جستجو در مقالات منتشر شده


4 نتیجه برای پرتاب دارت
تأثیر افزایش مسافت توجه بیرونی و ترجیح افراد بر دقت اجرای پرتاب دارت

دوره 5، شماره 9 - ( 1-1394 )
چکیده

مطالعه حاضر اثربخشی تمرکز توجه بیرونی دور در مقابل تمرکز توجه بیرونی نزدیک و ترجیح افراد در انتخاب کانون توجه
بر اجرا را بررسی کرده است. تعداد 02 نفر از دانشجویان پسر تربیت بدنی برای حضور در این پژوهش به صورت نمونهگیری
دردسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از تکلیف پرتاب دارت استفاده شد و دستورالعملهای مربوط به جهت توجه،
تمرکز بیرونی نزدیک )پرواز دارت( و تمرکز بیرونی دور )نقطه مرکز دارت( به مشارکتکنندگان آموزش داده شد. از
مشارکتکنندگان خواسته شد تمرکز توجه ترجیحی خود را پس از انجام دو پرتاب تحت هر دو وضعیت توجه بیرونی بدون
آگاهی از نتیجه انتخاب کنند. مشارکتکنندگان 0 بلوک 02 کوششی را تحت هرکدام از وضعیتهای توجه با ترتیب تمرکز
مستقل انجام t همبسته و t )ترجیح- غیرترجیح( به صورت برابر اجرا کردند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون
در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد افراد صرفنظر از نوع P<2/ گرفت و سطح معنیداری برای کلیه روشهای آماری 20
ترجیح انتخابی خود، در تمام حالتها در وضعیت تمرکز توجه بیرونی دور دقت بیشتری در اجرا پرتاب دارت دارند. بدون
درنظرگرفتن ترتیب تمرکز افراد، یافتههای تحقیق حاضر شواهدی ارائه میکند مبنی بر اینکه اثر فاصله در تمرکز توجه
پدیدهای کلی است و به ترجیحات افراد منوط نیست.


تاثیر بینایی و مقدار تمرین بر دقت و کینماتیک پرتاب دارت: مطالعه فرضیه اختصاصی تمرین
دکتر بهروز عبدلی، دکتر نصور احمدی، خانم اعظم قزی،
دوره 6، شماره 12 - ( 9-1395 )
چکیده

طبق فرضیۀ اختصاصی تمرین، دردسترسبودن بینایی- بهخصوص هنگام اجرای تکالیفی که بینایی نقش مهمی در بهبود
دقت اجرای آنها دارد به تخریب اجرا در آزمون انتقال بدون بینایی- منجر میشود. شاید تفاوت یا تغییر در الگوی
کینماتیکی را بتوان از جمله دلایل تاثیرگذار محسوب کرد. هدف این تحقیق بررسی اثر بینایی و مقدار تمرین بر دقت و
کینماتیک پرتاب دارت است. به این منظور، 02 نفر از دانشجویان دختر غیرتربیتبدنی راستدست و بدون تجربه قبلی در
مهارت پرتاب دارت انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه با بینایی کامل و بدون بینایی تقسیم شدند. مراحل اکتساب شامل
دو مرحله، 54 کوشش تمرینی ) 3 بلوک 54 کوششی( و 322 کوشش تمرینی ) 02 بلوک 54 کوشش( بود. 52 دقیقه بعد از
3( در × شرکت کردند. نتایج تحلیل واریانس مرکب ) 0 KR هر مرحلۀ آزمودنیها در آزمون انتقال بدون بینایی و بدون
مراحل اکتساب نشان داد که بینایی نقش مهمی برای بهبود دقت اجرا در تکلیف پرتاب دارت دارد. تحلیل دادههای
کینماتیکی در مراحل اکتساب، تفاوت معنیداری بین دو گروه در متغیرهای کینماتیکی دامنۀ جابهجایی زاویهای مچ، آرنج و
دو گروه پساز 322 )p=2/ و مدتزمان پرتاب ) 220 )p=2/ درحالیکه سرعت زاویهای ) 220 ،)p<2/ شانه نشان نداد ) 24
کوشش تمرینی با یکدیگر تفاوت داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که در تکلیف پرتاب دارت فرضیۀ اختصاصیبودن
تمرین در مورد دقت اجرا، پساز تعداد کوششهای تمرینی زیاد صدق میکند، اما الگوی کینماتیکی اجرای پرتاب دارت،
صرفنظر از مقدار تمرین، از فرضیۀ اختصاصی تمرین حمایت نمیکند.


تعامل توجه پنهان و توجه آشکار کودکان حین اجرای یک تکلیف هدف گیری
دکتر ایوب اسدی، دکتر محمود شیخ، دکتر داود حومنیان، دکتر صالح رفیعی،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
در تحقیقات مختلف نشان داده شده است که کانون توجه و دوره چشم ساکن از متغیرهای اثرگذار بر عملکرد تکالیف هدف­گیری می باشد اما در مورد اثرگذاری این متغیرها بر مهارت حرکتی کودکان نیازمند بررسی های بیشتر است؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دستورالعمل های مختلف کانون توجه بر مدت زمان چشم ساکن و دقت پرتاب دارت کودکان بود. آزمودنی ها شامل 12 کودک راست دست (سن: میانگین= 83/8، انحراف استاندارد= 79/0) بدون هیچ گونه سابقه تمرینی در پرتاب دارت بودند که در پژوهش شرکت کردند؛ درحالیکه  حرکات چشم آنها با استفاده از یک سیستم ردیاب بینایی ثبت می­شد، آزمودنی­ها 18 پرتاب (6 بلوک سه کوششی) تحت سه شرایط توجهی مختلف: 1) بیرونی، 2) درونی، و کنترل انجام دادند. نتایج نشان داد اثرات کانون توجه نه برای دقت و نه برای مدت زمان دوره چشم ساکن معنی دار نبود. بنابراین برای آگاهی کانون توجه بهینه کودکان، نیازمند پژوهش های بیشتر در تکالیف مختلف حرکتی می باشد.

تأثیر خودتنظیمی حاصل از تمرینات بازخورد زیستی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در شرایط تحت فشار
مهران داودی، الهه عرب عامری، مهدی شهبازی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر خودتنظیمی حاصل از تمرینات بازخورد زیستی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در شرایط تحت‌فشار بود. شرکت‌کنندگان 28 دانشجوی پسر مقطع کارشناسی بودند (با میانگین سنی 21/81 و انحراف استاندارد 1/45±) که به شیوه در دسترس انتخاب شدند به صورتی که راست‌دست بودند و تجربه‌ای در پرتاب دارت و کار با دستگاه‌های بازخورد زیستی نداشتند. این تعداد به‌صورت تصادفی و همگن به چهار گروه بازخورد زیستی دیداری، شنیداری، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. تعداد جلسات تمرین بازخورد زیستی 4 جلسه بود که به همراه جلسات پیش­آزمون، پس‌آزمون و یادداری در 4 هفته برگزار شد. نتایج تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌های تکراری نشان داد که تمرین بازخورد زیستی دیداری، شنیداری و ترکیبی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در شرایط تحت‌فشار تأثیر معنی‌داری داشته است (P<0/05). با توجه به یافته‌های تحقیق پیشنهاد می‌شود برای یادگیری مهارت‌ پرتاب دارت و مهارت‌هایی مشابه و نزدیک به مهارت پرتاب دارت و همچنین بازخورد دهی جلسات بازخورد زیستی از بازخورد زیستی دما و پاسخ گالوانیک پوست، به‌صورت دیداری، شنیداری و یا ترکیبی استفاده شود و استفاده از بازخورد زیستی ترکیبی در اولویت قرار گیرد تا شاهد بهترین نتایج بود.

 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Management and Motor Behavior

Designed & Developed by : Yektaweb