دوره ۱۵، شماره ۱۳ - ( ۶-۱۳۹۶ )
جلد ۱۵ شماره ۱۳ صفحات ۷-۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saleh V, Sadeghi H, Shams Najafabadi P, Rezaeian M, Valizadeh H. Compare the profile of anthropometric, somatotype and body composition between novice and professional 6 to 8 years old gymnasts. RSMT 2017; 15 (13) :1-7
URL: http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-208-fa.html
URL: http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-208-fa.html
صالح وحید، صادقی حیدر، شمس نجف آبادی پروانه، رضاییان هفتادر محمدرفیع، ولی‌زاده حبیب‌الله. مقایسه نیمرخ آنتروپومتریک، سوماتوتایپ و ترکیب بدنی ژیمناست های مبتدی و حرفه ای ۶ تا ۸ ساله. پژوهش در طب ورزشی و فناوری. ۱۳۹۶; ۱۵ (۱۳) :۱-۷
، v_saleh1365@yahoo.com
چکیده: (۷۹۸۶ مشاهده)
هدف این تحقیق مقایسۀ نیمرخ آنتروپومتریک، سوماتوتایپ و ترکیب بدنی ژیمناست‌های مبتدی و حرفه‌ای 6 تا 8 ساله بود. 40 نفر از ژیمناست‌ها در دو گروه (مبتدی 20 ژیمناست و حرفه‌ای 20 ژیمناست) در این آزمون مشارکت کردند. 17 متغیر آنتروپومتریکی، سوماتوتایپ و ترکیب بدنی از هر آزمودنی اندازه‌گیری شد. ابزارهای اندازه‌گیری پرسشنامه‌های اطلاعات فردی و ارزیابی سلامت عمومی، کرنومتر، متر نواری، قدسنج، ترازوی قابل حمل، کالیپر، کولیس و نرم‌افزار سوماتوتایپ بود. از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی در دو گروه مستقل) در سطح معناداری 0/05 برای بررسی داده‌های تحقیق استفاده شد. بین درصد چربی (سه‌سر بازو، فوق خاری و ساق پا)، طول کل دست، محیط (ساق پا و باسن)، ترکیب بدنی (BMI)، اندومورفی و اکتومورفی تفاوت معنادار مشاهده شدp<0.05) ). ازمنظر آنتروپومتریکی، 6 تا 8 سالگی را می‌توان پایین‌ترین و بهترین سن استعدادیابی ژیمناستیک در نظر گرفت. براساس نتایج پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که ژیمناست‌های حرفه‌ای دارای درصد چربی کمتر، طول دست بیشتر، محیط باسن و ساق کمتر، BMI کمتر، اندومورفی کمتر و مزومورفی و اکتومورفی بیشتری نسبت به مبتدی‌ها هستند. به طور میانگین ژیمناست‌های حرفه‌ای از لحاظ کلاس‌بندی سوماتوچارت در ناحیۀ اکتومورف- مزومورف و گروه مبتدی در ناحیه اندومورف- مزومورف قرار داشتند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1391/8/28 | پذیرش: 1392/9/5 | انتشار: 1396/6/1
دریافت: 1391/8/28 | پذیرش: 1392/9/5 | انتشار: 1396/6/1
فهرست منابع
۱. كاشف، مجيد. (۱۳۸۲)، سنجش و اندازه¬گيري در تربيت بدني. انتشارات دفتر تحقيقات و توسعه.
۲. رحمانی¬نیا، فرهاد.، حجتی، زهرا. (۱۳۷۹). اثر یک برنامه ورزشی منتخب روی ترکیب بدن و توان هوازی دختران دانشجو. مجله حركت ؛ شماره ۵، دوره ۵ صص ۱۹-۱۰۹.
۳. نجفی، مریم. (۱۳۸۵)، بررسي رابطه بين ويژگي¬هاي آنتروپومتري با برخي از پارامترهای کينماتيکي در شنای کرال سينه و کرال پشت شناگران دختر برتر استان تهران. پایان¬نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه اراک، دانشکده ادبيات و علوم انسانی.
۴. زاهدي، حميد.، فخاري¬زاده، مهدي.، كارگرفرد، مهدي. (۱۳۷۸). نوع پيکري هندباليست¬هاي نخبه و تعيين ارتباط جزء مزومورفي با قدرت شوت و توان بي¬هوازي، پايان-نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه اصفهان.
۵. طاهر¬خانی، حسن. (۱۳۸۵). توصیف ویژگی¬های آنتروپومتریکی و مهارت¬های روانی ژیمناست¬های نخبه ایران. پايان¬نامه كارشناسي ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکز.
۶. صادقي، حيدر. (۱۳۹۲). مقدمات بيومکانيک ورزشي. انتشارات سمت، چاپ هفتم.
۷. قاضي¬زاده، سهيلا. (۱۳۷۵). بررسی همبستگی و مقایسه اندازه¬های پیکرسنجی و قدرت اندام فوقانی (دست¬ها) ژیمناست¬های ورزیده دختر و دختران غیرورزشکار ۱۲تا۱۷ ساله. پايان¬نامه كارشناسي ارشد.دانشگاه آزاد اسلامي. واحد تهران مركز.
۸. زکی¬زاده، لیلا. (۱۳۸۱). استعدادیابی در ژیمناست¬های برجسته، آثار برگزیده همایش ملی بررسی راهکارهای توسعه ژیمناستیک کشور. انتشارات فدراسیون ژیمناستیک ایران. تهران.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
