دوره 14، شماره 2 - ( 5-1393 )
جلد 14 شماره 2 صفحات 114-97 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Cheraghi A. Determining the Optimal Complexity of Bipartite Access Structures. Journal title 2014; 14 (2) :97-114
URL: http://jsci.khu.ac.ir/article-1-1722-fa.html
URL: http://jsci.khu.ac.ir/article-1-1722-fa.html
چراغی عباس. بررسی و تعیین پیچیدگی بهینه ساختارهای دسترسی دوبخشی. عنوان نشریه. 1393; 14 (2) :97-114
هیات علمی استادیار
چکیده: (5592 مشاهده)
در یک طرح تقسیم راز دوبخشی، مجموعه سهام‌داران را به دو قسمت چنان تقسیم می‌کنند که همه سهام‌داران درون یک بخش، نقش یکسانی را بازی کنند. پادرو و سائز ساختارهای دسترسی ایده‌آل دو بخشی را به طور کامل دسته بندی کرده‌اند اما اینکه کدام ساختارهای دسترسی غیرایده‌آل پیچیدگی بهینه دارند همچنان نامعلوم است. از طرفی مشخص کردن پیچیدگی ساختارهای دسترسی در حالت کلی، یکی از بزرگترین مسائل حل نشده در بحث تقسیم راز است. به این منظور و در راستای بررسی پیچیدگی، ما خودمان را به ساختارهای دسترسی دو بخشی محدود می‌کنیم تا روش جدیدی برای محاسبه کران‌هایی روی پیچیدگی بهینه این گونه ساختارها بدست آوریم. در این مقاله با استفاده از ارتباط طرح‌های تقسیم راز و پلی‌ماتریدها، برای پیچیدگی هر ساختار دسترسی دوبخشی، از یک مساله برنامه‌ریزی خطی استفاده می‌کنیم تا یک کران پایین روی پیچیدگی هر ساختار دسترسی ارائه دهیم. ساختارهای دسترسی که ما در این مقاله بررسی کرده‌ایم محدودیتی در تعداد سهام‌داران شرکت کننده در طرح ندارند. به علاوه در این مقاله نشان خواهیم داد که برخی از کران‌های پایین ارائه شده بر روی پیچیدگی این ساختارهای دسترسی دقیق هستند. در آخر طرح‌های بهینه جدیدی را بر روی ساختارهای دسترسی دوبخشی خاص ارائه خواهیم داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
