جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای خودمرورگری مثبت

مجید رضوی نیا، شهاب پروین پور، سعید ارشم،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده

هدف این پژوهش بررسی تاثیر الگوی در حال یادگیری، الگوی ماهر و خود مرورگری مثبت بر یادگیری شنای کرال سینه در کودکان با دامنه‌ی سنی ۹ تا ۱۱ ساله استان البرز بود. شرکت کنندگان از نمونه در دسترس و به صورت تصادفی درگروه‌های مختلف تقسیم شدند. بدین ترتیب افراد همه‌ گروه‌ها باتوجه به دستورالعمل هایی که مربوط به گروهی که در آن قرار داشتند، در مجموع ۱۲ جلسه به تمرین مهارت های شنای کرال سینه پرداختند. درپایان آخرین جلسه آزمون یادداری فوری و یک هفته پس از آن آزمون یادداری و انتقال گرفته شد. متغیر وابسته کیفیت شنای افراد بود که با استفاده از چک لیست ارزیابی مهارت شنای کرال سینه انجام گرفت. نتیجه‌ی تحقیق حاکی از سودمندی هر سه نوع الگودهی بر عملکرد شنای کرال سینه و تفاوت معنادار بین گروه‌ها در آزمون اکتساب، یادداری و انتقال بود (۰۵/۰ p<). همچنین در مقایسه‌ی بین گروه‌ها گروه خودمرروگری مثبت و الگوی درحال یادگیری در آزمون یادداری فوری از گروه الگوی ماهر و کنترل بهتر بودند.‌گروه الگوی ماهر نیز نمرات بهتری از گروه کنترل داشت. در آزمون‌های یادداری و انتقال گروه خودمرورگری مثبت از سه گروه (درحال یادگیری، ماهر، کنترل) عملکرد بهتری داشت. بعد از آن گروه الگوی درحال یادگیری از دو گروه (ماهر و کنترل) بهتر بود و در آخر گروه الگوی ماهر از گروه کنترل بهتر عمل کردند. براساس این یافته‌ها می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد، در جایی که دسترسی به امکانات ویدئویی وجود دارد، می‌توان از الگودهی استفاده کرد. چه بسا آموزش از این طریق، به لحاظ صرف وقت و هزینه برای شاگردان، مربیان، معلمان و والدین سودمندتر است و موجب یادگیری بیشتر و پایدارتر می‌شود.


آقای حامد اصولی، دکتر مهدی شهبازی، دکتر الهه عرب عامری،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده

تحقیقات اندکی به بررسی اثر تعاملی خودکنترلی بر روی نوع خودالگودهی پرداخته‌اند. هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر ارائه راهبرد­های مختلف بازخورد خودکنترلی از طریق راهبرد‌های خودالگودهی بر یادگیری مهارت شوت سه‌گام بسکتبال بود. بدین منظور 60 دانش‌آموز مبتدی پسر 11-13 ساله راست‌دست به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. سپس به­طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. یکی از گروه‌ها در بین بلوک‌ها و گروه دیگر قبل از جلسه تمرینی نوع  بازخورد خودالگودهی (بهترین عملکرد یا عملکرد کلی در اجرای مهارت شوت سه‌گام) را انتخاب می­نمود و برای هر یک از این گروه‌ها یک گروه جفت­شده انتخاب شد. برنامه تمرینی به مدت 6 جلسه و در دو هفته ارائه شد. پیش‌آزمون، آزمون یادداری و انتقال در 12 کوشش گرفته شد. نتایج تأثیر معنی­داری را بین امتیازات پیش‌آزمون با آزمون یادداری و انتقال نشان داد(001/0P≤)، همچنین گروه بازخورد خودکنترلی در طول جلسات و گروه بازخورد خودکنترلی قبل از جلسات با همدیگر و با گروه­های جفت­شده در آزمون یادداری و انتقال تفاوت معنی­داری داشتند(001/0P≤)، در حالی­که بین گروه­های جفت­شده تفاوت معنی­داری وجود نداشت(001/0P≥). این نتایج نشان­دهنده تأثیر بیشتر بازخورد خودکنترلی در طول جلسات است که بر خودمختاری بیشتر یادگیرنده به عنوان یکی از نیازهای روانشناختی برای بهینه‌سازی یادگیری، تأکید دارد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Management and Motor Behavior

Designed & Developed by : Yektaweb