درخت چریش1 از گیاهان بومی هندوستان است. این درخت قابلیت رشد سریعی دارد و در کشاورزی و صنعت دارای کاربردهای تکنولوژیک بسیاراست. دراین پژوهش تأثیر تیمارهای هورمونی اکسین،سیتوکینین و اسید سالسیلیک طی رشد invitro، invivo، سن پایه و موقعیت‌های مکانی پیوند، بر روی درصد موفقیت ریزپیوندی بررسی شده است. عمل ریزپیوندی مریستم انتهایی ساقه چریش بر روی پایه زیتون تلخ2 با موفقیت انجام شد و گیاهان ریزپیوندی از مقاومت مناسبی در برابر سرما برخوردار شدند. بیش‌ترین درصد موفقیت ریزپیوندی در گیاهچه‌های پایه 2 و3 برگی به ترتیب به میزان 16/39و1/40 در موقعیت هیپوکوتیل پایه نسبت به سایر موارد بود. تیمارهای مضاعف اکسین و سیتوکینین باعث افزایش درصد موفقیت ریزپیوندها در پایان هفته چهارم به میزان 33/18نسبت به شاهد شدند. تیمار با سالیسیلیک اسید در مراحل اولیه رشد موجب کاهش ماندگاری ریزپیوندها به میزان 3% نسبت به شاهد شد، ولی موجب افزایش درصد موفقیت رشد و سلزگاری ریزپیوندها هنگام انتقال به خاک نسبت به شرایط محیطی به میزان 33/8گردید.

واژه‌های کلیدی: درخت چریش، درخت زیتون تلخ، ریزپیوندی، کشت بافت، هورمون

متن کامل [PDF 438 kb]   (1319 دریافت)