جستجو در مقالات منتشر شده


۳۴ نتیجه برای عملکرد

عفت حسین زاده، منصور اسلامی،
دوره ۱۸، شماره ۲۰ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده

اگرچه توانایی دست­یابی به بالاترین سرعت دویدن، عامل موفقیت در بسیاری از رشته­‌های ورزشی به شمار می‌رود، بااین‌وجود در شناخت ویژگی جسمانی که زیربنای دست­یابی به این توانایی است، ابهاماتی وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سفتی پا و سفتی عمودی در پیش­بینی توانایی سرعت دویدن است. داده­‌های کینتیکی و کینماتیکی سه‌بعدی مهارت دویدن از ۵۰ زن سالم دانشجوی تربیت­بدنی و علوم ورزشی جمع­آوری و از آن برای اندازه­‌گیری سفتی پا و سفتی عمودی استفاده شد. برای بررسی امکان پیش­بینی سرعت دویدن با استفاده از مدل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته­ها: نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که بین دو متغیر سفتی پا و سفتی عمودی با میانگین سرعت دویدن رابطه قابل‌توجهی وجود دارد (۰/۶۷۱=R) و این دو متغیر می‌توانند ۴۲ درصد از واریانس میانگین سرعت دویدن را پیش‌­بینی نمایند. (۰/۴۲۶=Adj.R square). نتایج پژوهش حاضر نشان داد به‌احتمال‌زیاد توانایی افراد در سرعت دویدن به میزان قابل‌توجهی به سفتی پا و سفتی عمودی وابسته است. نتایج این پژوهش می­تواند اطلاعات مهمی درزمینۀ طراحی برنامه­‌های تمرینی و استعداد­یابی در اختیار مربیان و متخصصان این حوزه قرار دهد.

علی ملایی، صدیقه حسین پور دلاور، مهران قهرمانی، رضا جباری، محمد جلیلوند،
دوره ۱۸، شماره ۲۰ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر شناوری در آب سرد و تحریک جریان مستقیم جمجمه‌­ای TDCS در دوره ریکاوری بر تغییرات لاکتات خون و عملکردی بعدی شناگران حرفه‌ای مرد بود. بدین منظور ۲۰ شناگر مرد در دو روز با فاصله ۴۸ ساعت در محل آزمون حضور یافتند. هر روز شنای ۲۰۰ متر کرال سینه اجرا و پس‌ازآن آزمودنی‌­ها در یکی از پروتکل‌های، روز اول تحریک آندی (با شدت ۲ میلی‌­آمپر) و گروه ساختگی، روز دوم شناوری در آب سرد (با درجه ) و بازیافت در خشکی قرار گرفتند. لاکتات خون قبل از اجرای آزمون (۲۰۰ متر شنا کرال) بلافاصله بعد از اجرای آزمون در طول پروتکل هر سه دقیقه تا انتهای زمان ۱۵ دقیقه اندازه­‌گیری شد. در پایان برای سنجش تأثیر روش­های تحت بررسی روی عملکرد، اجرای شنای دویست متر تکرار گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها، از آزمون‌ها، تی ­وابسته، تحلیل کواریانس، تعقیبی LSD و تحلیل واریانس با اندازه­گیری­‌های مکرر استفاده شد. نتیجه این پژوهش نشان داد عملکرد شنا فقط در گروه TDCS بهبود معنا­­داری داشت، کاهش زمان رکورد (۰/۰۰۱=p). لاکتات خون در گروه شناوری در آب سرد کاهش بیشتری (۰/۰۰۱=p) نسبت به سایر گروه‌ها داشت.

حیدر صادقی، محسن علی دارچینی، حسین نبوی نیک،
دوره ۱۹، شماره ۲۲ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده

ثبات‌مرکزی واژه‌ای پرطرفدار محسوب می‌شود و اصول پایه‌ای بسیاری از برنامه‌های بازتوانی، آموزش عملکرد و برنامه‌های پیشگیری است. از‌این‌رو، هدف پژوهش حاضر؛ بررسی ارتباط استقامت و توان ثبات‌مرکزی با عملکرد ورزشکاران نوجوان می‌باشد. در این مطالعه ۱۲ شناگر پسر شرکت کردند. برای اندازه‌گیری استقامت و توان ثبات‌مرکزی به‌ترتیب از پروتکل مک‌گیل و آزمون پرتاب توپ مدیسین‌بال و آزمون دراز‌ و نشست استفاده شد. عملکرد آزمودنی‌ها به صورت عمومی (پرش‌طول، پرش‌عمودی، ‏دو ۹ مترسرعتی، دو ۹×۴ متر، آزمون انعطاف‌پذیری و پرتاب‌توپ مدیسین‌بال) و اختصاصی (تواتر استروک، و رکورد ۱۰۰ متر کرال سینه) اندازه‌گیری شد. از روش همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط استقامت و توان ثبات‌مرکزی با عملکرد ورزشکاران استفاده شد. نتایج نشان داد تنها بین آزمون فلکشن تنه با پرش‌طول و پرتاب توپ مدیسین‌بال و بین امتیاز کلی توان ثبات‌مرکزی با انعطاف‌پذیری ارتباط وجود دارد. همچنین بین فلکشن جانبی سمت چپ با دو ۹×۴ متر و بین آزمون فلکشن تنه با تواتر استروک رابطه معکوس معنی داری یافت شد. نتایج این پژوهش بیانگر ارتباط ضعیف بین ناحیه ثبات‌مرکزی و عملکرد عمومی و اختصاصی شناگران است، که بر اساس این نتایج ضرورتی برای تمرکز روی این سبک از برنامه‌های تمرینی برای شناگران وجود ندارد.

محمدرضا منصوری، محمدرضا اسماعیلی، فریده اشرف گنجویی، زهرا حاجی‌انزهایی،
دوره ۲۰، شماره ۲۳ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده

زمینه و هدف: با توجه به تجارت گسترده­ای که در برخی از ورزش­ها وجود دارد، یک تصمیم نادرست داوری نه تنها می­تواند عواقب مالی عظیمی را برای شرکت کنندگان در رقابت داشته باشد، بلکه خود رویداد را نیز تحت تأثیر قرار می­دهد. هدف کلی پژوهش حاضر تعیین نقش تکنولوژی اطلاعات و حمایت سازمانی ادراک شده بر عملکرد داوران جام جهانی فوتبال روسیه ۲۰۱۸: بررسی نقش میانجی رضایت شغلی و خودسودمندی بود. روش: این پژوهش توصیفی، مدل همبستگی، مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری، و نوع آن کاربردی است. جامعۀ آماری پژوهش را تمام داوران و کمک داوران حاضر در جام جهانی فوتبال روسیه ۲۰۱۸ تشکیل دادند که از این تعداد ۱۱۱ داور بود که ۳۵ داور وسط، ۶۳ کمک داور و ۱۳ کمک داور ویدئویی بودند. یافته­ها: نتایج رابطه مثبت معناداری بین تکنولوژی اطلاعات، حمایت سازمانی ادراک شده و خودسودمندی بر عملکرد داوران جام جهانی فوتبال روسیه ۲۰۱۸ را نشان داد. در حالی‌که رابطه معناداری بین رضایت شغلی و عملکرد داوران جام جهانی فوتبال روسیه ۲۰۱۸ دیده نشد. نتیجه­گیری: تکنولوژی اطلاعات به عنوان یک عامل موثر و تسهیل­ساز در تصمیم­گیری داوران می­باشد، لذا پیشنهاد می­شود زیرساخت­های تکنولوژیکی در راستای بهبود تصمیمات لحظه­ای داوران در سطحی گسترده­تر فراهم گردد.
فرزانه زوار، سارا چشمی، اکسیر ویزواری،
دوره ۲۰، شماره ۲۳ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده

باتوجه­به شیوع درد و ناتوانی در مفصل زانو، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر تمرینات ثبات­مرکزی به­همراه بهبود حس عمقی مفصل زانو بر تعادل، درد و ناتوانی عملکردی زنان مبتلابه زانو درد مزمن پرداخت. ۲۰ زن ۳۰ تا ۵۰ ساله مبتلابه زانو درد مزمن در دو گروه تمرین و کنترل قرارگرفتند. برای اندازه­گیری تعادل ایستا و پویا، درد و ناتوانی عملکردی به­ترتیب از آزمون­های تعادل لک لک، وای، مقیاس دیداری درد و پرسشنامه وومک استفاده­شد. تمرینات به­مدت هشت هفته در گروه تمرین پیگیری شد. برای ارزیابی فرضیات تحقیق، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های مکرر در نرم افزار spss نسخه ۲۴ استفاده­گردید. نتایج نشان داد که، قبل از اجرای پروتکل تمرینی در هیچ­یک از متغیرهای اندازه­گیری شده، بین دو گروه کنترل و آزمون، اختلاف معنادار وجود­نداشت. درحالی­که اجرای هشت هفته پروتکل تمرینی، سبب اختلاف معنادار در تعادل ایستا و پویا، ناتوانی عملکردی و درد بین دو گروه کنترل و تمرین گردید. بنابراین تمرینات ثبات­مرکزی به­همراه بهبود حس­عمقی باعث افزایش تعادل در افراد دارای زانو درد مزمن می­شود که همین امر می­تواند میزان خطر سقوط را در این افراد کاهش داده و با بهبود درد و ناتوانی عملکردی، کیفیت زندگی را بهبود بخشد.
حسین نبوی نیک، محسن علی دارچینی، رضا عظیمی،
دوره ۲۰، شماره ۲۳ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده

مقدمه و هدف: تمرینات پلایومتریک و ثبات‌مرکزی از روش های تمرینی هستند که ورزشکاران برای بهبود عملکرد خود از آن استفاده می‌کنند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر شش هفته برنامه تمرینی ناحیه ثبات کمری-لگنی و پلایومتریک بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی ورزشکاران بود.
روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی ۳۶ پسر ورزشکار به صورت داوطلبانه شرکت کرده و به طور تصادفی به سه گروه (گروه یک؛ تمرین ناحیه کمری – لگنی؛ گروه دو؛ تمرین پلایومتریک و گروه سه؛ کنترل) تقسیم شدند. یک روز قبل شروع شش هفته برنامه تمرینی از آزمودنی‌ها آزمون‌های عملکردی (پرش طول، پرش عمودی، دو ۹ متر، آزمون چابکی ۹×۴، انعطاف‌پذیری و پرتاب توپ مدیسین بال از حالت نشسته) گرفته شد. بعد از اتمام دوره تمرینی، از سه گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه تحلیل اطلاعات از آنالیز واریانس یک سویه در سطح معناداری ۰۵/۰α استفاده شد.
نتایج: گروه تمرین ثبات کمری – لگنی و پلایومتریک افزایش معناداری را در اجرای آزمو نهای عملکردی (پرش عمودی، پرش طول، دوی ۹ متر و آزمون چابکی) نشان دادند.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق استفاده از تمرینات ثبات کمری-لگنی و پلایومتریک برای بهبود برخی شاخص های آمادگی جسمانی ورزشکاران توصیه می‌شود.

خانم نگین گیل سمائی، دکتر سید صدرالدین شجاع الدین، دکتر حسن صادقی،
دوره ۲۰، شماره ۲۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده

شیوع آسیب های ورزشی در ورزش های رزمی بالا است. آسیب های رایج در تکواندو بیشتر در اندام های تحتانی اتفاق می افتد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک با و بدون تمرینات کششی بر داینامیک والگوس زانو،انعطاف پذیری و متغیرهای عملکردی‌زنان تکواندوکار نخبه در معرض آسیب رباط متقاطع قدامی بود. ۴۵ تکواندوکار زن ۱۵-۲۵ سال نخبه در معرض آسیب رباط متقاطع قدامی در این تحقیق شرکت کردند. داینامیک والگوس زانو در حرکت اسکوات با نرم افزار KINOVEA ، انعطافپذیری با آزمون بالا آوردن مستقیم پا و شاخص های عملکردی با تست های وای بالانس، پرش لی سه گام و سیستم امتیازدهی خطای فرود پیش و پس از هشت هفته تمرینات پلایومتریک همراه با تمرینات کششی اندازه گیری شدند.پس از آن داده های حاصل از تست های پیش و پس آزمون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون آنالیز واریانس یکراهه((۰۰۰/۰=p)داینامیک والگوس زانو غالب، (۰۰۰/۰=p)داینامیک والگوس زانو غیر غالب، (۰۰۳/۰=p) بالا آوردن مستقیم پای غالب، پرش لی سه گام و (۰۰۰/۰=p) آزمون امتیازدهی خطای فرودنشان داد که تفاوت معنی‌داری بین نتایج دادهای هر سه گروه وجود دارد(۰۵/۰P).  همچنین با توجه با اندازه اثرگزارش شده  هر متغیر در هر گروه نشان داده شد که برتری متعلق به گروه تمرینات پلایومتریک همراه کشش بود. تمرینات پلایومتریک همراه با کشش تاثیر معناداری در کاهش ریسک آسیب و افزایش انعطاف¬پذیری و عملکرد تکواندوکاران زن نخبه در معرض آسیب رباط متقاطع قدامی داشت. با توجه به اندازه اثر بالای گزارش شده برای گروه تمرینات پلایومتریک همراه کشش پیشنهاد می‌شود که از این مداخلات برای کاهش ریسک آسیب و افزایش عملکرد تکواندوکاران مورد استفاده قرار گیرد

خانم فائزه غلامی، دکتر منوچهر حیدری،
دوره ۲۱، شماره ۲۵ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده

خستگی ذهنی، معمولا به دنبال فعالیت ­های طولانی­ مدت شناختی ایجاد می­گردد؛ به گونه ­ای که عملکرد شناختی را کاهش داده و منجر به تغییر در فعالیت­ های عملکردی می­ شود. لذا هدف ازمطالعه حاضر، بررسی تأثیر یک­ جلسه ماساژ ­ریلکسیشن­ سوئدی و مدیتیشن در کنترل خستگی ­ذهنی بر تعادل واکنشی و عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران دختر دانشگاهی بود. در این مطالعه ۱۶ دختر ورزشکار تربیت­ بدنی به­ صورت هدفمند و براساس معیارهای ورود به مطالعه به ­عنوان نمونه انتخاب شدند و تحت پروتکل خستگی ­ذهنی (۴۵ دقیقه فعالیت شناختی (تست­استروپ))، ماساژ ریلکسیشن سوئدی (۳۰ دقیقه) و مدیتیشن(۳۰دقیقه) با فاصله­ ی زمانی ۴۸ ساعت قرار ­گرفتند. تعادل واکنشی با تست Y با چراغ­های اتوماتیک و عملکرد اندام تحتانی با تست­های پرش لی تک­پا، پرش لی ۳ تایی، پرش لی ۶ متری در زمان، پرش لی متقاطع ارزیابی شد. جهت بررسی تغییرات درون­ گروهی از تست آنالیز واریانس مکرر استفاده شد.یافته­ ها نشان­ داد که، بین میانگین نمرات تعادل واکنشی و عملکرد اندام تحتانی آزمودنی­ ها در مقایسه­ پس ­آزمون خستگی­ ذهنی با پس آزمون ماساژ و مدیتیشن تفاوت معناداری وجود دارد (۰۵/۰< P). همچنین بین نمرات آزمودنی ­ها در مقایسه ماساژ و مدیتیشن برای تعادل واکنشی و عملکرد ­اندام ­تحتانی تفاوت مثبت و معناداری وجود دارد به طوری که تاثیر ماساژ بیشتر از مدیتیشن است (۰۵/۰< P).
به منظور پیشگیری از آسیب ­های ورزشی ورزشکاران می­توان از ماساژ ریلکسیشن ­سوئدی و مدیتیشن به عنوان مداخله ­ای برای تسریع در ریکاوری خستگی ­ذهنی و بهبود تعادل واکنشی و عملکرد اندام ­تحتانی استفاده نمود

دکتر مصطفی حاج لطفعلیان، دکتر حیدر صادقی، آقای سروش باقری،
دوره ۲۱، شماره ۲۵ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده

هدف از انجام این مطالعه، مقایسه­ ی منتخبی از پارامترهای فعالیت الکتریکیِ عضلات چهارسر ران حین اجرای چهار شوت بغل پا، بیرون پا، نوک­پا و چیپ با حداکثر تلاش بود. در این مطالعه­ ی نیمه تجربی، ۸ نفر ورزشکار ماهرِ دانشگاهی شرکت کردند. الکترودهای سطحی روی عضلات پهن داخلی، پهن خارجی و راست­رانی نصب و متغییرهای میانگینِ فعالیت، حداکثر فعالیت، ترتیب فعال شدن عضلات، ترتیب رسیدن عضلات به ماکزیمم فعالیت و مشارکت هریک از عضلات با سرعت نمونه ­برداری ۱۰۸۰ هرتز ثبت و محاسبه شد. توزیع داده­ ها به­کمک آزمون کلموگروف اسمیرونوف بررسی شد و از آزمون t زوجی برای مقایسه آماریِ متغیرها استفاده شد. نتایج حاکی از شباهت دو شوت بیرون ­پا و نوک ­پا در میانگین، ماکزیمم، زمان فعال شدن و میزان مشارکت عضلات بود. در حالی­که متغییرهای محاسبه شده در این دو شوت با ضربات بغل­پا و چیپ که در بسیاری از پارامترهای بررسی شده مشابه بودند، اختلاف داشتند. با توجه به نتایج تحقیق، می­توان گفت عضله چهارسر ران حین انجام شوت­ های مختلف فوتبال، روندهای انقباضیِ خاصی را در پیش می­گیرد که بسته به الگوی حرکتی هر شوت می­تواند متفاوت باشد و الگوی حرکتی شوت بیرون­ پا بیشترین تحریک را در این عضله ایجاد کرد.

نرمین غنی زاده حصار، بهنام مرادی، مرضیه موسی قلیزاده فلاح،
دوره ۲۱، شماره ۲۶ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده

سندرم متقاطع فوقانی از شایع‌ترین اختلالات بالاتنه است که با ۶۵-۴۵ درصد از دردهای شانه مرتبط است. هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرینات اصلاحی متمرکز بر عکس‌العمل‌های زنجیره‌ای، روی وضعیت کتف، حس عمقی و ثبات عملکردی شانه دانش آموزان دختر دارای سندرم متقاطع فوقانی بود. ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر ۱۴ تا ۱۸ سال شهرستان ارومیه که دارای ناهنجاری مذکور بودند به صورت هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه تجربی (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. از متر نواری برای ارزیابی فاصله بین نقطه میانی استرنوم به برجستگی کوراکوئید و فاصله خلفی جانبی آکرومیون به بخش مهرهای توراسیک (وضعیت کتف)، فلکسومتر لیتون جهت اندازهگیری حس عمقی، از آزمون Y به منظور ارزیابی عملکرد اندام فوقانی و برای سنجش زاویه سر و شانه به جلو و کایفوز به ترتیب از گونیامتر، متر نواری و خط کش منعطف استفاده گردید. از آزمون t مستقل و وابسته به ترتیب برای مقایسه میانگینهای بین گروهی و درون گروهی استفاده شد. مطالعه حاضر، اثر تمرینات اصلاحی بر وضعیت کتف، حس عمقی و ثبات عملکردی شانه دانش‌آموزان دختر دارای سندرم متقاطع فوقانی را معنادار نشان داد.

شیوا رهنمای بهاری، نرمین غنی زاده حصار، ابراهیم محمد علی نسب فیروزجاه،
دوره ۲۲، شماره ۲۷ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه و هدف: امروزه تمرینات جدید بسیاری برای تقویت عضلات ثبات مرکزی ارائه شده است که تمریناتCX  WORX  نیز یکی از تمرینات جدید در این زمینه است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات  CX WORX بر ثبات پوسچرال، عملکردی و مهارت اختصاصی در بسکتبالیستهای دارای نقص تنه بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمه‌تجربی و کاربردی بود. ۳۰ بسکتبالیست خانم دارای نقص تنه با نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. نقص تنه از طریق پرش تاک، ایستای اندام تحتانی از طریق تست فلامینگو، ثبات عملکردی اندام فوقانی و تعادل پویا از طریق تست Y ارزیابی شدند. تمرینات CX WORX  به مدت شش هفته به‌وسیله گروه تمرینی انجام شد. جهت تحلیل دادهها از آزمونهای تی همبسته و کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که شش هفته تمرینات CXWORX  تأثیر معناداری بر بهبود ثبات عملکرد اندام فوقانی (۰۵/۰P<)، تعادل پویا و ایستا (۰۵/۰P<) و مهارت اختصاصی (۰۵/۰P<) بسکتبالیستهای دارای نقص تنه دارد.

نتیجهگیری: باتوجه‌به نتایج تحقیق حاضر، پیشنهاد میشود که متخصصان حوزه سلامت و حرکات اصلاحی از تمرینات CX WORX با هدف افزایش کارایی ورزشی، افزایش عملکرد ورزشی و مهارت اختصاصی بسکتبالیستها استفاده نمایند.  

مهسا عسگری، زهرا رئیسی،
دوره ۲۲، شماره ۲۷ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه و هدف: هدف از این مطالعه تعیین تأثیر هشت هفته تمرینات عمومی همراه با درمان شناختی عملکردی بر درد، کیفیت زندگی و استقامت عضلانی زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی است.
روششناسی: ۴۵ زن با کمردرد مزمن غیراختصاصی در سه گروه تمرینات عمومی، تمرینات عمومی با درمان شناختی عملکردی و کنترل، به مدت هشت هفته در این مطالعه شرکت کردند. درد، کیفیت زندگی و استقامت عضلانی به ترتیب به‌وسیله مقیاس سنجش بصری درد، پرسش‌نامه ۳۶SF- و تست بیرینگ سورنسون ارزیابی شدند. آزمون تحلیل واریانس آمیخته با طرح اندازه‌گیری مکرر برای تحلیل اطلاعات استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد بین پیشآزمون و پسآزمون متغیرهای بررسی شده در گروه‌های مداخله تفاوت معنیداری وجود دارد؛ اما در گروه کنترل تفاوتی مشاهده نشد. در مقایسه بین گروه‌ها نیز در فاکتورهای عملکرد جسمانی، سلامت عاطفی و سلامت عمومی از زیرشاخههای کیفیت زندگی و همچنین استقامت عضلانی گروه تمرینات عمومی همراه با درمان شناختی عملکردی نسبت به گروه تمرینات عمومی بهبود معنیداری را نشان داد.
بحث و نتیجه‌گیری نهایی: باتوجه‌به نتایج به‌دست‌آمده استفاده از تمرینات عمومی همراه با درمان شناختی عملکردی جهت کاهش درد، بالابردن کیفیت زندگی و افزایش استقامت عضلانی زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی پیشنهاد میگردد.

معصومه آقازاده، سکینه امین‌نژاد،
دوره ۲۲، شماره ۲۷ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده

یکی از راه‏های بهینه‏سازی فعالیت‏های ورزشی، استفاده از فناوری نانو است. نانوذرات نقره و نانواکسید‏روی تأثیرات ارزشمندی در بهبود عملکرد ورزشی ورزشکاران دارند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر لباس‏های حاوی نانوذرات نقره و نانواکسید‏روی بر پاسخ‏های فیزیولوژیکی و عملکرد ورزشی ورزشکاران زن بود. جامعه آماری تحقیق، زنان فعال در ورزش‏های همگانی شهر ماکو بود. حجم نمونه، با روش تصادفی و به تعداد ۱۰ نفر از ورزشکاران زن (با میانگین سنی ۹/۲۵، میانگین وزنی ۶۰ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۴۹/۲۵) انتخاب شد. تأثیر تیمارها (فعالیت ورزشی با و بدون لباس‏های نانو) بر میزان استقامت، میزان جذب رطوبت، میزان باکتری‌زدایی، میزان فشار‏خون سیستولی و دیاستولی و تعداد ضربان قلب ورزشکاران بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از لباس‏های حاوی نانوذرات نقره و نانواکسید‏روی باعث افزایش استقامت آنها می‏شود. این لباس‏ها منجر به افزایش باکتری‏زدایی در آنها می‏گردد. لباس‌های حاوی این نانوذرات در کاهش فشار‏خون آنها مؤثر بود. بین ورزشکاران زن از نظر تعداد ضربان قلب بعد از تمرین اختلاف معنا‌دار بود و این لباس‏ها در کاهش تعداد ضربان قلب آنها تأثیر داشت. همچنین باعث بهبود جذب رطوبت ورزشکاران زن شد. به‌طورکلی، لباس‏های حاوی نانوذرات نقره و نانواکسید‏روی بر کاهش پاسخ‏های فیزیولوژیکی و عملکرد ورزشی ورزشکاران زن تأثیر دارد.

 
فائزه نعمتی، مصطفی زارعی، مرتضی برزگر بفروئی،
دوره ۲۲، شماره ۲۸ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده

این مطالعه تأثیر برنامه پیشگیری از آسیب لیگامان صلیبی قدامی بر عملکرد کبدی‌کاران زن نخبه را بررسی کرده است. با توجه به عواقب ناتوان‌کننده آسیب این لیگامان، هدف اصلی ارزیابی اثرات هشت هفته برنامه پیشگیری بر بهبود عملکرد این ورزشکاران است.
 این تحقیق نیمه‌تجربی بر روی ۲۷ کبدی‌کار زن (۱۸ تا ۲۴ سال) انجام شد که به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله به مدت ۸ هفته تمرینات پیشگیری از آسیب را انجام دادند. آزمون‌ها شامل تی، دوی ۲۰ متر، وای بالانس، انعطاف‌پذیری، هاپینگ و غربالگری حرکت بودند و برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های لون و انکوا استفاده شد. نتایج آنالیز کوواریانس نشان داد که گروه مداخله امتیازات بهتری نسبت به گروه کنترل در آزمون‌های وای بالانس پای راست (۰۰۲/۰p=) و چپ (۰۰۱/۰p=)، پرش با یک پا (پای راست: (۰۰۴/۰p=) و پای چپ: (۰۰۱/۰p=))، کراس اوور هاپینگ پای راست ((۰۲/۰p=)) و آزمون انعطاف‌پذیری نشستن و رسیدن (۰۰۳/۰p=) کسب کردند. اما در آزمون‌های دوی سرعت، چابکی، تریپل هاپینگ و آزمون غربالگری حرکت تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتایج نشان داد که هشت هفته برنامه PEP تأثیر معناداری بر تعادل پویای پای راست و چپ، هاپینگ (پرش با یک پا و کراس اوور هاپینگ پای راست) و انعطاف‌پذیری همسترینگ و کمر کبدی‌کاران زن نخبه دارد. اما تأثیر معناداری بر هاپینگ پای چپ، سرعت، چابکی و امتیازات آزمون FMS نداشت.


صفحه ۲ از ۲    
۲
بعدی
آخرین
 

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb