سامانه نشریات علمی

---

هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط فرهنگ سازمانی با اثربخشی مدیریت دانش و اثربخشی سازمانی در برخی سازمـان­های ورزشـی ایران بود. بدین­منظور ۱۶۹ مدیر و ۲۰۹ کارشناس با استفاده از نمونه­گیری تصـادفی به­عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار اندازه­گیری شامل پرسش­نامه­های استاندارد فرهنگ سازمانی دنیسون (۲۰۰۷)، اثربخشی مدیریت دانش گولد و همکاران (۲۰۰۱) و اثربخشی سازمانی چاین (۲۰۰۴) بودند. جهت تعیین روایی صوری و محتوایی (از نظرات متخصصان)، روایی سازه (از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی) و پایایی (از آلفای کرونباخ) استفاده شد در جهت تعیین روابط علی و ارائه مدل نیز از روش معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردید. درنهایت، یافته­های تحقیق ضمن تأیید مدل استخراج­شده نشان دادند که فرهنگ سازمانی به ترتیب تأثیر مستقیم و غیرمستقیم مثبت و معناداری برابر با ۵۵/۰ و ۳۱/۰ بر اثربخشی سازمانی دارد. اثربخشی مدیریت دانش نیز تأثیر مثبت و معناداری برابر با ۴۱/۰ بر اثربخشی سازمانی دارد و درنهایت فرهنگ سازمانی تأثیر مثبت و معناداری برابر با ۶۶/۰ بر اثربخشی مدیریت دانش دارد. بنابراین سازمان­های موجود جهت دستیابی به حداکثر اثربخشی سازمانی نیاز به تقویت هرچه بیشتر ابعاد مأموریت و یک­پارچگی فرهنگ سازمانی دارند تا زمینه مساعدی برای رشد فعالیت­های خلق کنند و تسهیم دانش به­وجود آورند.

---

این تحقیق با هدف تعیین رابطه بین فرهنگ سازمانی با کارآفرینی سازمانی در ادارۀ کل تربیت­بدنی استان تهران انجام شد روش تحقیق همبستگی بود و به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش کارشناسان و رؤسای اداره کل تربیت­بدنی استان تهران بود. به علت محدود­بودن جامعه تحقیق، نمونه برابر با جامعه (۱۰۲n=) در نظر گرفته شد. به منظور جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه دموگرافیک پرسش­نامه فرهنگ سازمانی دنیسون (۹۵۵/۰&alpha=) و پرسش­نامه کارآفرینی سازمانی (۹۵۳/۰&alpha=) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون کلوموگروف – اسمیرنوف و برای تعیین نرمال­بودن داده­ها و برای تعیین ارتباط از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین فرهنگ سازمانی و کار­آفرینی سازمانی ارتباط مثبت و معنی­داری وجود دارد (۰۵/۰p<،۳۳۱/۰r₌). در میان مؤلفه‌های کار­آفرینی سازمانی، ساختار (۳۳۳/۰r₌)، اهداف و استراتژی (۴۳۰/۰r₌)، حمایت مدیریت (۲۷۱/۰r₌) و سیستم پاداش و تشویق (۲۵۶/۰r₌) با فرهنگ سازمانی ارتباط مثبت و معنی­داری نشان دادند (۰۵/۰p<)، اما بین سیستم آموزش و اطلاعات و فرهنگ سازمانی ارتباط معنی­داری مشاهده نشد (۰۵/۰

---

امروزه متغیر فرهنگ سازمانی کانون اصلی تحلیل در بسیاری از پژوهش­های سازمانی است. این سازه در سال­های­اخیر جایگاه ویژه­ای در حوزه تحقیقات مدیریت ورزشی کسب کرده است. هدف این مطالعه اعتباریابی و بررسی خصوصیات روان­سنجی ابزار ارزیابی فرهنگ سازمانی (OCAI) برمبنای مدل چارچوب ارزش­های رقابتی (CVF) (کامرون و کویین، ۱۹۹۹) در فدراسیون­های ورزشی ایران بود. تحقیق حاضر از نوع مطالعات همبستگی (تحلیل ماتریس کواریانس یا همبستگی از نوع تحلیل عاملی با روش تحلیل    مؤلفه­های اصلی) است. جامعه آماری پژوهش شامل ۵۲ فدراسیون ورزشی، به تعداد ۷۰۳ نفر کارشناس بود. در روش تحلیل عاملی تأییدی (CFA)، تعداد نمونه­ها براساس تعداد متغیرها تعیین شده است که در این پژوهش ۲۵۳ نفر (۷۷/۸۳%) به روش تصادفی طبقه­ای به­عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. داده­های تحقیق  به­وسیله ابزار OCAI جمع­آوری شدند و روایی سازه نیز با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی و نرم­افزار LISREL  نسخه ۷۰/۸ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که ابزار OCAI سازه­ای چندبعدی است و عوامل چهارگانه آن به صورت نیمرخ­های فرهنگی: طایفه­ای (۶ سؤال)، متخصص­سالاری (۶ سؤال)، بازار (۶ سؤال) و سلسله­مراتبی (۶ سؤال) تأیید شدند. نتیجه دیگر پژوهش، ازطریق محاسبه ثبات درونی ابزار OCAI، با استفاده از آلفای کرونباخ (۸۶/۰)، مناسب­بودن پایایی ابزار OCAI را تأیید کرد. با توجه به تأیید خصوصیات روان­سنجی ابزار OCAI و مشخص­شدن نیمرخ­های فرهنگی در تحلیل عاملی، به نظر می­رسد ابزار ارزیابی فرهنگ سازمانی برمبنای مدل چارچوب ارزش­های رقابتی، ابزار و چارچوب نظری مناسبی جهت سنجش فرهنگ سازمانی در سازمان­ها (فدراسیون­ها)ی ورزشی ایران است. بنابراین، پیشنهاد می­شود پژوهشگران مدیریت ورزشی با استفاده از این ابزار، به سنجش فرهنگ سازمانی در سازمان­های ورزشی بپردازند. 

---

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش رضایت شغلی در ارتباط فرهنگ سازمانی با تمایل به ترک شغل در کارشناسان فدراسیون­های ورزشی بود. به­منظور اندازه­گیری متغیرهای تحقیق پرسش­نامه­های رضایت شغلی وود (۱۹۸۶)، فرهنگ سازمانی کامرون و کویین (۱۹۹۰) و تمایل به ترک شغل کامان (۱۹۷۹) استفاده شد. پایایی ابزار تحقیق پس از مطالعه مقدماتی تأیید شد و آلفای کرونباخ ابزارها به­ترتیب ۸۴/۰، ۹۳/۰، و ۸۶/۰ به­دست آمد. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان فدراسیون­های ورزشی بود که ۲۲۷ نفر به­عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها و شناسایی اثر متغیرهای تحقیق از مدل­یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته­ها نشان داد، فرهنگ سازمانی بر رضایت شغلی اثر معنی­دار (۹۷/۱۵=t،  ۶۳۵/۰ =&beta)، و بر تمایل به ترک شغل اثری منفی و معنی­دار (۱۱/۲=t، ۱۸۵/۰- =&beta) دارد. نتایج حاکی از اثر منفی و معنی­دار رضایت شغلی بر تمایل به ترک شغل (۳۹/۲ =t،  ۲۲۵/۰- =&beta) بود. دیگر یافته تحقیق این بود که اثر غیرمستقیم فرهنگ سازمانی (۲۱/۵ =t،  ۳۲۸/۰- =&beta) بر تمایل به ترک شغل بیشتر از اثر مستقیم (۱۱/۲=t، ۱۸۵/۰- =&beta)  آن است (۹۶/۱ &le T value+&le۹۶/۱-). به­طور کلی با توجه به یافته­های تحقیق می­توان گفت مسئولان ستادی فدراسیون­های ورزشی باید برنامه­های کلان خود را درجهت خلق و ایجاد فرهنگ سازمانی قوی هم­سو کنند، تا به­موجب آن بستری مناسب برای دست­یابی به اهداف سازمانی و درکنار آن اهداف فردی اعضای سازمان فراهم شود این موضوع سطح رضایت شغلی کارکنان را ارتقا و میزان تمایل به ترک شغل را در آنها کاهش می­دهد.