سمیه صفری، فریدون تندنویس، فریده هادوی،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۰ )
چکیده
هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی کشور بود.
جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی تشکیل داد که ۱۶۰ نفر از آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدهاند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار اندازهگیری شامل سه پرسشنامه ویژگیهای فردی، پرسشنامه ساختار سازمانی رابینز(۱۹۸۷) و پرسشنامه
استانداردشده نوآوری پاتچن و فیفر(۱۹۸۶) بود. اعتبار صوری و محتوایی ابزار به همت متخصصان بررسی شده و پایایی مربوط به پرسشنامههای ساختار سازمانیو نوآوری نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰,۷۸ و ۰.۷۳ بهدست آمد. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیداری وجود داشت (۰,۰۱۱ p=). بین پیچیدگی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیداری مشاهده نشد (۰,۰۵۳ p=). بین رسمیت و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیدار وجود داشت (۰,۰۰ p=). بین تمرکز و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیدار وجود داشت (۰,۰۲p=). بین سطح تحصیلات و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنیدار وجود داشت و در نهایت، بین جنسیت و سابقه خدمت با نوآوری کارشناسان رابطه معنیداری مشاهده نشد. یافتههای تحقیق بیانگر این است که دو مؤلفه رسمیت و تمرکز با نوآوری کارشناسان رابطه عکس دارد و جنسیت و میزان سابقه خدمت کارشناسان عاملی برای اولویتبندی یا گزینش آنها جهت کسب ایدههای نو محسوب نمیشود.
