سامانه نشریات علمی

---

هدف از این پژوهش مقایسه اثر نوع تمرین (پرخطا و کم خطا) و سطح مهارت بر توسعه بازنمایی ذهنی  مهارت پات گلف بود. . بدین منظور، 44 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی (22 دختر، 22 پسر؛  میانگین سنی 34/22 و انحراف استاندارد37/4 ) به شیوه تصادفی در دو گروه کم خطا ( نزدیک به دور(  و پرخطا (دور به نزدیک) قرار گرفتند. هر دو گروه در مرحله یک روزه اکتساب  3 بلوک 10 کوششی برای  فواصل پرتاب (25، 50، 75، 100، 125، 150 و 200 سانتیمتری) تمرین کردند. گروه کم خطا تمرین را از نزدیکترین فاصله به هدف آغازکرد و به ترتیب به دورترین فاصله رسید اما گروه پرخطا از دورترین فاصله تمرین را شروع کرد و نهایتا به نزدیک ترین فاصله رسید. در پایان از آنها آزمون یادداری فوری گرفته شد. یک روز بعد از مرحله اکتساب، آزمونهای یادداری تاخیری، انتقال تکلیف منفرد (از فاصله 225 سانتیمتری) و انتقال تکلیف دوگانه (از فاصله200 سانتیمتری همزمان با پخش صوت) اجرا شدند. برای مقایسه اثر تمرینات کم خطا و پرخطا بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پات گلف  تجزیه و تحلیل داده های مرحله اکتساب از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه های مکرر (8×2) استفاده شد. جهت اندازه گیری ساختار بازنمایی های ذهنی شکل گرفته در دو گروه قبل و بعد دوره اکتساب از آزمون SDA-M استفاده شد و جهت تحلیل بازنمایی ها از تحلیل کلاستر سلسله مراتبی در سطح آلفا 05/0 استفاده شد. یافته ها تغییرات کارکردی قابل ملاحظه ای در ساختار بازنمایی ذهنی پس از تمرین نشان دادند که حاکی از آن است که مهارت های حرکتی با سازگاری عملکردی دانش مرتبط با عمل در حافظه بلندمدت همراه است.