XML English Abstract Print


، r_milani@sbu.ac.ir
چکیده:   (3273 مشاهده)
انجام تلاش ذهنی حین فعالیت ورزشی باعث افزایش خستگی می­شود و به نظر می رسد اندازه این خستگی به نوع تلاش ذهنی بستگی داشته باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تلاش­های ذهنی Stroop، AX-CPT و PVT هم­زمان با فعالیت ورزشی رکاب­ زدن بر شاخص­ های خستگی است. روش­ شناسی : 10 مرد دوچرخه­سوار با میانگین حداکثر توان خروجی 36±236 وات پنج جلسه به آزمایشگاه فراخوانده شدند. جلسه­ی اول مشخصات آنتروپومتریک و حداکثر توان خروجی اندازه­گیری شد. چهار جلسه­ی بعد فعالیت ورزشی رکاب­زدن به­مدت 45 دقیقه با شدت 65 درصد حداکثر توان خروجی همراه (Stroop، AX-CPT و PVT) و بدون تلاش ذهنی انجام شد. حین فعالیت درک­تلاش و ضربان قلب هر 10 دقیقه و میزان  کورتیزول قبل و 30 دقیقه بعد از فعالیت اندازه­گیری شد. برای تحلیل داده­ها از آزمون واریانس دوطرفه استفاده شد. نتایج: انجام 45 دقیقه تلاش ذهنی Stroop در طول فعالیت ورزشی رکاب زدن باعث افزایش معنی­دار درک تلاش و کورتیزول نسبت به فعالیت ورزشی رکاب­زدن شد (p≤0/05) اما بین جلسات تلاش ذهنی AX-CPT و PVT با فعالیت ورزشی رکاب زدن تفاوت معنی­داری یافت نشد. نتیجه­گیری: نتایج پژوهش نشان داد انجام تلاش­ ذهنی Stroop هم­زمان با فعالیت ورزشی رکاب­زدن نسبت به فعالیت رکاب­زدن شاخص­های خستگی را بیشتر افزایش می­دهد.
     
نوع مطالعه: كاربردي |
دریافت: 1398/9/26 | پذیرش: 1398/8/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb