مائده رضائی، رمضانعلی خاوری نژاد، فرزانه نجفی،
دوره 10، شماره 4 - ( 10-1389 )
چکیده
اثرات برهمکنش کادمیوم و آهن بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی در گیاه برنج بررسی شد. گیاهک‌های 4 روزه به گلدان‌هایی با بستر شنی مرطوب شده با محلول غذایی هوگلند در شرایط کنترل شده انتقال یافتند. گیاهان 15 روزه تحت تیمار غلظت‌های مختلف کلرید‌کادمیوم (0 ، 50 و100 میکرومولار) قرار گرفتند، در حالی‌که به هر یک از محلول‌های فوق، محلول Fe-EDTA با غلظت آهن (5 ، 10 و 20 پی پی ام) اضافه شد. بعد از 30 روز گیاهان برای سنجش‌های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی برداشت شدند. در طی تنش کادمیوم، رشد گیاه برنج کاهش یافت. در تیمارهای کلرید‌کادمیوم، مقدار رشد نسبی گیاه، میزان ماده‌سازی خالص و شدت فتوسنتز کاهش یافت. یون آهن درهردوغلظت 10 و20 پی پی ام در شرایط تنش کادمیوم، موجب بهبودی اثرات مضر کادمیوم بر پارامترهای فوق شده بود. در محیط‌های محتوی کادمیوم بدون آهن، شدت تنفس و نقطۀ جبران CO2، افزایش نشان داد، اما در محلول‌هایی که شامل هر دو محلول کلرید‌کادمیوم وEDTA - Fe بودند، کاهش تنفس و نقطۀ جبران CO2 مشاهده شد. فعالیت آنزیم کاتالاز درتیمارهای کلرید‌کادمیوم، افزایش یافت. با افزایش یون آهن در محلول‌های محتوی کلرید‌کادمیوم، میزان فعالیت این آنزیم کاهش نشان داد. نتایج نشان داد که با افزایش Fe-EDTA به محیط گیاهان تیمارشده با کلرید‌کادمیوم، اثرات سمی کادمیوم کاهش می‌یابد.
دوره 18، شماره 47 - ( 3-1386 )
چکیده
اثرات شوری و پتاسیم برتشکیل ماده خشک خوشه، کاه، ریشه، وزن هزاردانه، تعداد پنجه و خوشه و مساحت برگ طی آزمایشی با چهار تیمار پتاسیم(0K1=، 25/.K2=، 5/.K3= و1K4= گرم پتاسیم به ازای هر کیلوگرم خاک) و تیمار شوری (40 میلی مولار کلرید سدیم) در چهار تکرار با دو رقم جو ریحان و افضل به صورت طرح بلوک‌های کاملا تصادفی در شرایط آزمایش گل‌خانه‌ای بررسی شد نتایج نشان داد که مصرف کلرید سدیم باعث فزایش وزن خشک خوشه، تعداد خوشه، وزن هزاردانه، مساحت برگ، بیوماس کل و همچنین باعث کاهش وزن خشک ریشه، تعداد پنجه، طول دوره رشد و القای زودرسی در هر دو رقم جو ریحان وافضل می‌شود. علاوه بر این افزایش غلظت پتاسیم در مرحله رشد رویشی باعث افزایش معنی‌دار وزن خشک بخش هوایی در هر دو رقم می‌شود، ولی با افزایش سن گیاه در مرحله رشد زایشی و رسیدن دانه تأثیر معنی‌داری نداشته است. همچنین مصرف غلظت‌های مختلف پتاسیم توأم با شوری تأثیر معنی‌داری بر پارامترهای ذکر شده نداشته است. علت این امر ممکن است زیاد بودن غلظت پتاسیم قابل جذب محتوی خاک باشد که در جای خود موجب افزایش وزن بخش هوایی گیاه شده است.
