۱. ۱) پاکزاد، جهانشاه. (۱۳۷۹). طرح پیادهراه شهر بابلسر. مهندسین مشاور نقش محیط، ساری، سازمان مسکن و شهرسازی استان مازندران.
۲. ۲) جهاد تحقیقات آب و انرژی. (۱۳۸۷). مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی کشور (ICZM)، طرح مدیریت نوار ساحلی (SMP)، مطالعات پدیدههای دریایی مؤثر بر نوار ساحلی، گزارش تغییرات خطوط ساحلی کشور. سازمان بنادر و دریانوردی، معاونت فنی و مهندسی اداره کل مهندسی سواحل و بنادر.
۳. ۳) سجادی، ژیلا؛ سالاری سردری، فرضعلی؛ بیرانوندزاده، مریم؛ و بوچانی، محمد حسین. (۱۳۹۲). ظرفیتسنجی گردشگری ساحلی پایدار، مطالعه موردی: شهرستان کنگان. کاوشهای جغرافیایی مناطق بیابانی، ۱(۲): ۱۲۳-۱۴۶.
۴. ۴) شجاعی نوری، علیرضا؛ جانباز قبادی، غلامرضا، و متولی، صدرالدین. (۱۴۰۱). تأثیر نوسانات تراز آب دریای خزر بر تغییرات مکانی خطوط ساحلی منطقه شهری نور و رویان. پژوهشهای دانش زمین، ۱۳(۵۰): ۲۱-۴۱.
۵. ۵) شریفیکیا، محمد؛ شایان، سیاوش، و ولی، مایسا. (۱۳۹۶). تعیین تغییرات دینامیک خط ساحل بخش شرقی دریای خزر به کمک دادههای چند زمانه/ چند سنجدهای. برنامهریزی و آمایش فضا، ۲۱(۴): ۱۲۲-۱۳۹.
۶. ۶) شهابیان، پویان. (۱۳۹۰). بررسی نقش و اثرات گردشگری شهری در توسعه پایدار شهر؛ با تأکید بر ادراک ساکنان. فصلنامه آرمانشهر (معماری و شهرسازی)، ۴(۷): ۱۲۱-۱۳۲.
۷. ۷) عابدی سماکوش، محبوبه؛ فرزان، فرزام؛ دوستی، مرتضی، و هنرور، افشار. (۱۳۹۷). شناسایی عوامل جذب کننده و بازدارنده در توسعه گردشگری ساحلی (مطالعه موردی: گردشگران ورزشی فعال سفر کننده به مناطق ساحلی دریای خزر). آموزش علوم دریایی، ۵(۲): ۹۶-۱۰۸.
۸. ۸) عابدینی، اصغر؛ ساکت حسنلویی، میثم، و اظهری، علی. (۱۳۹۹). توسعه گردشگری طبیعی (ساحلی) با رهیافت تقویت پایداری منظر طبیعی مطالعه موردی: محدوده سد حسنلو نقده. برنامهریزی و توسعه گردشگری، ۹(۱): ۱۰۷-۱۲۲.
۹. ۹) فلاحفرید، سیده شهلا؛ حسیبی، علیرضا؛ امینزاده، بهناز، و دهدار درگاهی، محمد. (۱۳۹۰). ارایه اصول و راهکارهای طراحی جهت توسعه گردشگری پایدار در مناطق ساحلی نمونه موردی سواحل کیاشهر. اولین همایش بینالمللی مدیریت گردشگری و توسعه پایدار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.
۱۰. ۱۰) ملک، جواد، و قانقرمه، عبدالعظیم. (۱۳۸۴). همزیستی مسالمتآمیز با نوسانات آب دریای خزر بهمنظور توسعه پایدار سواحل ایران (مطالعه موردی: ساحل جنوب شرقی). پژوهشهای جغرافیایی، ۳۷(۵۴): ۱-۱۱.
۱۱. ۱۱) مهندسین مشاور سازهپردازی ایران؛ (۱۳۸۳). مطالعات طرح مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی کشور: مطالعه تعریف و تعیین محدوده مناطق ساحلی کشور، سازمان بنادر و دریانوردی، تهران.
۱۲. ۱۲) مهندسین مشاور مآب؛ (۱۳۸۸). طرح جامع مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی ایران، گزارش برآیند مطالعات، ۲۲۸ صفحه.
۱۳. ۱۳) میرکتولی، جعفر؛ قدمی، مصطفی؛ مهدیان بهنمیری، معصومه؛ و محمدی، سحر. (۱۳۹۰). مطالعه و بررسی روند گسترش کالبدی - فضایی شهر بابلسر با استفاده از مدلهای آنتروپی شانون و هلدرن. چشمانداز جغرافیایی (مطالعات انسانی)، ۶(۱۶): ۱۱۵-۱۳۳.
۱۴. ۱۴) یمانی، مجتبی؛ مقیمی، ابراهیم؛ معتمد، احمد؛ جعفربیگلو، منصور، و قاسم لرستانی. (۱۳۹۲). بررسی تغییرات سریع خط سـاحلی بـه روش تحلیل نیمرخهای متساویالبعد. پژوهشهای جغرافیای طبیعی، ۵(۲):۱-۲۰.
۱۵. ۱۵) یوسفی روشن، محمد رضا، و کردوانی، پرویز. (۱۳۹۲). نوسان سطح آب و کارایی حریم دریای خزر (خط ساحلی محدوده شهرستان بابلسر). پژوهشهای دانش زمین، پیاپی ۱۴: ۱-۱۶.
16. 16) Alesheikh, A.A., A. Ghorbanali, and N. Nouri. (2007). Coastline change detection using remote sensing. International Journal Science Technology, 4(1): 61-66.
17. 17) Dube, K., G. Nhamo, and D. Chikodzi. (2021). Rising sea level and its implications on coastal tourism development in Cape Town, South Africa. Journal of Outdoor Recreation and Tourism, 22: 12-35.
18. 18) Firoozfar, A., N. Edward, and A.P. Bromhead. (2012). Caspian Sea level change impact regional seismicity. Journal of Great Lakes Research, 38(I.4): 667-672.
19. 19) Jarratt, D. and N.J. Davies. (2020). Planning for climate change impacts: coastal tourism destination resilience policies. Tourism Planning and Development, 17(4): 423-4440.
20. 20) Lithgowac, D., M.L. Martínezb, J.B. Gallego-Fernández, R. Silva, D.L. Ramírez-Vargasc. (2019). Exploring the co-occurrence between coastal squeeze and coastal tourism in a changing climate and its consequences. Tourism Management, 74: 43-54.
21. 21) Mycoo, M. (2014). Sustainable tourism, climate change and sea level rise adaptation policies in Barbados. Natural Resources Forum, 38: 47–57.
22. 22) Nidhinarangkoon, P., S. Ritphring, and K. Udo. (2020). Impact of sea level rise on tourism carrying capacity in Thailand. Marine Science and Engineering, 104(8): 1-10.
23. 23) Ruiz-Ramirez, J.D., (2023). Vulnerability and sea level rise in the coastal tourism city of Playa del Carmen, Quintana Roo, Mexico. Open access peer-reviewed chapter - online first. Submitted: 01 August 2023 Reviewed: 09 October 2023 Published: 11 November 2023, DOI: 10.5772/intechopen.113390.
24. 24) Sagoe-Addy, K., and K. Appeaning Addo. (2013). Erratum to: Effect of predicted sea level rise on tourism facilities along Ghana’s Accra coast. Coastal Conservation, 17(1): 155-166.
25. 25) Scott, D., M.C. Simpson, and R. Sim. (2012). The vulnerability of Caribbean coastal tourism to scenarios of climate change related sea level rise. Journal of Sustainable Tourism, 20(6): 883-898.
26. 26) Tai-Wen, H., L. Tsung-Yi, and T. I-Fan. (2007). Human Impact on Coastal Erosion in Taiwan, Florida, West Palm Beach. Journal of Coastal Researches, 4(23): 961-973.
27. 27) Yang, J., Y. Ge, Q. Ge, J. Xi, and X. Li. (2016). Determinants of island tourism development: The example of Dachangshan Island. Tourism Management, 55: 261-271.