13 نتیجه برای کودکان
مالک احمدی، مهدی نمازی زاده، پونه مختاری،
دوره 2، شماره 3 - ( 6-1391 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی الگوی ارتباطی بین جو انگیزشی ادراکشده، خشنودی از نیاز روانشناختی و انگیزش خودمختاری در ورزش کودکان پسر، بر اساس نظریه خودمختاری است. نمونه 255 نفری با محدوده سنی 12-14، از رشتـههای مختلف ورزشهای تیمی، پرسشنامـههای جو انگیزشی برای ورزش کودکان، مقیاس نیازهای روانشناختی در ورزش و پرسشنامه تنظیمات رفتاری در ورزش را تکمیل کردند. برای آزمون فرضیهها از همبستگی پیرسون، تحلیل عامل تأییدی و تحلیل مدلیابی معادله ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد تأثیر جو تبحرمحور بر نیازهای وابستگی، شایستگی و استقلال، مثبت و معنیدار بود. تأثیرشایستگی و وابستگی بر انگیزش خودمختاری، مثبت و معنیدار بود، ولی تأثیر استقلال بر انگیزش خودمختاری معنیدار نبود. نقش واسطهای نیازهای روانشناختی در تأثیر جو انگیزشی تبحرمحور بر انگیزش خودمختاری، به ترتیب از طریق وابستگی، شایستگی و استقلال تأیید شد. این نتایج بیانگر آن است که جو انگیزشی تبحرمحور، متغیر انگیزشی مهمی در ورزش کودکان پسر است و از طریق نیازهای واسطهای بر انگیزش خودمختاری آنان تأثیر دارد.
دوره 4، شماره 7 - ( 6-1393 )
چکیده
هدف این مطالعه مقایسه یادگیری یک الگوی حرکتی دست در دو گروه سنی کودکان و بزرگسالان جوان است. بنابر سن (کودک- بزرگسال) و شیوه ارائه بازخورد (100درصدی، حذفی، خود کنترل) 60 آزمودنی داوطلب به طور تصادفی در شش گروه تمرینی قرار گرفتند. این مطالعه در سه روز متوالی انجام گرفت. طی روزهای اول و دوم آزمودنیها در هر روز 100 مرتبه به تمرین الگوی موردنظر پرداختند و آزمونهای یادداری در روزهای دوم و سوم و آزمون بازاکتساب در روز سوم از ایشان به عمل آمد. از آزمونهای آماری ANOVA با اندازهگیریهای مکرر و ANOVA دوسویه برای پردازش دادهها استفاده شد (p&le0.05). دقت عملکردی تمام آزمودنیها در کوششهای تمرینی روز اول به شکل معناداری افزایش یافت، اما در کوششهای تمرینی روز دوم تنها دقت عملکردی بزرگسالان جوان افزایش معناداری داشت. تفاوت بین دو آزمون یادداری در کودکان معنادار نبود، درحالیکه این تفاوت در بزرگسالان جوان معنادار بود. کودکانی که بازخورد را به شیوه 100 درصدی دریافت کردند، در آزمونهای یادداری و بازاکتساب از دیگر گروههای بازخوردی کودکان به شکل معناداری بهتر عمل کردند، درحالیکه در گروههای بازخوردی بزرگسالان در آزمونهای یادداری و بازاکتساب تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد بزرگسالان جوان در فراگیری این الگوی حرکتی بهتر از کودکان عمل میکنند، ارائه بازخورد بیشتر به کودکان سبب ارتقای یادگیری آنها شد (مغایر با فرضیه هدایت)، و نباید انتظار داشت کودکان در کسب مهارتهای حرکتی همانند بزرگسالان عمل کنند.
آقای بهزاد محمدی اورنگی، دکتر ندا شهرزاد، دکتر رسول یاعلی،
دوره 7، شماره 14 - ( 9-1396 )
چکیده
قیود فردی از عواملی است که می‌تواند بر رشد حرکتی تأثیر بگذارد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر شاخص‌های توده بدن و وضعیت تغذیه بر تبحر حرکتی پسران 14-10 سال شهر تهران بود. نمونه آماری 120 کودک برای شاخص توده بدن و 90 کودک برای وضعیت تغذیه بود. شاخص توده بدن به گروهای لاغر، نرمال، دارای اضافه‌وزن و چاق، وضعیت تغذیه به گروهای سوءتغذیه، تغذیه معمولی و تغذیه مناسب تقسیم شد؛ که به روش خوشه‌ای هدفمند انتخاب و تبحر حرکتی آنها با آزمون برونینکس- اوزرتسکی-2بررسی شد. نتایج نشان داد بین شرایط، لاغر و نرمال، نرمال و چاق و اضافه‌وزن و چاق، در تبحر حرکتی تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین بین شرایط سوءتغذیه و تغذیه معمولی، تغذیه معمولی و تغذیه مناسب و تغذیه مناسب و سوءتغذیه، در تبحر حرکتی تفاوت معناداری وجود داشت. با توجه به این نتایج می‌تواند گفت شاخص توده بدن و وضعیت تغذیه بر تبحر حرکتی پسران در این سن تأثیر دارد؛ که احتمالاً ناشی از هندسه و جرم بخش‌های مختلف بدن و عوامل مکانیکی می‌باشد و تفاوت در گروههای وضعیت تغذیه به تأثیر وضعیت غذایی بر رشد مغز و نمو جسمانی مرتبط است.
آقای محمد باقر عالی، دکتر مهدی شهبازی،
دوره 9، شماره 17 - ( 6-1398 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی صوری، محتوایی و پایایی نسخۀ فارسی پرسشنامه تصویرسازی حرکتی کودکان MIQ-C بود. پرسشنامه اصلی با استفاده از روش ترجمه-بازترجمه به زبان فارسی برگردان شد برای استانداردسازی و معتبرکردن پرسشنامه، ده نفر از متخصصین رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی پرسشنامهها را به منظور تعیین نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا تکمیل کردند. بعد از یک مطالعه مقدماتی، اصلاحات لازم لحاظ شد. سپس پایایی پرسشنامه با دو روش آزمون-آزمون مجدد و آلفای کرونباخ بررسی شد. پس از بررسی نتایج روایی، یعنی نسبت روایی محتوا بیش از 62/0 و شاخص روایی محتوایی بیشتر از 79/0 حاصل شد. پایایی آن از روش همسانی درون طبقهای با مقدار بیشتر از 70/0 تأیید شد. برای سنجش توانایی تصویرسازی کودکان میبایست از یک ابزار قابل اعتماد استفاده نمود. با توجه به نتایج بهدست آمده در این پژوهش، پرسشنامه فراهم آمده برای استفاده از پایایی مطلوب و روایی مناسبی برخوردار است.
آقای قاسم بابایی زارچ، دکتر حمید صالحی،
دوره 10، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده
شناسایی موانع انگیزشی مشارکت ورزشی در کودکان و نوجوانان نقش بسزایی در شکل گیری رفتارهای ورزشی این گروه دارد. هدف از این پژوهش کیفی، بررسی نگرش کودکان و نوجوانان، والدین، و مربیان در مورد موانع مشارکت ورزشی کودکان و نوجوانان بود. به این منظور مصاحبه های نیمه‌ساختارمند با 12 کودک و نوجوان، هشت والد و پنج مربی انجام شد. متن مصاحبه‌ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی تحلیل شد. نتایج تحلیل داده ها در مورد موانع انگیزشی مشارکت در ورزش در کودکان و نوجوانان در دو طبقه قرار داده شد: بازدارنده های شخصی و بازدارنده های محیطی. عوامل مؤثر در حوزۀ بازدارنده های شخصی شامل: نداشتن استعداد و پیشرفت نکردن، لذت نبردن از شرکت در ورزش و آسیب های ورزشی. عوامل مؤثر در حوزۀ بازدارنده های محیطی شامل: نبود فرهنگ ورزشی؛ کمبود امکانات و مشکلات اقتصادی، حمایت نشدن و نداشتن آینده. این مطالعۀ کیفی درک عمیق‌تری از موانع انگیزشی عادت به ورزش در کودکان و نوجوانان ارائه داد. سازمان‌دهندگان ورزش جوانان، والدین و مربیان می توانند از طریق تغییر در عوامل شخصی و محیطی باعث انگیزۀ بیشتر برای شرکت بیشتر آنها در فعالیت های بدنی بشوند.
خانم معصومه رحیمی زاده، آقا مهدی شهبازی،
دوره 11، شماره 21 - ( 4-1400 )
چکیده
بازخورد خاص به یک رویداد خاص، اجرای تکلیف به دلیل قابلیت اکتساب مهارت و عملکرد قابل انعطاف، اشاره می کند و در حالی که بازخورد عام یک عملکرد ذاتی را نشان می دهد. هدف پژوهش، تعیین میزان تأثیر بازخورد عام و خاص بر یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال در کودکان بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی و به لحاظ هدف کاربردی بود که با استفاده از 60 نفر از کودکان که در چهار گروه ۱۵ نفره قرار گرفتند، انجام شد. آزمودنی ها شش پرتاب آزاد بسکتبال در مرحله اکتساب را اجرا کردند، که بعد از پرتاب سوم، آزمودنی ها با توجه به گروه مربوطه بازخورد مثبت (عام یا خاص) و همچنین بعد از پرتاب ششم، بازخورد منفی دریافت کردند و بعد از نیم ساعت یادداری انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون های تحلیل واریانس دوعاملی و آزمون اندازه های تکراری در سطح معنی داری ۰۵/۰ استفاده شد. نتایج نشان داد که بازخورد خاص در هر دو گروه نسبت به بازخورد عام به میزان معنی داری مؤثرتر بوده و موجب بهبودی بیشتر عملکرد شد. این نتایج نشان دهنده اهمیت عبارت مورد استفاده در بازخورد می باشد هرچند این عبارات ممکن است تأثیر فوری بر عملکرد نداشته باشند ولی با بالا بردن انگیزه، عملکرد ضعیف را بهبود میدهد.
آقای علی عباس زاده، دکتر عبداله قاسمی، دکتر علی حیرانی، مهشید زارع زاده،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
چکیده
وزن هنگام تولد از شاخص های مهم سلامت نوزادان در هر جامعه است و به عنوان بهترین وسیله سنجش پیامد بارداری و مهمترین عامل تعیین کننده میزان ابتلا به بیماری یا مرگ نوزاد در نظر گرفته می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین اختلالات بینایی و مشکلات حرکتی بین کودکان 3 تا 6 سال با وزن تولد خیلی کم و وزن تولد بسیار کم بود. جامعه آماری این پژوهش 88 کودک، 34 کودک با وزن تولد بسیار کم، 54 کودک با وزن تولد خیلی کم بود که بصورت در دسترس انتخاب شدند. از آزمون مجموعه ارزیابی حرکتی کودکان-ویرایش دوم برای سنجش عملکرد حرکتی و از آزمون های بینایی برای سنجش تیزی بینایی، حساسیت تقابلی، دید سه بعدی، انحراف چشم، نیستاگموس، انطباق پذیری، همگرایی و ادراک بینایی استفاده شد. آزمون عملکردهای بینایی توسط یک چشم پزشک اطفال انجام گرفت. از آزمون ضریب همبستگی پیرسون با فواصل اطمینان بوت استراپ شده برای بررسی ارتباط بین هر یک از اندازه های بینایی و عملکرد حرکتی استفاده شد. همچنین برای تعیین ارتباط بین عملکرد حرکتی و انحراف چشم و نیستاگموس از ضریب دو-رشته ای نقطه ای استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان اختلالات بینایی و حرکتی در دو گروه کودکان زودرس در مقایسه با جمعیت سالم مقدار بالای است، اما با ین وجود بین نقص های بینایی و مشکلات حرکتی در دو گروه کودکان زودرس ارتباط معناداری وجود نداشت. این بدان معناست که وجود اختلال بینایی منجر به مشکلات حرکتی در کودکان زودرس نمی شود.
دکتر ایوب اسدی، دکتر محمود شیخ، دکتر داود حومنیان، دکتر صالح رفیعی،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
در تحقیقات مختلف نشان داده شده است که کانون توجه و دوره چشم ساکن از متغیرهای اثرگذار بر عملکرد تکالیف هدفگیری می باشد اما در مورد اثرگذاری این متغیرها بر مهارت حرکتی کودکان نیازمند بررسی های بیشتر است؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دستورالعمل های مختلف کانون توجه بر مدت زمان چشم ساکن و دقت پرتاب دارت کودکان بود. آزمودنی ها شامل 12 کودک راست دست (سن: میانگین= 83/8، انحراف استاندارد= 79/0) بدون هیچ گونه سابقه تمرینی در پرتاب دارت بودند که در پژوهش شرکت کردند؛ درحالیکه حرکات چشم آنها با استفاده از یک سیستم ردیاب بینایی ثبت میشد، آزمودنیها 18 پرتاب (6 بلوک سه کوششی) تحت سه شرایط توجهی مختلف: 1) بیرونی، 2) درونی، و کنترل انجام دادند. نتایج نشان داد اثرات کانون توجه نه برای دقت و نه برای مدت زمان دوره چشم ساکن معنی دار نبود. بنابراین برای آگاهی کانون توجه بهینه کودکان، نیازمند پژوهش های بیشتر در تکالیف مختلف حرکتی می باشد.
آقای بهزاد محمدی اورنگی، دکتر فرهاد قدیری، دکتر محمد تقی اقدسی،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده
تأثیر بهره هوشی بر پیشرفت تحصیلی تأییدشده است؛ اما تأثیر آن بر کارایی مداخلات حرکتی ناشناخته است. مطالعه حاضر به بررسی اثر بازی‌های بومی محله‌ای بر تبحر حرکتی کودکان با بهره هوشی بالا و پایین می‌پردازد؛ بنابراین با استفاده از پرسشنامه هوش ریون از بین کودکان 10-13 ساله شهر تهران تعداد 15 کودک با بهره هوشی بالا و 15 کودک با بهره هوشی پایین انتخاب و طی هشت هفته بازی‌های بومی محله‌ای را تمرین کردند. آزمون برونینکس-اوزرتسکی 2 قبل و بعد از تمرین جهت ارزیابی تبحر حرکتی کودکان استفاده شد. نتایج نشان داد اگرچه هردو گروه از مداخله موردنظر سود بردند، اما تأثیر مداخله بر کودکان با بهره هوشی بالا بیشتر بود. نتایج این پژوهش با تأکید بر استفاده از بازی‌های بومی محله‌ای در مدارس جهت رشد حرکتی، به متخصصین استعدادیابی ورزشی نیز پیشنهاد می‌کند از هوش به‌عنوان یک شاخص در کشف استعدادها بهره بگیرند.
بهزاد محمدی اورنگی، رسول یاعلی، محمد تقی اقدسی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیرپذیری تبحر حرکتی از وضعیت تغذیه در رده‌های سنی مختلف مردان ((کودکان، نوجوانان و جوانان)) بود. جامعه آماری تحقیق برای کودکان کلیه دانش‌آموزان سنین 10-7 سال، برای نوجوانان کلیه دانش‌آموزان 15-12 سال و برای جوانان کلیه دانشجویان 20-18 سال دانشگاه تهران به‌غیراز دانشجویان تربیت‌بدنی بود. نمونه تحقیق در هر یک از گروههای سنی 90 نفر بود؛ که از 4 مدرسه ابتدایی و 4 مدرسه دبیرستان شهر تهران و دانشجویان پسر دانشگاه تهران به روش خوشه‌ای هدفمند انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و مقایسه‌ای بود و ابزار اندازه‌گیری تن‌سنجی و آزمون برونینکس- اوزرتسکی بود. نتایج تحقیق نشان داد بین گروههای سوءتغذیه، تغذیه متوسط و تغذیه مناسب در تبحر حرکتی سنین نوجوانانی و بزرگ‌سالی تفاوت معناداری وجود نداشت اما بین گروههای تبحر حرکتی سنین کودکان تفاوت معنادار بود. علاوه بر این بین تبحر حرکتی گروههای سنی مختلف تفاوت معناداری نبود. با توجه به این نتایج به نظر می‌رسد وضعیت تغذیه بر تبحر حرکتی تأثیر دارد و این مسئله در تحقیق حاضر در سنین کودکی مشاهده شد؛ بنابراین کودکان آسیب‌پذیرترین قشر در این زمینه محسوب می‌شوند و توجه به وضعیت تغذیه کودکان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
دکتر ایوب اسدی، خانم سوری حیدری، خانم فاطمه شیرمهنجی، خانم فاطمه کوچک پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
در تحقیقات زیادی اثربخشی دستورالعملهای توجهی و تمرینات مشاهدهای را بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان نشان دادهاند؛ با این وجود در مورد اثرات همزمان این دو متغیر اطلاعاتی کافی وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر دستورالعملهای توجهی حین مشاهده الگو بر رفتار خیرگی و دقت پرتاب از بالای شانه کودکان بود. تعداد 24 کودک 7 تا 10 سال با رشد طبیعی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه توجه درونی و بیرونی حین الگودهی قرار گرفتند. تمرینات هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار فیلم مدل ماهر پرتاب از بالای شانه همراه با ثبت حرکات چشم بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می کرد. نتایج آزمون های تحلیل واریانس مرکب و t همبسته و مستقل نشان داد که هر دو گروه افزایش معنی داری از پیش-آزمون تا پس-آزمون در دقت (p=0.001؛ p=0.001) و مدت زمان چشم آرام (p=0.005؛ p=0.001) مهارت پرتاب از بالای شانه نشان دادند. در مرحله پس آزمون گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت نسبت به گروه توجه درونی حین الگودهی به طور معنی داری دقت بالاتر (p=0.01) و مدت زمان چشم آرام بیشتری (p=0.001) داشت. همچنین، گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت درصد نگاه کردن بیشتری به نشانههای بیرونی مربوط (توپ و مسیر پرتاب) داشت. بنابراین هدایت توجه بینایی به اثرات حرکت الگوی مشاهده شده، موجب بهبود عملکرد حرکتی و خبرگی بینایی- حرکتی در کودکان می شود.
هانیه قاسمیان مقدم، مهدی سهرابی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات پایه تکواندو بر کارکردهای اجرایی کودکان با اختلال یادگیری انجام شد. بدین منظور، 20 نفر از کودکان پسر 10 تا 12 سال با اختلال یادگیری در شهر مشهد انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل جایدهی شدند. گروه تمرین به مدت 12 جلسه، هر جلسه 50 دقیقه و با تکرار سه روز در هفته تمرینات تکواندو را انجام دادند. گروه کنترل نیز در طی این دوره به فعالیت های عادی روزمره خود پرداخت. تغییرات در کارکردهای اجرایی آزمودنی ها قبل و بعد از دوره تمرین توسط آزمون های ان – بک و برج لندن سنجیده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات پایه تکواندو موجب بهبود کارکردهای اجرایی در گروه تمرین می شود؛ تمامی این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (05/0>p). ). بنابراین بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که تمرینات پایه تکواندو با تأثیر بر مناطق مغزی مربوط به کارکردهای اجرایی در کودکان با اختلال یادگیری، به بهبود کارکردهای اجرایی این کودکان کمک می کند.
آقای شهروز شادروز، دکتر فاطمه رضایی، آقای ایوب اسدی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از این پژوهش تعیین تأثیر هدایت توجه به صورت دستورالعمل کلامی و برجسته سازی ادراکی در حین الگودهی بر یادگیری مهارت هدف گیری کودکان بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. تعداد 60 نفر دانش‌آموز پسر بین 7 تا 10 سال از مدارس ابتدایی شهر بجنورد به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضرشامل تعدادی نمایشگر ویدئویی، ردیاب بینایی، توپ تنیس، یک سیبل به فاصله 3 متری از خط محل پرتاب بر روی دیوار بود. شرکت کنندگان به چهار گروه تمرین کانون توجه درونی-الگودهی از طریق دستورالعمل، کانون توجه بیرونی-الگودهی از طریق دستورالعمل، کانون توجه درونی-الگودهی از طریق برجسته سازی ادراکی و کانون توجه بیرونی-الگودهی از طریق برجسته سازی ادراکی تقسیم شدند. هر 4 گروه، در مرحله اکتساب، طی 5 جلسه و هر جلسه 3 بلوک 10 تایی شامل 30 پرتاب بالای شانه را با توپ تنیس اجرا کردند و در انتهای هر جلسه از آنان آزمون بعمل آمد و امتیازات آنها توسط آزمونگر ثبت شد. آزمون یادداری نیز به فاصله 36 ساعت بیتمرینی اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوراهه به منظور بررسی اثر هدایت توجه با دستورالعمل کلامی و برجسته سازی ادراکی بر یادگیری حرکتی در چهار گروه در مراحل مختلف آزمون استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که دو گروه برجسته سازی ادراکی با هدایت توجه (درونی/بیرونی) در مرحله اکتساب (P=0/005) و یادداری (P=0/006) نسبت به دو گروه دستورالعمل کلامی با سطح معناداری(P≤0/05) عملکرد بهتری داشتند. بنابراین استفاده از برجسته سازی ادراکی اثرات یادگیری مشاهدهای را مضاعف می‌کند.
