سامانه نشریات علمی

---

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر رفتارهای مربی­گری بر کارایی مربی­گری و پویایی تیمی تیم­های حاضر در لیگ برتر والیبال کشور در سال 87 - 88 بوده ­است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش مربیان و ورزشکاران تیم­های حاضر در لیگ برتر والیبال مردان، یعنی 13 تیم، و نمونه آماری نیز برابر با جامعه آماری است. ابزار جمع­آوری داده­ها عبارت ­بودند ­از پرسش­نامه اطلاعات فردی ورزشکاران و مربیان فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999)، پرسش­نامه انسجام تیمی کارن، براولی ویدمایر (1985 )، پرسش­نامه کارایی مشارکتی فلتز و لیرج (1998)، پرسش­نامه رفتار مربی­گری مارتین و بارنز (1999)، پرسش­نامه کارایی مربی­گری فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیره در سطح آلفای 0.05 حاکی از آن بود که رفتارهای مربی­گری یک مربی بر کارایی مربی­گری تأثیر دارد و کارایی مربی­گری به نوبه خود بر پویایی تیمی (انسجام تیمی) تأثیر می­گذارد. ضمن اینکه رفتارهای مربی­گری نیز بر کارایی مربی­گری و انسجام تیمی تأثیرگذار است. به طور کلی مشاهده شد که رفتارهای مربی­گری توان پیش­بینی کارایی مربی­گری و پویایی تیمی (انسجام تیمی و کارایی مشارکتی بازیکنان) را دارد. همچنین کارایی مربی­گری نیز توان پیش­بینی پویایی تیمی (انسجام تیمی) را دارد. نتایج پژوهش نشان می­دهد که برخی از عناصر دوازده­گانه مربی­گری همچون تقویت، آموزش فنی اقتضایی اشتباه، و روابط عمومی و سازماندهی توان پیش­بینی کارایی مربی­گری و پویایی تیمی را دارند و هرچه بر میزان استفاده از این نوع الگوهای رفتاری افزوده می­شود، بهبود بیشتری در میزان کارایی مربی­گری مربی و پویایی تیمی مشاهده   می­گردد. از طرف دیگر، به­کارگیری الگوهای رفتاری منفی همچون تنبیه و آموزش فنی تنبیهی تأثیر منفی بر میزان کارآمدی مربی دارد.

---

هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تغییر مربی در طول فصل بر عملکرد تیم در لیگ برتر فوتبال ایران بود. روش تحقیق عل&zwj&zwjّی ـ مقایسه‌ای بود. جامعه پژوهش تمامی 54 تیم حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران در سه فصل (88-1387، 89-1388 و 90-1389) بود و نمونه آماری 30 تیمی بودند که در طول فصل مسابقات مربی خود را تغییر داده بودند. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که تغییر مربی در هیچ­کدام از موارد (1، 2، 4، 8، 10، 12، 16، 18 و 20 مسابقه قبل و بعد از تغییر مربی) بر عملکرد تیم تأثیر نداشت (05/0

---

مدیریت تعارض از مهارت­های بین­فردی رهبری است و استفاده از سبک‌های مناسب رهبری می‌تواند منجر به مدیریت اثربخش تعارضات شود. هدف این تحقیق تعیین ارتباط بین سبک‌های رهبری تحول‌گرا و عمل‌گرا در چارچوب مدل باس (1985) با راهبردهای مدیریت تعارض مربیان لیگ‌های برتر فوتسال ایران بود. سبک رهبری مربیان از طریق پرسش‌‌نامه رهبری چندعاملی MLQ (1996) و راهبردهای مدیریت تعارض از طریق پرسش‌نامه OCCI (1991) اندازه‌گیری شد. جامعه آماری تحقیق شامل 360 بازیکن بود که از بین آنان 197 نفر به صورت تصادفی به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌های فوق پس از تعیین روایی و پایایی توزیع گردید. به منظور تحلیل داده‌ها روش آمار توصیفی و آمار استنباطی به­کار گرفته شد. در بخش آمار استنباطی، برای تعیین رابطه بین سبک‌های رهبری و راهبردهای مدیریت تعارض از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها نشان داد سبک رهبری تحول‌گرا با راهبرد همکاری ارتباط مثبت‌ معنی‌دار و با راهبردهای مصالحه، اجتناب، سازش و رقابت ارتباط منفی‌معنی‌داری داشت (01/0 P<). سبک رهبری عمل‌گرا با راهبردهای همکاری، مصالحه و رقابت ارتباط مثبت معنی‌دار (01/0 P<) و با راهبرد اجتناب (01/0 P<) و سازش (05/0 P<) ارتباط منفی معنی‌داری داشت.  سبک رهبری عدم مداخله با راهبردهای همکاری و رقابت ارتباط منفی معنی‌دار (05/0 P<) و با راهبردهای اجتناب و سازش ارتباط مثبت معنی‌دار (01/0 P<) داشت و با راهبرد مصالحه ارتباط معنی‌داری نداشت. با توجه به  این واقعیت که راهبرد همکاری نشانه استفاده سازنده، راهبردهای اجتناب و رقابت نشانه استفاده غیرسازنده و راهبردهای مصالحه و سازش نشانه استفاده مختلط از تعارض هستند، چنین استنباط می‌شود که سبک‌های رهبریتحول‌گرا و عمل‌گرای مربیان با مدیریت مؤثر تعارضات ارتباط مثبت دارند که در این بین، ارتباط سبک رهبری تحول‌گرا قوی‌تر است. 

---

بسیاری از روابط فردی در موقعیت­های ورزشی شکل می­گیرد (1). رابطه بین ورزشکار و مربی یکی از این ارتباطات است که به­لحاظ مدت زمان و شدت روابطی مرسوم بین رهبر و پیرو قلمداد می­شود. در چنین محیطی، مؤلفه کلیدی در تعیین اثربخشی رهبری اعتمادِ زیردستان به رهبر است (2) .بنابراین اهداف پژوهش حاضر تعیین ارتباط اعتماد ورزشکار به مربی با عملکرد و شناسایی سهم مقدمات و پیامدهای اعتماد در ارتقای عملکرد ورزشی بوده است. الگوی نظری پیشنهاد شد که در آن ویژگی و رفتارهای مربی مقدمات، و تعهد، همکاری، مخاطره­پذیری و عملکرد پیامدهای اعتماد معرفی شدند. گرایش به اعتماد و شهرت عوامل تعدیل­کننده فرض شدند. قهرمانان ژیمناستیک، شیرجه و ووشو جامعه آماری در دسترس را تشکیل دادند (142n=). ابزار تحقیق بسته پرسش­نامه­ای مشتمل بر پنج بخش بود. برای هنجاریابی پرسش­نامه­ها از تحلیل عامل و جهت تحلیل داده­ها از رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته­ها نشان داد در نیمه اول الگو، مقدمات اعتماد به مربی، یعنی  ویژگی­ها و رفتارهای مشهود مربی، پیش­بین­های معناداری برای اعتماد ورزشکار به مربی محسوب می­شوند و گرایش به اعتماد ورزشکار عامل تعدیل­کننده رابطه بین ویژگی­های مربی و اعتماد ورزشکار است. ازطرفی در نیمه دوم الگو، تعهد به مربی، تمایل به همکاری با مربی و مخاطره­پذیری ورزشکار، به­عنوان پیامدهای اعتماد به مربی، پیش­بین­های معناداری برای عملکرد مشهود ورزشکار هستند. اعتماد به مربی به­طور غیرمستقیم و به­واسطه تعهد و تمایل به همکاری با مربی، با عملکرد مشهود ورزشکار در ارتباط است. هیچ­گونه ارتباط معناداری بین اعتماد به مربی و پیامدهای حاصل از آن با عملکرد واقعی ورزشکار مشاهده نشد.

---

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان ارتباط رفتارهای مربی‌ با انگیزش موفقیت و عملکرد تیمی ورزشکاران لیگ برتر هندبال بود. بدین­منظور از پرسش‌نامه رفتار مربیگری (CBQ) مارتین و بارنز (1999) و پرسش‌نامه انگیزش رقابت ورزشی ویلیس (SAI) برای بررسی انگیزش موفقیت استفاده شد. برای ارزیابی عملکرد تیم‌های هندبال، رتبه آن‌ها در جدول ملاک قرار گرفت. پایایی ابزار تحقیق پس از یک مطالعه مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (پرسش‌نامه رفتار مربی‌، 75/0= &alpha، پرسش‌نامه انگیزش رقابت ورزشی،74/0= &alpha)  به‌دست آمد. جامعه آماری، شامل ورزشکاران حاضر در لیگ برتر هندبال در سال90-1389 بود. با درنظرگرفتن 14بازیکن برای هر تیم، 168 نفر      به­عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، جداول و نمودارها) و آمار استنباطی (آلفای کرونباخ جهت سنجش تجانس درونی سؤالات پرسش­نامه‌ها، تحلیل عامل تأییدی C‏FA[1] جهت سنجش روایی سازه ابزار گردآوری داده‌ها، مدل‌یابی معادلات ساختاریSEM[2] به‌منظور به آزمون گذاشتن مدل پیشنهادی، و نیز آزمون فرضیه‌ها) استفاده شد. یافته‌ها نشان داد بین رفتارهای واکنشی مثبت و انگیزش موفقیت بازیکنان رابطه معنی‌داری وجود دارد. یافته‌ها حاکی از ارتباط منفی و معنی‌دار رفتارهای واکنشی منفی و انگیزش موفقیت بازیکنان بود. بین رفتارهای واکنشی مثبت و منفی و رفتارهای طبیعی با عملکرد تیمی رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. یافته‌ها نشان داد بین رفتارهای طبیعی و انگیزش موفقیت رابطه معنی‌داری وجود دارد. ارتباط بین انگیزش موفقیت و عملکرد تیمی هم معنی‌دار بود. با توجه به یافته‌های تحقیق، برنامه­ریزی به‌منظور توسعه آگاهی مربیان از رفتارهای مربیگری و اطلاع­رسانی در جهت اثراتی که مربی می‌تواند بر عملکرد و موفقیت کلی تیم و ورزشکاران داشته باشد، ضروری به نظر می‌رسد.
[1] Confirmatory Factor Analysis [2] Structural Equations Modeling

---

هدف پژوهش حاضر سنجش رابطه ابعاد شخصیت و تحلیل­رفتگی شغلی مربیان زن ایروبیک شهر اصفهان بود. این تحقیق از نوع همبستگی بود و به روش پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را مربیان ایروبیک زن شهر اصفهان تشکیل می­دادند که تعداد آنها 400 نفر بود. با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران تعداد افراد نمونه 160 نفر برآورد شد که جهت اطمینان بیشتر 200 پرسش­نامه به صورت تصادفی ساده توزیع شد و 157 پرسش­نامه تکمیل گردید و در تجزیه و تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. برای اندازه­گیری داده­ها از دو پرسش­نامه استفاده شد: پرسش­نامه تحلیل­رفتگی شغلی مسلش و پرسش­نامه پنج عاملی شخصیت مک­کری و کوستا. نتایج تحقیق نشان داد که تحلیل­رفتگی شغلی با مؤلفه­های             برون­گرایی(21/0- r=  )، وظیفه­شناسی (20/0(r=- ، تطابق­پذیری (18/0-r=  )، و تجربه­پذیری (33/0- r= ) همبستگی منفی و معنادار و با مؤلفه روان­رنجوری (17/0r= ) همبستگی مثبت و معنادار دارد. بنابراین طبق این نتایج، مربیانی که دارای ویژگی­های شخصیتی برون­گرایی، وظیفه­شناسی، تجربه­پذیری و تطابق­پذیری باشند، دربرابر عوامل استرس­زای شغلی کمتر دچار فرسودگی شغلی می­شوند. افراد روان­رنجور آمادگی بیشتری برای ابتلا به فرسودگی شغلی دارند.

---

تحقیق حاضر به بررسی عوامل مؤثر بر پرورش استعدادهای ورزشکاران دوومیدانی ایران از دیدگاه صاحب‌نظران ، مربیان و ورزشکاران می‌پردازد. روش تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی است. نمونه آماری شامل150نفر از صاحب‌نظران، مربیان و ورزشکاران می‌باشد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته‌ با 6عامل و 45گویه است که پایایی درونی آن توسط آزمون آلفاکرونباخ 82/0 بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها با به‌کارگیری از نرم افزار  SPSS₍₁₅₎از آزمون‌های KS، توزیع دوجمله ای، tتک نمونه‌ای و فریدمن استفاده گردید. آزمون فرضیه‌های تحقیق نشان داد که بر اساس آزمون tتک نمونه‌ای و توزیع دوجمله ای، عوامل میزان آگاهی و شناخت، شیوه جذب و شناسایی، کیفیت پیست و تجهیزات، نقش فدراسیون و هیأت‌های دوومیدانی، نقش مربیان و همچنین حامیان مالی و میزان درآمدزایی بر پرورش استعدادهای ورزشکاران دوومیدانی ایران اهمیت و تأثیر معنی داری دارند. به نظر می‌رسد با توجه به نقش مهم فدراسیون و هیأت‌های دوومیدانی و همچنین حامیان مالی و میزان درآمدزایی، توجه به این عوامل در دستیابی به نتایج مناسب از فرایند پرورش استعدادهای ورزشکاران، دارای اهمیت می باشد.

---

با وجود توسعه ورزش زنان، به نظر می رسد مربیان شاغل در این حوزه با مشکلاتی شغلی مواجه باشند. هدف کلی این تحقیق بررسی مشکلات مربیان زن بود. به این منظور، جامعه آماری تحقیق حاضر شامل مربیان زن فعال شاغل (95 نفر) در هیات های ورزشی شهر اراک بودند که براساس جدول برآورد حجم نمونه مورگان 76 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته که روایی محتوایی و صوری با استفاده از نظر اساتید دانشگاه و متخصصین مدیریت ورزشی، و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی و همچنین پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ (85/0= a)  بررسی شده بود، استفاده شد. داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس فریدمن تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که مربیان شرکت کننده به ترتیب با مشکلاتی در زمینه سازمانی، اماکن و تجهیزات ورزشی، ورزشکاران، شخصی، رسانه ها و سایر مربیان رشته ورزشی مواجه بوده اند. بنابر این، پیشنهاد می شود راهکارهای مناسب برای حل این مشکلات شناسایی و به کار گرفته شود تا مربیان بتوانند با مشکلات کمتری  به انجام وظایف اصلی خود بپردازند و به توسعه ورزش زنان کمک نمایند

---

هدف پژوهش حاضر ساخت و روایی‌سنجی اولیه ابزاری برای ارزیابی درک ورزشکاران از رفتارهای مربیان بود که به ارتقای رفتارهای مرتبط با بازی جوانمردانه می‌انجامد. ساخت پرسشنامه در سه‌گام انجام شد. در گام نحست، مرور پیشینه چارچوب‌های نظری نحوه تأثیرگذاری مربیان ورزشی بر رفتارهای مرتبط با بازی جوانمردانه ورزشکاران را فراهم نمود. در گام دوم، مجموعه‌ای شامل 191 گویه انشاء شد و روایی محتوای آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. ‌در گام آخر، 252 پسر ورزشکار نوجوان (با دامنه سن 19-14 و میانگین سن =34/1±88/15 سال) از رشته‌های ورزشی گروهی (والیبال، بسکتبال، فوتبال، و فوتسال) نسخه بازنگری شده و 164 گویه‌های پرسشنامه را پر کردند. تحلیل مؤلفه‌های اصلی گویه‌ها را به 30 کاهش داد و یک ساختار چهار عاملی (مدل‌سازی، آموزش، فشار، و گفتگو) را پیشنهاد نمود. نتایج نشان داد نسخه نهایی سیاهه رفتارهای مرتبط با بازی جوانمردانه مربیان ویژگی‌های روان‌سنجی خوب و همسانی درونی مناسبی دارد، و 80/57درصد از کل واریانس را تبیین می‌کند. درمجموع، تحقیق حاضر منجر به تهیه ابزاری روا و پایا برای ارزیابی سازوکارهای ویژه‌ای شد که مربیان به‌وسیله آن رفتارهای مرتبط با بازی جوانمردانه را در نوجوانان ترویج می‌دهند، بااین‌وجود، برای اعتبارسنجی این ابزار باید پژوهش‌های بیشتری انجام شود.
 

---

---

---

---

مربیگری یک فرآیند پویا و چند بعدی است که شامل تعامل بین مربی، ورزشکار، محیط و تکلیف، به منظور تقویت عملکرد ورزشکار است. براساس شواهد ، روش مربیگری می تواند جنبه های رفتاری ورزشکار را تحت تاثیر قرار دهد.  در این پژوهش اثربخشی دو سبک تمرینات شاگرد محور و مربی­محور بر خودکارآمدی و عملکرد ورزشی دختران ژیمناست مورد مطالعه قرار گرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون استفاده شد. جامعه آماری، دختران ژیمناست نیمه حرفه ای 14-11 سال شهر تهران بود. روش نمونه­گیری، خوشه­ای تک مرحله­­ای و نمونه پژوهش  شامل40  نفر ژیمناست دختر بود. . ابزار های سنجش متغیرها شامل پرسشنامه خودکارآمدی ورزشی و پرسشنامه محقق ساخته عملکرد ورزشی بوده است. پس از انجام پیش آزمون، گروه ها به طور جداگانه و به مدت دو ماه و دو روز در هفته در جلسات یک و نیم ساعته پروتکل تمرینات ورزشکار محور و مربی محور را اجرا کردند. از تحلیل کوواریانس برای آزمون فرضیه استفاده گردید. یافته ها در مرحله پس آزمون نشان داد که خودکارآمدی ورزشی(001/0< P) و عملکرد ورزشی (001/0< P) دختران ژیمناست گروه شاگرد محور به طور معناداری بیشتر از گروه مربی محور بوده است . براساس نتایج، تمرینات شاگرد محور در مقایسه با مربی محور در افزایش خودکارآمدی ورزشی و عملکرد ورزشی شاگردان اثربخشی بیشتری دارد و  به مربیان پیشنهاد می شود در برنامه تمرینی دختران ژیمناست نیمه حرفه ای، تمرینات شاگرد محور را مورد توجه ویژه قرار بدهند.

---

هدف از این پژوهش شناسایی و اولویت‌بندی معیارهای انتخاب مربیان تیم‌های پایه بسکتبال با استفاده از تکنیک دیمتل و فرایند تحلیل شبکه‌ای در شرایط فازی است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی بوده و بر مبنای ماهیت و روش در گروه توصیفی دسته­بندی می­شود. جامعه آماری این پژوهش 10 نفر از خبرگان دانشگاهی و صاحب‌نظر می‌باشند که دارای سابقه فعالیت در حوزه مربیگری تیم‌های پایه بسکتبال یا دارای تحصیلات مرتبط با رشته مدیریت منابع انسانی در ورزش بوده‌اند. ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و مصاحبه با خبرگان به شناسایی معیارهای انتخاب مربیان تیم‌های پایه بسکتبال پرداخته شده است. بعد از شناسایی معیارهای انتخاب مربیان تیم‌های پایه بسکتبال با استفاده از روش دیمتل(DEMATEL)، روابط درونی بین معیارها مشخص گردید و سپس پرسشنامه خبرگان به منظور تعیین درجه اهمیت هر یک از معیارها با استفاده از روش فرآیند تحلیل شبکه‌ای (ANP) مشخص گردید. نتایج نشان داد که در بین عوامل اصلی، به ترتیب صلاحیت فنی ‌و قانونی با وزن 128/0، مهارت‌های روان‌شناختی و ارتباطی با وزن 075/0 و تمایل به رشد و تعالی با وزن 046/0 از اهمیت بالاتری برخوردار بودند. در بین زیرمعیارها نیز به ترتیب، داشتن کارت مربیگری با وزن 052/0، شرکت در دوره‌های ویژه مربیگری پایه با وزن 039/0 و تسلط بر مفاهیم روان‌شناختی رشد با وزن 034/0 اهمیت بالاتری برخوردار بودند. در نهایت نشان داده شد که همه معیارهای تعیین‌شده در انتخاب مربیان تیم‌های پایه بسکتبال تأثیرگذار است و لازم است مدیران در انتخاب مربیان تیم‌های پایه در بسکتبال این معیارها را مدنظر قرار دهند.
 

---

تحقیقات پیشین حاکی از اثربخشی مداخلات مربی محور و والدین محور بر کودکان اختلال هماهنگی رشدی بوده است اما بررسی این دو رویکرد در کودکان کم­توان ذهنی انجام نشده است. لذا، هدف این پژوهش، مقایسه رویکرد آموزشی والدین محور و مربی محور بر تبحر حرکتی و رشد شناختی کودکان کم­توان ذهنی آموزش­پذیر بود. 40 دختر مبتلا به کم­توان ذهنی آموزش­پذیر شهرستان جهرم به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی والدین محور (80/1 ± 70/7) و مربی محور (91/0 ± 10/8) تقسیم شدند. در مرحله پیش­آزمون شرکت­کنندگان آزمون رشد شناختی (نرم­افزار مداخلات شناختی مغز من) را انجام دادند. پس از آن، آزمون تبحر حرکتی (بروینینکز اوزرتسکی) در محیط مدرسه از تمام شرکت­کنندگان به عمل آمد. مداخله برای گروه مربی محور توسط مربی در مدرسه به شیوه انفرادی، انجام شد و برای گروه والدین محور، توسط والدین در محیط خانه به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه­ای انجام شد. بعد از اجرای پس آزمون، نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد که تمرینات مربی محور نسبت به والدین محور موجب بهبود تبحر حرکتی و رشد شناختی شد (05/0≥P). همچنین تمرینات والدین محور نیز موجب بهبود مهارت­های ظریف شد(05/0≥P).