آقای مهدی باباپور لشنلو، دکتر جلال دهقانی زاده،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
ادبیات یادگیری حرکتی خودکنترلی شامل کوشش‌هائی است که به گروهی از فراگیران را که اختیار انتخاب برای جنبه‌ای از محیط تمرینی خود دارند، با گروهی که به آن انتخاب‌ها وابسته هستند مقایسه می‌کند. بنابراین مطالعات متعددی نشان داده‌اند که تمرینات خودکنترلی دارای مزایائی هستند. در پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد خودکنترلی، اختیار ترتیب انتخاب در حین تمرینات گلف، میزان دقت مهارت، خودمختاری و خودکارآمدی بررسی شد. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و در دوره پیگیری 24 ساعته انجام گرفت، 24 دانشجو مبتدی به صورت در دسترس و تصادفی در گروه تجربی (12 نفر) یا جفت شده (12 نفر) قرار گرفتند. در پیشآزمون، شرکت‌کنندگان به انجام آزمون ضربۀ گلف پرداختند. سپس گروه جفت شده به ترتیب انتخاب گروه تجربی از ابزارهای تمرینی استفاده کرد. در روز اول دقت مهارت، خودمختاری و خودکارآمدی در پیشآزمون و اکتساب و سپس با آزمون یادداری اندازه‌گیری شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مکرر نشان داد که خودکنترلی بر مهارت ضربه گلف، خودمختاری و خودکارآمدی تأثیر معنادار دارد.. بنابراین، انتخاب جزئی مانند ترتیب تمرین در رویکرد خودکنترلی میتواند بر عملکرد و یادگیری حرکتی، و مولفه‌های روانشناختی مرتبط با آن‌ها مؤثر باشد.
