هدف این پژوهش، مطالعه نقش سرمایهگذاری مجدد حرکت بالا و پایین بر اکتساب، یادداری و خودکاری مهارت پرتاب دارت در بر اساس مدل تداخل-خطا بود. تعداد 100 دانشجوی کارشناسی انتخاب و بر اساس مقیاس سرمایهگذاری مجدد حرکت به دوطبقه بالا و پایین تقسیم شدند. افراد هر طبقه بهطور تصادفی در پنج گروه مسدود-کمخطا، مسدود-پرخطا، تصادفی-کمخطا، تصادفی-پرخطا و تصادفی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، گروه تصادفی-کمخطا و تصادفی-پرخطا به ترتیب بهترین و بدترین عملکرد را نسبت به سایر گروهها از خود به نمایش گذاشتند. تفاوت بین دو گروه سرمایهگذاری مجدد بالا و پایین در آزمون یادداری و خودکاری معنیدار و به نفع سرمایهگذاری مجدد پایین بود. در آزمونهای اکتساب و یادداری، گروههای مسدود در طبقه سرمایهگذاری مجدد بالا و گروههای تصادفی در طبقه سرمایهگذاری مجدد پایین، عملکرد بهتری داشتند. نتایج در مرحله خودکاری متفاوت و در تمام گروهها به نفع سرمایهگذاری مجدد پایین بود. نتایج این پژوهش، نشان میدهد، سطح سرمایهگذاری مجدد افراد میتواند نقش مهمی در یادگیری و خودکاری مهارتهای حرکتی داشته باشد. افراد با سطح سرمایهگذاری مجدد کمتر، در شرایط تمرینی با تلاش شناختی بیشتر (تمرین تصادفی) و افراد با سطح سرمایهگذاری مجدد بالاتر، در شرایط تمرینی با تلاش شناختی کمتر (تمرین مسدود) عملکرد بهتری دارند.