۲۱ نتیجه برای Strength
دکتر محسن برغمدی، خانم رقیه پارسا، دکتر امیر فتح الهی،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
بازیکنان والیبال به دنبال این هستند با اعمال نیروی خود در سرعت زمانی کوتاه ضربات مورب و عمودیتری را بر روی توپ انتقال دهند تا در زمین تیم مقابل با سرعت بیشتری فرود آید و دریافت را برای بازیکنان تیم مقابل دشوار کنند. به نظر می رسد، انواع تمرین مقاومتی بتواند نیروع عمودی مهارت اسپک را بهبود بخشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثرات دو نوع تمرینات مقاومتی (تمرین با دستگاهای بدنسازی سیم کش و تمرین بدنسازی با هالتر و وزنه های آزاد) بر نیروی عمودی و ایمپالس ناشی از ضربه مورب در مهارت اسپک در والیبالیستهای دختر دانشگاهی میباشد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود. نمونه آماری این پژوهش شامل ۴۵ نفر دختر والیبالیست دانشگاه محقق اردبیلی بود. در سه گروه ۱۵ نفره درگروههای ۱و۲ مداخله تمرین قدرتی به مدت ۲ روز در هفته در ۷ حرکت قدرتی با دستگاه های بدنسازی سیم کش و ابزار تمرینی هالتر و دمبل و مدیسن با رعایت اصل اضافه بار در سه شدت حرکتی ۸۰ درصد ۵ تکرار ، ۹۰درصد ۲ تکرار، ۱۰۰ درصد یک تکرار بیشینه و در گروه سوم در قالب گروه کنترل مشخص شدند. تمرینات قدرتی به عنوان متغیر مستقل و نیروی عمودی و ایمپالس به عنوان متغیر وابسته میباشد. از صفحه نیروی نیرو سنجی برای ثبت نیروهای عکس العمل زمین استفاده شد. میز جهت تنظیم ارتفاع جهت زدن ضربه های مورب ، نخ نامریی و توپ والیبال برای ضربه دست برتر بازیکنان استفاده شد. در این پژوهش از آزمون آنالیز واریانس آنکووا با سطح معناداری ۰۵/۰ استفاده شد. تاثیرات نیروی حاصله از ضربه مورب بر توپ در راستای نیروی عمودی عکس العمل زمین در گروه ها ۱مداخله معنادار بود (۰/۰۸ < p) و در گروه ۲ مداخله معنادار نبود (۰/۱۱۳ < p). اثر عامل زمان ایمپالس در گروه تمرین قدرتی در مولفهی عمودی نیروی عکس العمل زمین در گروه ۱ مداخله (۰/۰۳۰ < p) و در گروه ۲ مداخله (۰/۰۲۳ < p) معنادار بود. تفاوت بین گروهی در گروه های مداخله نشان می دهد اثر عامل نیروی عمودی در گروه ۱ مداخله با ضریب تاثیر (۰/۰۱۶ = v ) را نسبت به گروه ۲ نشان می دهد، همچنین در عامل ایمپالس ضریب تاثیر در گروه ۱ مداخله (۰/۱۹۰= v) و درگروه ۲ مداخله (۱۶۷/ ۰ = v) تمرینات قدرتی اثر گذار بوده است. به نظر میرسد، تمرینات ترکیبی قدرتی هالتر و مدیسین بال سبب افزایش نیرو درضربات مورب و تولید نیروی بیشینه عمودی طی زمان کوتاه تری به توپ در مهارت ضربه مورب اسپک والیبالیستها میشود.
عادل نجفی بابادی، محمد فشی، شرکو احمدی، علیرضا خاتمی،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: ارزیابی مستقیم یک تکرار بیشینه (۱RM) ورزشکاران نابینا به دلیل محدودیت‌های بینایی و خطرات مرتبط با آن چالش‌برانگیز است. به همین دلیل، شاخص درک فشار (RPE) به‌عنوان روشی ایمن‌تر و غیرمستقیم پیشنهاد شده است. هدف این مطالعه بررسی رابطه بین شاخص درک فشار و درصدهای مختلف ۱RM در حرکت پرس سینه ورزشکاران نابینا بود.
روش پژوهش: در این مطالعه نیمهتجربی، ۴۳ ورزشکار نخبه نابینا (میانگین سنی ۲/۲۷ ± ۵/۵ سال؛ شاخص توده بدنی ۵/۲۵ ± ۴/۲ کیلوگرم بر مترمربع) در چهار رشته ورزشی (گلبال، فوتبال، دوومیدانی و شنا) در دسته‌های B۱، B۲ و B۳ شرکت کردند. ابتدا ۱RM برای هر ورزشکار به روش استاندارد ارزیابی شد و سپس شاخص RPE در درصدهای ۴۰ تا ۹۰ درصد ۱RM با استفاده از مقیاس CR-۱۰ تعیین گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معناداری (r = ۰,۸۹) بین RPE و درصدهای مختلف ۱RM وجود دارد. میانگین نمرات RPE در ۴۰ درصد ۱RM برابر ۱۶/۳، ۵۰ درصد ۱۳/۴، ۶۰ درصد ۳۲/۵، ۷۰ درصد ۸۵/۶، ۸۰ درصد ۰۴/۸ و در ۹۰ درصد ۰۵/۹ بود.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که RPE میتواند به‌عنوان ابزاری ایمن و قابل اعتماد در برنامه‌ریزی تمرینات مقاومتی برای ورزشکاران نابینا، در کنار ۱RM استفاده شود.
لاله باقری، فاطمه سلامی، حمید رجبی، نرگس باقری،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
هدف این پژوهش تأثیر هشت هفته تمرین منتخب هوازی و قدرتی بر هورمون پاراتیروئیدد کلسدی،
آلبومین و آلکالن فسفاتاز زنان یائسه بود. ۵۳ نفر از زنان یائسه ) ۳۳ ۰۷ سدا ( عضو کانون جهاندیدداان -
شهر تهران انتخاب شدند به طور تصادفی در سه اروه تمرین هدوازی ) ۲۱ نفدر( قددرتی ) ۲۵ نفدر( و
کنتر ) ۲۷ نفر( قرار ارفتند. برنامه تمرین هوازی شامل جااینگ و حرکدا ایروبیکدی بده مدد ۰۷
دقیقه با شد ۰۷ ۰۷ درصد حداکثر ضربان قلب و برنامه تمرین قدرتی شامل ۲۷ حرکدت بدا شدد -
۰۷ ۵۷ درصد یک تکرار بیشینه در شروع و ۰۷ ۰۷ درصد در انتها ۸ تا ۲۷ تکرار و یک نوبت بود که - -
در هر جلسه انجام شد. هر برنامه سه روز در هفته و برای مد ۸ هفته انجام شدد. نموندههدای ودونی
قبل و پس از پایان تمرینا جهت ارزیدابی میدنان هورمدون پاراتیروئیدد کلسدی، آلبدومین و آلکدالن
فسدفاتاز سدرمی انددازهایدری شدد. بدرای تییدین میدنان کلسدی، سدرم ) Ca ( از روش رندگسدنجی
شیمیایی)کرزو فتالئین( هورمون پاراتیروئیدد از روش الایدنا آلکدالن فسدفاتاز از روش رندگسدنجی
سینتیکی با استفاده از پدارا نیتدرو فسدفا و بدرای تییدین آلبدومین سدرم هدر نمونده ودونی از روش
رنگسنجی شیمیایی )بروم کرزو ارین( استفاده اردید. به منظدور بررسدی اودتدف دروناروهدی از
آزمون t زوجی و برای تییین اوتدف بین اروهها از آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفده اسدتفاده
شد. نتایج تحقیق افنایش مینیداری را در مینان هورمدون پاراتیروئیدد و آلکدالن فسدفاتاز سدرمی در
اروههای تمرینی قدرتی و هوازی نسبت به اروه کنتر نشان داد ) P≤۰/۰۵ (. با وجود این اودتدف
مینیداری بین دو ادروه قددرتی و هدوازی در افدنایش پاراتیروئیدد و آلکدالن فسدفاتاز مشداهده نشدد
( P≥۰/۰۵ (. از سوی دیگر مینان کلسی، تام پدسما پس از تمرین قدرتی و هوازی کداهش یافدت کده
کاهش کلسی، فقط در اروه قدرتی مینیدار بود ) P≤۰/۰۵ (. هرچند تغییدرا کلسدی، در بدین سده
اروه اوتدف مینیداری نداشت ) P≥۰,۰۵ (. همچنین تغییر میندیداری در میدنان آلبدومین پدس از
تمرینا مشاهده نشد ) P≥۰,۰۵ (. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش هدر دو ندوع تمدرین قددرتی و
هوازی میتواند بر مارکرهای ساوت استخوان و عوامل هورمونی زنان سالمند تأثیر مثبت بگذارد.
نادر شوندی، حیدر صادقی، حجت الله نیک بخت، رحمان شیخ حسینی،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
در ورزشهایی مانند هندبال، تنیس و والیبال فرد نیاز دارد نیروی زیادی را در بالای شانه اعمال کند. در
چنین ورزشهایی ورزشکاران در معر ضایعات استفاده بیش از حد قرار دارند. سندرم عضله تحت
خاری به مفهوم ضعف و آتروفی بدون درد این عضله است که به دنبال نوروپاتی عوب فوق کتفی به
وجود میآید. هدف این تحقین بررسی اثر شیوه تمرینی کوتاه مدت قدرتی استقامتی فزاینده و تحریک -
الکتریکی بر قدرت و پارامترهای الکترومیوگرافی عضله تحت خاری است.
۲۱ بازیکن والیبال مبتلا به سندرم عضله تحت خاری به طور توادفی به دو گروه تمرینات قدرتی -
۱۳/۱±۷/ ۲۱۱ سانتیمتر، وزن ۱ /۳±۱/ ۱۱ سال، قد ۶ /۱±۳/ استقامتی فزاینده ) ۶ نفر، میانگین سنی ۱
۳ سال( و تحریک /۱۱±۲/ ۱ و سابقه عضویت در تیم ملی ۷ /۱±۱/ کیلوگرم، سابقه ورزش والیبال ۰
۱۶ کیلوگرم، /۱±۶/ ۲۱۱ سانتیمتر، وزن ۱ /۰±۲/ ۱۱ سال، قد ۰ /۱±۱/ الکتریکی ) ۶ نفر، میانگین سنی ۰
۱ سال( تقسیم شدند. ۱۵ نفر از /۳±۱/ ۱ و سابقه عضویت در تیم ملی ۱ /۰± سابقه ورزش والیبال ۱
۱۰ سانتیمتر، وزن /۶±۳/ ۱۰ سال، قد ۱ /۲±۱/ بازیکنان سالم نیز به عنوان گروه کنترل )میانگین سنی ۱
۳ سال( در /۱±۱/ ۱ سال و سابقه عضویت در تیم ملی ۳ ±۳/ ۱۰/۶±۷/۲ کیلوگرم، سابقه ورزش والیبال ۱
نیر گرفته شدند. مداخلات درمانی به مدت ۱ هفته انجام شد. الکترومیوگرافی سطحی عضلات تحت
خاری و گرد کوچک و حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات چرخ دهنده خارجی قبل و بعد از مداخلات
اندازهگیری شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون t همبسته و تحلیل واریانس یکطرفه در سط اطمینان
۱۰ درصد ) ۵۹۵۰ P< ( انجام شد.پس از هشت هفته، حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات چرخدهنده خارجی در هر دو گروه تاربی
افزایش معنیداری نشان داد، ولی در فاکتورهای IEMG و RMSEMG تغییر معنیداری مشاهده نشد.طبن یافتههای این تحقین، تمرینات قدرتی استقامتی فزاینده و تحریک الکتریکی باعث افزایش حداکثر -
قدرت ایزومتریک عضلات چرخدهنده خارجی بازو میشوند. ولی هر دو روش درمانی تأثیری بر
پارامترهای الکترومیوگرافی عضلات تحت کتفی و گرد کوچک ندارند. به نیر میرسد نمیتوان از
الکترومیوگرافی سطحی برای تعیین اثر این پروتکلها بر عضلات فوق استفاده کرد.
سیدمحمد مرندی، فرزانه رضایت، فهیمه اسفرجانی، زینب رضایی،
دوره ۱۱، شماره ۵ - ( ۱-۱۳۹۲ )
چکیده
هدف این پژوهش تعیین تأثیر دوازده هفته تمرین منظم تایچی بر میزان افسردگی، کیفیت خواب و برخی
۶۹ ، قد /۱۵±۵/ عوامل فیزیولوژیک سالمندان مقیم خانه سالمندان بود. بدینمنظور، ۵۸ نفر از آنها (سن ۳
۵۸ کیلوگرم)، که در خانه سالمندان صادقیه ساکن بودند انتخاب و به /۱۳ ±۴/ ۱۵۴±۰/۱ سانتیمتر و وزن ۴
صورت هدفمند به دو گروه تجربی ( ۲۷ نفر) و کنترل ( ۳۰ نفر) تقسیم شدند. دوره تمرینی سهماهه "تایچی
چوان" به صورت سه جلسه در هفته و به مدت ۳۰ دقیقه بود. قبل از شروع برنامه تمرینی و پس از اتمام
دوره، ضربان قلب استراحت، فشارخون سیستول و دیاستول، قدرت عضلانی دستها، انعطافپذیری تنه،
تعادل ایستا، میزان افسردگی و کیفیت خواب آزمودنیها اندازهگیری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از
آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. براساس یافتهها، پس از تمرینات تایچی، اختلاف معناداری در میزان
ضربان قلب استراحتی، فشارخون و انعطافپذیری بین دو گروه وجود نداشت. اما، قدرت دست راست و
چپ آزمودنیها، وضعیت تعادل و کیفیت خواب گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنادار و میزان
افسردگی کاهش معنادار یافت. به نظر میرسد ورزش تایچی با تأثیر بر برخی عوامل فیزیولوژیک و روانی
سالمندان سبب بهبود وضعیت زندگی آنان میشود.
سعید افتخاری، خلیل خیامباشی، وازگن میناسیان، مصطفی یوسف زاده،
دوره ۱۱، شماره ۵ - ( ۱-۱۳۹۲ )
چکیده
حس عمقی یکی از عوامل مهم در پیشگیری از آسیب محسوب میشود و هرگونه اختلال در این حس سبب
افزایش احتمال بروز آسیب در ورزشکاران میگردد. همچنین حس عمقی برای حفظ پوسچر، تعادل و
هماهنگی در انجام حرکات مفصل ضروری است، و بنابراین در اجرای صحیح و مناسب مهارتهای بدنی
نقش اساسی دارد. هدف این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات قدرتی و پلایومتریک بر حس موقعیت
۷/ ۲۱ سال، وزن ۹۸ /۷ ۲/ مفصل زانو بود. بدینمنظور ۴۵ نفر از دانشجویان پسر دانشگاه با میانگین سنی ۱۷
۱۷۷ سانتیمتر بهصورت دردسترس انتخاب شدند و پس از تکمیل فرم /۲ ۵/ ۶۹/۶ کیلوگرم و قد ۳۸
،(n= رضایتنامه در این تحقیق نیمهتجربی شرکت کردند. نمونهها بهصورت تصادفی در سه قدرتی ( ۱۵
تقسیم شدند. گروه قدرتی تمرینات حرکات اسکات، جلو ران (n= و گروه کنترل ( ۱۵ (n= پلایومتریک ( ۱۵
و پشت ران و گروه پلایومتریک پرش عمقی، پرش عمقی جعبه به جعبه، پرش اسکات اسپلیت و پرش لبه را
به مدت هشت هفته انجام دادند. حس موقعیت مفصل توسط دستگاه دینامومتر ایزوکینتیک بایودکس سیستم
۴۵ و ۶۰ درجه در مفصل زانوی برتر اندازهگیری شد. به منظور بررسی دادهها از تحلیل ، ۳ در سه زاویه ۳۰
واریانس یکطرفه استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که تمرینات قدرتی صرفاً در زاویه ابتدایی فلکش ن
زانو منجر به پیشرفت حس موقعیت مفصل در حالت غیرفعال میشود، درحالیکه تأثیر معناداری در حالت
فعال مشاهده نگردید. درباب تمرینات پلایومتریک این تمرینات در زاویه ابتدایی فلکشن زانو منجر به
پیشرفت حس موقعیت فعال و نیز در زوایای ابتدایی و انتهایی فلکشن زانو با عث بهبود حس موقعیت
غیرفعال مفصل شد. در مقایسه دو پروتکل تمرینی، گروه تمرینات پلایومتریک در زاویه انتهایی فلکشن زانو
بنابراین ترکیب این تمرینات در .(P<۰/ (حالت غیرفعال) پیشرفت معنادار و قابل توجهی نشان داد ( ۰۵
بازتوانی اندام تحتانی میتواند به پیشرفت حس عمقی و کنترل عصبی عضلانی ازطریق سازگاریهای محیطی
یا مرکزی کمک کند.
فریبرز هوانلو، ایوب بابائی، زهرا انتظاری خراسانی،
دوره ۱۱، شماره ۶ - ( ۷-۱۳۹۲ )
چکیده
تعادل و قدرت از مهمترین تواناییهایی هستند که ورزشکاران باید از آن برخوردار باشند. اما ارتباط بین آنها
از موضوعاتی است که مطالعات بیشتری میطلبد. بنابراین هدف تحقیق حاضر تعیین میزان ارتباط میان
حداکثر قدرت در حرکت پرس پا )زنجیره حرکتی بسته بدون تحمل وزن( و حرکت اسکوات )زنجیره
حرکتی بسته با تحمل وزن( با تعادل ایستا و پویا بود. بدینمنظور ۰۳ فرد فعال ) ۱۱ مرد و ۱۱ زن با میانگین
۱۷۱/۲۶±۶/ ۲۲ سال، قد ۲۲ /۱۰±۱/ سن ۱۵ ۶۶ کیلوگرم( در این آزمون شرکت /۳۲±۸/ سانتیمتر و وزن ۲۷
کردند. برای اندازهگیری تعادل از دستگاه تعادلسنج بایودکس استفاده شد. تعادل ایستا و پویای آزمودنیها
طی دو کوشش ۵۳ ثانیهای اندازهگیری شد و شاخصهای قدامی_خلفی، میانی_جانبی و کلی آنها به دست
آمد. قدرت حداکثر نیز با یک تکرار بیشینه در حرکات اسکوات و پرس پا تعیین شد. نتایج نشان داد که در
- ۳/ مردان بین نمرات یک تکرار بیشینه اسکوات و نمرات خطا در تعادل قدامی_خلفی ایستا ) ۱۵۱ r=
۳/ و ۳۱۲ P= - ۳/ ( و تعادل میانی_جانبی پویا ) ۱۰۲ r= ۳/ و ۳۲۱ P= ( و در زنان نیز بین نمرات یک تکرار بیشینه
- ۳/ اسکوات و نمرات خطا در تعادل قدامی_خلفی ایستا ) ۱۱۲ r= ۳/ و ۳۱۶ P= ( و قدامی_خلفی پویا
- ۳/۵۲۱( r= ۳/ و ۳۰۲ P= ( رابطه معنیدار منفی وجود داشت. بین نمرات یک تکرار بیشینه پرس پا و نمرات
خطا در تعادل در هر دو گروه رابطه معنیداری مشاهده نشد. طبق نتایج این تحقیق حداکثر قدرت در حرکت
اسکوات در مقایسه با حداکثر قدرت در حرکت پرس پا ارتباط بیشتری با برخی شاخصهای تعادل ایستا و
پویا دارد.
جلیل عطایی، دکتر محمدرضا دهخدا، دکتر حمید رجبی، دکتر نعیما خواجوی، سارا زارع کاریزک،
دوره ۱۲، شماره ۸ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف پژوهش مقایسه اثر ۴ هفته تمرین قدرتی به دو روش مقاومت سازگارپذیر و یکنواخت بر قدرت بیشینه و توان ورزشکاران تمرین کرده بود. ۶۱ نفر از
ورزشکاران مرد باشگاههای ۷۰ کیلوگرم و /۲۲±۶۰/ ۶۷۴ سانتی متر، وزن ۰۰ /۵۴±۱/ ۲۰ سال، قد ۰۵ /۰۰±۲/ برگزیده تهران ۸ نفر ووشو، ۸ نفر کشتیگیر با سن ۰۰
۶۲ پس از نخستین آزمون از متغیرهای قدرت بیشینه بالاتنه و پایینتنه، توان بالاتنه و پایینتنه، درصد چربی، محیط دور اندام و وزن /۸۷±۴/ درصد چربی ۲۵
بصورت تصادفی در دو گروه تمرین قدرتی مقاومت سازگارپذیر و یکنواخت قرار گرفتند و به مدت ۴ هفته و هر هفته سه جلسه در تمرینات شرکت کردند.
تمرین در هر دو گروه شامل حرکات اسکات و پرس سینه بود که با مقاومت ۸۰ درصد ۱RM در سه نوبت با ۰ تکرار انجام شد تمرین در گروه مقاومت
سازگارپذیر بدین صورت بود که به مقدار ۲۰ درصد ۱RM توسط زنجیر در درازای دامنه حرکتی به بار تمرین اضافه میشد. در پایان دوره تمرینی از
متغیرهای وابسته تحت شرایط مشابه آزمونی دوباره به عمل آمد. آزمون تحلیل کواریانس برای مقایسه میزان پیشرفت قدرت و توان دو گروه نشان داد که در
=۰/ متغیرهای وزن ۵۹۶ p = ، محیط دور اندام ۶۴۵ P =۰/ ، درصد چربی ۴۶۵ P =۰/ ، توان بالاتنه ۲۱۷ P =۰/ ، توان پایینتنه ۲۰۲ P =۰/ و قدرت بیشینه بالاتنه ۸۰۵ P بین
=۰/ دو گروه تفاوت معنیداری وجود نداشت، اما در متغیر قدرت بیشینه پایینتنه ۰۴ P تفاوت معنیداری بین دو گروه وجود داشت در بررسی نتایج هرچند
=۰/ بیشتر متغیرها اختلاف معناداری نشان ندادند، بررسی اندازه اثر گروهها نشان داد که ۱۲ ES = ۰/ در توان بالاتنه ۱۴ ES =۰/ در توان پایینتنه ۶۵ ES در قدرت
=۶/ بالاتنه و ۸۴ ES %۵۸/ ۶۰ % در بالاتنه، ۱۸ / در قدرت پایینتنه، به نفع گروه مقاومت سازگارپذیر است. این تفاوت در قدرت بیشینه در گروه سازگارپذیر ۱۲
۱% پایینتنه / ۱% بالاتنه، ۱۶ / ۲۶ % در پایینتنه بود. همچنین این اندازه اثر بر توان درگروه سازگارپذیر ۹۷ / ۶۴ % در بالاتنه، ۸۴ / درپایینتنه و در گروه یکنواخت ۸۱
۴% پایینتنه بود. روی هم رفته پژوهش نشان داد که برای افزایش قدرت بیشینه و توان، تمرین سازگارپذیر کارآمدتر / ۴% بالاتنه، ۱۷ / و در گروه یکنواخت ۶۱
از روش سنتی )یکنواخت( است.
عباس کیهانیان، دکتر خسرو ابراهیم، دکتر حمید رجبی، دکتر سیدمحمد مرندی،
دوره ۱۳، شماره ۹ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تمرین مقاومتی با استراحت فعال و غیرفعال بر آمادگی هوازی و بیهوازی بازیکنان فوتبال بود. ۶۱ بازیکن فوتبال جوانان )ب(
۶۶/۲۲±۰/ ۱۶ کیلوگرم، سن ۶۸ /۶۶±۸/ ۶۸۸ سانتیمتر، وزن ۷۸ /۸۶±۱/ سپاهان اصفهان به صورت تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی با استراحت فعال ( قد ۱۶
۶۶ سال و چربی بدن ±۰/ ۱۶ کیلوگرم، سن ۶۶ ±۱/ ۶۸۶ سانتیمتر، وزن ۱۰ /۷۸±۱/ ۲۰ درصد( و گروه استراحت غیرفعال )قد ۷۷ /۶۸±۶/ سال و چربی بدن ۶۰
در پیش و پسآزمون انجام AT و RAST، استقامت عضلانی، هاف ،Tmax ، ۲۰/۰۷±۶/۸۰ درصد( تقسیم شدند. آزمون حداکثر اکسیژن مصرفی، قدرت بیشینه
شد. برنامه تمرین به مدت ۶ هفته و هفتهای ۲ جلسه با ۶۰ حرکت و از ۸۰ الی ۷۰ درصد قدرت بیشینه انجام شد. با این تفاوت که گروه استراحت فعال ۸ نوبت
فعالیت ۲۰ تکراری را در ۸۰ ثانیه انجام میداد و فاصله بین ۸۰ ثانیهها با ۲ نوبت فعالیت ۶۰ تکراری تکمیل میشد، اما گروه استراحت غیرفعال ۶ نوبت فعالیت ۲۰
تکراری در ۸۰ ثانیه و ۸۰ ثانیه استراحت غیرفعال بین نوبتها داشتند. پساز تعیین نرمالیتی از طریق آزمون کلموگروف- اسمیرنوف و آزمون همگنی تجانس
استفاده شد. پساز دوره تمرینی، اختلاف معناداری در تمام متغیرها بهجز توان بیهوازی اوج در α ≥ واریانس از آزمون تی وابسته و مستقل با سطح اطمینان ۰,۰۵
عملکرد آزمون هاف، استقامت عضلانی در حرکت پرس سینه و ،Tmax ،vVo۲max ،AT گروه استراحت فعال پیدا شد، ولی در گروه استراحت غیرفعال فقط
استقامت عضلانی ،vVo۲max ،AT ،Tmax ،Vo۲max قدرت عضلانی در حرکت پرس پا افزایش یافت. نتایج بینگروهی تفاوت معناداری بین دو گروه در
در حرکت پرس پا و میانگین توان بیهوازی به سود گروه استراحت فعال نشان داد. درمجموع نتایج نشان داد که تمرین مقاومتی با استراحت فعال نسبت به تمرین
مقاومتی با استراحت غیرفعال سبب بهبود بیشتر در آمادگی هوازی و گاه بهبود بیشتر در آمادگی بیهوازی بازیکن فوتبال میشود.
اقای محمود خدابخشی، دکتر احمد ابراهیمی عطری، دکتر سیدعلی اکبر هاشمی جواهری، اقای حسین عاشوری، اقای ناصر فرخ رو، اقای وحید خدابنده لو،
دوره ۱۳، شماره ۱۰ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده
یکی از مهمترینعوامل موفقیت ورزشکککاران در بیشککتر ر ابتها، برخورداری از توان بیهوازی )سککرعت، بابکی و پرش( بالاسککت. بتکککتتاک ترکیتی از
فعالیتهای کوتاه و بلندمدت شکدید اسکت ک ب آمادیی بیهوازی نیاز دارد. آمادیی بیهوازی بازیکنان بتکیاری از عملکردهای تاکتیکی در لوک متکابق را
تعیین میکند. هدف تحقیق حاضککر بررسککی ت تیر تمرین درتی با تراباند بر توان بیهوازی و برخی متغیرهای مرتتط با آن اسککت. آزمودنیها متشکککل از ۳۰
بتکتتالیتت جوان، ک ب لور تصادفی در دو یروه متاوی ۱۵ نفری )تجربی و کنترک( تقتیم شدند، ب مدت شش هفت و س جلت در هفت تمرین مورد نظر
اسککتفاده شککد. بعد از انجام تمرینات، تفاوت p≤۰/ را انجام دادند. جهت تجزی و تحلیل دادهها از آزمونهای تی متککتقل و وابتککت در سککاد معناداری ۰۵
معناداری بین رکوردهای ب دسکتآمده از متغیرهای توان بیهوازی )سکرعت، بابکی، پرش عمودی( بین دو یروه مشکاهده شکد. تحقیق حاضکر نشکان داد ک
تمرینات درتی با تراباند باعث بهتود متغیرهای توان بیهوازی در ب تکتتالی تتهای جوان شد و با توج ب نتایج ب نظر میر سد تمرینات با تراباند رو شی
مفید در بهتود برخی عملکردهای بیهوازی ورزشکاران باشد
اقای مجتبی عشرستاقی، دکتر الهام شیرزاد،
دوره ۱۳، شماره ۱۰ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده
مرحله جهش مهمترین مرحله در اجرای پرش طول است. هدف این تحقیق سنجش ارتباط بین متغیرهای مختلف با موفقیت جهش بود. ۳۷ اجرا از هشت
۷ متر، که در مسابقات دوومیدانی داخل سالن بزرگسالان آسیا در تهران حضور داشتند، با فرکانس ۳۰۰ /۶۸±۰/ ورزشکار مرد پرش طول با میانگین رکورد ۲۸
هرتز فیلمبرداری شد. پنج متغیر سرعتی، پنج متغیر تکنیکی، چهار متغیر مرتبط با قدرت و یک متغیر آنتروپومتریک با استفاده از نرم،افزار تحلیل حرکت محاسبه
شدند. کسب سرعت عمودی بیشتر و افت کمتر سرعت افقی دو ملاک موفقیت جهش در نظر گرفته شدند و روابطشان با دیگر متغیرها ازطریق تحلیلهای
۰ تعیین شد. ضرایب همبستگی تعدادی از متغیرهای هر چهار گروه، با ملاکهای موفقیت جهش بهلحاظ / رگرسیونی و همبستگی تعیین شد. سطح معناداری ۰۵
آماری معنادار بود. این متغیرها به همراه برخی متغیرهایی که در تحلیل همبستگی ارتباط معنادار نشان نداده بودند، وارد معادلات رگرسیونی شدند. یافتههای
این تحقیق، بر نقش غالب تکنیک و سرعت تأکید کرد و اثرگذاری ویژگیهای فردی را بر موفقیت جهش نمایان کرد. همچنین قدرت اکسنتریک اکستنسورهای
زانو مهمترین عامل قدرتی در اجرای این عملکرد تشخیص داده شد
سلمان نظامی، محمدعلی سمواتی شریف، اسدالله چزانی شراهی،
دوره ۱۵، شماره ۱۳ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی اثر هشتهفته تمرین مقاومتی شدید (بهروش اسپلیت) بر تغییرات سطوح سرمی تستوسترون، کورتیزول، نسبت تستوسترون به کورتیزول (T/C) و تأثیر آن بر رشد و توسعه قدرت عضلانی است. ۲۰ نفر از ورزشکاران مبتدی پرورش‌اندام با شاخص توده بدن ۲/۲۵±۲۳/۸۰ کیلوگرم بر مترمربع و میانگین سنی ۲/۵۵±۲۴/۶۵ در این پژوهش مشارکت کردند. آزمودنیها بهصورت تصادفی در دو گروه تمرین قدرتی بهروش اسپلیت (۱۰ نفر) و کنترل بهروش سنتی (۱۰ نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرینی با ۱۰۰-۸۵ درصد ۱RM برای شش‌نوبت در هفته بهروش اسپلیت (جداسازی گروه‌های عضلانی) طراحی شد. گروه کنترل بهروش تمرین کل بدن (سنتی) با همان شدت و مدت به تمرین پرداختند. ضخامت عضله تحت مطالعه (سه‌سر بازو) با استفاده از تصویربرداری سونوگرافی در هر دو گروه قبل و پس از مداخله اندازهگیری شد. نمونه‌گیری خونی، در زمان استراحت قبل و بعد از تمرین‌ها در محیط آزمایشگاه جمع‌آوری شد. نتایج نشان داد که تمرین بهروش اسپلیت نسبت بهروش سنتی، موجب افزایش قدرت عضلانی (p=۰/۰۱)، توده عضلانی (p=۰/۰۰۱) و نسبت T/C (p=۰/۰۲) میشود. همچنین، بین قدرت بیشینه با هایپرتروفی (p=۰/۰۰۱ ، r=۰/۵۵) و نسبت T/C با قدرت بیشینه ارتباط معنیدار مشاهده شد. (r=۰/۷۴ ، p=۰/۰۳) . نتایج نشان می‌دهند، این روش از تمرین مقاومتی موجب افزایش تحریک آنابولیکی و توده عضلانی در بدن میشود، که افزایش قدرت بیشینه را درپی دارد.
خانم صفورا حیدری، دکتر علی شمسی ماجلان، دکتر حسن دانشمندی، دکتر ناهید خوش رفتار یزدی،
دوره ۱۵، شماره ۱۴ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
تکرار حرکات پرتابی میتواند باعث تغییر تعادل قدرت عضلانی و دامنۀ حرکتی شانۀ ورزشکاران در مقایسه با افراد غیرورزشکار شود؛ بنابراین، هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست و دامنۀ حرکتی شانه در زنان والیبالیست و غیرورزشکار است. آزمودنی‌های تحقیق شامل ۳۰ زن والیبالیست با میانگین سنی ۲/۵۸±۲۱ سال و ۳۰ زن غیرورزشکار با میانگین سنی ۱/۱۳±۲۲ سال بودند که بهصورت هدفمند و دردسترس انتخاب شدند. قدرت ایزومتریک با دستگاه قدرتسنج دستی و دامنۀ حرکتی توسط انعطاف‌سنج لیتون اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل آماری دادهها از طریق آزمون کلموگروف-اسمیرنوف و آزمون تی انجام شد (۰/۰۵P≤≥P). در مقایسۀ نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست مفصل شانه، در نسبت قدرت عضلات چرخشدهندۀ داخلی به خارجی و ابداکشن به اداکشن، تفاوت معنیداری بین اندام برتر و غیربرتر والیبالیستها، (۰۰۱/۰P≤؛ ۰) و نیز اندام برتر دو گروه (والیبالیست و کنترل) بهدستآمده (۰۰۳/۰P=؛۰۰۱/۰P≤). در مقایسۀ دامنۀحرکتی کاهش معنیداری در حرکات چرخش داخلی و اکستنشن اندام برتر (۰۰۵/۰P=؛۰۰۱/۰P≤) و افزایش معنیداری در چرخشش خارجی اندام برتر والیبالیستها مشاهده شد (۰۲۶/۰=P). یافتهها نشان داد که انجام حرکات تکراری در والیبالیستها ممکن است در طولانیمدت باعث ایجاد اختلال در تعادل نسبت طبیعی قدرت و دامنۀحرکتی در مفصل شانه شود، که در صورت بهکارنگرفتن تمرینهای قدرتی و کششی مناسب، این بیتقارنی میتواند ورزشکار را مستعد آسیب سازد
لیلا قنبری، محمدحسین علیزاده، هومن مینونژاد، سید حسین حسینی،
دوره ۱۷، شماره ۱۷ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
با توجه به نقش مهمی که کتف در حرکات مفصل شانه بر عهده دارد، موقعیت قرارگیری آن روی قفسه سینه میتواند بر عملکرد این مفصل اثرگذار باشد؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه پیشبین قدرت و دامنه حرکتی چرخش مفصل شانه با اختلال حرکت کتف در ورزشکاران زن با الگوی پرتاب از بالای سر است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های توصیفی-همبستگی است که روی ۶۰ نفر از بازیکنان زن والیبال، هندبال، بسکتبال و بدمینتون انجام شد. اختلال حرکت کتف از طریق آزمون لغزش جانبی کتف، اندازهگیری شد. برای اندازهگیری دامنه حرکتی و قدرت چرخش مفصل شانه به ترتیب از گونیامتر و قدرتسنج دستی استفاده گردید. دادهها با آزمونهای همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه آنالیز شدند. ضرایب همبستگی میان دامنه حرکتی چرخش داخلی شانه (۰/۷۳۴- r =؛ ۰/۰۰۰P=)، دامنه حرکتی چرخش خارجی شانه (۰/۶۹۳r =؛ ۰/۰۰۱P=)، قدرت چرخش داخلی شانه (۰/۶۷۴r=؛ ۰/۰۰۵P=) و قدرت چرخش خارجی شانه (۰/۷۱۹- r =؛ ۰/۰۰۱P=) با اختلال حرکت کتف معنیدار بود. تحلیل مدل پژوهش نشان‌داد که حدود یک‌سوم (۳۰/۱ درصد) از کل تغییرات در اختلال حرکت کتف، وابسته به متغیرهای مستقل ذکرشده در این مدل رگرسیونی میباشد؛ بنابراین، باید به غربالگری ورزشکاران با الگوی پرتاب از بالای سر، جهت تشخیص اختلال حرکت کتف و شرکت در تمرینات اصلاحی با هدف افزایش دامنه حرکتی چرخش داخلی شانه و قدرت عضلات چرخش‌دهنده خارجی شانه توجه کرد.
پریسا ذالبیک، امیر لطافت‌کار، شبنم رضوان نوبهار،
دوره ۱۸، شماره ۱۹ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
دستورالعمل‌های بازخوردی روشی تأییدشده برای تغییر الگوهای حرکتی به‌شمار می‌روند. با بررسی‌های انجام‌شده، تحقیقی در زمینۀ ترکیب تمرینهای قدرتی با دستورالعمل‌های بازخوردی برای تغییر بیومکانیک اندام تحتانی مشاهده نشد. هدف تحقیق حاضر، مقایسۀ تأثیر تمرینهای قدرتی با راهبردهای کانون توجه بیرونی و درونی بر متغیرهای کینتیکی و عملکردی ورزشکاران با الگوی فعالیت پلیومتریک بود. ۳۶ ورزشکار داوطلب زن (هندبال، بسکتبال و والیبال) با میانگین سن ۲/۲۷±۲۲/۳ سال انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در سه گروه مساوی تمرین قدرتی، تمرین قدرتی با تمرکز درونی، و بیرونی تقسیم شدند. قبل و پس از هشتهفته تمرین، متغیرهای کینتیکی و عملکردی آزمودنیها اندازهگیری شد. تأثیر تمرینهای گروه قدرتی با کانون توجه بیرونی بر متغیرهای بیشینۀ نیروی عمودی واکنش زمین، بیشینۀ نیروی خلفی واکنش زمین، زمان رسیدن به پایداری در جهت داخلی-خارجی، نمرۀ آزمون بازسازی خطای فرود و رکورد پرش لی سه‌گام نسبت به دو گروه دیگر معنیدار بود. به‌نظر میرسد، برنامه‌های تمرینی که هر دو دسته تمرین قدرتی و روش‌های کانون توجه بیرونی را به کار می‌برند، برای پیشگیری از آسیب‌دیدگی لیگامان صلیبی قدامی و افزایش عملکرد قابل استفاده است
آزاده درودگر، خلیل خیام باشی، شهرام لنجان نژادیان، قاسم یادگارفر،
دوره ۱۹، شماره ۲۱ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
نسبت قدرت همسترینگ به چهارسر بعنوان ریسک فاکتور آسیب رباط صلیبی قدامی زانو (ای سی ال) مطرح است و زوایای خمش زانو و ران بر روی آن اثر دارند. سرینی بزرگ نیز همکار همسترینگ در بازکردن ران در زنجیره جنبشی بسته است. هدف پژوهش بررسی تأثیر تمرینات تقویتی سرینی بزرگ بر ریسک فاکتورهای کینتیکی و کینماتیکی آسیب ای سی ال در هنگام فرود از پرش بود. ۲۵ داوطلب زن ۱۸-۳۰ ساله تصادفی در گروه کنترل(۱۳) و تجربی(۱۲) قرار گرفتند. بیشینه قدرت ایزومتریک سرینی بزرگ، زوایای مفاصل ران و زانو و مؤلفه عمودی نیروی عکس‌العمل زمین به ترتیب با داینامومتر، فیلمبرداری دوبعدی و فوت اسکن در لحظه فرود اندازهگیری شد. پس از ۸ هفته ۳ جلسه‌ای تمرینات مقاومتی سرینی بزرگ، اختلاف درون‌گروهی نیروی عکس‌العمل زمین (۵/۲۴۵F=، ۰/۳۲P=) توسط تحلیل واریانس مختلط دوعاملی و اختلاف پیش و پسآزمون با ۱۶/۶۳ درصد کاهش معنادار بود (۰/۰۳۸=P، ۲/۳۵۴t=). اختلاف بین بیشینه و زمان رسیدن به اوج نیروی عکس‌العمل زمین، میانگین زوایای مفاصل، ضربه و نرخ بار معنادار نبود (۰/۰۵α=). باتوجه به افزایش ۴/۵۵ و۳/۴۷ درصدی قدرت سرینی بزرگ و زمان رسیدن به اوج نیرو و اینکه در ابتدای فرود، مزیت مکانیکی همسترینگ کمتر از سرینی بزرگ است، به نظر میرسد با افزایش قدرت سرینی بزرگ می‌توان از طریق کاهش نیروی عکس‌العمل زمین ریسک آسیب ای سی ال را کاهش داد.
سپیده سمواتی شریف، عباس فرجاد پزشکی، محمد یوسفی،
دوره ۱۹، شماره ۲۲ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف تحقیق ارتباط متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی تکنیک لانج با قدرت، توان انفجاری و دامنه حرکتی مفاصل اندام تحتانی در شمشیربازان نخبه فلوره بود. از ۸ شمشیرباز نخبه، متغیرهای کینتیکی عملکرد شمشیربازان با استفاده از صفحه نیرو و متغیرهای کینماتیکی با استفاده از سیستم دوربینی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. برای اندازه گیری قدرت کانسنتریک و توان انفجاری عضلات اندام تحتانی شمشیربازان، به ترتیب از آزمون اسکات جامپ و دراپ جامپ استفاده شد. از میانگین و انحراف استانداردبرای توصیف اطلاعات و از آمار استنباطی ضریب همبستگی در سطح معناداری ۰,۰۵ به منظور ارتباط سنجی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دادند بین سرعت شمشیربازی با توان و انرژی مکانیکی اسکات جامپ و ارتفاع دراپ جامپ با سرعت تکنیک لانج و همچنین بین دامنه حرکتی مچ پا با حداکثر نیرو و ایمپالس افقی ارتباط مستقیم و معناداری (P<۰,۰۵) وجود دارد. با توجه به نتایج به نظر می رسد مربیان باید علاوه بر تأکید بر تمرین های رایج، روی قدرت و توان انفجاری عضلات مفصل مچ پا نیز تمرکز داشته باشند.
آقای مجتبی ایرانمنش، دکتر منصور صاحب الزمانی، دکتر محمدرضا امیر سیف الدینی،
دوره ۲۱، شماره ۲۵ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
مجموعه شانه به عنوان یکی از متحرک ترین مفاصل بدن اغلب توسط ورزشکاران دارای الگوی حرکتی بالای سر استفاده می شود.بنابراین، غربالگری اسکلتی عضلانی مانند ارزیابی دامنه حرکتی (ROM) و قدرت میتواند برای استراتژی‌های پیشگیری از آسیب و توسعه برنامه‌های آماده‌سازی و توانبخشی مفید باشد.هدف از این مطالعه مقایسه نسبت انتخابی (ROM) و قدرت در بازیکنان والیبال، هندبال و بدمینتون است.نوع مطالعه مقطعی می باشد و در مجموع ۳۶ ورزشکار(هر گروه والیبال، هندبال و بدمینتون شامل ۱۲ نفر) انتخاب شدند.برای اندازه گیری نسبت دامنه حرکتی و قدرت به ترتیب از فلکسومتر لیتون و دینامومتر دستی استفاده شد، که دامنه حرکتی بصورت ایستاده، تکیه به ستون، ۹۰ درجه ابداکشن(دور شدن) بازو و ۹۰ درجه فلکشن(خم شدن) ساعد اندازه گیری شد، و همچنین برای ارزیابی قدرت به صورت دمر و ۹۰ درجه ابداکشن(دور شدن) بازو و ۹۰درجه فلکشن(خم شدن) ساعد انجام گرفت.نتایج نشان داد که میانگین متغیرهای نسبت قدرت خارجی(ER) به قدرت داخلی(IR)(p=۰/۰۰۱) و چرخش خارجی به چرخش داخلی(p=۰/۰۰۱) بین سه گروه تفاوت معنی داری دارد.آزمون تعقیبی نشان داد که ورزشکاران بدمینتون در تمامی متغیرهای اندازه گیری شده نسبت به ورزشکاران والیبال و هندبال تفاوت معنی داری داشتند.اما بین ورزشکاران والیبال و هندبال تفاوتی وجود نداشت.نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تفاوت معنی داری بین نسبت قدرت و دامنه حرکتی مفصل شانه گروه بدمینتون با دو گروه والیبال و هندبال وجود دارد، بنابراین توصیه می شود غربالگری قبل از فصل برای دستیابی به مقادیر بهینه در این اقدامات صورت پذیرد، که ممکن است آسیب های شانه آینده را در ورزشکاران دارای الگوی حرکتی بالای بالای سر کاهش دهد.
دکتر رامین بلوچی، دکتر فریده باباخانی، دکتر محمدرضا هاتفی، آقای حسین حسین پور،
دوره ۲۱، شماره ۲۵ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات ثباتمرکزی بر عملکرد اندام فوقانی بر مبانی آزمون تعادلی Y، قدرت و دامنه حرکتی چرخش شانه در ورزشکاران بدمینتونباز بود. روششناسی: ۳۰ بدمینتونباز پسر بصورت تصادفی به دو گروه کنترل (۱۵=n) و تجربی (۱۵=n) تقسیم شدند. گروه تجربی برنامه تمرینات ثبات مرکزی را به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته برای مدت ۴۰ دقیقه انجام دادند، در حالی که گروه کنترل مداخلهای را دریافت نکرد. اندازهگیری عملکرد اندام فوقانی بواسطه آزمون تعادلی Y، و همچنین قدرت و دامنه حرکتی چرخش داخلی و خارجی شانه به ترتیب بواسطه دینامومتر دستی و گونیامتر قبل و بعد از ارائه مداخله انجام شد. یافتهها: تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از تحقیق بر اساس آزمون آماری آنکوا (ANCOVA) نشان داد که تفاوت معنیداری در میانگین آزمون تعادل اندام فوقانی Y بین دو گروه کنترل و تجربی در هر دو دست برتر و غیر برتر وجود دارد که بیانگر تاثیر مثبت تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد افراد در اجرای آزمون تعادل Y می باشد (۰۵/۰ < p) با این حال هیچ تفاوت آماری در قدرت عضلانی و دامنه حرکتی چرخش خارجی و داخلی شانه بعد از ارائه مداخله مشاهده نشد (۰۵/۰ < p). نتیجهگیری: بنظر میرسد که ارائه برنامه تمرینات ثبات مرکزی میتواند با رویکرد افزایش عملکرد اندام فوقانی و بالطبع پیشگیری از آسیب در ورزشکاران بدمینتونباز در نظر گرفته شود.
جاوید شاه حسینی، آرزو اسکندری، محمد فشی،
دوره ۲۱، شماره ۲۶ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف مطالعه حاضر برآورد یک تکرار بیشینه بر پایه میزان درک فشار کار در زنان فعال و ارائه معادل پیش بین ویژه آن بود. تعداد ۳۰ زن سالم با (۲۰ تا ۳۵ سال)، شاخص توده بدن ۳۴/۳± ۳۲/۲۶ کیلوگرم/مجذور متر۲ به صورت داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. به منظور ارائه معادله مقدار نصف وزن آزمودنی برای انجام حرکت پرس سینه با هالتر انتخاب شد. از آزمودنیها خواسته شد تا یک‌بار این وزنه را با چشمان بسته تکرار و بعدازآن عددی را برای تعیین شدت این تکرار بین ۶ تا ۲۰ انتخاب کنند. پس از تعیین معادله، به منظور بررسی اعتبار معادله طراحی‌شده یک تکرار بیشینه آزمودنیها به وسیله معادله برزیسکی نیز محاسبه و از روش همبستگی پیرسون میزان همبستگی مورد بررسی قرار گرفت. همبستگی بالایی بین معادله مطالعه حاضر و معادله برزیسکی (۸۹/۰=r)، همچنین پس از بررسی اعتبار متقاطع (۹۱/۰=r) به دست آمد. تفاوت معناداری بین نتایج معادله حاضر با نتایج معادله برزیسکی مشاهده نشد. به نظر میرسد معادله مطالعه حاضر" ۱RM={(۲۰-RPE /۴۰) +۱ }× وزن نصف " بر اساس درک فشار کار میتواند برآورد قابل اعتمادی را برای یک تکرار بیشینه پرس سینه در زنان سالم ارائه دهد.
