3 نتیجه برای تعهد ورزشی
شیرین زردشتیان، بهشت احمدی، آزاده آزادی،
دوره 2، شماره 3 - ( 6-1391 )
چکیده
هدف این پژوهش تعیین ارتباط رفتارهای حمایتی– خودپیروی مربیان با انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی بازیکنان زن زیرگروه لیگ برتر هندبال بود. روش پژوهش توصیفی (همبستگی) بود. بدین منظور کل جامعه آماری پژوهش شامل 237 بازیکن به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. رفتارهای حمایتی- خودپیروی، انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی به ترتیب با پرسشنامه ادراک رفتارهای حمایتی-خودپیروی مربیان در زمینه ورزش، پرسشنامه مقیاس انگیزش ورزشی و پرسشنامه مقیاس تعهد ورزشی ارزیابی شد. روایی و اعتبار پرسشنامهها اندازهگیری و تأیید شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از رگرسیون چندمتغیری و برای ارائه مدل از حیطه معادلات ساختاری (SEM) در سطح معنیداری 05/0>P استفاده گردید.
یافتهها نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی با انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت و معنیدار و با بیانگیزگی بازیکنان همبستگی منفی و معنیدار دارد. از سوی دیگر، انگیزش درونی، انگیزش بیرونی خودپذیر و درونفکنی شده با تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت، و بیانگیزگی ورزشکاران با تعهد ارتباط منفی دارد. نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی پیشبینیکننده انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان است. تحلیل مسیر مدل پیشنهادی را تأیید کرده و بر نقش میانجی انگیزش درونی و بیرونی در ارتباط بین رفتار حمایتی- خودپیروی مربی و تعهد ورزشی بازیکنان صحّه گذاشت. یافتهها اثر رفتارهای حمایتی- خودپیروی مربیان را در ایجاد انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان نشان داد، در نتیجه اصول نظریۀ خودمختاری در میان بازیکنان نخبه مورد تأیید قرار گرفت.
مهربان پارسامهر،
دوره 2، شماره 4 - ( 10-1391 )
چکیده
این پژوهش استفاده از مدل تعهد ورزشی برای بررسی انگیزههای مشارکت مداوم افراد در ورزش رزمی تکواندو بوده است. این مطالعه با استفاده از روش پیمایشی و بهصورت مقطعی انجام شده است. دادهها از 135 مشارکتکننده در ورزش تکواندو در شهر یزد جمعآوری شده است. ابزار گردآوری دادهها مقیاس اصلاحشدۀ تعهد ورزشی بوده است. نتایج آزمون تجربی مدل ارائهشده به تکواندوکاران مشارکتکننده در برنامههای ورزشی نشان داد که پایایی سؤالات پرسشنامه بالاتر از 75/0 است. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد متغیرهای پیشبین لذت ورزشی، سرمایهگذاریهای شخصی، محدودیتهای اجتماعی و فرصتهای مشارکت با تعهد ورزشی تکواندوکاران رابطه دارند. یافتههای رگرسیون چندگانۀ گامبهگام نیز نشان داد که لذتبردن از ورزش و سرمایهگذاریهای شخصی از پیشبینهای اصلی تعهد در نمونۀ مورد مطالعه بودهاند. این دو متغیر مجموعاً توانستهاند 8/56 درصد از واریانس تعهد ورزشی را تبیین نمایند. نتایج کارآیی مقیاس تعهد ورزشی را برای شناخت انگیزهای مرتبط با مشارکت مداوم در ورزش تکواندو نشان داده است.
اقای میثم ابیاری، دکتر سید احمد نژاد سجادی، دکتر اسماعیل شریفیان،
دوره 6، شماره 12 - ( 9-1395 )
چکیده
هدف این پژوهش تعیین میزان تأثیر جهتگیری ورزشی بر تعهد ورزشی بازیکنان تیمهای فوتبال بانوان لیگ برتر کشور است. روش تحقیق از نوع همبستگی است که بهصورت میدانی اجرا شده است. جامعۀ آماری آن را بازیکنان 11 تیم (200 نفر) از باشگاههای لیگ برتر سراسر کشور تشکیل میدهند که در دومین دورۀ لیگ برتر فوتبال بانوان شرکت کرده بودند و حداقل ششماه سابقۀ فعالیت در تیم را داشتند. نمونۀ پژوهش بهصورت تمامشمار انتخاب شد بهمنظور جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامۀ جهتگیری ورزشی گیل و دیتر (1988) (SOQ) و پرسشنامۀ تعهد ورزشی اسکانلان (1993) (SCMS) برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (نمودار، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (رگرسیون ساده و مدلسازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار Amos) استفاده شد. نتایج نشان داد جهتگیری ورزشی، با ضریب رگرسیونی استاندارد(83/0) بر تعهد ورزشی بازیکنان تأثیر دارد. درواقع، با افزایش رقابتطلبی، میل به پیروزی و هدفگرایی بانوان فوتبالیست میزان تعهد ورزشی آنان نیز افزایش مییابد.
