مهمترین شاخص تندرستی و آمادگی جسمانی، توان هوازی (VO۲max) است. دشواری اجرایی اندازهگیری آزمایشگاهی توان هوازی، موجب توسعه مدلهای برآورد توان هوازی با آزمونهای ورزشی میدانی شده است. هدف این پژوهش طراحی معادله بومی برآورد توان هوازی با آزمون ساده و ایمن شش دقیقه پیادهروی (۶MWT) در کودکان بود. VO۲max ۱۹۲پسر سالم ۸ تا ۱۲ ساله در آزمون بروس تعدیلشده به روش آنالیز گازهای تنفسی اندازهگیری شد. آزمون ۶MWT و متغیرهای ترکیب بدن بهروش استاندارد اندازهگیری شد. از رگرسیون چندمتغیره برای طراحی معادله برآورد توان هوازی نسبی (ml/kg/min) استفاده شد. برای اعتبار سنجی معادله توان هوازی از روش همبستگی و مدل گرافیکی بلاند-آلتمن استفاده شد. همبستگی بالایی میان VO۲max اندازهگیریشده به روش مستقیم و متغیرهای مستقل مشاهده شد (۰/۰۰۱≥p، ۰/۷۳۴- ۰/۲۵=r). توان هوازی پسران با استفاده از وزن و آزمون ۶MWT قابل برآورد بود (۰/۰۰۱≥p، ml/kg/min ۲/۷۴=SEE، ۰/۷۴۳=r۲). صحت مدل بومی توان هوازی با همبستگی بالا میان VO۲max اندازهگیریشده و برآوردشده تایید شد (۰/۰۰۱≥p، ۰/۸۶۱=r)؛ همچنین، مدل گرافیکی بلاند-آلتمن حاکی از توافق بالا میان VO۲max اندازهگیریشده بود. بهنظر میرسد، مربیان ورزش و تندرستی با کاربست معادله بومی برآورد توان هوازی برمبنای آزمون ۶MWT میتوانند به سادگی توان هوازی کودکان را اندازهگیری و بنابراین ارزیابی مناسبی از تاثیر تمرینهای ورزشی بر آمادگی قلبی-تنفسی ایشان در اختیار داشته باشند.