3 نتیجه برای سیانوباکتری
دوره 8، شماره 4 - ( 12-1387 )
چکیده
ریزجلبک‌ها از جمله سیانوباکتری‌ها، از موجودات زندهٔ همه جازی هستند و مواد معدنی عامل محدودکنندهٔ رشد این موجودات در نظر گرفته می‌شود. پژوهش حاضر، ضمن جداسازی و شناسایی گونه‌های سیانوباکتری در خاک به بررسی تأثیر محیطهای کشت مختلف بر رشد گونه‌های سیانوباکتری پرداخته است. در نتیجه، دو گونهٔ جدید از سیانوباکتریهای متعلق به خانواده اسیلاتوریاسه1 از استان تهران برای اولین بار جداسازی و گزارش گردیده‌اند. در همین راستا نمونه‌برداری از خاک در سطح استان تهران در تابستان سال 1387 صورت گرفت. برای بررسی تأثیر مواد غذایی محیطهای کشت بر رشد ریزجلبک‌ها، نمونه‌ها با استفاده از محیطهای کشت بی بی ام و ان 8 کشت شدند. جداسازی با استفاده از پاساژهای متعدد صورت گرفت. شناسایی مورفولوژیک با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر و شناسایی مولکولی با استفاده از تعیین توالی ژنوم 16S rRNA انجام شید. در نتیجهٔ این تحقیق دو گونه لپتولینگبیا اس پی240 و لپتولینگبیا اس پی25 3 برای اولین بار از استان تهران گزارش شده است. نمونه‌های خاک کشت شده از نظر فیزیکی و شیمیایی نیز بررسی شدند. نتایج حاصل نشان می‌دهد جداسازی با استفاده از محیط کشت BBM نتیجه بخش است و با توجه به فقر نسبی این دو نمونه خاک، دو گونهٔ شناسایی شده، گونه‌های مقاوم در برابر نامساعد بودن شرایط محیطی هستند.
دوره 18، شماره 47 - ( 3-1386 )
چکیده
سیانوباکتر‌ها گروه بزرگی از سلسله مونرا هستند که توان بالقوه فراوانی در تولید مواد غذایی, دارویی و غیره دارند. اسیلاتوریا یکی از سیانوباکتریهای رشته‌ای است. این میکروارگانیسم در چهار فصل در خورتیاب مشاهده شد. محیط کشت بهینه برای رشد اولیه پس از برداشت از منطقه محیط کشت آب دریا2 است. برای خالص سازی, محیط کشت آب دریا و سیانوکوبالامین و Z8 نیمه جامد(7/0 درصد آگارز) استفاده شد. به منظور رشد انبوه نمونه‌های خالص‌سازی شده , محیط کشت والانس به‌کار گرفته شد. در این محیط کشت بیش‌ترین ضریب رشد ویژهµ به دست آمد. طی 9 ماه خالص‌سازی انجام گرفت. این سیانوباکتر در پنج تیمار از دوره‌های نوری و شش تیمار حرارتی قرار گرفت. حداکثر ضریب رشد ویژه (µ) در دمای 30 درجه سانتی‌گراد به دست آمد که مقدار آن 602/0است. بهترین شرایط نوری, 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی مشخص شد. میزان ضریب رشد ویژه در این حالت , برابر با 506/0 است. در این هنگام دما 25 درجه سانتی‌گراد و شدت نور 3500 لوکس بود.
دوره 18، شماره 56 - ( 7-1385 )
چکیده
با توجه به نقش بسیار مهم سیانوباکتریهای خاک‌های مزارع در تثبیت و فراهم آوردن نیتروژن مولکولی، در این پروژه سعی بر آن شده است که پاسخ‌های فیزیولوژیک فیشرلا امبیگوا1 FS18 به تیمارهای مختلف NaCl (0، 5/0 و 1%) بررسی شود. نتایج نشان می‌دهد که میزان رشد در محیط فاقد شوری (NaCl) بالاتر از سایر تیمارها است. با وجود این، رشد در تمام تیمارها انجام شدده است. این مسئله در مورد فعالیت‌های فیزیولوژیک نیز صدق می‌کند. مقدار کلروفیل روندی کاهشی با افزایش NaCl نشان می‌دهد. مقدار فیکوبیلی پروتئین کل، فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین و فیکواریترین، گرچه در شوری 5/0% کمترین مقدار را نشان می‌دهد, ولی این تفاوت با دو تیمار دیگر معنی‌دار نیست. میزان اشباع نوری فتوسنتز در تیمار کنترل حداکثر بوده و با افزایش میزان شوری، کاهش می‌یابد. نتایج سنجش فعالیت نیتروژنازی حاکی از آن است که کشت‌هایی که رشد سریع‌تری دارند، سریع‌تر به حداکثر فعالیت خود می‌رسند ضمن آن‌که بیش‌ترین میزان در تیمار کنترل مشاهده شده و بین تیمار5/0 و1% تفاوت معنی‌داری مشاهده نمی‌شود.
