5 نتیجه برای نوآوری
سمیه صفری، فریدون تندنویس، فریده هادوی،
دوره 1، شماره 1 - ( 6-1390 )
چکیده
هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی کشور بود.
جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی تشکیل داد که 160 نفر از آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدهاند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار اندازهگیری شامل سه پرسشنامه ویژگیهای فردی، پرسشنامه ساختار سازمانی رابینز(1987) و پرسشنامه
استانداردشده نوآوری پاتچن و فیفر(1986) بود. اعتبار صوری و محتوایی ابزار به همت متخصصان بررسی شده و پایایی مربوط به پرسشنامههای ساختار سازمانیو نوآوری نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.78 و 0.73 بهدست آمد. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیداری وجود داشت (0.011 p=). بین پیچیدگی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیداری مشاهده نشد (0.053 p=). بین رسمیت و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیدار وجود داشت (0.00 p=). بین تمرکز و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیدار وجود داشت (0.02p=). بین سطح تحصیلات و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیدار وجود داشت و در نهایت، بین جنسیت و سابقه خدمت با نوآوری کارشناسان رابطه معنیداری مشاهده نشد. یافتههای تحقیق بیانگر این است که دو مؤلفه رسمیت و تمرکز با نوآوری کارشناسان رابطه عکس دارد و جنسیت و میزان سابقه خدمت کارشناسان عاملی برای اولویتبندی یا گزینش آنها جهت کسب ایدههای نو محسوب نمیشود.
رضا محمدکاظمی، یاور امیدی،
دوره 1، شماره 2 - ( 9-1390 )
چکیده
نوآوری، خلاقیت و تغییر، عوامل کلیدی و غیرقابل اجتناب ورزشاند. این مهم ما را بر آن میدارد تا گسترۀ ورزش را از منظر کارآفرینی مورد مطالعه قرار دهیم. در سالهای اخیر، گسترش رشته مدیریت ورزشی از یک سو، و توسعه رشته کارآفرینی از سوی دیگر، چارچوب جدیدی را در بستر ورزش پدید آوردهاند؛ به گونهای که در تلاقی این دو رشته رویکرد جدیدی از مدیریت ورزشی و کارآفرینی به وجود آمده است. از این رو، این مقاله قصد دارد تا با بررسی رابطه مابین کارآفرینی و ورزش، به بسط و توسعه کارآفرینی در مدیریت ورزشی نایل گردد. با مطالعه اطلاعات به دست آمده از رشتههای اقتصاد و بازاریابی ورزشی، فرصت شناسایی نوآوریها، پیشگامیها و خطرپذیریهای حادثشده در ورزش فراهم آمده، و از این طریق ابعاد کارآفرینی در این حوزه آشکار میگردد. همچنین، این مقاله با معرفی انواع مختلفی از کارآفرینی، که در حوزه ورزش و مدیریت ورزشی واقع شدهاند، به طور ضمنی به خلأ مطالعاتی که مابین رشتههای کارآفرینی و مدیریت ورزشی وجود دارد نیز اشاره میکند. در پایان نیز پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده و اشاراتی برای علاقهمندان مطرح گردیده است.
دکتر جواد فسنقری، دکتر سید رسول نوروزی سید حسینی، دکتر مرجان صفاری، دکتر هاشم کوزه چیان،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
امروزه فناوری در حال تبدیل شدن به یکی از مهمترین عواملی است که موجب بین‌المللی شدن رقابت در صنعت ورزش های تفریحی شده است. هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه ورزش‌های تفریحی از طریق فناوری‌های نوین در ایران بود. این تحقیق به روش آمیخته انجام شد. در بخش کیفی از طریق روش نمونهگیری هدفمند و معیارمحور با 13 شرکت کننده مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد. برای تحلیل دادهها نیز از روش تحلیل مضمون استفاده شد. در بخش کمی بر اساس مضامین شناسایی شده از بخش کیفی پرسشنامه‌ای تنظیم شد که ابعاد و مؤلفه‌های موجود را دربرمی‌گرفت. پس از تأیید روایی و پایایی پرسشنامه ها در بین 406 نمونه توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. یافتههای این تحقیق نشان داد که مضامین اصلی مدل توسعه‌ی ورزش‌های تفریحی از طریق فناوری‌های نوین به چهار بخش پیشرانه‌ها و محرک‌ها، چالش‌های بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، فرصت‌های بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و پیامدهای بهره‌گیری از فناوری‌های نوین در توسعه‌ی ورزش‌های تفریحی تقسیم می‌شوند. یکی از الزامات این مدل سیستمی عمل کردن و تاکید بر کاربرد فناوری‌های نوین در توسعه ورزش‌های تفریحی است. در حال حاضر افزایش تعامل انسان‌ها و تجهیزات فناورانه‌ی رایانه‌ای، در حال تسهیل روش‌های جدید استفاده از فناوری در محیط‌های ورزشی می‌باشند و در آینده نیز فناوری تمامی بخش‌های ورزش و بخصوص فعالیت‌های تفریحی را دچار تغییرات ساختاری خواهد کرد.
آقای آرمین روح‌بانی، دکتر کریم کیاکجوری،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
عملکرد باشگاه های ورزشی به دلیل نقش ورزش در سلامت جامعه مورد توجه می باشد؛ در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر همکاری-رقابت بر عملکرد با توجه به نقش میانجی نوآوری باز و استفاده از دانش بیرونی در باشگاه های فوتبال خصوصی منتخب استان های شمالی کشور پرداخته است. این پژوهش کاربردی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را مدیران و اعضای هیئت مدیره باشگاه های فوتبال خصوصی استان های گیلان، مازندران و گلستان تشکیل دادند که 245 نفر از آنها به روش نمونه گیری غیرتصادفی قضاوتی به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. به منظور جمع آوری داده از پرسشنامه های استاندارد همکاری-رقابت بونچن و فردریچ (2012)، ارزیابی هماهنگ نوآوری باز (2012)، استفاده از دانش بیرونی و عملکرد باشگاه ویمر و همکاران (2016) استفاده شد. آلفای کرونباخ هر یک از پرسشنامه های مذکور به ترتیب 0/816، 0/701، 0/797 و 0/803 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری نرم افزار Smart PLS انجام شد. نتایج نشان داد که همکاری-رقابت بر عملکرد باشگاه ها به صورت مستقیم تأثیرگذار نیست، اما از طریق متغیرهای میانجی استفاده از دانش بیرونی و نوآوری باز بر عملکرد باشگاه ها تأثیرگذار است. همچنین مشخص شد که نوآوری باز بیشترین درصد تغییرات عملکرد باشگاه ها را تبیین میکند. بنابراین فضای همکاری و رقابت با استفاده از دانش بیرونی و نوآوری باز میتواند به گونه ای باشد که عملکرد باشگاه ها بهبود یابد.
هلنا خسروی، فرشاد امامی، سید عماد حسینی، محسن اسمعیلی،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از این پژوهش تدوین مدلی در حوزه مالکیت معنوی در ورزش ایران بود. روش تحقیق، کمّی از نوع توصیفی همبستگی با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری تمامی افرادی بودند که در حوزه حقوق ورزشی فعالیت‌های علمی یا اجرایی داشتند که با توجه به محدود بودن جامعه پژوهش، تعداد نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد و درنهایت تعداد 72 نفر به صورت نمونهگیری نظری در تحقیق مشارکت کردند. برای جمع‌آوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. این پرسشنامه برگرفته از یک تحقیق کیفی بود که توسط تیم تحقیق در مرحله اول این پژوهش انجام شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط پنل متخصصین تأیید شد و پایایی پرسشنامه با استفاده از روش‌های آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی و بارعاملی گویه‌ها محاسبه شد. به منظور تحلیل دادهها از مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار PLS استفاده شد. الگوی مالکیت معنوی در ورزش شامل 8 بعد شامل نهاد بین‌المللی، فرهنگ عمومی و آموزش، تدوین قوانین، تجاری‌سازی، توسعه صنعت ورزش، خلاقیت و نوآوری، پشتیبانی سازمانی-ساختاری و اشکال مالکیت معنوی ورزش بود که اثربخشی آنها مورد تأیید قرار گرفت. توجه به این الگو میتواند شناختی اثربخش به حوزه حقوق مالکیت معنوی در جامعه ورزشی فراهم آورد.
