8 نتیجه برای سالمند
دکتر الهام عظیم زاده، خانم وحیده فقیهی، دکتر عبدالله قاسمی،
دوره 8، شماره 15 - ( 5-1397 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر، تعیین تاثیر دو نوع برنامه تمرینی تکلیف دوگانه شناختی و حرکتی بر تعادل پویای زنان سالمند بود. بهاین منظور 27 نفر از سالمندان زن 60 تا 82 ساله عضو مرکز نگهداری روزانه سالمندان شهر بیرجند با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند، سپس بر اساس نمرات پیش‌آزمون برخاستن و رفتن زماندار(TUG)، همتا‌سازی شده و در دو گروه آزمایشی تمرین دوگانه حرکتی و تمرین دوگانه شناختی و یک گروه کنترل جای‌گرفتند. گروههای تجربی تمرینات را به مدت چهار هفته، هفته‌ای سه جلسه 45 دقیقه‌ای انجام دادند. گروههای تمرین تکلیف دوگانه شناختی و حرکتی، همزمان با اجرای تکلیف تعادلی، بهترتیب برخی تکالیف شناختی و حرکتی را انجام می‌دادند. گروه کنترل نیز طی مدت اجرای تحقیق به فعالیت عادی خود ادامه داد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب (3 گروه * 2 عامل زمان) با تکرار سنجش عامل آخر نشان داد هردو نوع شیوه تمرینی تکلیف دوگانه شناختی و حرکتی باعث بهبود معنیدار در تعادل پویای سالمندان شد (05/0>p)، اما بین اثربخشی این دو روش تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0≤p). از این‌رو می‌توان با طراحی تمرینات تعادلی مبتنی بر روش‌های تکلیف دوگانه، توانایی‌های شناختی و حرکتی و تقسیم مناسب توجه را بهبود بخشید و با بهبود این توانایی‌ها خطر زمین‌خوردن را در این قشر از جامعه کاهش‌داد.
دکتر رسول یاعلی، دکتر ملیحه نعیمی کیا، دکتر امین غلامی،
دوره 8، شماره 16 - ( 9-1397 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات انتقال وزن بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. بدین منظور 20 آزمودنی در دسترس و واجد شرایط انتخاب و به روش تصادفی ساده به 2 گروه 10 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات انتقال وزن را به مدت 6 هفته، هفته ای 3 جلسه و هرجلسه 60 دقیقه انجام دادند. این تمرینات با استفاده از بخش تمرینات دستگاه تعادلی بایودکس و برنامه تمرینات انتقال وزن این دستگاه انجام شد. تعادل ایستا و پویای آزمودنی های 2 گروه در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از بخش آزمون گیری دستگاه بایودکس اندازه گیری شد. نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری های مکرر برای عامل زمان، بیانگر معنی داری اثر اصلی زمان یعنی قبل و بعد تمرین و اثر اصلی گروه و اثر تعاملی زمان-گروه تنها در شاخص های تعادل پویا شامل شاخص کلی تعادل پویا، شاخص قدامی خلفی تعادل پویا و شاخص میانی جانبی تعادل پویا بود. تحلیل های درون گروهی با استفاده از آزمون آماری t همبسته نشان داد تمرینات انتقال وزن اثر معنی داری بر شاخص های تعادل پویای زنان سالمند داشت، اما این اثر در مورد تعادل ایستا دیده نشد. بهبود تعادل پویای پیرو تمرینات انتقال وزن ممکن است به دلیل اثربخشی این تمرینات بر دستگاه های حسی و حرکتی درگیر در تعادل پویای سالمندان زن باشد.
خانم فهیمه حبیبی فر، دکتر علیرضا فارسی، دکتر بهروز عبدلی،
دوره 8، شماره 16 - ( 9-1397 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر انجام همزمان تکالیف شناختی که دو مولفه حلقه واج شناختی و لوح دیداری-فضایی حافظه کاری را فعال می کنند بر الگوی راه رفتن افراد سالمند بود. بدین منظور، 12 سالمند سالم با دامنه سنی 65-70 سال به صورت در دسترس از سراهای محله شهر تهران انتخاب شدند و تکلیف راه رفتن را به صورت توازن متقابل در سه شرایط آزمایشی مجرد، همزمان با تکلیف دیداری–فضایی و همزمان با تکلیف واج شناختی اجرا کردند. در حین آزمون، کوشش های راه رفتن توسط دستگاه تجزیه و تحلیل حرکت ثبت و داده های مرتبط با الگوی راه رفتن با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سه شرایط آزمایشی در زمان گام، آهنگ گام برداری، تغییرپذیری دامنه شتاب و عرض گام تفاوت معناداری وجود دارد (0.05p< ) و فعال شدن لوح دیداری-فضایی در مقایسه با حلقه واج شناختی تداخل بیشتری در راه رفتن ایجاد می کند. بنابراین به نظر می رسد لوح دیداری-فضایی حافظه کاری در طرح ریزی و اجرای تکلیف راه رفتن نقش داشته باشد.
خانم تهمینه حسینی، دکتر صدیقه حیدری نژاد، خانم طاهره ازمشا،
دوره 8، شماره 16 - ( 9-1397 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش انگیزهها بر میزان مشارکت سالمندان در ورزش همگانی بود. روش تحقیق، از نوع توصیفی، همبستگی و به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق را، سالمندان مرد و زن شهر اهواز که بر اساس آخرین سرشماری سال 1385، (49.558) نفر بودند تشکیل میدهد. نمونه آماری به روش تصادفی 380 نفر انتخاب شد. ابزار اندازهگیری، پرسشنامه ویژگیهای فردی و پرسشنامه تعدیل شده انگیزه مشارکت ورزشی شامل 35 سوال در قالب 6 خردهمقیاس بود. روایی سازه از طریق کفایت نمونهگیری91/0 و پایایی از طریق آلفای کرونباخ 93/0 محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان داد بیشترین میزان فعالیت بدنی سالمندان 2-1 ساعت در هفته بود. در مردان انگیزه لذت و نشاط و در زنان انگیزه کسب سلامتی و آمادگی جسمانی مهمترین انگیزه برای مشارکت ورزشی بود. بین انگیزههای پیشگیری و درمان، بهداشتروانی و کسب سلامتی و آمادگی جسمانی با میزان مشارکت در ورزش همگانی رابطه معنیدار یافت شد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد تنها متغیر کسب سلامت و آمادگی جسمانی قدرت پیشبینی میزان مشارکت در ورزش همگانی را داراست.
خانم سیما رامش، دکتر الهه آزادیان، دکتر مهدی مجلسی،
دوره 10، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده
بررسی عملکرد شناختی و حرکتی در سالمندان می تواند موجب شناخت ریسک فاکتورهای مرتبط با افتادن گردد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه و بررسی رابطه بین عملکرد شناختی و حرکتی در سالمندان با و بدون تجربه افتادن بود. 60 سالمند با و بدون تجربه افتادن به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمون خلاصه معاینه روانی (MMSE)، آزمون ظرفیت حافظه کاری، زمان واکنش، آزمون بازداری پاسخ، تست برگ (Berg)، آزمون تعادل تاندم، 6 دقیقه پیاده روی و اعتماد تعادل در گروه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه داده های در دو گروه، از آزمون تی تست و برای بررسی رابطه بین متغیرها و پیش بینی سقوط از ضریب همبستگی پیرسن و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. سطح معنی داری ( 05/0>p ) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد سالمندان دارای تجربه افتادن در آزمون های تعادلی و شناختی عملکرد ضعیف-تری نسبت به سالمندان بدون تجربه افتادن داشتند. نتایج همبستگی و رگرسیون نشان دادند، تست برگ، تعادل تاندم، بازداری و MMSE بیشترین ارتباط را با سقوط دارند. با توجه به این نتایج، افتادن در سالمندان با ضعف در عملکرد تعادلی و همچنین زوال شناختی همراه است. سن، یکی از فاکتورهای پیش بینی کننده افتادن می باشد و تقریباً بیش از 25 درصد از عملکرد حرکتی در ارتباط با ظرفیت های شناختی می باشد.
دکتر امیر قیامی راد، آقای وحید حسن پور،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات شناختی حرکتی بر درد، دامنه حرکتی و کیفیت زندگی بیماران زن سالمند دارای استروآرتریت مفصل زانو بود. در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 30 نفر بیمار زن سالمند مراجعه کننده به بخش طب فیزیکی بیمارستان بین المللی تبریز به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه تجربی (16نفر) و کنترل (14نفر) قرار گرفتند. بیماران گروه تجربی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60 - 45 دقیقه تمرینات شناختی حرکتی را انجام دادند. دامنه حرکت مفصل زانو با استفاده از الکتروگونیامتر و از پرسشنامه KOOS برای اندازه گیری درد و کیفیت زندگی استفاده شد. دادههای جمع‌آوری شده با از استفاده آزمون تحلیل واریانس مرکب در سطح معنی‌داری 05/0 و نرم‌افزار SPSS18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد پس از تمرینات شناختی حرکتی میزان درد (001/0 =P)، دامنه‌ی حرکتی (001/0 =P) و کیفیت زتدگی (001/0=P) به طور معنی داری بهبود یافت. با توجه به یافته‌های این پژوهش به نظر میرسد تمرینات شناختی حرکتی می‌توانند به عنوان روشی مفید جهت توانبخشی زنان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو مورد استفاده قرار گیرد.
سجاد مومنی، جلال دهقانی زاده،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه فعالیت بدنی در دوران پاندمی کرونا 19 با امید به زندگی و رضایت از زندگی سالمندان با ارائه یک مدل ساختاری بود. روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود که به صورت مقطعی در سال 1400 صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش را تمامی سالمندان مرد بالای 60 سال شهر همدان تشکیل دادند. تعداد 391 نفر به روش نمونهگیری در دسترس و از تمامی اماکن عمومی شهر همدان به عنوان نمونه انتخاب شدند و به سؤالات پرسشنامه بین‌المللی فعالیت جسمانی، رضایت از زندگی و امید به زندگی بزرگ‌سالان پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS26 و Smart PLS3 به روش معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که 2/54 درصد از افراد فعالیت بدنی کم، 6/37 درصد متوسط و 2/8 درصد فعالیت بدنی شدید داشتند. فعالیت بدنی در دوران کرونا تأثیر مثبت و معناداری بر رضایت از زندگی (01/0>P) و امید به زندگی (01/0>P) داشته است. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر به نظر میرسد اگر سالمندان به انجام فعالیت‌های بدنی بپردازند پیامدهای آن افزایش امید و رضایت از زندگی در دوران کرونا خواهد بود.
آذر حبیبی نژاد، حمید رجبی، فرهاد قدیری، مهرداد عنبریان،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
یکی از مهمترین موضوعات افراد سالمند، مسئله سلامت جسمانی و مشکلات شناختی است. هدف از این مطالعه مقایسه فعالیت تکلیف دوگانه مقاومتی-شناختی با شدتهای مختلف بر خستگی، تعادل و عملکرد شناختی زنان سالمند بود. پژوهش حاضر به روش نیمهتجربی با حضور 20 نفر از زنان سالمند 60 تا 70 سال انجام شد. افراد آزمونهای واماندهساز پرسپا با دستگاه و پرس سرشانه با دمبل را در ترکیب با بار شناختی با دو شدت مختلف (70 درصد 1RM با بار شناختی پایین و 30 درصد 1RM و بار شناختی بالا) در دو روز با فاصله 48 ساعت انجام دادند و دادههای تست تعادل، فعالیت عضلات در بالاتنه و پایین تنه(الکترومیوگرافی) و تست استروپ جمع آوری و با روش آماری t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از زمان واماندگی، تست شناختی و تعادل در بین دو شدت اختلاف معنی داری داشت (05/0p<). اما در رابطه با طیف میانی فرکانس عضلات اختلاف معناداری بین دو شدت مشاهده نشد (05/0p>). استفاده از تمرین با شدت کم و بار شناختی بالا بر میزان خستگی اندام بالاتنه موثرتر است یعنی فشار بیشتری را ایجاد میکند که احتمالا برای ارزیابی موفقیت آمیز بودن این برنامههای در طولانی مدت باید بررسی بیشتری انجام بگیرد.
