چکیده: (8023 مشاهده)
سیل به عنوان مخربترین پدیده طبیعی در کشور ایران شناخته شده است که همه ساله تلفات جانی و خسارات مالی بسیاری در نقاط مختلف کشور به بار میآورد. پخش سیلاب بر آبخوان، روشی ارزان جهت استفاده بهینه از سیلابها برای تغذیه مصنوعی و احیاء پوشش گیاهی است که کاهش خسارات ناشی از سیلاب را نیز به همراه دارد. در این تحقیق تعیین مکانهای مناسب برای پخش سیلاب در حوزه آبخیز میمه، مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور لایههای اطلاعاتی شامل شیب، نفوذپذیری سطحی، قابلیت انتقال، ضخامت و کیفیت آبرفت با توجه به بررسی نقشهها، گزارشها، عکسهای هوایی، تصاویرماهوارهای و بررسیهای میدانی تهیه گردیدند. کلیه لایههای اطلاعاتی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی IS رقومی گردیده و با توجه به معیارهای (مختلف و با توجه به اهمیت آنها در مکانیابی عرصههای مستعد پخش سیلاب طبقهبندی شدند). جهت تلفیق لایههای طبقهبندی شده سیستم پشتیبانی تصمیم DSS نیز مورد استفاده قرارگرفت. با ورود دادههای مربوط به تعدادی از پروژههای اجرا شده در کشور و مدنظر قرار دادن عملکرد آنها، مدل تهیه شده صحتیابی گردید. نتایج نشان دهندهء مناسب بودن مدل برای تعیین مناطق مستعد پخش سیلاب است. به علاوه نتایج برای حوزه آبخیز میمه حاکی از آن است که تقریباً 10 درصد از عرصه شرایط مطلوب و60 درصد شرایط نسبتاً مطلوب برای پروژههای تغذیه مصنوعی از طریق پخش سیلاب بر آبخوان را دارد
انتشار: 1383/5/25