جستجو در مقالات منتشر شده


11 نتیجه برای الگو

جواد ریاحی فارسانی، بهروز عبدلی، سمیرا معینی راد، فخرالدین اسدی،
دوره 3، شماره 6 - ( 9-1392 )
چکیده

هدف این تحقیق بررسی تأثیر استفاده از بازی کامپیوتری بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (دقت و الگو) و مقایسه این روش با دو روش الگودهی ماهر و درحال یادگیری است. به این منظور 50 آزمودنی با دامنه 17-15 سال به­عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. آزمودنی­ها پس از شرکت در پیش­آزمون در 5 گروه تمرین بدنی، بازی کامپیوتری، تمرین بدنی به همراه بازی کامپیوتری، تمرین بدنی به همراه مشاهده الگوی ماهر و تمرین بدنی به همراه مشاهده الگوی درحال یادگیری تقسیم شدند و هر گروه به­طور مجزا 2 هفته و هر هفته 3 جلسه (مجموع 6 جلسه) به تمرین مربوط به گروه خود پرداخت. تمام گروه­ها، پس از پایان آخرین جلسه تمرین، بلافاصله در آزمون اکتساب شرکت کردند و پس از 24 ساعت آزمون یادداری برگزار شد. تحلیل آماری داده­ها در نرم­افزار SPSS 17 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. سطح معنی­داری برای تمام روش­های آماری  05/0p&le در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که هر 5 گروه در پس­آزمون در دو نمره دقت و الگوی پرتاب نسبت به پیش­آزمون به­طور معنی­داری پیشرفت کردند و بیشترین پیشرفت مربوط به گروه بازی کامپیوتری به همراه تمرین بدنی بود. با جمع­بندی نتایج به­دست­آمده در این تحقیق می­توان گفت استفاده از بازی کامپیوتری شبیه­سازی­شده موجب بهبود یادگیری مهارت­های حرکتی می­شود و این روش اثربخشی بیشتری نسبت به دو روش الگودهی ماهر و درحال یادگیری دارد.
دکتر بهروز عبدلی، دکتر علیرضا فارسی، اقای جواد ریاحی فارسانی،
دوره 5، شماره 10 - ( 9-1394 )
چکیده

خودگفتاری نوعی گفتگوی درونی فرد با خود است که به وسیله‌ی آن شخص دریافت‌ها و احساسات درونی خود را تعبیر و تفسیر می‌کند، ارزیابی خود را تنظیم کرده و تغییر می‌دهد و برای خود دستورالعمل‌هایی تعیین می نماید. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو نوع خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر الگوی هماهنگی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال بود، تا مشخص شود که هر یک از انواع خودگفتاری چه تاثیری بر نیاز‌های مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (الگوی هماهنگی، دقت) دارند. به این منظور 20 بازیکن بسکتبال مرد با میانگین سنی 5/5±5/23 سال که حداقل 5 سال سابقه‌‌ی فعالیت در رشته‌‌ی ورزشی بسکتبال را داشته و در یکی از لیگ­های معتبر کشور بازی می­کردند بعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب ‌شدند. در این تحقیق اجرای مهارت‌ پرتاب آزاد بسکتبال در دو مرحله بدون استفاده از خودگفتاری و با استفاده از خودگفتاری (آموزشی و انگیزشی) طی دو جلسه با فاصله‌‌ی زمانی 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو مرحله آزمون داده­های مربوط به الگوی حرکتی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال ثبت شد و از اطلاعات کینماتیکی ثبت شده برای محاسبه ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ دست پرتاب به منظور بررسی الگوی هماهنگی استفاده شد. برای تحلیل آماری، داده­ها بدست آمده در دو دسته آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها) و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و آزمون t وابسته) تحلیل شد. نتایج نشان داد که تنها استفاده از خودگفتاری آموزشی به طور معنی­داری موجب بهبود دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد(002/ p=، 388/4 =(9)t). همچنین بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال اختلاف معنی­داری به نفع خودگفتاری آموزشی مشاهد شد(001/ = p، 364/14= (18، 1) F ، 444/ = h2). همچنین بررسی نتایج نشان داد که خودگفتاری آموزشی به طور معنی­داری (048/ p=، 288/2 =(9)t) موجب کاهش ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ و در نتیجه بهبود هماهنگی درون عضوی آرنج- مچ در اجرای پرتاب آزاد بسکتبال می­شود. در مجموع نتایج نشان داد که استفاده از خودگفتاری آموزشی به منظور بهبود اجرای مهارت­های که نیازمند هماهنگی حرکتی و دقت در اجرا هستند، سودمند است و بر استفاده از خودگفتاری انگیزشی به این منظور برتری دارد.


خانم فهیمه حبیبی فر، دکتر علیرضا فارسی، دکتر بهروز عبدلی،
دوره 8، شماره 16 - ( 9-1397 )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر انجام همزمان تکالیف شناختی که دو مولفه حلقه واج شناختی و لوح دیداری-فضایی حافظه کاری را فعال می کنند بر الگوی راه رفتن افراد سالمند بود.  بدین منظور، 12 سالمند سالم با دامنه سنی 65-70 سال به صورت در دسترس از سراهای محله شهر تهران انتخاب شدند و تکلیف راه رفتن را به صورت  توازن متقابل در سه شرایط آزمایشی مجرد، همزمان با تکلیف دیداریفضایی و همزمان با تکلیف واج شناختی اجرا کردند. در حین آزمون، کوشش های راه رفتن توسط دستگاه تجزیه و تحلیل حرکت ثبت و داده های مرتبط با الگوی راه رفتن با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سه شرایط آزمایشی در زمان گام، آهنگ گام برداری، تغییرپذیری دامنه شتاب و عرض گام تفاوت معناداری وجود دارد (0.05p< ) و فعال شدن لوح دیداری-فضایی در مقایسه با حلقه واج شناختی تداخل بیشتری در راه رفتن ایجاد می کند. بنابراین به نظر می رسد لوح دیداری-فضایی حافظه کاری در طرح ریزی و اجرای تکلیف راه رفتن نقش داشته باشد.
مجید رضوی نیا، شهاب پروین پور، سعید ارشم،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده

هدف این پژوهش بررسی تاثیر الگوی در حال یادگیری، الگوی ماهر و خود مرورگری مثبت بر یادگیری شنای کرال سینه در کودکان با دامنه‌ی سنی ۹ تا ۱۱ ساله استان البرز بود. شرکت کنندگان از نمونه در دسترس و به صورت تصادفی درگروه‌های مختلف تقسیم شدند. بدین ترتیب افراد همه‌ گروه‌ها باتوجه به دستورالعمل هایی که مربوط به گروهی که در آن قرار داشتند، در مجموع ۱۲ جلسه به تمرین مهارت های شنای کرال سینه پرداختند. درپایان آخرین جلسه آزمون یادداری فوری و یک هفته پس از آن آزمون یادداری و انتقال گرفته شد. متغیر وابسته کیفیت شنای افراد بود که با استفاده از چک لیست ارزیابی مهارت شنای کرال سینه انجام گرفت. نتیجه‌ی تحقیق حاکی از سودمندی هر سه نوع الگودهی بر عملکرد شنای کرال سینه و تفاوت معنادار بین گروه‌ها در آزمون اکتساب، یادداری و انتقال بود (۰۵/۰ p<). همچنین در مقایسه‌ی بین گروه‌ها گروه خودمرروگری مثبت و الگوی درحال یادگیری در آزمون یادداری فوری از گروه الگوی ماهر و کنترل بهتر بودند.‌گروه الگوی ماهر نیز نمرات بهتری از گروه کنترل داشت. در آزمون‌های یادداری و انتقال گروه خودمرورگری مثبت از سه گروه (درحال یادگیری، ماهر، کنترل) عملکرد بهتری داشت. بعد از آن گروه الگوی درحال یادگیری از دو گروه (ماهر و کنترل) بهتر بود و در آخر گروه الگوی ماهر از گروه کنترل بهتر عمل کردند. براساس این یافته‌ها می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد، در جایی که دسترسی به امکانات ویدئویی وجود دارد، می‌توان از الگودهی استفاده کرد. چه بسا آموزش از این طریق، به لحاظ صرف وقت و هزینه برای شاگردان، مربیان، معلمان و والدین سودمندتر است و موجب یادگیری بیشتر و پایدارتر می‌شود.


چالاک مجیدی، مرجان صفاری، محمد خبیری،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده

در سال‌های اخیر ورزش‌های ماجراجویانه سریعاً در حال رشد بوده است. ورزش‌های ماجراجویانه فعالیت‌هایی جدید و جذاب و به‌طور معمول شامل میزانی از چالش‌های فیزیکی و ذهنی و حضور نسبی مولفه طبیعت هستند. فعالیت‌های ماجراجویانه مسیرهای جدیدی را در فعالیت ورزشی ارائه کرده‌اند و گاهی به عنوان رقیب ورزش‌های مرسوم معرفی می‌شوند. هدف این پژوهش ارائه الگویی برای توسعه ورزش‌های ماجراجویانه بود. بدین منظور از روش کیفی و با استفاده از استراتژی تحقیق نظریه داده‌بنیاد  با رویکرد اشتراوس و کوربین  انجام شد. منابع جمع‌آوری داده‌ها شامل مبانی نظری (کتاب‌ها و مقالات)، مصاحبه با متخصصین ورزش‌های تفریحی و ارائه‌دهندگان خدمات تفریحی فعالیت‌های ماجراجویانه، گروه‌های کانونی و فیلم‌های مستند و سینمایی مرتبط با ورزش‌های ماجراجویانه می‌باشد. این پژوهش منتج به ارائه الگوی توسعه ورزش‌های ماجراجویانه شد.در این الگوشرایط علّی پدید‌آورندهو توسعه‌دهنده ورزش‌های ماجراجویانه، بافت ورزش‌های ماجراجویانه، شرایط واسطه‌ای و شرایط زمینه‌ای حاکم، راهبردها و اقدامات لازم برای توسعه ورزش‌های ماجراجویانه و پیامدها و نتایج این توسعه ارائه شده است. پیشنهاد می‌شود برای شناخت و برخورد مناسب با این حوزه که به احتمال زیاد در آینده به یکی از بخش‌های اصلی ورزش تبدیل خواهد شد، پژوهش‌های علمی بیشتری خصوصاً با رویکرد آینده‌پژوهی صورت گیرد.

آقای علی حلاجیان، دکتر مینا مستحفظیان، دکتر حمیدرضا میرصفیان، دکتر حمید زاهدی،
دوره 10، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده

چکیده
هدف پژوهش حاضر ارزیابی عملکرد سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان بر اساس الگوی سیپ با رویکرد ورزش شهروندی بود. روش پژوهش از نظر ماهیت توصیفی و به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی بود. در مرحله کیفی پژوهش در ابتدا پرسش های مقدماتی مصاحبه با استفاده از مطالعه منابع مربوط به پژوهش، جمع آوری اطلاعات و بررسی تحقیقات ایجاد شد. مصاحبه شوندگان در این مرحله افراد خبره در حوزه ورزش شهروندی بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. سپس به منظور اصلاح و ارتقاء پرسش های مصاحبه از روش دلفی در چهار مرحله استفاده گردید. در مرحله کمی پژوهش، سوالات پرسشنامه پس از ارزیابی مضامین بدست آمده ،در قالب 94 سوال استخراج شده و بین 113 نفر از کارشناسان ورزش شهروندی اجرا شد. نتایج پژوهش نشان داد هر چهار بعد زمینه، درون داد، برون داد و فرآیند در ارزیابی عملکرد این سازمان بالاتر از سطح متوسط قرار داشته اما نیاز به ارتقاء و افزایش دارد. همچنین ، ارزیابی و بازخورد در مورد برنامه های تدوین شده هم در طول و هم بعد از اجرای برنامه لازم است، چرا که ارزیابی عملکرد در دستیابی به تحقق آن اهداف به طور نسبی موثر بود.

آقای حامد اصولی، دکتر مهدی شهبازی، دکتر الهه عرب عامری،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده

تحقیقات اندکی به بررسی اثر تعاملی خودکنترلی بر روی نوع خودالگودهی پرداخته‌اند. هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر ارائه راهبرد­های مختلف بازخورد خودکنترلی از طریق راهبرد‌های خودالگودهی بر یادگیری مهارت شوت سه‌گام بسکتبال بود. بدین منظور 60 دانش‌آموز مبتدی پسر 11-13 ساله راست‌دست به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. سپس به­طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. یکی از گروه‌ها در بین بلوک‌ها و گروه دیگر قبل از جلسه تمرینی نوع  بازخورد خودالگودهی (بهترین عملکرد یا عملکرد کلی در اجرای مهارت شوت سه‌گام) را انتخاب می­نمود و برای هر یک از این گروه‌ها یک گروه جفت­شده انتخاب شد. برنامه تمرینی به مدت 6 جلسه و در دو هفته ارائه شد. پیش‌آزمون، آزمون یادداری و انتقال در 12 کوشش گرفته شد. نتایج تأثیر معنی­داری را بین امتیازات پیش‌آزمون با آزمون یادداری و انتقال نشان داد(001/0P≤)، همچنین گروه بازخورد خودکنترلی در طول جلسات و گروه بازخورد خودکنترلی قبل از جلسات با همدیگر و با گروه­های جفت­شده در آزمون یادداری و انتقال تفاوت معنی­داری داشتند(001/0P≤)، در حالی­که بین گروه­های جفت­شده تفاوت معنی­داری وجود نداشت(001/0P≥). این نتایج نشان­دهنده تأثیر بیشتر بازخورد خودکنترلی در طول جلسات است که بر خودمختاری بیشتر یادگیرنده به عنوان یکی از نیازهای روانشناختی برای بهینه‌سازی یادگیری، تأکید دارد.

زهرا قدیمی کلاته، مهدی شهبازی، سید فردین قیصری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر بازخورد خودالگودهی خودتنظیمی در مقایسه با بازخورد خودالگودهی دامنه­ای، در تکلیف سرویس تنیسی والیبال بود. بدین منظور، دو گروه از افراد مبتدی و نیمه­ماهر، در دو زیر گروه بازخورد خودالگودهی خودتنظیمی و بازخورد خودالگودهی دامنه­ای، مهارت سرویس تنیسی والیبال را در شش جلسه تمرین کردند. طرح تحقیق شامل اندازه­گیری عملکرد سرویس تنیسی والیبال در پیش­آزمون، پس­آزمون، آزمون یادداری و آزمون انتقال بود. در هر جلسه، زیرگروه بازخورد خودتنظیمی خودالگودهی، متناسب با تعداد بازخوردهایی که زیرگروه بازخورد خودالگودهی دامنه­ای دریافت کرده بودند، جفت شدند و انتخاب می کردند که بازخورد خودالگودهی بعد از کدام کوشش ارائه گردد. نتایج نشان داد که هر دو شیوه  ارائه بازخورد در هردو گروه به­طور معناداری باعث بهبود سطح عملکرد آزمودنی­ها در پس آزمون، آزمون یادداری وانتقال شد(05/0>P). همچنین گروه مبتدی از بازخورد خودالگودهی خودتنظیمی‌ بیشتر از بازخورد خودالگودهی دامنه­ای در آزمون انتقال سود بردند (05/0>P)؛ درحالی­که گروه نیمه­ماهر از بازخورد خودتنظیمی و دامنه­ای در آزمون انتقال به یک اندازه سود بردند (05/0<P). به­نظر می‌رسد مزایای خودتنظیمی در خودالگودهی هم قابل تعمیم است. بنابراین استفاده از اثر خودتنظیمی در بازخورد خودالگودهی، در آموزش سرویس تنیسی والیبال، در گروه­های مبتدی و ماهر به مربیان و معلمان ورزشی پیشنهاد می‌شود.
آقای کوروش باقری، دکتر حسین اکبری یزدی، دکتر علیرضا الهی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

استعدادیابی تلاش دارد تا بر پایه­ ی آزمون­های معین، افراد مستعد را به سمت ورزش­هایی راهنمایی کند که بیشترین شانس موفقیت را دارند. این پژوهش با هدف تدوین الگوی راهبردی استعدادیابی در وزنه برداری ایران انجام الگوی راهبردی استعدادیابی در ورزش وزنه­برداری از سازه­های نقاط قوت و ضعف استعدادیابی، اصول استعدادیابی، روش­های استعدادیابی، ویژگی روش­های استعدادیابی، عوامل پیش­برنده و بازدارنده فعالیت­های استعدادیابی و اهداف استعدادیابی تشکیل شده است. به موجب نتایج تحقیق پیشنهاد می­گردد محرک­های تسهیل­ کننده فرایند استعدادیابی بیش از پیش تقویت شود. برای این منظور لازم است الگوبرداری از کشورهای صاحب سبک، تأمین امکانات بروز، پرورش نیروی استعدادیاب و ایجاد مدارس تخصصی وزنه برداری در دستور کار قرار گیرد


دکتر بیتا عرب نرمی، خانم الهه بندلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌های قهرمانان ورزشی و تحلیل موانع رسیدن به جایگاه قهرمان ورزشی از دیدگاه دانش‌آموزان است. 300 دانش‌آموز در مقطع دبیرستان و هنرستان از استان سمنان در این پژوهش شرکت کردند. ابزار پژوهش یک پرسشنامه باز- پاسخ، در دوبخش الف) ویژگی‌های ‌قهرمان ورزشی و ب) موانع رسیدن به جایگاه قهرمان بود. داده‌ها با روش‌ توصیفی‌ تحلیلی و سپس با بهره‌گیری از الگوی نظری وندایک (2004) در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی در سطح کلان و خرد تحلیل گردید. در توصیف ویژگی‌های قهرمان ورزشی، زنان به ویژگی‌های بدنی، و مردان به ویژگیهای رفتاری-‌اخلاقی بیشتر از سایر موارد اشاره کردند. فراوانی توصیف ویژگی­های بدنی، چهره و رفتاری-اخلاقی به طور معنی­داری بیشتر از سایر ویژگی­ها بود. موانع رسیدن به جایگاه قهرمان نیز در 6 طبقه تفکیک شد. بر اساس آزمون نسبت، موانع اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی و موانع شخصی به طور معنی­داری بیشتر از سایر موانع، رسیدن به جایگاه قهرمان را دشوار می­کند. تحلیل‌ سطح کلان مربع وندایک نشان داد که "پررنگ کردن ویژگی‌های منفی غیرخودی" دارای بیشترین بسامد است، بدین معنی که دانش‌آموزان سایر عوامل بیرونی و محیطی را به عنوان مانع برای رسیدن به جایگاه قهرمان بدیهی می‌انگارند. همچنین آنها برای بیان موانع از راهبردهای خرد نظیر: استدلال منطقی، قربانی شدن، تعمیم و واژه‌گزینی استفاده کرده‌‌اند. بر اساس یافته‌های پژوهش متغیرهای حاکم بر ذهن دانش‌آموزان و چگونگی بکاربستن آن در زبان، گویای شرایط نامناسب برای ایجاد یک الگوی قهرمانی در ورزش است.

mouseout="msoCommentHide('_com_1')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_1','_com_1')">

آقای شهروز شادروز، دکتر فاطمه رضایی، آقای ایوب اسدی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

هدف از این پژوهش تعیین تأثیر هدایت توجه به صورت دستورالعمل کلامی و برجسته سازی ادراکی در حین الگودهی بر یادگیری مهارت هدف گیری کودکان بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. تعداد 60 نفر دانش‌آموز پسر بین 7 تا 10 سال از مدارس ابتدایی شهر بجنورد به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضرشامل تعدادی نمایشگر ویدئویی، ردیاب بینایی، توپ تنیس، یک سیبل به فاصله 3 متری از خط محل پرتاب بر روی دیوار بود. شرکت کنندگان به چهار گروه تمرین کانون توجه درونی-الگودهی از طریق دستورالعمل، کانون توجه بیرونی-الگودهی از طریق دستورالعمل، کانون توجه درونی-الگودهی از طریق برجسته سازی ادراکی و کانون توجه بیرونی-الگودهی از طریق برجسته سازی ادراکی تقسیم شدند. هر 4 گروه، در مرحله اکتساب، طی 5 جلسه و هر جلسه 3 بلوک 10 تایی شامل 30 پرتاب بالای شانه را با توپ تنیس اجرا کردند و در انتهای هر جلسه از آنان آزمون بعمل آمد و امتیازات آنها توسط آزمونگر ثبت شد. آزمون یادداری نیز به فاصله 36 ساعت بی­تمرینی اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوراهه به منظور بررسی اثر هدایت توجه با دستورالعمل کلامی و برجسته سازی ادراکی بر یادگیری حرکتی در چهار گروه در مراحل مختلف آزمون استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که دو گروه برجسته سازی ادراکی با هدایت توجه (درونی/بیرونی) در مرحله اکتساب (P=0/005) و یادداری (P=0/006) نسبت به دو گروه دستورالعمل کلامی با سطح معناداری(P0/05) عملکرد بهتری داشتند. بنابراین استفاده از برجسته سازی ادراکی اثرات یادگیری مشاهده‌ای را مضاعف می‌کند.
 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Management and Motor Behavior

Designed & Developed by : Yektaweb