دوره 5، شماره 2 - ( 6-1397 )                   جلد 5 شماره 2 صفحات 72-55 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Nickandish A, Dashti S, Sabzghabaei G. Kharkheh National Park and Protected Area Environmental Risks Assessment Using TOPSIS Method. Journal of Spatial Analysis Environmental Hazards 2018; 5 (2) :55-72
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2627-fa.html
نیک اندیش ارمغان، دشتی سولماز، سبزقبائی غلامرضا. ارزیابی مخاطرات محیط زیستی پارک ملی و منطقه حفاظت شده کرخه بر اساس روش TOPSIS. تحلیل فضایی مخاطرات محیطی. 1397; 5 (2) :55-72

URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2627-fa.html


1- گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2- استادیار گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. ، solmazdashti@gmail.com
3- استادیار گروه محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان، بهبهان، ایران.
چکیده:   (5864 مشاهده)

مهم­ترین نقشی که مناطق تحت مدیریت در جهت توسعه پایدار ایفا خواهند کرد، حفاظت اکوسیستم­ها و تنوع ژنتیکی برای دستیابی به فواید بالقوه علمی، زیبایی­شناسی، اقتصادی و اجتماعی آتی خواهد بود. مدیریت مناسب مناطق حفاظت‌شده نیازمند درک کامل فرد از شرایط موجود، اجرای دقیق و برنامه‌ریزی و نظارت منظم است و پایش تغییرات مخاطرات در مناطق حفاظت شده با هدف درک چگونگی آن­ها، تأثیرشان بر طبیعت، فرایند­های بازسازی و احیا و برای حفاظت از آن­ها در طولانی­مدت بسیار مهم است. پارک ملی و منطقه حفاظت شده کرخه یکی از ارزشمندترین و استراتژیک­ترین مناطق چهارگانه تحت حفاظت در کشور می­باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و تجزیه و تحلیل مخاطرات تهدید کننده منطقه حفاظت شده و پارک ملی کرخه صورت گرفته است. محدوده مطالعاتی با مساحتی حدود 15828 هکتار (مجموع پارک ملی و منطقه حفاظت شده) در دو طرف رودخانه کرخه و در استان خوزستان واقع شده است. در این پژوهش براساس بازدید میدانی و استفاده از تکنیک دلفی که تعداد 15 متخصص و کارشناس در آن شرکت داشتند، 28 ریسک در قالب دو محیط طبیعی و زیست­محیطی (فیزیکوشیمیایی، بیولوژیکی و اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی) شناسایی شدند. سپس جهت رتبه­بندی مخاطرات شناسایی شده از روش TOPSIS بر اساس سه شاخص شدت، احتمال وقوع و حساسیت محیط پذیرنده صورت پذیرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که مخاطره کمبود محیط­بان با ضریب نزدیکی 1 بالاترین ریسک منطقه و ریسک آلودگی خاک منطقه به عناصر سنگین با ضریب نزدیکی 149/0 کم­ترین اولویت را به خود اختصاص دادند.. بیشترین ریسک­های بدست آمده ریسک­های اقتصادی- اجتماعی بوده­اند. پس از سطح­بندی مخاطرات زیست­محیطی مشخص شد که بیش­ترین مخاطرات موجود در منطقه در سطح قابل توجه بوده است در نتیجه باید راهکارهای مدیریتی جهت کاهش، کنترل و یا حذف مهم­ترین مخاطرات مورد مطالعه ارائه و راهبردی گردد. در این میان تقویت قوانین محیط زیستی موجود و ضمانت لازم جهت اجرای آن­ها امری لازم و ضروری به نظر می­رسد.

متن کامل [PDF 1312 kb]   (2904 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/6/6 | پذیرش: 1397/2/10 | انتشار: 1397/6/31

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به سامانه نشریات علمی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Spatial Analysis Environmental hazarts

Designed & Developed by : Yektaweb