12 نتیجه برای پرتاب آزاد بسکتبال
نسترن پرویزی، معصومه شجاعی، حسن خلجی، افخم دانشور،
دوره 1، شماره 1 - ( 6-1390 )
چکیده
هدف این تحقیق بررسی اثر تغییر جهت توجه با استفاده از خودگویی آموزشی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال بود. بدین منظور33 دانشجوی دختر مبتدی با میانگین سنی 22 سال و اضطراب صفتی متوسط به صورت تصادفی انتخاب شدند. شرکتکنندهها بر اساس پیشآزمون به سه گروه همسان تقسیم شدند. گروه خودگویی با کانون توجه درونی، کلمۀ
"مچ" و گروه خودگویی با کانون توجه بیرونی کلمۀ "مرکز حلقه" را قبل از هر پرتاب آزاد طی 6 جلسه (هر جلسه دو دستۀ 10 کوششی) تکرار کردند. گروه کنترل بدون خودگویی به تمرین پرتاب آزاد پرداختند. آزمون یادداری 48 ساعت پس از مرحلۀ اکتساب و پس از آن آزمون انتقال با حضور تماشاگر انجام شد. دقت پرتاب با استفاده از یک مقیاس 5 ارزشی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس دوعاملی ترکیبی و یکطرفه، تفاوت معنیداری بین اکتساب، یادداری و انتقال گروهها نشان نداد (05/0p>)، ولی اثر درونگروهی کانون توجه بیرونی بر انتقال معنی دار بود (05/0p<). بنابراین، استفاده از خودگویی و دستکاری جهت توجه آن برای بهبود اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بازیکنان مبتدی بسکتبال توصیه نمیشود.
جواد ریاحی فارسانی، بهروز عبدلی، سمیرا معینی راد، فخرالدین اسدی،
دوره 3، شماره 6 - ( 9-1392 )
چکیده
هدف این تحقیق بررسی تأثیر استفاده از بازی کامپیوتری بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (دقت و الگو) و مقایسه این روش با دو روش الگودهی ماهر و درحال یادگیری است. به این منظور 50 آزمودنی با دامنه 17-15 سال بهعنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. آزمودنیها پس از شرکت در پیشآزمون در 5 گروه تمرین بدنی، بازی کامپیوتری، تمرین بدنی به همراه بازی کامپیوتری، تمرین بدنی به همراه مشاهده الگوی ماهر و تمرین بدنی به همراه مشاهده الگوی درحال یادگیری تقسیم شدند و هر گروه بهطور مجزا 2 هفته و هر هفته 3 جلسه (مجموع 6 جلسه) به تمرین مربوط به گروه خود پرداخت. تمام گروهها، پس از پایان آخرین جلسه تمرین، بلافاصله در آزمون اکتساب شرکت کردند و پس از 24 ساعت آزمون یادداری برگزار شد. تحلیل آماری دادهها در نرمافزار SPSS 17 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. سطح معنیداری برای تمام روشهای آماری 05/0p&le در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که هر 5 گروه در پسآزمون در دو نمره دقت و الگوی پرتاب نسبت به پیشآزمون بهطور معنیداری پیشرفت کردند و بیشترین پیشرفت مربوط به گروه بازی کامپیوتری به همراه تمرین بدنی بود. با جمعبندی نتایج بهدستآمده در این تحقیق میتوان گفت استفاده از بازی کامپیوتری شبیهسازیشده موجب بهبود یادگیری مهارتهای حرکتی میشود و این روش اثربخشی بیشتری نسبت به دو روش الگودهی ماهر و درحال یادگیری دارد.
دوره 4، شماره 7 - ( 6-1393 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی سه مدل الگودهی ماهر، غیرماهر (یا درحال یادگیری) و مدل نقاط روشن در اجرا و یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. از بین دختران شرکتکننده در کلاسهای آموزشی بسکتبال که سابقه هیچگونه فعالیت در رشته بسکتبال نداشتند و همگی مبتدی بودند، 30 نفر داوطلبانه در پژوهش مشارکت کردند و به شکل تصادفی در سه گروه (الگودهی ماهر، غیرماهر و نقاط روشن) قرار گرفتند. بعد از مرحله پیشآزمون، شرکتکنندگان طی چهارجلسه و در هرجلسه 30 کوشش (در کل 120 کوشش) مهارت را تمرین کردند. نتایج 10 کوشش انتهایی جلسه چهارم تمرین نمره آزمون اکتساب آنها در نظر گرفته شد. آزمون یادداری بعد از 48 ساعت و آزمون انتقال با تغییر در زمینه اجرا انجام گرفت. اطلاعات مربوط به دقت اجرای افراد ازطریق روش نمرهگذاری پنجارزشی زاچری و همکاران (2005) اندازهگیری شد. سپس نتایج ازطریق آزمونهای آماری تحلیل واریانس یکطرفه، تحلیل واریانس مرکب با اندازهگیری مکرر (3*3) و آزمون تعقیبی LSD با (05/0=&alpha) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مدلهای الگودهی در سه گروه به شکل معنیداری اثرات متفاوتی بر اجرا و یادگیری افراد شرکتکننده گذاشته بود (023/0=Pو 079/3=F) در مرحله اکتساب مدل الگوی غیرماهر نسبت به مدل نقاط روشن (007/0=P) و در مرحله یادداری و انتقال مدل الگوی غیرماهر نسبت به مدل الگودهی ماهر و نقاط روشن (05/0>P) به شکل معنیداری منجر به عملکرد بهتری شده بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد، الگودهی مدل غیرماهر در مقایسه با الگودهی مدل ماهر و مدل نقاط روشن از اثربخشی بیشتری برخوردار است.
دوره 4، شماره 8 - ( 9-1393 )
چکیده
بخش مهمی از پژوهش‌هایی که روتین‌های پیش از اجرا را در ورزش بررسی کردهاند، بر جنبه‌های رفتاری و زمانی روتین‌ها متمرکز شدهاند. تحقیق حاضر نیز با هدف بررسی نقش ثبات الگوهای رفتاری و زمانی این روتین‌های پیش از اجرا انجام شد. به این منظور، مدت زمان و الگوهای رفتاری غالب پیش از پرتاب‌های آزاد شصت مسابقه (1025 = N) از لیگ برتر بسکتبال ایران مشاهده و ثبت شد. انحراف استاندارد زمان روتین‌های پیش از اجرای هر فرد شاخص ثبات الگوی زمانی مدت زمان روتین پیش از پرتاب در نظر گرفته شد. الگوی رفتاری غالب و درصد پرتاب‌های موفق هر بازیکن (30 = N) تعیین و پس از آن پرتاب‌ها به صورت روتین‌دار و بدون روتین طبقه‌بندی شد. نتایج نشان داد وقتی بازیکنان از روتین‌های رفتاری غالب خود تبعیت میکردند (میزان موفقیت 66/64درصد) موفق‌تر از زمانی بودند که از روتین‌های ویژه خود عدول میکردند (میزان موفقیت 17/55 درصد). همبستگی بین شاخص ثبات و درصد موفقیت پرتاب‌های آزاد از نظر آماری معنادار نشد. نتایج حاکی از آن است که در مسابقات لیگ برتر بسکتبال ایران بازیکنان در اجرای پرتاب‌های آزاد از الگوهای رفتاری روتین‌های پیش از اجرا استفاده میکنند. علاوه براین ظاهراً ثبات الگوی زمانی مدت پرتاب‌ها اهمیت کمی در موفقیت پرتاب‌ها دارد.
دکتر بهروز عبدلی، دکتر علیرضا فارسی، اقای جواد ریاحی فارسانی،
دوره 5، شماره 10 - ( 9-1394 )
چکیده
خودگفتاری نوعی گفتگوی درونی فرد با خود است که به وسیله‌ی آن شخص دریافت‌ها و احساسات درونی خود را تعبیر و تفسیر می‌کند، ارزیابی خود را تنظیم کرده و تغییر میدهد و برای خود دستورالعمل‌هایی تعیین می نماید. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو نوع خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر الگوی هماهنگی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال بود، تا مشخص شود که هر یک از انواع خودگفتاری چه تاثیری بر نیاز‌های مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (الگوی هماهنگی، دقت) دارند. به این منظور 20 بازیکن بسکتبال مرد با میانگین سنی 5/5±5/23 سال که حداقل 5 سال سابقهی فعالیت در رشته‌‌ی ورزشی بسکتبال را داشته و در یکی از لیگهای معتبر کشور بازی میکردند بعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق اجرای مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دو مرحله بدون استفاده از خودگفتاری و با استفاده از خودگفتاری (آموزشی و انگیزشی) طی دو جلسه با فاصله‌‌ی زمانی 24 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو مرحله آزمون دادههای مربوط به الگوی حرکتی و دقت پرتاب آزاد بسکتبال ثبت شد و از اطلاعات کینماتیکی ثبت شده برای محاسبه ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ دست پرتاب به منظور بررسی الگوی هماهنگی استفاده شد. برای تحلیل آماری، دادهها بدست آمده در دو دسته آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها) و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون t وابسته) تحلیل شد. نتایج نشان داد که تنها استفاده از خودگفتاری آموزشی به طور معنیداری موجب بهبود دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد(002/ p=، 388/4 =(9)t). همچنین بین تاثیر خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال اختلاف معنیداری به نفع خودگفتاری آموزشی مشاهد شد(001/ = p، 364/14= (18، 1) F ، 444/ = h2). همچنین بررسی نتایج نشان داد که خودگفتاری آموزشی به طور معنیداری (048/ p=، 288/2 =(9)t) موجب کاهش ریشه میانگین مجذور خطا آرنج- مچ و در نتیجه بهبود هماهنگی درون عضوی آرنج- مچ در اجرای پرتاب آزاد بسکتبال میشود. در مجموع نتایج نشان داد که استفاده از خودگفتاری آموزشی به منظور بهبود اجرای مهارتهای که نیازمند هماهنگی حرکتی و دقت در اجرا هستند، سودمند است و بر استفاده از خودگفتاری انگیزشی به این منظور برتری دارد.
اقای مهدی نبوی نیک، دکتر عباس بهرام، دکتر حمید رضا طاهری، خانم مهناز ذوالقدر،
دوره 6، شماره 11 - ( 6-1395 )
چکیده
زمینه بینایی به زمینه محیطی پیش روی بازیکن اطلاق می شود که با هرحرکت بازیکن تغییر کرده و زمینه بینایی جدیدی شکل می گیرد. نقاط دلخواه بازیکنان نخبه مناطقی هستند که بازیکنان بارها در طول تمرین و مسابقه، از این مناطق شوت های خود را اجرا می کنند و بهترین عملکرد را از این فاصله و زاویه دلخواه دارند. هدف از انجام این پژوهش بررسی زمینه بینایی به عنوان یکی از دلایل وجود مهارت ویژه در نقاط دلخواه بازیکنان نخبه بود. آزمودنی ها 8 بازیکن مرد نخبه بسکتبال با 8 سال تجربه بازی بسکتبال بودند. از آنها خواسته شد 210 شوت جفت را از 7 نقطه در قالب 3 دسته و 21 بلوک اجرا کنند. نقطه میانی این نقاط، نقطه دلخواه بود. شوت ها با آهنگ دلخواه اجرا می شد و بین هر ست دو دقیقه استراحت وجود داشت. تمامی شوتها به یک شیوه مشابه به آزمودنی ها برگردانده می شد. رگرسیون خطی برای عملکرد هر کدام از بازیکنان در 7 زاویه مختلف محاسبه شده و سپس عملکرد واقعی بازیکنان با مقادیر پیش بینی شده عملکرد در زاویه های مختلف توسط آزمون t همبسته مقایسه شد. نتایج نشان داد بین عملکرد پیش بینی شده و عملکرد واقعی بازیکنان نخبه در نقطه دلخواه بازیکنان نخبه اختلاف معناداری وجود دارد (05/0p<). یافته های این تحقیق نشان می دهد که عملکرد بازیکنان نخبه در نقاط دلخواه آنان، وابسته به زاویه بینایی خاص این نقطه می باشد. به نظر می رسد بازیکنان نخبه در طول سال ها تمرین از یک نقطه خاص، فواید بینایی زیادی را پرورش می دهند که منجر به عملکرد اختصاصی آنان در نقاط مورد علاقه می شود.
دکتر سعید ارشم، خانم مینا اقایی، خانم فاطمه کشوری،
دوره 9، شماره 17 - ( 6-1398 )
چکیده
هدف از این تحقیق تعیین اثرات تکلیف ثانویه مرتبط و نامرتبط با مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بر دقت پرتاب بازیکنان ماهر تحت شرایط انسداد بود. 20 بسکتبالیست زن (30-18 ساله) راست دست با سه سال سابقه پس از تکمیل پرسشنامه اضطراب صفتی ایلی نویز (SCAT) و دست برتری آنت (AHQ) و اندازهگیری ویژگی‌های آنتروپومتریکی وارد مطالعه شدند. آنها در دو جلسه آزمون با فاصله 2 روز شرکت کردند. در جلسه اول (بدون فشار) و دوم (فشار بالا)، پس از گرم کردن به انجام 10 پرتاب آزاد در سه وضعیت 1) پرتاب آزاد بسکتبال، 2) پرتاب آزاد بسکتبال+ تکلیف ثانویه مرتبط، 3) پرتاب آزاد بسکتبال+ تکلیف ثانویه نامرتبط پرداختند. نتایج نشان داد که تکالیف ثانویه مرتبط و نامرتبط با پرتاب آزاد، بر دقت پرتاب بازیکنان ماهر تحت شرایط انسداد پایین (012/0=P، 001/0=P) و بالا (001/0=P، 018/0=P) تأثیر دارند و بین تکلیف ثانویه مرتبط و نامرتبط با مهارت بر دقت پرتاب در شرایط انسداد بالا تفاوت معنیداری وجود دارد (001/0=P).
به طور کلی برای کاهش فشار وارده بر ورزشکاران در شرایط انسداد میتوان از تکالیف ثانویه مرتبط و نامرتبط و همچنین، برای افزایش دقت افراد ماهر در این شرایط میتوان از تکلیف ثانویه مناسب مرتبط با پرتاب آزاد استفاده کرد.
دکتر شهاب پروین پور، دکتر میترا روحی، خانم فاطمه رعد،
دوره 9، شماره 17 - ( 6-1398 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه روش تمرینی دونفره با رویکرد مشارکتی و رقابتی در یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. بدین منظور 24 دانش‌آموز دختر که هیچ سابقهی تمرینی در شوت بسکتبال نداشتند، با دامنه سنی 13 تا 15 سال انتخاب شده و بر اساس نمرات پیشآزمون در دو گروه تمرین دونفره با رویکرد مشارکتی و رقابتی همتا‌سازی شدند. هدف تمرین در افراد گروه دوتایی رقابتی جلو زدن از همتایشان در کسب امتیاز شوت بسکتبال بود و در پایان هر جلسه تمرینی برنده مورد تشویق قرار می‌گرفت؛ اما افراد گروه دونفره مشارکتی در صورتی تشویق می‌شدند که جمع امتیاز آنها در پایان هر جلسه به 75 می‌رسید. در پایان جلسه دهم آزمون اکتساب و یک هفته بعد آزمونهای یادداری و انتقال انجام شد. نتایج نشان داد دو گروه در طول مرحله اکتساب صرف‌نظر از روش تمرینی تغییر معناداری از خود نشان دادند، اما بین گروهها در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معناداری مشاهده نگردید. درحالی‌که در آزمون انتقال گروه تمرین دونفره با رویکرد مشارکتی به‌صورت معناداری بهتر از گروه تمرین دونفره با رویکرد رقابتی ظاهر شد. در نتیجه چنانچه تمرین دوتایی با رویکرد مشارکتی همراه شود اثربخشی بیشتری در مقایسه با رویکرد رقابتی به ارمغان خواهد آورد.
محسن وکیل زاده، فرحناز آیتی زاده، حمید عباسی،
دوره 9، شماره 18 - ( 9-1398 )
چکیده
یکی از مهارتهای روانی که امروزه روانشناسان ورزشی آن را به ورزشکاران توصیه می کنند تصویرسازی ذهنی است.تصویرسازی فرآیند درونی هوشیارانه است که تجربه زندگی واقعی را در غیاب تجربه ادراکی و حسی زندگی واقعی تقلید می کند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر روش های تمرین ذهنی سنتی، پتلپ و فیزیکی در یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال می باشد. در این پژوهش تعداد 40 آزمودنی مشارکت کرده بودند که پس از داشتن شرایط ورود به تحقیق بصورت تصادفی به چهار گروه تمرین ذهنی سنتی (10)، تمرین ذهنی پتلپ (10)، تمرین بدنی (10) و کنترل (10) تقسیم شدند. برای تجزیه تحلیل آماری، از تی همبسته به منظور بررسی تغییرات درون گروهی، واریانس یک طرفه برای بررسی تغییرات برون گروهی، از آزمون لون برای بررسی توزیع طبیعی داده ها و از توکی تعقیبی برای مشخص کردن جایگاه تفاوت ها برای عوامل درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. تجزیه تحلیل آماری نشان داد که گروه تمرین ذهنی سنتی نسبت به پیش آزمون بهبودی در یادگیری نداشته است (05/0<p) اما گروه تمرین بدنی نسبت به تمرین ذهنی سنتی اختلاف معنی داری را تجربه کرده است (05/0>p)، همچنین نشان داده شد که گروه تمرین ذهنی پتلپ نسبت به تمرین بدنی نیز اختلاف معنی داری از خود نشان داده است (05/0>p). بنابراین طبق نتایج پژوهش حاضر تمرین ذهنی پتلپ نسبت به تمرین بدنی و تمرین ذهنی سنتی تاثیر بیشتری دارد.
خانم معصومه رحیمی زاده، آقا مهدی شهبازی،
دوره 11، شماره 21 - ( 4-1400 )
چکیده
بازخورد خاص به یک رویداد خاص، اجرای تکلیف به دلیل قابلیت اکتساب مهارت و عملکرد قابل انعطاف، اشاره می کند و در حالی که بازخورد عام یک عملکرد ذاتی را نشان می دهد. هدف پژوهش، تعیین میزان تأثیر بازخورد عام و خاص بر یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال در کودکان بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی و به لحاظ هدف کاربردی بود که با استفاده از 60 نفر از کودکان که در چهار گروه ۱۵ نفره قرار گرفتند، انجام شد. آزمودنی ها شش پرتاب آزاد بسکتبال در مرحله اکتساب را اجرا کردند، که بعد از پرتاب سوم، آزمودنی ها با توجه به گروه مربوطه بازخورد مثبت (عام یا خاص) و همچنین بعد از پرتاب ششم، بازخورد منفی دریافت کردند و بعد از نیم ساعت یادداری انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون های تحلیل واریانس دوعاملی و آزمون اندازه های تکراری در سطح معنی داری ۰۵/۰ استفاده شد. نتایج نشان داد که بازخورد خاص در هر دو گروه نسبت به بازخورد عام به میزان معنی داری مؤثرتر بوده و موجب بهبودی بیشتر عملکرد شد. این نتایج نشان دهنده اهمیت عبارت مورد استفاده در بازخورد می باشد هرچند این عبارات ممکن است تأثیر فوری بر عملکرد نداشته باشند ولی با بالا بردن انگیزه، عملکرد ضعیف را بهبود میدهد.
دکتر حمید زاهدی، خانم فروغ طباطباعی،
دوره 11، شماره 21 - ( 4-1400 )
چکیده
هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه اثر توجه درونی/بیرونی و مربوط/نامربوط بر تغییرات چشم ساکن و دقت پرتاب بسکتبالیست های ماهر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست های مرد ماهر شهر اصفهان در سال 1396 بودند. با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند 20 بسکتبالیست ماهر (25/2 ± 55/24 سال) که شرایط ورود به پژوهش را داشتن(استفاده از بازیکنان لیگ برتر بسکتبال با توجه به آزمون تشخیص سطح تبحر پرتاب آزاد بسکتبال)انتخاب شدند. به‌منظور اندازهگیری دقت پرتاب آزاد از مقیاس هشت ارزشی استفاده شد. برای اندازهگیری تغییرات چشم ساکن از دستگاه ردیابی حرکات چشم استفاده شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با استفاده از نرمافزار اس پی اس اس از آزمون تی همبسته و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. نتایج حاکی از اثرگذاری هر یک از راهبردهای توجهی بر دقت پرتاب آزاد و تغییرات چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر بود. همچنین، راهبرد توجه بیرونی نامربوط در مقایسه با راهبردهای دیگر باعث افزایش بیشتر دقت پرتاب آزاد بسکتبال شد و افزایش بیشتر طول دوره چشم ساکن بسکتبالیست های ماهر گردید. توصیه می‌گردد مربیان برای بهبود عملکرد و رفتار خیرگی ورزشکاران ماهر از راهبرد توجه بیرونی نامربوط استفاده نمایند.
دکتر سعید ارشم، آقای محمد گراوند، دکتر عباس بهرام،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر نوع هدف گزینی و خودثبتی بر اکتساب و یادگیری خودتنظیم پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 70 دانش آموز پسر مقطع راهنمایی به صورت در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی در شش گروه تجربی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. دادههای خودکارآمدی جمعآوری شده با پرسشنامه و دادههای عملکرد در آزمونهای اکتساب و یادداری از طریق تحلیل واریانس عاملی در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که گروههای هدف گزینی همراه با خودثبتی نسبت به گروههای هدف گزینی بدون خودثبتی و گروه کنترل، اجرا و خودکارآمدی بالاتری در طول آزمون اکتساب و یادداری پرتاب آزاد بسکتبال داشتند. این تحقیق نشان داد که انواع هدف گزینی می تواند از ابتدا با هم ترکیب و به نتایج مثبت در اجرا و یادگیری منجر شوند. خودثبتی برای اجرا و خودکارآمدی مهم است و می‌تواند در طول جلسات تربیت بدنی به آسانی تدریس و استفاده شود.
