیران مربوطه کمک کند. از همین رو هدف این تحقیق طراحی مدل‌مفهومی فعالیت‌‌بدنی دختران 7-12 ساله ایرانی بود. روش تحقیق نظریه‌داده‌بنیاد، رویکرد نظام‌مند بود. نمونه‌گیری از نوع نمونه‌گیری نظری بود و تا رسیدن به اشباع نظری؛ ضمن بررسی متون تخصصی؛ با 6 پدر، 17 مادر و 17 دختربچه مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته انجام شد. یافته‌ها نشان‌داد 14 مقوله اصلی در رابطه با فعالیت‌بدنی دختران 7-12 ساله ایرانی وجود دارد. کنشگر اصلی در مدل طراحی شده، مادر است که شرایط و وضعیت را بررسی و با مشورت با همسرش، دخترش و مربی در نقش هدایتگر اصلی دختربچه ایفای نقش می‌کند. یافته‌ها همچنین نشان داد نهادهای‌حاکمیتی، وزارت ‌آموزش ‌و پرورش و مدارس؛ بر خلاف انتظار؛ تاثیر مطلوبی در فعالیت‌‌بدنی دختران 7-12 ساله ایرانی ندارند. بنابراین؛ فعال‌سازی و تعامل سازنده بین مادران، سازمان‌ها و نهادهای مرتبط؛ مخصوصاً مدارس؛ و استفاده بهینه از امکانات ورزشی موجود کشور می‌تواند به طور چشمگیری فعالیت‌های‌بدنی بین دختران 7-12 ساله را افزایش دهد.

دکتر حسین اکبری یزدی، آقای عرفان مرادی،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده

دانشگاه‌ها مانند هر نظام اجتماعی دیگر نقش مهمی را در تربیت و تأمین نیروی انسانی کارآمد بر عهده ‌دارند. در این راستا خدمات آموزشی که از طریق دانشگاه‌ها ارائه می‌شود ازجمله مهم‌ترین حوزه‌های خدماتی در هر جامعه است که ارتباط تنگاتنگی با توسعه‌یافتگی جوامع دارد؛ و دانشکده‌های تربیت بدنی و علوم ورزشی نیز از این امر مستثنی نیستند؛ لذا هدف از این تحقیق طراحی مدل اندازه‌گیری کیفیت خدمات آموزشی دانشکده‌های تربیت بدنی و علوم ورزشی است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی- همبستگی به‌طور مشخص مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه‌ی آماری با استفاده از نرم افزار برآورد حجم نمونه، مبتنی بر توان آماری 382 برآورد شد. روش نمونه‌گیری نیز به‌صورت خوشه‌ای تک مرحله‌ای تصادفی از 3 منطقه جغرافیایی کشور انتخاب گردید. در پژوهش حاضر ارزیابی‌های مربوط به پایایی، روایی صوری و محتوایی، روایی همگرا و واگرا در قالب معیارهای پایایی ترکیبی، تأیید نظرات خبرگان، میانگین واریانس استخراج شده و معیار فورنل و لارکر انجام گرفته ‌است. همچنین تحلیل داده‌ها با استفاده نرم افزار لیزرل 30/9 انجام پذیرفت. درمجموع 5 مؤلفه‌ی شناسایی‌شده توانست 36/58 از واریانس داده‌های این پژوهش‌ را تبیین نماید. از این میزان به تفکیک سهم مؤلفه الزامات آموزشی 09/24، الزامات زیباشناختی 12/10، الزامات محتوایی 06/9، الزامات مشارکت‌ برون‌سازمانی 15/8 و الزامات فرآیندی 94/6 بود. براساس مدل ارائه شده پیشنهاد می‌شود که مدیران دانشکده‌های تربیت‌بدنی به منظور توسعه کیفیت خدمات ارائه شده در دانشکده‌های خود توجه‌ ویژه‌ای را به نیازهای و الزامات آموزشی دانشجویان داشته باشند.

پروفسور محمد تقی اقدسی، آقای بهزاد محمدی اورنگی، دکتر رسول یاعلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

آموزش فراگیر به جایگیری افراد اختلالی در کنار همسالان عادی اشاره دارد. مطالعات اخیر این روش را زمانی مؤثر می‌دانند که با دست‌کاری و سازگاری محیط همراه باشد. این مطالعه اثر روش آموزش فراگیر در یک کلاس فوق‌برنامه تربیت‌بدنی برای ارتقا عزت‌نفس و تبحر حرکتی در یک کودک با اختلال هماهنگی رشدی را بررسی می‌کند. پژوهش حاضر یک مطالعه موردی است که شامل یک پسر چاق مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی (سن = 8 سال، قد = 127 سانتی‌متر و وزن = 33 کیلوگرم) است که با 14 کودک سالم در طی یک دوره 9 هفته‌ای در فعالیت‌های تربیت‌بدنی شرکت کرده‌اند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه عزت‌نفس کوپر اسمیت، پرسشنامه اختلال هماهنگی رشد و آزمون برونینکس اوزرتسکی -2 و مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. نتایج مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته نشان داد که استقلال، باور، لذت، روابط خانوادگی، روابط تحصیلی و روابط اجتماعی در شرکت‌کننده بهبودیافته است. همچنین نتایج کمی پرسشنامه کوپر اسمیت نشان داد که عزت‌نفس عمومی (10 نمره)، خانوادگی (5 نمره)، اجتماعی (4 نمره) و تحصیلی (6 نمره) افزایش‌یافته است. همچنین تبحر حرکتی (9 نمره) افزایش و شاخص توده بدنی (24/1) کاهش‌یافته است. نتایج بر اهمیت استفاده از آموزش غیرخطی در تربیت‌بدنی با دست‌کاری محیط و تکلیف بدون دستورالعمل مستقیم و بازخورد در محیط فراگیر تأکید دارد.

غزال نوژن، دکتر حسن مخمدزاده، دکتر جلال دهقانی زاده،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته روش آموزش ورزش و سنتی تنیس خاکی بر فراشناخت و فراهیجان نوجوانان دختر 18-15 سال شهر ارومیه بود.
پژوهش حاضر نیمه­ تجربی با طرح پیش­ آزمون-پس ­آزمون بود. آزمودنی­ ها شامل 24 دختر نوجوان شهر ارومیه(سن: 36/1±54/16سال) بودند که به ­صورت تصادفی به دو گروه 12نفره (1.آموزش ورزش و 2.سنتی) تقسیم شدند. تمرینات شامل 14جلسه تمرین به مدت 4هفته (3جلسه در دو هفته اول هفته و 4جلسه در دو هفته دوم ) انجام گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه فراشناخت ولز و پرسشنامه فراهیجان میتمانسگروبر بود. جهت تحلیل ­آماری از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون t زوجی استفاده شد.
نتایج نشان داد که بین دو گروه تمرین SE و سنتی تفاوت معناداری در افزایش میزان فراشناخت(004/0p=)، فراهیجان مثبت(007/0p=) و فراهیجان منفی(015/0p=) وجود داشت،
به ­طوری­که در گروه
SE میزان افزایش فراشناخت(001/0p=)، فراهیجان مثبت(001/0p=) و کاهش فراهیجان منفی(001/0p=) نسبت به پیش ­آزمون پیشرفت معناداری را داشتند، اما این میزان پیشرفت در گروه سنتی در میزان فراشناخت(881/0p=)، فراهیجان مثبت(116/0p=) و فراهیجان منفی(144/0p=) معنادار نبود.
نتایج پژوهش نشان می­ دهد آگاهی و استفاده از راهبردهای روش SE بر روی عملکرد فراشناخت و فراهیجان اثـر مثبـت دارد. بنابراین توصیه می­ شود افراد مبتدی با اجرای فعالیت ورزشی به روش  SE علاوه ­بر استفاده از فواید جسمانی از مزیت­ های بهبود دانش فراشناختی و فراهیجانی این نوع روش تمرینات بهرمند شوند.
 

دکتر محمد تقی اقدسی، دکتر بهزاد بهزادنیا، اقای حیدر مهدی درویش الدریساوی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

درک ما از تأثیر بازی‌های زمین کوچک در مقایسه با روش‌های آموزش محدود است. ازاین‌رو هدف این مطالعه مقایسه نقش بازی‌های زمین کوچک و شیوه آموزش سنتی بر خلاقیت فردی و تیمی فوتبالیست‌های مبتدی 12-11 سال بود. برای انجام این مطالعه از بین همه کودکان 12-11 سال عراق که در کلاسهای فوتبال ثبت‌نام کرده بودند. 30 فراگیر به روش در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه آموزش به روش سنتی و بازی‌های زمین کوچک تقسیم شدند. در ابتدا پیش‌آزمون به روش تحلیل فیلم گرفته شد و سپس آزمودنی‌ها به مدت 16 هفته و هر هفته 4 جلسه یک‌ساعته توسط مربیان مختص خود مهارت‌های فوتبال را در زمین 7*7 تمرین کردند. درنهایت پس‌آزمون مطابق با پیش‌آزمون ارزیابی شد. تحلیل فیلم بر اساس نظر دو متخصص و متناسب با اعمال از قبل شناسایی‌شده انجام شد. نتایج به روش توصیفی و تحلیل آنوای 2*2 در SPSS-24 آنالیز شدند. نتایج مطالعه در بخش توصیفی نشان داد اعمال مناسب، اعمال خلاق و اورجینال در گروه بازی‌های زمین کوچک در مقایسه با گروه سنتی رشد بیشتری داشته است. در این راستا اعمال نامناسب کاهش بیشتری نشان داده است. در بخش آزمون‌های استنباطی نتایج نشان داد اثر آزمون و آزمون*گروه برای اعمال مناسب معنادار است و اثر آزمون برای اعمال کل نیز نتیجه مشابه را نشان داد. در این راستا می‌توان گفت بازی‌های زمین کوچک با قرار دادن بازیکن در یک محیط کوچک باعث می‌شود تا فراگیر موقعیت بیشتری برای اجرا و زمان کمتری برای تصمیم‌گیری داشته باشد که این موضوع منجر به بهبود خلاقیت در ورزش‌های تیمی مانند فوتبال می‌شود.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Management and Motor Behavior

Designed & Developed by : Yektaweb