8 نتیجه برای قاسمی
دکتر الهام شکور، دکتر صادق امانی شلمزاری، دکتر احمد قاسمیان،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده
هادی قائدی ، حسین مجتهدی، وحید قاسمی، احمدرضا موحدی ، حمید صالحی، مریم نزاکت الحسینی ،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1390 )
چکیده
اجتماعی بالا، متوسط و پایین بود. نمونه آماری پژوهش 016 نفر از دانشآموزان مدارس دولتی نواحی
پنجگانه آموزشی شهر اصفهان بودند که به شیوه طبقهای تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از معیارهای –
سطح درآمد، منطقه محل سکونت، منزلت شغلی و تحصیعت پدر و مادر در سه گروه با موقعیت اقتصادی -
اجتماعی بالا، متوسط و پایین طبقهبندی شدند. سپس قد، وزن، ضخامت چین پوستی ناحیه سه سر، ساق پا و
مجموع چین پوستی دو ناحیه و BMI آزمودنیها اندازهگیری شد. از تحلیل واریانس و آزمون توکی برای
= 6/ مقایسه میانگینهای متغیرهای تحقیق استفاده شد ) 60 (. نتایج نشان داد که وزن دانشآموزان با
– = 6/ موقعیت اقتصادی اجتماعی بالا بیشتر از دانشآموزان طبقه متوسط و پایین بود ) 60 (. همچنین
ضخامت چین پوستی ناحیه سه سر، ساق پا، و مجموع دو ناحیه و همچنین درصد چربی دانشآموزان با
– = 6/ موقعیت اقتصادی اجتماعی بالا بیشتر از دانشآموزان طبقه پایین بود ) 60 (. به نور میرسد کودکان
خانوادههایی که از وضعیت اقتصادی اجتماعی بالاتر و بهتری برخوردارند، به طور متوسط نسبت به –
کودکانی که از وضعیت اقتصادی اجتماعی ضعیفتری برخوردارند سنگینوزنتر و چاقتر هستند.
علی قاسمی کهریزسنگی، علی کاظمی، علیاصغر رواسی، محمدرضا حائری، محمدرضا دهخدا،
دوره 12، شماره 7 - ( 1-1393 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر مکملسازی گلوکز وگلوتامین طی چهارهفته تمرین تناوبی- استقامتی واماندهساز، که باعث تخلیه گلیکوژنی عضلات میشود، بر HSP72 سرم مردان غیرورزشکار بود. بدینمنظور 20 نفر مرد سالم که فعالیتبدنی منظم نداشتند انتخاب شدند و بهطور تصادفی در چهار گروه تحت مطالعه قرار گرفتند: گروه مکملسازی گلوکز بههمراه تمرین تخلیه گلیکوژنی (n=5، مکمل 1)، گروه مکملسازی گلوتامین به همراه تمرین تخلیه گلیکوژنی (n = 5، مکمل 2)، گروه تمرین تخلیه گلیکوژنی (n=5، دارونما) و یک گروه بدون هرگونه دستکاری (n=5، کنترل). نمونههای خونی در ابتدای دوره چهارهفتهای پروتکل تمرینی تناوبی- استقامتی واماندهساز براساس آزمون RHIET و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از سیاهرگ زند اعلی جمعآوری شد. غلظت HSP72 سرم بهوسیله تکنیک ELISA اندازه گرفته شد. اثرات اصلی و متقابل با استفاده از آزمون آماری آنووای دوراهه اندازهگیری و بهوسیله آزمون تعقیبی توکی کامل شد. سطح معنیداری نیز α=0.05 انتخاب شد. نتایج تحقیق نشان داد که متغیر مستقل تمرین باعث کاهش معنیدار HSP72 سرم [F(1,17)= 6.362 P<0.05] شد. متغیر مستقل مکمل نیز باعث کاهش معنیدار HSP72 سرم [F(1,17)= 15.362 P<0.01] شد. نتایج آزمون تعقیبی توکی حاکی از اختلاف معنیدار بین گروههای دارونما با مکمل گروه 1(p<0.05) و بین گروههای دارونما با گروه مکمل 2 (p<0.01) بودند. اثر متقابل بین دو متغیر مستقل مکملسازی و تمرینی معنیدار نبود. بهطور کلی، نتایج تحقیق پیشنهاد میکند که مکملسازی گلوکز یا گلوتامین در وضعیت تمرینی تخلیه گلیکوژنی باعث کاهش میزان HSP72 سرم در مردان غیرورزشکار پس از چهارهفته میشود.
آذر آقایاری، غلامعلی قاسمی، محسن اسحاقیان، مریم قوجقی، سوانا حقوردیان،
دوره 12، شماره 8 - ( 7-1393 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع کمردرد و ارتباط آن با اضطراب و افسردگی در پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به سازمان تأمین اجتماعی
شهرستان اصفهان بود. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری آن شامل 518 پرستار شاغل در بیمارستانهای شریعتی ) 815 نفر( و غرضی
58 با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای /5±1/ 558 نفر( بود. 422 آزمودنی ) 85 نفر مرد و 111 نفر زن( با دامنه سن 48 تا 25 و میانگین سنی 2 (
پرسشنامه اضطراب کتل ،)VAS( بهعنوان نمونههای تحقیق انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری در تحقیق حاضر شامل پرسشنامه معیار اندازهگیری شدت درد
نسخۀ 11 و روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل تحلیل شد. SPSS و پرسشنامه افسردگی بک بود. دادههای این تحقیق بهوسیله
88 درصد از پرستاران به انواع کمردردهای حاد یا مزمن با علتهای مکانیکی با شدتهای متفاوت مبتلا بودند. همبستگی مثبت / نتایج تحقیق حاضر نشان داد 5
58 / 5 ) پرستاران مشاهده شد در افسردگی و اضطراب با بین کمردرد نیز داری ی و معن p .) پرستاران مرد در کمردرد شدت میانگین داری بین تفاوت معنی اما
و زن مشاهده نشد. با توجه به ارتباط بین کمردرد با اضطراب و افسردگی در پرستاران زن و مرد، توجه به عوامل جسمانی و روانی به طور همزمان در پیشگیری
و درمان کمردرد در این افراد توصیه میشود.
محمدهادی قاسمی، محمد فشی،
دوره 16، شماره 15 - ( 6-1397 )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ نیمرخ پیشرفتۀ آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال المپیک ایران براساس پست بازی است. تعداد 29 تن از بازیکنان دعوتشده به اردوی تیم ملی فوتبال المپیک ایران اعزامی به دوره هفدهم بازیهای المپیک آسیایی (اینچئون1، 2014) با میانگین سن 2/01±20/39سال براساس پست بازی در قالب پنجگروه دروازبانان، مدافعان، بازیکنان میانی، بازیکنان کناری و مهاجمان در فرایند پژوهش شرکت کردند و متغیرهای ترکیب بدنی (شامل شاخص توده بدن، درصد چربی)، نیروی آیزوکینتیک (اوج گشتاور، نسبت عضلات موافق به مخالف، خستگی کار، کل کار مصرفی خمشدن و یازشدن)، توان هوازی با دستگاه تحلیلکنندۀ گازهای تنفسی و توان بیهوازی و شاخص خستگی با آزمون وینگیت اندازهگیری شد و نتایج آن با آمار توصیفی (میانگین±انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس یکراهه پس از تحلیل نمرهها همراه با تست تعقیبی هابکینز) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتههای پژوهش حاضر تفاوت معنادار متغیرهای یادشده را در میان بازیکنان پستهای مختلف نشان نمیدهد. با بررسی وضعیت آمادگی جسمانی بازیکنان تیم ملی فوتبال المپیک ایران، بهنظر میرسد تیم فوتبال المپیک از آمادگی مطلوب تخصصی و بر مبنای پست بازی برای شرکت در بازیهای المپیک آسیایی برخوردار نبوده است، این در حالی است که بازیکنان بیشترین زمان تمرین خود را در تیمهای باشگاهی گذرانده و با توجه به مدتزمان کم اردوهای تیم ملی، بازیکنان با آمادگی مناسبی در مسابقات شرکت نکردهاند.
الهه پیمانی، غلامعلی قاسمی، مهدی قادریان،
دوره 16، شماره 16 - ( 10-1397 )
چکیده
میلومننگوسل پس از فلج مغزی شایعترین نقص مادرزادی سیستم عصبی است که موجب اختلال در عملکرد بسیاری از ساختارهای بدن میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات جسمانی منتخب بر تعادل، کنترل قامت و عملکرد اندام تحتانی کودکان میلومننگوسلی بود. در این مطالعه شبه آزمایشگاهی 10 پسر 10 تا 11 ساله مبتلا به میلومننگوسل با ضایعه در سطوح L4 -L5 که مستقلاً قادر به ایستادن و برداشتن حداقل پنج گام بودند، انتخاب و پس از اخذ رضایتنامه کتبی از والدین در یک گروه تجربی قرار گرفتند. پیش و پس از شش هفته (چهار جلسه 60 دقیقهای در هفته) انجام پروتکل تمرینی محقساخته، متغیرهای تعادل ایستا و پویا (مقیاس تعادلیPBS)، نوسانات پاسچر (دستگاه فوت اسکن)، زاویه کرانیوورتبرال گردن و دامنه حرکتی زانو و ران (گونیامتر)، زاویه قوس پشتی (خطکش منعطف)، قدرت اکستنسورهای تنه و زانو (دینامومتر) آزمودنیها اندازهگیری شد. اطلاعات با آزمون تی وابسته در نرمافزار SPSS 22 تحلیل گردید (0/05≥p). نتایج نشاندهندۀ تفاوت معنادار میان پیشآزمون و پسآزمون در همه متغیرها به جز شاخص کلی نوسانات قامتی و قدرت اکستنسورهای تنه (0/05≤p) بود. باتوجه به اثربخشی پروتکل تمرینی استفاده شده، میتوان از این پروتکل، برای بهبود وضعیت قامت، تعادل و عملکرد اندام تحتانی در توانبخشی مبتلایان میلومننگوسل و افراد مشابه با این افراد استفاده کرد.
محبوبه عالم زاده، سیدعبدالعلی حسینی، مهرداد عنبریان، صفورا قاسمی،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده
امروزه کفش های سبک و مینیمال در انواع مختلف فعالیت های ورزشی به منظور قرارگیری در شرایطی نزدیک به موقعیت پابرهنه مورد استفاده ورزشکاران قرار گرفته است. اما تأثیر آن بر فعالیت الکتریکی عضلات پا به خوبی درک نشده است، از این رو، هدف این مطالعه بررسی فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ساق پا هنگام استفاده از کفش مینیمالیست، کفش معمولی و پابرهنه حین فرود تک پا بود. 15 پسر سالم با میانگین سنی 64/2 ± 53/23 سال که سابقه هیچ نوع ناهنجاری نداشتند در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای الکترومیوگرافیکی عضلات درشت نئی قدامی، نازک نئی طویل، نازک نئی کوتاه، دوقلوی خارجی، دوقلوی داخلی و نعلی پای برتر آزمودنی ها در دو فاز پیش فعالیت و اکسنتریک مورد بررسی قرار گرفت. برای تحلیل آماری دادهها، از روش آنوا با اندازه های تکراری در سطح معناداری 05/0= αاستفاده شد. نتایج نشان داد در هر دو فاز، فعالیت عضلات منتخب ناحیۀ ساق پای افراد حین حرکت فرود تکپا در وضعیت پابرهنه بیشتر از کفش مینیمالیست و در هنگام استفاده از کفش مینیمالیست بیشتر از کفش معمولی بود (05/0>p)؛ از آنجائیکه کفش مینیمالیست از نظر الگوهای فعالسازی عضلات حد وسط وضعیتهای پابرهنه و کفش معمولی نشان داده شد، پیشنهاد می شود برای جلوگیری از بروز آسیب¬های ورزشی و همچنین تقویت عضلات ساق و پا در محیط¬هایی که امکان حرکت پابرهنه وجود ندارد از آن استفاده شود.
معصومه حیدری، وحید ذوالاکتاف، غلامعلی قاسمی، شهرام لنجان نژادیان،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: کنترل و مدیریت نوروپاتی یک هدف در تمرینات درمانی است که برای بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی نوع دو تجویز می¬شود. ما تاثیر 12 هفته تمرین جامع بر شاخص¬های کنترل قند خون و حس محیطی بیماران نوروپاتی دیابتی را مطالعه کردیم. روش اجرا: با معیار نمره پرسشنامه میشیگان، 40 بیمار بطور تصادفی جفت شده در گروه¬های تمرینی رایج و جامع قرار گرفتند. آزمون¬ها پیش و پس از سه ماه تمرین به مدت 3 جلسه در هفته با زمان 60 دقیقه در هفته ی اول آغاز و به مرور با افزایش مدت و حجم تمرین به 90 دقیقه در جلسه پایانی انجام شد . یافته ها:آزمون آنوا برای داده های تکراری نشان داد قند خون ناشتا دو گروه فاقد تعامل معنادار (26/0 P=)، ولی قند خون دو ساعت پس از ناشتا ، قند خون غروب، هموگلوبین گلیکوزیله ، دیاپازون ، منوفیلامان ، و ترموفیل دارای تعامل معنادار به نفع گروه تمرین جامع بود (05/0P<). نتیجه گیری: در آغاز تمرینات جامع، از ماساژ و فوم غلتان برای کاهش درد و بهبود خونرسانی و حس مناطق نوروپاتیک استفاده شد. این احتمالا موجب شده که آنها تمرینات هوازی و مقاومتی را نیز راحت¬تر انجام دهند و بنابراین کنترل گلیسمی و حسی بهتری حاصل شد. بررسی آثار بلند مدت این راهبرد تمرینی نیاز به مطالعه بیشتر دارد.