6 نتیجه برای فعالیت بدنی
آقای سلمان جعفری، دکتر مجید کاسف، دکتر جواد آزمون،
دوره 7، شماره 14 - ( 9-1396 )
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق مقایسه اثر شیوه های اجرای فعالیت بدنی خارج از کلاس بر برخی عوامل آمادگی جسمانی دانش آموزان پسر بود. روش پژوهش نیمه تجربی و جامعه ی آماری آن را کلیه دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه شهرستان مراغه تشکیل داده بود(2865n=). نمونه تحقیق هم 80 نفر بود که بصورت نمونه در دسترس انتخاب و پس از آن بصورت تصادفی در 4 گروه 20 نفری تحت عنوان گروه تجربی 1 شیوه مبتنی بر خود نظارتی دانش آموزان، گروه تجربی 2 شیوه مبتنی بر نظارت والدین، گروه تجربی 3 شیوه مبتنی بر نظارت معلم تربیت بدنی و گروه شاهد همگن و همسان شدند. ابتدا یک پیش آزمون به بوسیله آزمون‌های بارفیکس اصلاح شده، خم شدن نشسته، درازو نشست و دو540 متر از هر چهار گروه گرفته شد. شیوه های اجرای فعالیت بدنی خارج از کلاس به مدت 8 هفته روی گروه ها اجرا، سپس یک پس آزمون از هر چهار گروه به عمل آمد. از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره برای مقایسه میانگین بین گروه ها استفاده شد.یافته های تحقیق نشان داد بین شیوه های اجرای فعالیت بدنی خارج از کلاس بر برخی عوامل آمادگی جسمانی دانش آموزان پسر تفاوت معنی داری وجود دارد(05/0p≤).ضمنا نتایج تحقیق نشان داد شیوه مبتنی بر نظارت معلم تربیت بدنی تأثیر بیشتری بر روی فاکتورهای آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی داشت
خانم زهره سادات حمیدزاده ثانی، دکتر زهرا پورآقایی، دکتر زهرا سلمان،
دوره 9، شماره 17 - ( 6-1398 )
چکیده
در این تحقیق با استفاده از یک مطالعه همبستگی فعالیت بدنی کودکان دختر با رویکرد بوم شناختی مورد پیش بینی قرار گرفته است. به این منظور 374 دختر در محدوده سنی 10 تا 12 انتخاب و پرسشنامه های خود گزارشی فعالیت بدنی کودکان با یادآوری 7 روزه (PAQ-C)، پرسشنامه شایستگی جسمانی ادراک شده (PPFS) آبادی (1998)، پرسشنامه جو ادراک شده مدرسه برای فعالیت بدنی بیمبام و همکاران (2005) و پرسشنامه حمایت اجتماعی گریسر و همکاران (2008) را تکمیل نمودند. همچنین برای کلیه آزمودنی ها شاخص BMI و آزمون مهارت های حرکتی لینکلن-اوزرتسکی(1950) ارزیابی شد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد تناسب اندام کودکان، شایستگی جسمانی، جو ادراک شده از محیط فیزیکی و حمایت اجتماعی دوستان و خانواده (محیط اجتماعی) پیش بینی کننده های معناداری برای میزان فعالیت بدنی کودکان می باشند(P<.05). در این راستا بر اساس ضرایب تاثیر بدست آمده می توان گفت تناسب اندام10 درصد، شایستگی جسمانی 15 درصد و مهارتهای حرکتی12 درصد، محیط فیزیکی 23 درصد و محیط اجتماعی 24 درصد از فعالیت بدنی کودکان را پیش بینی می نماید. با استفاده از این یافته ها می توان پیشنهاد نمود از متغیرهای شناخته شده رویکرد بوم شناختی برای پیش بینی فعالیت کودکان استفاده شود.
حامد سبزواری، ندا شهرزاد، عباس بهرام،
دوره 11، شماره 22 - ( 9-1400 )
چکیده
چکیده
استودن و همکاران (2008) یک مدل برای ارتقاء سطح فعالیت بدنی، وزن سالم و مسیرهای مثبت سلامتی در کودکان ارائه کردند. بنابراین هدف این مطالعه بررسی نقش میانجی‌گری آمادگی قلبی عروقی، شایستگی حرکتی ادراک‌شده در ارتباط بین شایستگی حرکتی واقعی و فعالیت بدنی دانش آموزان دوره ابتدایی بود. تحقیق از نوع همبستگی است. 204 دانش آموزان از چهار مدرسه تهران در این مطالعه شرکت کردند. شایستگی حرکتی واقعی و آمادگی قلبی عروقی به ترتیب با استفاده از فرم کوتاه آزمون بروینینکی-اوزرتسکی (BOT-2) و راه رفتن/دویدن 540 متر اندازه شدند. همچنین برای اندازه‌گیری شایستگی حرکتی ادراک‌شده از مقیاس توانایی جسمانی پرسشنامه خودتوصیفی بدنی مارش (PSDQ) و پرسشنامه فعالیت بدنی کودکان بزرگ‌تر (PAQC) برای فعالیت بدنی استفاده شد. نتایج آزمون پیرسون نشان داد ارتباط متوسط تا ضعیفی بین همه متغیرها وجود دارد (05/0P>). همچنین نتایج تحلیل مسیر رگرسیون نشان داد شایستگی حرکتی ادراک‌شده و نه آمادگی قلبی عروقی ارتباط بین شایستگی حرکتی واقعی و فعالیت بدنی را میانجی‌گری می‌کند(05/0P>). برنامه‌های تربیت‌بدنی بر رشد شایستگی حرکتی واقعی، شایستگی ادراک‌شده دانش آموزان دوره ابتدایی تأکید داشته باشند. زیرا باعث افزایش مشارکت دانش آموزان در فعالیت‌های بدنی و افزایش استقامت قلبی عروقی می‌شود.
خانم فاطمه سبزواری شهرضا، دکتر شهاب پروین پور، مهدی نمازی زاده،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر رویکرد آموزش بازی برای فهم بر استقامت هوازی، عملکرد حرکتی و ارتقاء فعالیت بدنی بوده است. بدین منظور کودکان دو کلاس چهارم (میانگین سنی7/0±2/10سال) در یک مدرسه در شهر سیرجان به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار گرفتند (هر گروه 22 نفر). در مرحله اول از کلیه دانش آموزان شرکت کننده آزمون چابکی و مهارت های حرکتی کانادا و تست پیسر گرفته شده و سطح فعالیت بدنی آن ها با گام شمار محاسبه و ثبت شد. سپس گروه آزمایشی در یک دوره مداخله با رویکرد آموزش بازی برای فهم به مدت 36 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه شرکت کردند. در نهایت آزمون های انجام شده برای بار دوم در پایان مداخله برای هر دو گروه انجام شد. از آزمون "یو من ویتنی" و "آنالیز رگرسیون پواسن با از استفاده روش GEE" برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که این رویکرد تاثیر معناداری بر چابکی و مهارت های حرکتی و سطح فعالیت بدنی دارد، اما تفاوت معناداری بر استقامت هوازی مشاهده نشد. این نتایج حمایت از این فرضیه را فراهم می‌کنند که استفاده از این رویکرد می‌تواند در تسهیل رشد عملکرد حرکتی و ارتقاء سطح فعالیت بدنی کودکان موثر باشد.
سجاد مومنی، جلال دهقانی زاده،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه فعالیت بدنی در دوران پاندمی کرونا 19 با امید به زندگی و رضایت از زندگی سالمندان با ارائه یک مدل ساختاری بود. روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود که به صورت مقطعی در سال 1400 صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش را تمامی سالمندان مرد بالای 60 سال شهر همدان تشکیل دادند. تعداد 391 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس و از تمامی اماکن عمومی شهر همدان به عنوان نمونه انتخاب شدند و به سؤالات پرسشنامه بین‌المللی فعالیت جسمانی، رضایت از زندگی و امید به زندگی بزرگ‌سالان پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS26 و Smart PLS3 به روش معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که 2/54 درصد از افراد فعالیت بدنی کم، 6/37 درصد متوسط و 2/8 درصد فعالیت بدنی شدید داشتند. فعالیت بدنی در دوران کرونا تأثیر مثبت و معناداری بر رضایت از زندگی (01/0>P) و امید به زندگی (01/0>P) داشته است. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر به نظر می‌رسد اگر سالمندان به انجام فعالیت‌های بدنی بپردازند پیامدهای آن افزایش امید و رضایت از زندگی در دوران کرونا خواهد بود.
حامد سبزواری، فرهاد قدیری، عباس بهرام، رسول یاعلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف این تحقیق بررسی مدل ارتباط شایستگی حرکتی، آزمون آمادگی قلبی عروقی و فعالیت بدنی نوجوانان با نقش میانجی‌گری شایستگی ادراک‌شده بود. نمونه تحقیق حاضر 386 پسر نوجوان بود. شایستگی ادراک‌شده با استفاده از مقیاس توانایی جسمانی فرم کوتاه پرسشنامه خودتوصیفی بدنی مارش (2010) اندازه‌گیری شد. از گام شمار و پرسشنامه فعالیت بدنی برای کودکان بزرگ‌تر برای سنجش فعالیت بدنی، از فرم کوتاه آزمون بروینینکس-اوزرتسکی برای سنجش شایستگی حرکتی و از آزمون 1600 متر برای سنجش آمادگی قلبی عروقی استفاده شد. نتایج نشان داد ارتباط معناداری بین شایستگی حرکتی، شایستگی ادراک‌شده، آزمون آمادگی قلبی عروقی و فعالیت بدنی پیدا شد. همچنین شایستگی ادراک‌شده ارتباط بین شایستگی حرکتی و فعالیت بدنی و شایستگی حرکتی و آژمون آمادگی قلبی عروقی را میانجی‌گری می‌کند. در نهایت نتایج بررسی مدل نشان داد شایستگی ادراک شده بیشترین تأثیر را بر مشارکت فعالیت بدنی نوجوانان دارد. همچنین شایستگی حرکتی تاثیر بیشتری بر آزمون آمادگی قلبی عروقی نسبت به شایستگی ادراک شده دارد(05/0P>). با توجه به نتایج پژوهش برنامه های نظام تعلیم و تربیت باید با توجه به اهمیت شایستگی حرکتی و شایستگی ادراک شده برای بهبود مشارکت فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی نوجوانان برنامه ریزی و طراحی شوند.
