وحیده تیموری قله زو، فاطمه علیرضایی نقندر، حمید رضا طاهری،
دوره 18، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات تکلیف دوگانه شامل تمرینات تعادلی نشستن و برخاستن و تمرین شناختی بر کنترل وضعیت نشستن و برخاستن در زنان سالمند بود. 15 زن سالمند، بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل (7 نفر) و آزمایش (8 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین شامل تمرینات ترکیبی (شناختی-تعادلی) در گروه آزمایش و تعادلی در گروه کنترل بود. کنترل پاسچر توسط آزمون میدانی برگ و آزمون زمان برخاستن و رفتن ارزیابی شد. همچنین دامنه و سرعت نوسانات قامتی در جهت قدامی-خلفی و جانبی داخلی حین نشستوبرخاست با استفاده از دستگاه صفحه نیرو با فرکانس 100 هرتز در پیشآزمون و پسآزمون ارزیابی شد. از آزمون تی همبسته و مستقل، ویلکاکسون و یومن ویتنی در سطح معنیداری 0/05≥P استفاده شد. تفاوت معنیداری در نتایج آزمون برگ و دامنه تغییرات و سرعت تغییرات مرکز فشار در جهت قدامی خلفی و میانی-داخلی در گروه آزمایش، قبل و پس از آزمون مشاهده شد. بر اساس نتایج، تمرینات تعادلی به شیوه ترکیبی باعث بهبود تعادل عملکردی و کاهش نوسانات قامتی و متعاقب آن کنترل پاسچر نشستوبرخاست و کاهش خطر سقوط در سالمندان میشود.
کرار خواجهنعمت، حیدر صادقی، اسماعیل ابراهیمی تکامجانی، رغد معمار،
دوره 18، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده
حسی عمقی برای عملکرد مفصل ضروری است و از طریق آن فرد حرکت اجزاء بدن خود در فضا را درک میکند. یافتن تأثیر تمرین تعادلی بر روی سطح ناپایدار با جابجایی عمقی، افقی و ترکیبی بر حس وضعیت مفصل زانوی جوانان فعال سالم. 39 مرد فعال به سه گروه تمرینی و یک گروه کنترل (9 نفر) تقسیم شدند. سه گروه تمرین با جابجایی عمقی (10 نفر)، با جابجایی افقی (10 نفر) و تمرین ترکیبی (10 نفر)، به مدت هشت هفته، هفتهای سه جلسه تمرین داشتند. میزان خطای بازسازی فعال و غیرفعال موقعیت مفصل زانو در زوایای 30، 45 و 60⁰ با دستگاه بایودکس سیستم 3، قبل و بعد از دوره تمرینی اندازهگیری شد. از آزمون تحلیل واریانس یکراهه در سطح معنیداری P≤0.05 استفاده شد. میانگین میزان خطای بازسازی فعال و غیرفعال موقعیت مفصل زانو در زوایای مذکور پس از هشت هفته در گروههای تمرینی کاهش یافت اما این بهبود ازلحاظ آماری معنیدار نبود. به نظر میرسد تمرین تعادلی بر روی سطوح ناپایدار بهتنهایی نتواند بر حس وضعیت زانوی مردان جوان فعال تأثیرگذار باشد.
حمید محمودی، حمید رجبی، محسن باپیران، پژمان معتمدی،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تمرین پلایومتریک قبل و بعد از بلوغ همراه با تمرین فوتبال بر شاخص الکترومایوگرافی و عملکرد بازیکنان فوتبال بود. تعداد 30 دانش آموز فوتبالیست قبل از بلوغ (وزن 6/59±32/38 کیلوگرم، سن 0/53±10/35 سال و قد 6±141 سانتیمتر) و بعد از بلوغ (وزن 96/10±79/43 کیلوگرم، سن 0/72±15/43 سال و قد 9±156 سانتیمتر) از شهرستان دلفان انتخاب شدند. آزمودنیها در دو گروه 15 نفرِ قبل و بعد از بلوغ قرار گرفتند. برای ارزیابی سن از شاخصهایی همچون قد، سن دندانی و سن استخوانی (روش پرتونگاری) استفاده شد، سپس جهت همگنکردن گروهها از شاخص سن بیولوژیکی توسط رادیولوژیست استفاده شد. قبل و بعد از 4 هفته تمرین، آزمونهای عملکردی دو 20 متر سرعت، چابکی، پرش سارجنت و همچنین آمپلیتود عضله پهن جانبی گرفته شد. نتایج با استفاده از آزمون t زوجی نشان داد در گروه قبل از بلوغ در پرش عمودی، چابکی و 20 متر سرعت تفاوت معناداری مشاهده شد. در گروه بعد از بلوغ تنها در عملکرد پرش عمودی و چابکی تغییرات معناداری مشاهده شد و در سایر متغیرها تفاوت معناداری مشاهده نشد. در تغییرات بین گروهی آزمون t مستقل نشان داد، تنها در آزمون 20 متر سرعت تفاوت معناداری مشاهده شد و در سایر متغیرها باوجود تفاوتهای ظاهری، ازنظر آماری تفاوتی نداشت. نتایج پژوهش نشان داد تمرین پلایومتریک در گروه قبل از بلوغ نسبت به گروه بعد از بلوغ اثری بیشتری داشت و این نتایج میتواند به مربیان گروههای سنی قبل از بلوغ در استفاده از این نوع تمرینات در طراحی تمرین فوتبال کمک شایانی کند.
ایمان روزبه، امیرحسبن براتی، هومن مینونژاد،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
با توجه به اینکه اسکات یک حرکت رایج در تقویت عضلات اندام تحتانی بهمنظور پیشگیری از آسیبها است، مطالعه حاضر باهدف مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی و خارجی در سه شیوه حرکت اسکات فوتبالیستهای مرد طراحی و اجرا گردید. 15 فوتبالیست مرد 18 تا 25 سال باسابقه بیش از دو سال تمرین منظم تکنیکهای اسکات پا جمع، پا باز و لانچ را همزمان با ثبت فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی و پهن خارجی انجام دادند. دادهها با آزمونهای آماری تی وابسته و مستقل و تحلیل واریانس اندازههای تکراری تحلیل شدند. فعالیت الکترومایوگرافی دو عضله پهن داخلی و خارجی در مرحله بالا آمدن، پایین رفتن و با تغییر نوع اسکات تفاوت معناداری نشان نداد. عضله پهن خارجی در تمام حالات اسکات فعالیت بیشتری نسبت به عضله پهن داخلی نشان داد. اگرچه پیشنهادشده است عضله پهن داخلی در کنترل حرکت اسکات فعالیت بیشتری دارد؛ اما تناقض آن با یافتههای این مطالعه میتواند به دلیل کاهش زاویه Q و واروس زانوی شرکتکنندگان باشد.
سید احسان نقیبی، مهرداد عنبریان، الهام شیرزاد،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
باوجود اهمیت استعدادیابی برای رشتههای ورزشی، مستندات مرتبط با استعدادیابی در کاراته بسیار اندک است. هدف از انجام این مطالعه طراحی الگوی استعدادیابی ورزشکاران کاراتهکار مبتنی بر الگوریتمهای هوش مصنوعی است. آزمودنیها بهصورت نمونهگیری در دسترس به دو گروه کاراتهکاران نوجوان نخبه (19 نفر) و غیر کاراتهکاران (20 نفر) تقسیم شدند. برخی متغیرهای آنتروپومتریکی و بیومکانیکی مبتنی بر پیشینه تحقیق انتخاب و اندازهگیری شد. از آزمون شاپیرو-ویلک برای تعیین نرمال بودن توزیع دادهها استفاده شد. برای کاهش حجم دادهها و تعیین مهمترین متغیرهای آنتروپومتریکی و بیومکانیکی، روش آماری آنالیز مؤلفههای اصلی (PCA) بهکاربرده شد. سپس در مدلسازی از الگوریتم شبکههای عصبی با سه لایه ورودی (10 نرون)، میانی (7 نرون) و خروجی (2 نرون) استفاده شد. نتایج نشان داد که مهمترین متغیرهای آنتروپومتریکی و بیومکانیکی کاراتهکاران نوجوان نخبه به ترتیب چربی زیرپوستی سینهای، قد، پرش، تعادل ایستا، قدرت نسبی پنجه دست، محیط سینه، محیط مچ پا، چربی زیرپوستی شکم و طول ظاهری پا هستند. همچنین درصد طبقهبندی صحیح و حساسیت دادهها بالا و به ترتیب 87٪ و 85٪ بود. با توجه به یافتهها میتوان از این الگوی پیشنهادی هوشمند برای استعدادیابی کاراتهکاران در کنار سایر روشها استفاده کرد.
آزاده درودگر، خلیل خیام باشی، شهرام لنجان نژادیان، قاسم یادگارفر،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
نسبت قدرت همسترینگ به چهارسر بعنوان ریسک فاکتور آسیب رباط صلیبی قدامی زانو (ای سی ال) مطرح است و زوایای خمش زانو و ران بر روی آن اثر دارند. سرینی بزرگ نیز همکار همسترینگ در بازکردن ران در زنجیره جنبشی بسته است. هدف پژوهش بررسی تأثیر تمرینات تقویتی سرینی بزرگ بر ریسک فاکتورهای کینتیکی و کینماتیکی آسیب ای سی ال در هنگام فرود از پرش بود. 25 داوطلب زن 18-30 ساله تصادفی در گروه کنترل(13) و تجربی(12) قرار گرفتند. بیشینه قدرت ایزومتریک سرینی بزرگ، زوایای مفاصل ران و زانو و مؤلفه عمودی نیروی عکسالعمل زمین به ترتیب با داینامومتر، فیلمبرداری دوبعدی و فوت اسکن در لحظه فرود اندازهگیری شد. پس از 8 هفته 3 جلسهای تمرینات مقاومتی سرینی بزرگ، اختلاف درونگروهی نیروی عکسالعمل زمین (5/245F=، 0/32P=) توسط تحلیل واریانس مختلط دوعاملی و اختلاف پیش و پسآزمون با 16/63 درصد کاهش معنادار بود (0/038=P، 2/354t=). اختلاف بین بیشینه و زمان رسیدن به اوج نیروی عکسالعمل زمین، میانگین زوایای مفاصل، ضربه و نرخ بار معنادار نبود (0/05α=). باتوجه به افزایش 4/55 و3/47 درصدی قدرت سرینی بزرگ و زمان رسیدن به اوج نیرو و اینکه در ابتدای فرود، مزیت مکانیکی همسترینگ کمتر از سرینی بزرگ است، به نظر میرسد با افزایش قدرت سرینی بزرگ میتوان از طریق کاهش نیروی عکسالعمل زمین ریسک آسیب ای سی ال را کاهش داد.
لیلا غزاله، فهیمه بخشی زاده، دکتر رعنا فیاض میلانی،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
تغییر میزان همانقباضی ناشی از خستگی در درصدهای مختلف افت نیرو نیاز به بررسی دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر میزان افت نیروی اکستنشن زانو ناشی از خستگی بر همانقباضی عضلانی بود. 10 زن سالم و فعال با میانگین سنی 2/99±26/10 سال پروتکل خستگی که شامل 5 ثانیه حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی (MVIC) اکستنشن زانو و 5 ثانیه استراحت بود را اجرا کردند. همانقباضی عضلات، در تکرارهایی موردمحاسبه قرار گرفت که میزان نیروی MVIC در آن تکرارها نسبت به نیروی پیش از خستگی به میزان 10، 20، 30، 40 و 50 درصد کاهشیافته بود. نیروی اکستنشن زانو و فعالیت عضلات منتخب به ترتیب با استفاده از دستگاه آیزوکنتیک و سیستم الکترومایوگرافی ثبت شدند. به لحاظ آماری اختلافی بین همانقباضی عضلات پهن داخلی و خارجی در درصدهای متفاوت افت نیرو وجود نداشت. همانقباضی عضلات راست رانی و دوسررانی در 40 و 50 درصد افت نیرو، نسبت به همانقباضی پیش از خستگی افزایش یافت (0/01>P). همانقباضی عضلات دوسررانی و پهن خارجی در 30،20 و 40 درصد افت نیرو و همانقباضی عضلات دوسررانی و پهن داخلی در 40 درصد افت نیرو، نسبت به همانقباضی پیش از خستگی افزایش یافت (0/05>P). نتایج بهطورکلی نشان دادند تغییر شاخص همانقباضی هنگام خستگی تحت تأثیر عضله منتخب و میزان افت نیرو بود. یافته تحقیق حاضر میتواند به محققان در تصمیمگیری درباره نحوه تأثیر خستگی عصبی-عضلانی بر همانقباضی عضلات کمک نماید.
محمدرضا هاتفی، رامین بلوچی، دکتر فریده باباخانی،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر وضعیتهای متفاوت مفصل هیپ بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی حین حرکت اسکات بود. روششناسی: فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی 15 دانشجوی مرد سالم در حین حرکت اسکات با زاویههای خنثی °15،°30، °45 چرخش خارجی و داخلی مفصل هیپ ثبت شد. برای حذف خستگی احتمالی، آزمودنیها اسکات را 2 بار با فواصل استراحت 30 ثانیه بین تکرار و 4 دقیقه بین زوایای مختلف انجام میدادند. تفاوت معناداری در میزان فعالیت وستوسمدیالیس (052/ 0= p)، وستوسلترالیس (0/102=p) و تنسورفاسیالاتا (0/193=p) در حرکت اسکات بین زوایای مختلف مفصل هیپ مشاهده نشد. درحالیکه تفاوت معناداری در میزان فعالیت گلوتئوسمدیوس (001/ 0= p) و بایسپسفموریس (0/015=p) در حرکت اسکات بین زوایای مختلف مفصل هیپ دیده شد. ضمن اینکه معنادار بودن نسبت فعالیت گلوتئوسمدیوس به تنسورفاسیلاتا در حرکت اسکات بین زوایای مختلف مفصل هیپ مشاهده شد. اسکات با زوایای خارجی مفصل هیپ میتواند بهعنوان یک روش مؤثر جهت افزایش فعالیت گلوتئوسمدیوس و نسبت فعالیت گلوتئوسمدیوس به تنسورفاسیالاتا و افزایش فعالیت بایسپسفموریس در زوایای °45 خارجی و °30 داخلی مفصل هیپ در نظر گرفته شود.
امیرحسین طواری، محمدهادی هنرور، مصطفی حاج لطفعلیان،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
در سالیان اخیر تلاشهایی مبنی بر استفاده از روشهای غیرتهاجمی برای دستیابی به این زوایا صورت پذیرفته است. هدف از این مطالعه بررسی قابلیتها و پایاییسنجی سیستمی غیرتهاجمی مبتنی بر دادهبرداری سطحی با استفاده از دوربینهای عمق سنج مادونقرمز است. برای این منظور باید ابتدا با بهرهگیری از تعدادی رابطۀ ریاضیاتی، ابرنقاطی از سطح ایجاد کرد و با تحلیل هندسی نقشه توپوگرافی سطح، انحرافات مدنظر را استخراج کرد. در این مطالعه پس از استخراج ابر نقاط، برای شناسایی لندمارکهای آناتومیکی از روش گوس بر مبنای مشتق دوم سطح استفاده شد. بر این اساس سطح بدن به تعدادی کانوکسیتی، کانکیویتی و سهموی تقسیم شد. در ادامه با تحلیل ریاضیاتی نقشه توپوگرافی سطح، زوایای تعدادی از ناهنجاریهای پشت برآورد شد. در این روش از ضریب همبستگی درونگرا و حداقل تغییر قابلتشخیص برای بررسی پایایی نسبی و مطلق استفاده شد. نتایج نشان داد که شناسایی لندمارکها با استفاده از روش مشتق دوم با دقت مناسبی امکانپذیر است. همچنین نتایج پایاییسنجی، مقادیر قابلقبول و بالایی را برای زوایای بررسیشده نشان داد. در نهایت میتوان گفت که روش مطرحشده، پایایی مناسبی دارد و میتواند در ارزیابیهای مستمر جایگزینی برای رادیوگرافی باشد.
مرجان اسدی، حیدر صادقی،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
آگاهی از ارتباط بین عملکردها و دامنه حرکتی، کمکی برای طراحی برنامه تمرینی، منطبق با نیازهای فردی کودکان به شمار میرود، ازاینرو، تحقیق حاضر باهدف تعیین ارتباط بین برخی پارامترهای دامنه حرکتی اندام تحتانی و بیومکانیکی پسران انجام شد. صد دانشآموز پسر، در این تحقیق بهصورت تصادفی انتخاب شدند. بعد از اندازهگیری دامنه حرکتی اندام تحتانی، آزمونهای سرعت، توان، تعادل و چابکی آزمودنیها ثبت شد. از آمار توصیفی برای تعیین میانگین و انحراف استاندارد، از روش همبستگی پیرسون چندگانه برای ارزیابی ارتباط بین منتخبی از پارامترهای دامنه حرکتی و بیومکانیکی آزمودنیها، استفاده شد. فلکشن ران با سرعت، آبداکشن ران و فلکشن زانو با تعادل، فلکشن و هایپرآداکشن ران و دورسی فلکشن مچ پا با چابکی ارتباط مثبت و معنادار، میزان فلکشن ران و زانو ارتباط منفی و معنادار و بقیه پارامترها ارتباط مثبت و معناداری با توان را نشان دادند. با توجه به یافتههای تحقیق، به نظر میرسد بتوان از ویژگیهای دامنه حرکتی اندام تحتانی کودکان و شناسایی شاخصهای عملکردی رشتههای ورزشی مختلف، استفاده کرد.
محبوبه عالم زاده، سیدعبدالعلی حسینی، مهرداد عنبریان، صفورا قاسمی،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده
امروزه کفش های سبک و مینیمال در انواع مختلف فعالیت های ورزشی به منظور قرارگیری در شرایطی نزدیک به موقعیت پابرهنه مورد استفاده ورزشکاران قرار گرفته است. اما تأثیر آن بر فعالیت الکتریکی عضلات پا به خوبی درک نشده است، از این رو، هدف این مطالعه بررسی فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ساق پا هنگام استفاده از کفش مینیمالیست، کفش معمولی و پابرهنه حین فرود تک پا بود. 15 پسر سالم با میانگین سنی 64/2 ± 53/23 سال که سابقه هیچ نوع ناهنجاری نداشتند در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای الکترومیوگرافیکی عضلات درشت نئی قدامی، نازک نئی طویل، نازک نئی کوتاه، دوقلوی خارجی، دوقلوی داخلی و نعلی پای برتر آزمودنی ها در دو فاز پیش فعالیت و اکسنتریک مورد بررسی قرار گرفت. برای تحلیل آماری دادهها، از روش آنوا با اندازه های تکراری در سطح معناداری 05/0= αاستفاده شد. نتایج نشان داد در هر دو فاز، فعالیت عضلات منتخب ناحیۀ ساق پای افراد حین حرکت فرود تکپا در وضعیت پابرهنه بیشتر از کفش مینیمالیست و در هنگام استفاده از کفش مینیمالیست بیشتر از کفش معمولی بود (05/0>p)؛ از آنجائیکه کفش مینیمالیست از نظر الگوهای فعالسازی عضلات حد وسط وضعیتهای پابرهنه و کفش معمولی نشان داده شد، پیشنهاد می شود برای جلوگیری از بروز آسیب¬های ورزشی و همچنین تقویت عضلات ساق و پا در محیط¬هایی که امکان حرکت پابرهنه وجود ندارد از آن استفاده شود.
معصومه حیدری، وحید ذوالاکتاف، غلامعلی قاسمی، شهرام لنجان نژادیان،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: کنترل و مدیریت نوروپاتی یک هدف در تمرینات درمانی است که برای بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی نوع دو تجویز می¬شود. ما تاثیر 12 هفته تمرین جامع بر شاخص¬های کنترل قند خون و حس محیطی بیماران نوروپاتی دیابتی را مطالعه کردیم. روش اجرا: با معیار نمره پرسشنامه میشیگان، 40 بیمار بطور تصادفی جفت شده در گروه¬های تمرینی رایج و جامع قرار گرفتند. آزمون¬ها پیش و پس از سه ماه تمرین به مدت 3 جلسه در هفته با زمان 60 دقیقه در هفته ی اول آغاز و به مرور با افزایش مدت و حجم تمرین به 90 دقیقه در جلسه پایانی انجام شد . یافته ها:آزمون آنوا برای داده های تکراری نشان داد قند خون ناشتا دو گروه فاقد تعامل معنادار (26/0 P=)، ولی قند خون دو ساعت پس از ناشتا ، قند خون غروب، هموگلوبین گلیکوزیله ، دیاپازون ، منوفیلامان ، و ترموفیل دارای تعامل معنادار به نفع گروه تمرین جامع بود (05/0P<). نتیجه گیری: در آغاز تمرینات جامع، از ماساژ و فوم غلتان برای کاهش درد و بهبود خونرسانی و حس مناطق نوروپاتیک استفاده شد. این احتمالا موجب شده که آنها تمرینات هوازی و مقاومتی را نیز راحت¬تر انجام دهند و بنابراین کنترل گلیسمی و حسی بهتری حاصل شد. بررسی آثار بلند مدت این راهبرد تمرینی نیاز به مطالعه بیشتر دارد.
ستاره بیهقی، ندا خالدی، حسین عسکری،
دوره 20، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
پژوهشهای اخیر نشان دادند که محیط میتواند اصلاح کنندۀ ژنها از طریق اپیژنتیک باشد، بر همین اساس مداخلۀ ورزش میتواند منجر به تغییر بیان ژن در نسلهای آینده گردد. از جمله عوامل مهم سوخت و ساز میتوان به PDK4 که یک عامل اصلی چرخه پیروات دهیدروژناز است اشاره کرد. این پژوهش اثر تمرین ورزشی مادری را بر بیان ژن PDK4 در عضلات نعلی و باز کننده طویل انگشتان پا در فرزندان نسل اول مورد بررسی قرار داد. 20 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگ داولی دو ماهه در 3 گروه تمرینی قبل بارداری، حین بارداری و قبل و حین بارداری و یک گروه کنترل بدون تمرین ورزشی تقسیم شدند. گروههای تمرینی به ترتیب تحت پروتکل 4 ،3 و 7 هفته ای تمرین هوازی قرار گرفتند. بعد از گذشت 2 ماه از تولد نوزادان، به طور تصادفی ساده از هر گروه 6 سر موش صحرایی نر به منظور نمونهبرداری انتخاب شدند. آزمودنیها بوسیلۀ ترکیب کتامین (mg/kg 90) و زایلوزین (mg/kg 10) بیهوش و بلافاصله عضلۀ نعلی و عضله طویل بازکننده انگشتان (EDL) برای بررسی برداشته شد. سنجش بیان ژنها با روش Real time PCR انجام شد. با آزمون آماری فیشر، اختلاف بین گروههای تمرینی و کنترل اندازهگیری شد. بیان ژن PDK4 فرزندان نسل اول تمامی گروه ها و عضلات به جز گروه تمرین قبل از بارداری و در عضله اسکلتی باز کننده طویل انگشتان پا، افزایش یافت. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر میرسد احتمالا تمرین ورزشی مادری با افزایش بیان ژنهای متابولیکی میتواند تنظیم متابولیکی نسل اول فرزندان را تحت تأثیر قرار دهد.
هما شیخانی شاهین، داوود مهربانی، سیف اله دهقانی ناژوانی، حمید رجبی، منیژه نوروزیان،
دوره 20، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر فعالیت در آب و تزریق آلوژنیک سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان به همراه پلاسمای غنی از پلاکت ها (PRP) در ترمیم تاندون آشیل موش های صحرایی است. 74 سر موش صحرایی از نژاد اسپراگوداولی انتخاب و در 69 سر از آنها آسیب تاندونی ایجاد شد. موشهای صحرایی به طور تصادفی به هشت گروه مختلف تقسیم بندی شدند. 5 سر باقیمانده که آسیبی در آنها ایجاد نشده بود به عنوان کنترل سالم در نظر گرفته شد. 72 ساعت پس از جراحی، به گروهها سلولهای جداسازی شده از مغز استخوان و پلاسمای غنی از پلاکت از طریق کتتر تزریق شد. گروه های تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 5 جلسه فعالیت در آب را انجام دادند. در پایان هفته هشتم تاندون آشیل جدا و برای ارزیابی میزان ترمیم تاندونی از رنگ آمیزی اختصاصی شامل Mason Trichrome و H&E استفاده شد. نتایج نشان داد که از لحاظ میزان ترمیم تاندون آشیل تفاوت معناداری در بین گروه های مورد مطالعه وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از بررسیهای هیستوپاتولوژیک تفاوت معنی داری از لحاظ تعداد فیبروبلاستها، رسوب رشتهای کلاژن، میزان دانسیته سلولی و قطر تاندونی در گروههای مورد مطالعه را نشان داد. بهکارگیری این روشهای درمانی به واسطه باند شدن با گیرندههای غشای سلولهای هدف مانند فیبروبلاستها، سلولهای بنیادی مزانشیمی و اندوتلیال منجربه فعال شدن یک سری پروتئینهای داخل سلولی میگردند که در نتیجه فعالیت آنها واکنشهایی اتفاق میافتد که باعث شکلگیری ماتریکس و سنتز کلاژن می گردد که به ترمیم تاندون کمک میکند.
محمدرضا منصوری، محمدرضا اسماعیلی، فریده اشرف گنجویی، زهرا حاجیانزهایی،
دوره 20، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به تجارت گستردهای که در برخی از ورزشها وجود دارد، یک تصمیم نادرست داوری نه تنها میتواند عواقب مالی عظیمی را برای شرکت کنندگان در رقابت داشته باشد، بلکه خود رویداد را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. هدف کلی پژوهش حاضر تعیین نقش تکنولوژی اطلاعات و حمایت سازمانی ادراک شده بر عملکرد داوران جام جهانی فوتبال روسیه 2018: بررسی نقش میانجی رضایت شغلی و خودسودمندی بود. روش: این پژوهش توصیفی، مدل همبستگی، مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری، و نوع آن کاربردی است. جامعۀ آماری پژوهش را تمام داوران و کمک داوران حاضر در جام جهانی فوتبال روسیه 2018 تشکیل دادند که از این تعداد 111 داور بود که 35 داور وسط، 63 کمک داور و 13 کمک داور ویدئویی بودند. یافتهها: نتایج رابطه مثبت معناداری بین تکنولوژی اطلاعات، حمایت سازمانی ادراک شده و خودسودمندی بر عملکرد داوران جام جهانی فوتبال روسیه 2018 را نشان داد. در حالیکه رابطه معناداری بین رضایت شغلی و عملکرد داوران جام جهانی فوتبال روسیه 2018 دیده نشد. نتیجهگیری: تکنولوژی اطلاعات به عنوان یک عامل موثر و تسهیلساز در تصمیمگیری داوران میباشد، لذا پیشنهاد میشود زیرساختهای تکنولوژیکی در راستای بهبود تصمیمات لحظهای داوران در سطحی گستردهتر فراهم گردد.
