5 نتیجه برای فلور
دوره 8، شماره 1 - ( 3-1387 )
چکیده
تحقیق حاضر در ارتفاعات کلات- زیرجان گناباد واقع در محدودۀ ارتفاعی 1100 تا 2830 متری از سطح دریا، با میانگین بارندگی سالانه 2/143 میلیمتر و متوسط دمای سالانه 2/17 درجۀ سانتی‌گراد انجام شد. به منظور شناسایی و معرفی فلور، بررسی شکل‌های زیستی و کورولوژی گیاهان، پوشش گیاهی منطقۀ بررسی شد که در نتیجۀ آن، تعداد 190 گونۀ گیاهی از 107 جنس و 39 تیره جمع‌آوری و شناسایی شدند. از نظر تعداد گونه، تیره‌های گل ستاره‌ای (Asteraceae) ، گندمیان (Poaceae)و نعناع (Lamiaceae) مهم‌ترین تیره‌های موجود در منطقه بودند. تروفیت‌ها و همی‌کریپتوفیت‌ها از مهم‌ترین گروه‌های ساختاری طیف زیستی منطقه به روش رانکایر بودند. بررسی کورولوژیک و استخراج کوروتیپ‌ها، غلبه عناصر ایرانی-تورانی را نشان داد. همچنین در رابطه با اندمیسم، تعداد 8 گونه، اندمیک ایران بودند. افزون بر این در میان عناصر گیاهی، Phlomidoschema parviflorum از تیره نعناع، گونه ای نادر و نیمه اندمیک منطقۀ بررسی شده بر اساس معیارIUCN ، دو دسته گونه‌های آسیب پذیر و با خطر کم‌تر تعیین شد که جمعا 14 گونه در گروه گونه‌های تهدید شده قرار گرفتند.
دوره 8، شماره 2 - ( 6-1387 )
چکیده
وسعت حوزهٔٔ آب‌خیز تیرگان حدود 3571 هکتار بخشی از منطقهٔٔ هزارمسجد واقع در شمال غرب شهرستان کلات است. میانگین حداکثر دما 8/20 درجهٔٔ سانتی‌گراد در مرداد و میانگین حداقل دما 9- درجهٔٔ سانتی‌گراد در دی است. پوشش گیاهی این منطقهٔ به روش فلورستیک بررسی شد و سپس شکل‌های زیستی و پراکنش جغرافیایی آن‌ها تعیین شد. به طور کلی در منطقهٔ 65 تیره 282 جنس و 404 گونه وجود دارد. بزرگترین تیره، کاسنی با 52 جنس و 82 گونه و بزرگترین جنس، گون از تیرهٔ پروانه‌آساها با 19 گونه است. شکل‌های زیستی عمده منطقهٔ به صورت همی‌کریپتوفیت، تروفیت و کریپتوفیت هستند. بیش‌ترین پراکنش جغرافیایی گیاهان با 45/54% مربوط به منطقهٔٔ ایران ـ تورانی است.
دوره 8، شماره 4 - ( 12-1387 )
چکیده
کاپرینی از بزرگترین بخش‌های شناخته شده کرک ساده جنس گون است که مشتمل بر 280 گونه است. بر اساس گزارش‌های فلورا ایرانیکا این بخش به ترتیب دارای 171 و 115 گونه در منطقهٔٔ فلورا ایرانیکا و ایران است. در مقالهٔ حاضر بخش کاپرینی در محدودهٔ استان خراسان بررسی شد. طی این بررسی نمونهٔ‌های موجود در هرباریوم دانشگاه فردوسی مشهد جمع‌آوری شده از نقاط مختلف خراسان از نظر ریخت‌شناسی بررسی شدند. بر این اساس 37 گونه یعنی حدود یک سوم از گونه‌های این بخش در نقاط مختلف استان خراسان پراکنش دارند و دامنهٔ پراکندگی تعدادی از گونه‌ها وسیع و تعدادی دیگر بسیار محدود است. استراگالوس کوش‌کنسی3 که در فلورا ایرانیکا از ترکمنستان و افغانستان گزارش شده‌است به‌عنوان گزارش جدید برای فلور ایران ازشمال شرق خراسان شهرستان تربت‌جام منطقهٔٔ صالح‌آباد ذکر می‌شود. این گیاه بدون کرک است و دارای برگچه‌های تخم‌مرغی باریک به تعداد 18 تا 22 جفت است. نواحی و دامنهٔ انتشار گونه‌های مختلف این بخش در استان خراسان ارائه شده است.
دوره 11، شماره 1 - ( 6-1390 )
چکیده
حفاظت شدۀ مانشت و قلارنگ به‌وسعت 29146 هکتار در شمال استان ایلام، بین مدارهای "32'48º33-"27'34º33 عرض شمالی و "45'38º46-"31'20º46 طول شرقی قرار گرفته است. میانگین ارتفاع 1105 تا 2650 متر، متوسط بارندگی سالیانه 2/536 میلیمتر و میانگین دمای سالیانه 43/17 درجۀ سانتی‌گراد است. منطقۀ حفاظت شدۀ مانشت و قلارنگ منطقه‌ای کوهستانی از رشته‌کوه‌های زاگرس است. با توجه به بررسی‌های انجام شده سطح منطقۀ حفاظت شدۀ مانشت و قلارنگ از 7 حوضۀ آب‌ریز تشکیل شده است. در این بررسی، فلور حوضۀ آب‌ریز شلم به مساحت 4467 هکتار از این منطقه بررسی شده است. در مجموع 221 تاکسون (گونه، زیرگونه و واریته) جمع‌آوری شد که شامل 219 گونه، 150 جنس و 46 تیره است. نتایج نشان داد که 29 گونۀ تک‌لپه‌ای و 190 گونۀ دولپه‌ای هستند. مهم‌ترین تیره‌های منطقه از نظر غنای گونه به‌ترتیب کاسنیان1 با 35 گونه، باقلائیان2 و نعناییان3 با 19 گونه و کلمیان4 و گندمیان5 با 17 گونه هستند. از لحاظ شکل‌زیستی، تروفیت 80/44 درصد، همی‌کریپتوفیت 58/32 درصد، ژئوفیت 76/11 درصد، فانروفیت 33/6 درصد و کامه‌فیت 17/3 درصد هستند. در بررسی کورولوژی، 141 تاکسون (80/63 درصد) به ناحیۀ ایران- تورانی تعلق داشته‌اند
جواد محمدی، حسن زارع مایوان، حمید اجتهادی، کریم پاساد،
دوره 15، شماره 1 - ( 9-1393 )
چکیده
جنگل کاسف با مساحتی بالغ بر 12 هکتار در فاصله¬ی 20 کیلومتری شمال شهرستان بردسکن، بین "30 و '52 و °57 تا "00 و '00 و °58 طول شرقی و "30 و '22 و °35 تا "00 و '30 و °35 عرض شمالی، در منطقه¬ای کوهستانی و خشک با حداقل دمای 10- و حداکثر دمای 45+ ومیزان بارش متوسط 155 میلیمتر در سال، در ارتفاع 1580 تا 1630 متر از سطح دریا با شیب 15% در جهت غربی شرقی واقع شده است. پوشش گیاهی این منطقه در پاییز 1391، پس از نمونه برداری هایی در بهار و پاییز 1391 به روش فلوریستیک مطالعه و سپس شکل¬های زیستی و پراکنش جغرافیایی آن¬ها تعیین شد. به طور کلی در منطقه، 69 گونه متعلق به 29 تیره وجود دارد که25 تیره دولپه¬ای و 3 تک¬لپه¬ای هستند و یک تیره¬ نیز متعلق به بازدانگان است. بزرگترین تیره¬ها نعناع (Lamiaceae) با 11 گونه، کاسنی (Asteraceae) با 9 گونه و تیره میخک (Caryophyllaceae) با 5 گونه می¬باشند. شکل¬های زیستی عمده منطقه عبارتند از: تروفیت¬ها با 36% (25 گونه)، همی¬کریپتوفیت¬ها 29% (20گونه)، کامفیت¬ها 16% (11گونه)، فانروفیت¬ها 13% (9گونه) و کریپتوفیت¬ها با 6% (4 گونه). درصد بالای همی¬کریپتوفیت¬ها نشان دهنده¬ی اقلیم سرد و کوهستانی منطقه است و درصد بالای تیره کاسنی و حضور گونه¬هایی همچون اسپند (Peganumharmala) نشان از تخریب¬ بالای پوشش گیاهی و عدم نظارت و مدیریت مناسب بر محیط زیست این منطقه دارد.
