در این تحقیق توانایی پسودومناس آرجینیوزا¹ 2 NPبه‌منظور تولید بیوسورفکتانت رامنولیپید بررسی شد. رامنولیپید ‌در صنایع‌ نفت‌ برای‌ پاک‌سازی‌ فیلترهای‌ تصفیه‌ لجن‌های‌ نفتی‌ و پاک‌سازی تانک‌های ذخیرۀ نفتی و تیمار بیولوژیک‌ فاضلاب‌های‌ نفتی‌ حائز اهمیت‌ است‌. هدف دیگر این تحقیق بهینه‌سازی محیط رشد تولید بیوسورفکتانت برای کاهش هزینه‌ها با استفاده از روش تاگوچی است. شرایطی‌ از قبیل‌ منابع‌ کربنی‌ مختلف‌، اثر غلظت نمک، فسفر و نیتروژن در سه سطح بر میزان‌ تولید رامنولیپید بررسیشد. بهترین شرایط برای تولید رامنولیپید وقتی مشاهده شد که از ساکاروز به‌عنوان منبع کربن، NaCl  g/l 50 ، (₄HPO₂, Na₄PO₂NaH) g/l 75/6 و ₄SO₂)₄(NH g/l 1 به‌ترتیب برای منبع نمک، فسفر و نیتروژن استفاده می‌شود. بیش‌ترین مقدار تولید رامنولیپید از میان آزمایش‌های مختلف برابر  g/l8/2 به‌دست آمد. هم‌چنین شاخص امولسیون‌سازی برای رامنولیپید تولید شده به‌کمک آزمون ₂₄E بررسی شد و  مقدار امولسیون برای نفت خام (34= API) برابر 80%  به‌دست آمد.

واژه‌های کلیدی: بیوسورفکتانت، تاگوچی، رامنولیپید، فرمانتاسیون، امولسیون‌سازی

متن کامل [PDF 479 kb]   (2003 دریافت)