رحیم رمضانی نژاد، مهریه پناهی، سید جلیل میریوسفی، سید محمد نیازی،
دوره 2، شماره 3 - ( 6-1391 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر مقایسه اولویت نیازهای آموزشی دانش‌آموزان دختر در درس تربیت بدنی و ورزش در سه دوره تحصیلی بود. 385 متخصص و 1370 معلم تربیت بدنی زن، 1509 دانش‌آموز دختر و1385 نفر ازمادران دانش‌آموزان ساکن شهرهای مرکزی 25 استان کشور در تحقیق شرکت کردند. از پرسشنامه محققساخته‌ای با ضریب ثبات درونی(71/0=r) برای اولویت‌بندی 12 نیاز جسمانی، 10 نیاز مهارتی، 15 نیاز شناختی و 15 نیاز عاطفی استفاده شد. متخصصان و معلمان به روش انتخابی و والدین و دانش‌آموزان به روش تصادفی جزء نمونه آماری قرار گرفتند.دادههای تحقیق با بهره‌گیری از آزمون رتبه‌ای کروسکال والیس در سطح (05/0P&le) تجزیه و تحلیل شدند و نتایج نشان داد که از دیدگاه آزمودنیهای تحقیق، بین میانگین رتبه نیازهای آموزشی هر دوره تحصیلی تفاوت معنیداری وجود دارد (05/0 P&le). به طور کلی، در میان نیازهای جسمانی، نیاز به وضعیت بدنی هنجار، انواع حرکات، تمرینات و بازیهای ساده برای هر سه دوره تحصیلی در اولویت بالاتر و نیاز به تمرینات آمـادگی جسمانی (بجز دوره متوسطه) در اولـویت پایین‌تـر قرار داشت. هر گروه از آزمودنیهای تحقیق، اولویتهای متغیر و متنوعی برای مهارتهای ورزشی در دوره‌های تحصیلی در نظر گرفته بودند. در مورد اولویت نیازهای شناختی و عاطفی- اجتماعی توافق نظر بیشتری وجود داشت و آشنایی با مبانی علوم زیستی تربیت بدنی، حفظ لذت، سرگرمی و وضعیت ظاهری مناسب در اولویت بالاتر بودند.
زینب خداوردی، دکتر عباس بهرام، دکتر حسن خلجی، دکتر انوشیروان کاظم نژاد، دکتر فرهاد قدیری،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
این مطالعه اجراهای کودکان را در سه آزمون مطرح اندازگیری شایستگی حرکتی: آزمون حرکتی درشت-3، آزمون هماهنگی حرکتی کودکان و فرم کوتاه آزمون تبحر حرکتی بروینیکس-ازرتسکی-2 در 164 دختر سالم ایرانی 10-7 سال مقایسه کرد. ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین نمره ی کلی آزمون تبحر حرکتی بروینیکس-ازرتسکی-2 (فرم کوتاه)، خرده آزمون درشت و ظریف آزمون تبحر حرکتی بروینیکس-ازرتسکی-2، نمرات کلی آزمون هماهنگی حرکتی کودکان و آزمون حرکتی درشت-3 و خرده آزمون های مهارت های توپی و جابجایی محاسبه شد. آزمون تحلیل واریانس چندگانه برای آزمون فرض اختلاف بین میانگین های اجرای سه آزمون مذکور در کودکان پایه ی اول تا چهارم دبستان مورد استفاده قرار گرفت و آزمون تعقیبی توکی برای بررسی احتلافات زوجی اجراها استفاده شد. ارتباطات معنادار اما ضعیف تا متوسطی بین نمرات کلی اجرای کودکان مشاهده شد. بطور کلی یافته ها نشان دادکه با افزایش سن نمرات اجرای کودکان در هریک از آزمون ها افزایش یافت. ارتباطات ضعیف میان اجرای ابزارها نشان دهنده ی آن است که هر یک از این ابزارها جنبه های مختلفی از شایستگی را اندازگیری می کنند و نباید جایگزین یکدیگر استفاده شوند.
