دوره 4، شماره 1 - ( 1-1396 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 32-17 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
etemadian E, dostan R. Spatial analysis of heat waves in Iran. Journal of Spatial Analysis Environmental Hazards 2017; 4 (1) :17-32
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2697-fa.html
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2697-fa.html
اعتمادیان الهه، دوستان رضا. تحلیل فضایی امواج گرمایی ایران. تحلیل فضایی مخاطرات محیطی. 1396; 4 (1) :17-32
1- ، doostan@um.ac.ir
چکیده: (7143 مشاهده)
مخاطرات آب و هوایی از جمله رخداده های آب و هوای کره زمین می باشند، یکی از این پدیده ها، وقوع موج گرما است. برای تعیین الگوی مکانی امواج گرمایی ایران، دمای حداکثر روزانه 49 ایستگاه سینوپتیک در دوره 2010-1980 استفاده گردید. با استفاده از شاخص صدک95 ام، آستانه های دمایی ماهانه، تعیین، و تداوم سه روز و بیشتر درهر ماه میلادی از ایستگاه، موج گرما تعریف شد. آستانه دمایی متفاوت ماهانه و ایستگاه، منجر به شناسایی موج گرما برای کل ایران گردید. بیشینه آستانه دما در نیمه جنوبی و کمینه در نیمه شمالی و نقش ارتفاعات چشمگیر است، اما بیش‌ترین امواج گرمایی ایران در نیمه غربی و به سمت شرق کاهش دارند. از منطقه کوهپایه داخلی ایران به سمت شمال و جنوب کشور (سواحل)و مناطق مرکزی، این پدیده اقلیمی کاهش دارد. سری‌های زمانی نشان می‌دهد، مجموع فراوانی دهه‌ای امواج گرما در تمام ماه‌ها روند افزایشی داشته است، با این تفاوت که ماه‌های دوره سرد سال روند افزایشی معنادارتری و دوره گرم سال معناداری کمتری دارند. فلات ایران طی دهه 2000 بیش‌ترین فراوانی امواج گرما را نسبت به دو دهه دیگر تجربه کرده است.
فهرست منابع
1. اسدی، اشرف. 1393. بررسی پراکنش زمانی- مکانی دماهای فرین گرم در ایران. پژوهش های محیط زیست، 9: 59-72.
2. اسمعیلنژاد، مرتضی؛ محمود خسروی، بهلول علیجانی و ابوالفضل مسعودیان. 1392. شناسایی امواج گرمایی ایران. جغرافیا و توسعه، 33: 39-53.
3. براتی، غلامرضا؛ شفیع موسوی.1384. جابجایی مکانی موج های زمستانی گرما در ایران. جغرافیا و توسعه، 5 :41-52.
4. جهانبخش، سعید؛ سیما ترابی. 1383. بررسی و پیش بینی دما و بارش در ایران. تحقیقات جغرافیایی، 104:104-125.
5. دوستان، رضا. 1394. تحلیلی بر خشکسالی های ایران در نیم قرن گذشته. پژوهش های اقلیم شناسی،23- 24: 1-18.
6. شیرمحمدی، زهرا؛ علی اکبر خانی، حسین انصاری، امین علیزاده و آزاده محمدیان. 1391. بررسی ارتباط پدیده انسو با مقادیر حدی بارش‌های فصلی در استان‌های خراسان، پژوهش‌های حفاظت آب و خاک، 1، 61-79.
7. علیجانی، بهلول؛ محمدرضا ثروتی و عمران علی زاده ویلنی. 1392. طبقه بندی موج گرما در استان گیلان. جغرافیای طبیعی، 19: 1-16.
8. علیجانی،بهلول. 1385. آب و هوای ایران. چاپ دوم. انتشارات پیام نور، تهران.
9. قویدل رحیمی، یوسف. 1390. شناسایی، طبقه بندی و تحلیل همدید موج ابر گرم تابستان 1389 ایران. مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 3: 85- 100.
10. مجرد، فیروز؛ جعفر معصوم‌پور و طیبه رستمی. 1394. تحلیل آماری- همدیدی امواج گرماییی بالای 40 درجه سلسیوس در غرب ایران. جغرافیا و مخاطرات محیطی، 13، 41-58.
11. محمدی؛ حسین و فرهناز تقوی. 1384. روند شاخص های حدی دما و بارش در تهران. پژوهش های جغرافیایی،53: 151-172.
12. Alijani, B.; J. O’brien and B.Yarnal.2008.Spatial analysis of precipitation intensity and concentration in Iran. Theoretical and Applied Climatology, 94: 107-124. DOI 10.1007/s00704-007-0344-y
13. Changnon, S. A.; K. E. Kunkel and B. C. Reinke. 1996. Impacts and responses to the 1995 heat wave: A call to action. Bulletin of the American Meteorological Society, 7, 1497-1506. DOI http://dx.doi.org/10.1175/1520-0477(1996)077<1497:IARTTH>2.0.CO;2
14. Cueto, R. O. G.; A. T. Martínez and E. J. Ostos. 2010. Heat waves and heat days in an arid city in the northwest of Mexico: current trends and in climate change scenarios. International journal of biometeorology, 4, 335-345. DOI 10.1007/s00484-009-0283-7
15. DeGaetano, A. T and R. J. Allen. 2002. Trends in twentieth-century temperature extremes across the United States. Journal of Climate, 22, 3188-3205. DOI http://dx.doi.org/10.1175/1520-0442(2002)015<3188:TITCTE>2.0.CO;2
16. Diaz, H. F and R. J. Murnane. 2008. Climate extremes and society: Cambridge University Press. http://www.cambridge.org/catalogue/catalogue.asp?isbn=9780521870283
17. Ding, T.; W. Qian and Z. Yan. 2010. Changes in hot days and heat waves in China during 1961–2007. International Journal of Climatology, 10, 1452-1462. DOI 10.1002/joc.1989
18. Dixit, P. N and D. Chen. 2010. Farm-scale zoning of extreme temperatures in Southern Mallee, Victoria, Australia. Biosystems engineering, 2, 198-204. DOI http://dx.doi.org/10.1016/j.biosystemseng.2009.10.008
19. Gosling, S.; G. McGregor and J. Lowe. 2009. Climate change and heat-related mortality in six cities. Part, 2, 31-51. DOI 10.1007/s00484-007-0092-9
20. Haddow, G.; J. A. Bullock and K. Haddow. 2008. Global warming, natural hazards, and emergency management: CRC Press.
21. Matthies, F.; G. Bickler, N.C.Marín and S.Hales. 2008. Heat-health action plans: guidance: World Health Organization.
22. Manton, M.; P. DellaMarta, M.Haylock, K.Hennessy, N.Nicholls, L. Chambers, D.Gunawan. 2001. Trends in extreme daily rainfall and temperature in Southeast Asia and the South Pacific: 1961–1998. International Journal of Climatology, 3, 269-284. DOI 10.1002/joc.610
23. Robinson, P. J. 2001. On the definition of a heat wave. Journal of Applied Meteorology, 4, 762-775. DOI http://dx.doi.org/10.1175/1520-0450(2001)040<0762:OTDOAH>2.0.CO;2
24. Smith, K. 2013. Environmental hazards: assessing risk and reducing disaster: Routledge.
25. Kovats, R. S and S.Hajat. 2008. Heat stress and public health: a critical review. Annu. Rev. Public Health, 29, 41-55. DOI 10.1146/annurev.publhealth.29.020907.090843
26. Unkašević, M and I. Tošić. 2009. An analysis of heat waves in Serbia. Global and Planetary Change, 1, 17-26. DOI http://dx.doi.org/10.1016/j.gloplacha.2008.10.009
27. Zhang, Q.; C.Y. Xu, Z. Zhang, G.Ren and Chen, Y. 2008. Climate change or variability? The case of Yellow river as indicated by extreme maximum and minimum air temperature during 1960–2004. Theoretical and Applied Climatology, 1-2, 35-43. DOI10.1007/s00704-007-0328-y
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
