۴ نتیجه برای سلطانی
اقای ایدین ظریفی، دکتر حمید رجبی، دکتر صادق حسن نیا، دکتر محمد رضا دهخدا، دکتر بابک میرسلطانی،
دوره ۱۳، شماره ۱۰ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده
تمرین تناوبی با شدت زیاد
استقامتی سنتی است. ازطرفی، تمرین استقامتی موجب افزایش اکسیداسیون اسید چرب در عضلات اسکلتی میشود. اکسیداسیون اسید چرب در محلهای مختلفی
همچون انتقال اسید چرب از عرض غشای پلاسمایی تنظیم میشود و مشخص شده است که انتقال از عرض این غشاها به طور اساسی با میانجیگری پروتئینهای
با حجم پایین( بر محتوای HIT( ناقل اسید چرب غشایی صورت میگیرد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر چهار هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد و حجم کم
۱۹ سال، وزن / مردان جوان بود. ۲۰ نفر مرد جوان نسبتاً فعال در دو گروه ۱۰ نفره تمرین )سن ۳ FABPpm و FAT/CD سارکولمایی ناقلهای اسید چرب ۳۶
۱۷۴ سانتیمتر( تقسیم شدند و گروه تمرین به مدت چهار هفته و سه جلسه / ۶۵ کیلوگرم و قد ۴ / ۱۹ سال، وزن ۹ / ۱۷۲ سانتیمتر( و کنترل )سن ۷ / ۶۷/۲ کیلوگرم و قد ۷
با حجم کم پرداخت. هر جلسه تمرینی شامل ۸ تا ۱۱ تناوب رکابزدن ۶۰ ثانیهای با شدتی برابر با اوج توان کسبشده در انتهای آزمون فزاینده HIT در هفته به
بود که بین هر تناوب، ۷۵ ثانیه رکابزدن با شدت ۳۰ وات به منزله ریکاوری وجود داشت. در پیش و پسآزمون، از گروه تمرین نمونه عضلانی )از VO۲peak
زوجی برای تجزیه و تحلیل دادهها t و ANCOVA عضله پهن جانبی( به منظور مطالعه محتوای پروتئین به روش وسترن بلات گرفته شد. از روشهای آماری
در گروه تمرین بودیم که این افزایش نسبت به پیشآزمون و گروه کنترل معنادار بود VO۲peak ) ۱۷ درصد / شاهد افزایش ) ۸ ،HIT استفاده شد. پساز دوره
نیز پس از ۴ هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد و حجم کم به ترتیب ۱۴ و ۲۵ درصد افزایش نشان داد FABPpm و CD محتوای سارکولمایی ۳۶ .)p>۰/۰۵(
با حجم کم استفاده شده در مطالعه حاضر که نسبت به پروتکلهای قبلی )بر پایه آزمون وینگیت( HIT بنابراین، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پروتکل .)p>۰/۰۵(
شود که نشاندهنده FABPpm و CD تعدیل یافته بود، ظرف ۴ هفته میتواند ظرفیت هوازی را افزایش دهد و موجب افزایش محتوای سارکولمایی ناقلهای ۳۶
سازگاری در تسهیل انتقال اسید چرب به درون عضله اسکلتی درجهت افزایش ظرفیت اکسیداسیون چربی است.
مهدی سلطانی ایچی، پژمان معتمدی، حمید رجبی،
دوره ۱۷، شماره ۱۷ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر حاد تمرین پلایومتریک به همراه تغییر ارتفاع فرود برفعالیت الکترومایوگرافی مرحله پیشآمادهسازی درحرکت فرود-پرش بود. ۱۰ دانشجوی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی (سن۱/۲۸۶±۲۱/۱۰سال ، قد۶/۴۶۷±۱۷۳سانتیمتر، وزن ۷/۴۲±۶۸/۲کیلوگرم) در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها در چهار روز متفاوت یکی از پروتکلهای تمرین پلایومتریک و حرکت فرود-پرش از ارتفاع ۴۰ و ۶۰ سانتیمتر را تک‌پا انجام دادند. فعالیت الکترومایوگرافی مرحله پیشآمادهسازی گروه عضلانی چهارسر و همسترینگ ۱۵۰ میلی ثانیه پیش از تماس پا با زمین ثبت شد. از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت عضلات راست رانی، پهن خارجی و دو سر رانی در مرحله پیشآمادهسازی پس از تغییر ارتفاع فرود افزایش معنی‌داری به ترتیب ( ۰/۰۰۲=p=۰/۰۰۱ ،p=۰/۰۰۱،p ) داشته است. فعالیت عضلات (راست رانی، پهن خارجی، دو سر رانی) پس از اجرای پلایومتریک و تغییر ارتفاع فرود در مرحله پیشآمادهسازی افزایش معنی‌داری به ترتیب (۰/۰۳۹=p، ۰/۰۰۱=p) (۰/۰۰۶=p، ۰/۰۰۰=p) (۰/۰۰۱=p، ۰/۰۱۴=p) داشته است. نتایج این مطالعه نشان داد اجرای تمرین پلایومتریک به شکل حاد با تغییر در ارتفاع فرود موجب افزایش در فعالیت الکتریکی عضلات در فاز پیشآمادهسازی و در نهایت افزایش در میزان ارتفاع پرش میشود.
ابراهیم بنی طالبی، محمد فرامرزی، فریده سواری نیکو، ندا سلطانی هفشجانی، مجید مردانیان قهفرخی،
دوره ۱۸، شماره ۲۰ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
چاقی استئوسارکوپنیک نتیجۀ فرآیندهایی است که منجر به تحلیل عضله و استخوان و افزایش بافت چربی میشود. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی با باندهای کشی بر شاخص‌های عملکردی و شاخص چاقی استئوسارکوپنیک در زنان سالمند مبتلا به چاقی استئوسارکوپنیک بود. در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، ۴۹ زن سالمند (سن ۳/۶۸±۶۴/۱۳ سال، درصد چربی ۶/۵۶±۴۵/۴ درصد، شاخص توده بدنی ۳/۷۱±۳۳/۱ کیلوگرم بر مترمربع و نمره T چگالی استخوان ۱/۴۲±۱/۸۶-) به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل (۲۲نفر) و تمرین (۲۷نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت ۱۲ هفته و سه جلسه در هفته تمرینات مقاومتی با باندهای کشی را برای همۀ گروه‌های عضلانی اصلی انجام دادند. یافته‌ها: مقایسه‌های بین گروهی نشان‌دهندۀ افزایش معنی‌دار در عملکرد جسمانی کوتاه‌مدت (SPPB) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل (۰/۰۲۴P=) و نمره Z چاقی سارکوپنیک (۰/۰۴۱P=) و تفاوت غیر‌معنی‌دار کیفیت عضلانی (۰/۲۰۰P=) و خطر شکستگی (۰/۲۵۹P=) بین گروه تمرین و کنترل بود. ۱۲ هفته تمرین مقاومتی با باندهای کشی سبب بهبود عملکرد جسمانی کوتاه‌مدت و نمره Z چاقی سارکوپنیک در زنان سالمند مبتلا به چاقی استئوسارکوپنیک میشود، اما احتمالاً برای تأثیرات بیشتر بر سایر شاخص‌های چاقی استئوسارکوپنیک دوره تمرینی طولانی‌تری لازم است.
محسن سلطانی، علی برزگری، سعید نقیبی، محمد حسن دشتی خویدکی،
دوره ۲۱، شماره ۲۶ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
این مطالعه با هدف تأثیر تمرین و مکمل کوئرستین بر سطح مایواستاتین و فول‌استاتین در بافت قلب رت‌های دیابتی صورت گرفت. بدین منظور تعداد ۵۰ سر موش نر ویستار ۱۰ هفتهای با میانگین وزنی ۳۳±۲۳۷ گرم به‌طور تصادفی در پنج گروه ۱۰ تایی شامل: کنترل سالم، دیابت، دیابت+مکمل، دیابت+تمرین و دیابت+مکمل+تمرین قرار گرفتند. پروتکل تمرینی شامل پنج جلسه در هفته به مدت هشت هفته روی نوار گردان بدون شیب ویژه جوندگان به مدت ۶۰ دقیقه و با سرعت ۲۵ متر در دقیقه در هر جلسه دویدند و گروه‌های مکمل نیز به صورت گاواژ روزانه به مقدار ۵۰ میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن کوئرستین را دریافت کردند. تغییرات مایواستاتین و فول‌استاتین بافت قلب رتها با استفاده از روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اختلاف سطوح مایواستاتین در میان گروه‌ها معنی‌دار است (۰۰۱/۰P=). سطوح مایواستاتین بین گروه تمرین+مکمل+دیابت با دیابت کاهش معنی‌داری داشت (۰۰۲/۰P=). میان گروه‌های مکمل+دیابت و تمرین+دیابت نیز تفاوت معنی‌داری وجود داشت (۰۰۹/۰P=). همچنین نتایج نشان داد که اختلاف سطوح فول‌استاتین در میان گروه‌ها معنی‌دار است (۰۰۱/۰P=). نتایج نشان داد سطوح فول‌استاتین بافت قلب میان گروه‌های دیابت، تمرین+دیابت، مکمل+دیابت و تمرین+مکمل+دیابت با گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشت (به ترتیب: ۰۰۵/۰P=؛ ۰۰۱/۰P=؛ ۰۰۱/۰P=؛ ۰۰۱/۰P=). به نظر می‌رسد تمرین هوازی با شدت متوسط و مصرف مکمل کوئرستین تأثیر مثبت و مفیدی بر سطح میوستاتین و فول‌استاتین دارد.
