4 نتیجه برای پراکسیداز
دوره 9، شماره 4 - ( 8-1388 )
چکیده
اثر غلظت‌های متفاوت کلرید مس بر غلظت پروتئین و فعالیت سینتیکی آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در برگ و ریشه دو رقم کلــــزا (پی‌اف و هایولا) در مرحله طوقه‌ای در گل‌خانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار (0، 100، 300 و 500 میکرومولار کلرید مس) و 4 تکرار بررسی شد. در مجموع با افزایش غلظت کلرید مس، غلظت پروتئین و فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز افزایش یافت و این افزایش در رقم پی‌اف بیش‌تر از رقم هایولا و در ریشه بیش‌تر از برگ بود. بدین‌ترتیب با بررسی رفتار فیزیولوژیکی ارقام بررسی شده به نظر می‌رسد رقم پی‌اف با توانایی بیش‌تر حفظ پروتئین و افزایش بیش‌تر فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان در شرایط تنش در مقایسه با رقم هایولا توانایی بیش‌تری در تحمل تنش مس دارد و به‌عنوان رقم متحمل‌تر به این تنش معرفی می‌شود.
دوره 11، شماره 1 - ( 6-1390 )
چکیده
سمیت آلومینیم یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کنندۀ رشد و نمو گیاهان در خاکهای اسیدی (pH کم‌تر از 5/5) است که خطر آن به‌علت عملیات زراعی و بارانهای اسیدی رو به افزایش است. مکانیسم سمیت آلومینیم هنوز به‌روشنی مشخص نشده است. ممانعت رشد ریشه، اولین پاسخ گیاه به سمیت آلومینیم است و این ممانعت رشد از طریق توقف یا کاهش طویل شدن سلولهای ریشه، احتمالاً با افزایش ترکیبات فنلی دیواره، اعمال میگردد. در این پژوهش تأثیر آلومینیم بر فعالیت و بیان آنزیمهای دخیل در بیوسنتز ترکیبات فنلی مانند فنیلآلانین آمونیالیاز و پراکسیداز بررسی شد. بدین منظور گیاهان کتان رشد یافته در محیط هوگلند برای دو هفته در معرض تیمار آلومینیم با غلظت‌های 0، 50 و 100 میکرو مولار )به‌صورت (AlCl3.6 H2Oقرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار آلومینیم سبب کاهش رشد ریشه و افزایش میزان فنلهای متصل به دیواره در مقایسه با گیاهان شاهد میگردد. افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز بهویژه در بخش یونی و کووالانی بهخوبی کاهش رشد ریشه را توجیه می‌کند. افزایش فعالیت و بیان ژن فنیلآلانین آمونیالیاز و نیز افزایش میزان لیگنین تنها در بیش‌ترین غلظت آلومینیم مشاهده گردید. بررسی بیان دو ایزوزیم پراکسیداز نشان داد که فلکسپر2 3 در مقایسه با فلکسپر 1 در سمیت آلومینیم در ریشه نقش دارد.
منصور افشار محمدیان، بهروز گلعین، زهرا خسروی لرگانی،
دوره 12، شماره 3 - ( 8-1391 )
چکیده
مرکبات از محصولات گرمسیری و نیمه گرمسیری است. مشکل اصلی پرورش مرکبات در آب و هوای نیمه گرمسیری، خطر سرما و یخ‌بندان است. با توجه به تقارن فصل برداشت میوه مرکبات با ایام سرد سال، تحقیق بیش‌تر روی اثرات فیزیولوژیکی آسیب‌های سرمایی تنش دمای پایین این گیاه ضروری است. در این تحقیق بخش فلاودو میوه پنج رقم مرکبات شامل پرتقال خونی، لیموترش مازندرانی، پرتقال والنسیا، نارنگی انشو و پرتقال محلی از شمال کشور به‌منظور تعیین میزان فعالیت آنزیمهای سوپر اکسید دیس موتاز(SOD) ، آسکوربات پراکسیداز(APX) کاتالاز (CAT) و پراکسیداز (POD) در دمای کنترل (C˚15~) و تیمارهای دمایی 3، 0، 3- و 6- درجۀ سانتی‌گراد در دو مرحلۀ قبل از رسیدگی و رسیدگی کامل میوه ارزیابی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان فعالیت آنزیم SOD نسبت به سایر آنزیم‌ها در بافت فلاودوی همۀ ارقام تحت تأثیر سرما بیش‌تر بود که می‌تواند نشان‌دهندۀ این باشد که آنزیم SOD اولین خط دفاعی میوه‌ها است. در بافت فلاودوی پرتقال خونی در هر دو مرحله رسیدگی کامل و قبل از رسیدگی، فعالیت CAT در همۀ تیمارهای دمایی بیش‌تر بود. ارقام نارنگی انشو و پرتقال محلی به‌ترتیب بیش‌ترین و کم‌ترین میزان فعالیت آنزیم APX را در هر دو مرحله برداشت دارا بودند. در ضمن، در ارقام نارنگی انشو، پرتقال خونی و لیمو ترش مازندرانی با کاهش دما، افزایش معنی‌داری در فعالیت آنزیم POD دیده شد.
دوره 18، شماره 56 - ( 7-1385 )
چکیده
منگنز یک ریزمغذی ضروری برای رشد و نمو گیاهان است و منگنز اضافی از مهم‌ترین عوامل محدودکننده رشد در خاکهای اسیدی به شمار می‌رود. در این تحقیق, به منظور بررسی تاثیر مقدار اضافی منگنز بر جنبههای فیزیولوژیک رشد و نمو گیاه چای، قلمه‌‌‌های ریشه‌دار شده دو ساله چای1 در محلول هوگلند تغییر یافته در سیستم هیدروپونیک هوادهی شده با pH معادل 2/4 به مدت یک ماه در شرایط گل‌خانه‌ای در دمای متوسطC º 3 ± 27 و شدت نورµmol. m-2 s-1 5/101 و با تعویض هفته‌ای یک‌بار، پیش تیمار شدند. بعد از گذشت این مدت و پیدا شدن ریشه‌‌های سفید و جدید، گیاهان تحت تیمارهای یک هفته‌ای با فلز منگنز با غلظت نهایی 9/0 میلی‌مولار و با تعویض هر3 روز یک بار، قرار گرفتند. پس از گذشت یک هفته، ریشه‌‌های سفید گیاهان برای تعیین فعالیت آنزیم پراکسیداز (PO) در سه بخش محلول(SPO)، یونی(IPO) و کووالانی(CPO)، محتوای لیگنین و قند ریشه برداشت شدند. هم‌زمان با برداشت ریشه، کلروفیل برگ گیاهان نیز در شرایط گل‌خانه‌ای اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که فعالیت بخش محلول(SPO) و کووالانی پراکسیداز(CPO) به همراه محتوای لیگنین در تیمار با منگنز اضافی (9/0 میلی‌مولار) کاهش یافت. از طرف دیگر فعالیت بخش یونی پراکسیداز (IPO) به همراه محتوای کلروفیل برگ در تیمار با منگنز اضافی افزایش یافت؛ اما این افزایش معنی‌دار نبود. میزان قند محلول ریشه ها نیز در تیمار با منگنز اضافی افزایش یافت. بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهاد می‌شود که منگنز اضافی ممکن است اثرات مفیدی بر رشد گیاه چای از طریق کاهش چوبی شدن دیواره سلولی وبه دنبال آن تحریک رشد داشته باشد.
