دوره 15، شماره 13 - ( 6-1396 )
جلد 15 شماره 13 صفحات 7-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saleh V, Sadeghi H, Shams Najafabadi P, Rezaeian M, Valizadeh H. Compare the profile of anthropometric, somatotype and body composition between novice and professional 6 to 8 years old gymnasts. RSMT 2017; 15 (13) :1-7
URL: http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-208-fa.html
URL: http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-208-fa.html
صالح وحید، صادقی حیدر، شمس نجف آبادی پروانه، رضاییان هفتادر محمدرفیع، ولی‌زاده حبیب‌الله. مقایسه نیمرخ آنتروپومتریک، سوماتوتایپ و ترکیب بدنی ژیمناست های مبتدی و حرفه ای 6 تا 8 ساله. پژوهش در طب ورزشی و فناوری. 1396; 15 (13) :1-7
، v_saleh1365@yahoo.com
چکیده: (7144 مشاهده)
هدف این تحقیق مقایسۀ نیمرخ آنتروپومتریک، سوماتوتایپ و ترکیب بدنی ژیمناست‌های مبتدی و حرفه‌ای 6 تا 8 ساله بود. 40 نفر از ژیمناست‌ها در دو گروه (مبتدی 20 ژیمناست و حرفه‌ای 20 ژیمناست) در این آزمون مشارکت کردند. 17 متغیر آنتروپومتریکی، سوماتوتایپ و ترکیب بدنی از هر آزمودنی اندازه‌گیری شد. ابزارهای اندازه‌گیری پرسشنامه‌های اطلاعات فردی و ارزیابی سلامت عمومی، کرنومتر، متر نواری، قدسنج، ترازوی قابل حمل، کالیپر، کولیس و نرم‌افزار سوماتوتایپ بود. از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی در دو گروه مستقل) در سطح معناداری 0/05 برای بررسی داده‌های تحقیق استفاده شد. بین درصد چربی (سه‌سر بازو، فوق خاری و ساق پا)، طول کل دست، محیط (ساق پا و باسن)، ترکیب بدنی (BMI)، اندومورفی و اکتومورفی تفاوت معنادار مشاهده شدp<0.05) ). ازمنظر آنتروپومتریکی، 6 تا 8 سالگی را می‌توان پایین‌ترین و بهترین سن استعدادیابی ژیمناستیک در نظر گرفت. براساس نتایج پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که ژیمناست‌های حرفه‌ای دارای درصد چربی کمتر، طول دست بیشتر، محیط باسن و ساق کمتر، BMI کمتر، اندومورفی کمتر و مزومورفی و اکتومورفی بیشتری نسبت به مبتدی‌ها هستند. به طور میانگین ژیمناست‌های حرفه‌ای از لحاظ کلاس‌بندی سوماتوچارت در ناحیۀ اکتومورف- مزومورف و گروه مبتدی در ناحیه اندومورف- مزومورف قرار داشتند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1391/8/28 | پذیرش: 1392/9/5 | انتشار: 1396/6/1
دریافت: 1391/8/28 | پذیرش: 1392/9/5 | انتشار: 1396/6/1
فهرست منابع
1. كاشف، مجيد. (1382)، سنجش و اندازه¬گيري در تربيت بدني. انتشارات دفتر تحقيقات و توسعه.
2. رحمانی¬نیا، فرهاد.، حجتی، زهرا. (1379). اثر یک برنامه ورزشی منتخب روی ترکیب بدن و توان هوازی دختران دانشجو. مجله حركت ؛ شماره 5، دوره 5 صص 19-109.
3. نجفی، مریم. (1385)، بررسي رابطه بين ويژگي¬هاي آنتروپومتري با برخي از پارامترهای کينماتيکي در شنای کرال سينه و کرال پشت شناگران دختر برتر استان تهران. پایان¬نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه اراک، دانشکده ادبيات و علوم انسانی.
4. زاهدي، حميد.، فخاري¬زاده، مهدي.، كارگرفرد، مهدي. (1378). نوع پيکري هندباليست¬هاي نخبه و تعيين ارتباط جزء مزومورفي با قدرت شوت و توان بي¬هوازي، پايان-نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه اصفهان.
5. طاهر¬خانی، حسن. (1385). توصیف ویژگی¬های آنتروپومتریکی و مهارت¬های روانی ژیمناست¬های نخبه ایران. پايان¬نامه كارشناسي ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکز.
6. صادقي، حيدر. (1392). مقدمات بيومکانيک ورزشي. انتشارات سمت، چاپ هفتم.
7. قاضي¬زاده، سهيلا. (1375). بررسی همبستگی و مقایسه اندازه¬های پیکرسنجی و قدرت اندام فوقانی (دست¬ها) ژیمناست¬های ورزیده دختر و دختران غیرورزشکار 12تا17 ساله. پايان¬نامه كارشناسي ارشد.دانشگاه آزاد اسلامي. واحد تهران مركز.
8. زکی¬زاده، لیلا. (1381). استعدادیابی در ژیمناست¬های برجسته، آثار برگزیده همایش ملی بررسی راهکارهای توسعه ژیمناستیک کشور. انتشارات فدراسیون ژیمناستیک ایران. تهران.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
