دوره 10، شماره 3 - ( 7-1402 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 162-139 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
dolatshahi Z, akbari M, alijani B, yarahmadi D, toulabi nejad M. Analysis of Temperature Inversion in BandarAbbas city using by inversion Intensity index. Journal of Spatial Analysis Environmental Hazards 2023; 10 (3) :139-162
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-3283-fa.html
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-3283-fa.html
دولتشاهی زینب، اکبری مهری، علیجانی بهلول، یاراحمدی داریوش، طولابی نژاد میثم. تحلیل وارونگی دمایی شهر بندرعباس با استفاده از شاخص شدت وارونگی. تحلیل فضایی مخاطرات محیطی. 1402; 10 (3) :139-162
زینب دولتشاهی1 
، مهری اکبری 2، بهلول علیجانی1 ، داریوش یاراحمدی3 ، میثم طولابی نژاد1
، مهری اکبری 2، بهلول علیجانی1 ، داریوش یاراحمدی3 ، میثم طولابی نژاد1
1- دانشگاه خوارزمی
2- دانشگاه خوارزمی، ،akbari@khu.ac.ir
3- دانشگاه لرستان
2- دانشگاه خوارزمی، ،
3- دانشگاه لرستان
چکیده: (3009 مشاهده)
این تحقیق با هدف بررسی انواع وارونگی و شدت آنها با استفاده از شاخص های ترمودینامیکی جو از قبیل شاخص SI، LI ،KI و TT در ایستگاه بندرعباس برای دوره 2010 -2020 به رشته تحریر در آمده است. در این پژوهش داده های رادیوسوند جو بالای ایستگاه همدید بندرعباس برای ساعت 00 گرینویچ(5/3 محلی) طی 11 سال اخیر (2010 تا 2020) از دانشگاه وایومینگ اخذ و مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحلیل ها نشان داد که میانگین تعداد رخداد پدیده وارونگی در بندرعباس برابر 501 مورد در سال میباشد چرا که در برخی روزها چند نوع وارونگی در ارتفاع متفاوت مشاهده شد. از این تعداد وارونگی ، حدود 6/31 درصد آن مربوط به وارونگی دمای تشعشعی، 3/4 درصد جبهه ای، و 1/64 درصد دیگر مربوط به وارونگی از نوع فرونشینی می باشد. به دلیل نشست هوا در زیر پرفشار جنبحاره، سهم وارونگیهای فرونشست بیشتر از انواع دیگر وارونگی میباشد. در این میان شدیدترین وارونگی ها از نوع فرونشست با 1354 مورد و ضعیف ترین وارونگی ها نیز با 29 مورد و از نوع جبهه ای بوده است. بطور کلی میانگین بلندمدت ضریب شدت وارونگی های ایستگاه بندرعباس با ضریب 0/062 نشان میدهد که شدت وارونگی های این شهر اکثرا از نوع بسیار شدید هستند که این رخداد می تواند آثار بسیار مخربی هم از نظر محیط زیستی و هم سلامت جسمی ساکنین شهر بندرعباس در پی داشته باشد. همچنین همبستگی بین عناصر وارونگی نشان داد که با کاهش ضخامت لایه وارونگی، شدت وارونگی دمایی نیز افزایش می باشد.
فهرست منابع
1. اسمیت، کیت. 1386. مبانی اقلیم شناسی کاربردی. ترجمه محمدعلی خورشید دوست. چاپ دوم. انتشارات یاوریان، تهران.
2. بیگلری، اسماء؛ حمیدرضا عامری سیاهویی. 1394. شناخت منابع آلاینده هوای شهر بندرعباس. کنفرانس سالانه تحقیقات در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی و محیط زیست پایدار. آذر ماه 1394.
3. حسین آبادی، نسرین؛ تقی طاوسی، عباس مفیدی و محمود خسروی. 1398.بررسی روند وارونگی های دمایی کاتن شهرهای ایران(تهران، مشهد و تبریز). مجله پژوهش های جغرافیای طبیعی، 51: 713-693.
4. خسروی، محمود؛ علیجانی, بهلول؛ الماسی، فائقه. 1393. تحلیل همدیدی سامانه‌های شرجی در استان خوزستان، پژوهش های اقلیم شناسی، 17: 57-77.
5. رویش محمدی، مرضیه. 1391. توپوکلیما و پدیده وارونگی(مطالعه موردی:شهر اصفهان-1389). پایانامه کارشناسی ارشد رشته جغرافیای طبیعی گرایش ژئومورفولوژی. دانشگاه اصفهان، مهر 3911.
6. رنجبر، ابوالفضل؛ مسعود شاکری. 1385. استفاده از قابلیت های سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) در مدیریت آلودگی هوای شهر تبریز، همایش ژئوماتیک 85. تهران. سازمان نقشه برداری کشور.
7. سلطانی، مجید. 1385. پدیده وارونگی دما(اینورژن) در شهر تبریز. اداره کل هواشناسی، استان آذربایجان شرقی.
8. طاوسی، تقی؛ نسرین حسین آبادی. 1396. ارزیابی شاخص های وارونگی دمای لایه مرزی هوای شهر تهران. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 2: 13-1.
9. عظیمی، فریده. 1387. ارزیابی تاثیر وارونگی دما بر روندآلودگی هوای شهر اهواز. مجله جغرافیای سرزمین، 19: 112
10. عقلمند، فریبا. 1393. بررسی تاثیر پایداری های جوی بر پتانسیل آلودگی هوای هوای شهر تبریز. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تبریز. شهریور 93.
11. علیجانی، بهلول؛ زهرا نجفی نیک. 1388. بررسی الگوهای سینوپتیکی اینورزن در مشهد با استفاده از تحلیل عاملی. مجله جغرافیا و توسعه ی ناحیه ای، 12:12-1.
12. کرمپور، مصطفی؛ محمد سلیقه، میثم طولابی نژاد و زهرا زارعی چغابلکی .1395. بررسی آلودگی هوای شهر تهران به روش وارونگی بحرانی هافتر. مجله تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، 1: 64-51.
13. کریمی، محسن؛ حسین درخشان. 1384. بررسی وارونگی دمایی(اینورژن) در شهر اصفهان. مجموعه مقالات دوازدهمین کنفرانس ژئوفیزیک ایران، 6-1.
14. کمیجانی، فرشته ، علی نصراللهی، نرگس نظری، شهرزاد ناهید. 1394. تحلیل رژیم باد خلیج فارس با استفاده از دادهای ایستگاه های هواشناسی همدیدی، مجله علمی ترویجی نیوار، 84: 35-63.
15. لشکری، حسن؛ پریسا هدایت. 1385. تحلیل الگوی سینوپتیکی اینورژن های شدید شهر تهران. مجله پژوهش های جغرافیایی، 56: 82-65.
16. Bei, N. Li, G. Huang, R. Cao, J. Meng, N. Feng, T. Liu, S. Zhang, T. Zhang, Q. Molina, L.T. 2016. Typical synoptic situations and their impacts on the wintertime air pollution in the Guanzhong basin, China, Journal Atmospheric Chemistry and Physics, 16(11), 7373–7387. [DOI:10.5194/acp-16-7373-2016]
17. Bourne, S.M. Bhatt, US. Zhang, J. Thoman, R. 2009. Surface-based temperature inversions in Alaska from a climate perspective. Atmospheric Research, 95(2-3), 353-366. [DOI:10.1016/j.atmosres.2009.09.013]
18. Hudson, S. R. Brandt, R. E. 2005. A Look at the Surface-Based Temperature Inversion on the Antarctic Plateau. J. Climate, 18, 1673–1696, [DOI:10.1175/JCLI3360.1.]
19. Breed, C.A. Arocena, J.M, Sutherland, D. 2002. Possible sources of PM10 in Prince George (Canada) as revealed by morphology and in situ chemical composition of particulate, Atmospheric Environment, 36(10), 1721-1731, [DOI:10.1016/S1352-2310(01)00500-3]
20. Brümmer, B. Schultze, M. 2015. Analysis of a 7-year low-level temperature inversion data set measured at the 280 m high Hamburg weather mast, Meteorologische Zeitschrift, 24(5), 481-494. [DOI:10.1127/metz/2015/0669]
21. Coshkun, M. Coshkun, S. Gozalan, S. 2020. Temperature Inversion Winter Seasonal in Karabuk-Safranbolu Basin: Possible Effects on Natural and Human Environment (Turkey), Turkish Studies, 15(1), 71-82. http://dx.doi.org/10.29228/TurkishStudies.40320
22. Dergunov, A. Yakubailik, O. 2020. Analysis of temperature inversions during periods of adverse weather conditions in Krasnoyarsk in the winter period of 2019-2020, E3S Web of Conferences 223, 03021, [DOI:10.1051/e3sconf/202022303021]
23. Donald, G. John, W.E, Harold, J.P. 1969. Frequency, duration, commencement time and intensity of temperature inversions at St. Pauminneapolis, Journal of Applied Meteorology, 8(5), 747-753.
24. Thadathil, P. Ghosh, A. K. Pattanaik, J. Ratnakaran, L. 1999. A Quality-Control Procedure for Surface Temperature and Surface Layer Inversion in the XBT Data Archive from the Indian Ocean. journal of Atmospheric and Oceanic Technology., 16, 980–982, https://doi.org/10.1175/1520-0426(1999)016<0980:AQCPFS>2.0.CO;2. [DOI:10.1175/1520-0426(1999)0162.0.CO;2.]
25. Kankanala, P. 2007 .Doppler Sodar observations of the winds and structure in the lower atmosphere over Fairbanks, Alaska, M.S. Thesis, Department of Atmospheric Sciences, University of Alaska Fairbanks, 74 pp. available on line at, http://www.uaf.edu/asp/Students/theses/Pavan_thesis.pdf
26. Khalesi, B., Mansouri Daneshvar, M. Comprehensive temporal analysis of temperature inversions across urban atmospheric boundary layer of Tehran within 2014–2018. Model. Earth Syst. Environ. 6, 967–982 (2020). [DOI:10.1007/s40808-020-00732-x]
27. Lehmacher, G. A. Croskey, C. L. Mitchell, J. D. Friedrich, M. Lübken, F.J. Rapp, M. Kudeki, E. Fritts, D. C. 2006. Intense Turbulence Observed above a Mesospheric Temperature Inversion at Equatorial Latitude, Geophysical Research Letters. 33, L08808, [DOI:10.1029/2005GL024345]
28. Nodz, M.I. Ogino, S.Y. Tachibana, Y. Yamanaka, M. 2006. Climatological description of seasonal variations in lower-tropospheric temperature inversion layers over the Indochina Peninsula, Journal of Climate, 19(13), 3307-3319. http://dx.doi.org/10.1175/JCLI3792.1
29. Retallack, B.J. 1973. Compendium of meteorology, WMO, PART 2, Physical Meteorology, 1(340), 20-36.
30. Thadathil, P. Gosh, A. K. 1992. Surface Layer Temperature Inversion in the Arabian Sea during winter. Journal of Oceanography, 48, 293–304. [DOI:10.1007/BF02233989]
31. Yasuda, I. Ueno, H. 2005. Temperature Inversions in the Subarctic North Pacific. Journal of Physical Oceanography, 35, 2444–2456, [DOI:10.1175/JPO2829.1.]
32. Zeng, S. Zhang, Y. 2017. The Effect of Meteorological Elements on Continuing Heavy Air Pollution: A Case Study in the Chengdu Area during the 2014 Spring Festival. Atmosphere, 8(4):71. [DOI:10.3390/atmos8040071]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
