جستجو در مقالات منتشر شده


22 نتیجه برای آسیب

رقیه افضلی نسب گروهی، دکتر عبدالحمید دانشجو، دکتر منصور صاحب الزمانی،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده

مقدمه: عوامل عصبی عضلانی در آسیب لیگامان صلیبی قدامی در زنان ورزشکار جزء ریسک فاکتورهای قابل اصلاح هستند. هدف این تحقیق بررسی اثر 8 هفته تمرینات بازخوردی عصبی­-عضلانی داخلی و خارجی بر تعادل وقدرت در دختران بسکتبالیست شهرستان mouseout="msoCommentHide('_com_1')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_1','_com_1')">[A1] کرمان با ریسک آسیب زیاد می­باشد.
روش بررسی: پژوهش حاضر، ازنظر هدف کاربردی و با توجه به اعمال متغیر مداخله‌ای و انتخاب هدفمند آزمودنی‌ها بر اساس معیار ورود و خروج، نیمه تجربی و آینده‌نگر است. بیست بسکتبالیست mouseout="msoCommentHide('_com_2')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_2','_com_2')">[A2] به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه بازخورد درونیmouseout="msoCommentHide('_com_3')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_3','_com_3')">[M3]  (سن=78/0±73/15، وزن=/09/±38/61، قد=68/69±40/164) و بازخورد بیرونی (سن=33/1±70/14، جرم بدن=38/8±31/56، قد=±02/6±66/161) برنامه تمرینات ویژه براساس مطالعات انجام شده به مدت 8 هفته ،سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 15-20دقیقه زیر نظر آزمونگر اجرا شد. تعادل پویا با دستگاه بایودکس و قدرت با دستگاه MMT ، در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه‌گیری شدند و از آزمون آماری تحلیل کوواریانس جهت تجزیه ‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته­ها: نتایج تحقیق تفاوت معناداری دربین دوگروه در شاخص تعادل کلی و شاخص داخلی/خارجی نشان داد (001/0p=). در میزان قدرت عضله کوادریسپس و عضله همسترینگ بین دو گروه تمرینات بازخوردی خارجی و داخلی تفاوت معنا‌داری مشاهده شد (05/0P). همچنین نتایج آزمونt  زوجی نشان داد که تعادل کلی در گروه بازخورد خارجی و داخلی (345/0درصد و19/0درصد)، تعادل قدامی /خلفی در گروه بازخورد خارجی و داخلی (409/0درصد و22/0درصد) و تعادل داخلی/خارجی در گروه بازخورد خارجی و داخلی (427/0درصد و22/0درصد) به طور معناداری نسبت به پیش آزمون پیشرفت داشته است ( 002/ <0p). قدرت عضله کوادریسپس در گروه بازخورد خارجی 07/2 درصد و در گروه بازخورد داخلی 82/1درصد در پس آزمون نسبت به پیش آزمون پیشرفت داشته است (001/0p=). قدرت عضله همسترینگ در گروه بازخورد خارجی 16/2 درصد و در گروه بازخورد داخلی 95/1درصد در پس آزمون نسبت به پیش آزمون پیشرفت داشته است (001/0p=).
نتیجه‌گیری: از نتایج تحقیق می­توان این­گونه نتیجه‌گیری کرد که تمرینات بازخوردی داخلی و خارجی عصبی-عضلانی یکی از شیوه­های تمرینی مناسب جهت بهبود تعادل و قدرت عضلات زانو در دختران هست و تمرینات با بازخورد خارجی مؤثرتر از تمرینات با بازخورد داخلی بود.
واژگان کلیدی :  تمرینات عصبی-عضلانی، پیشگیری از آسیب، رباط صلیبی قدامی ،بازخورد
فائزه نعمتی، مصطفی زارعی، مرتضی برزگر بفروئی،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده

مقدمه: مطالعات نشان داده‌اند که آسیب لیگامان صلیبی قدامی  باعث دوره‌های ناتوانی بلندمدت و اثرات بلندمدتی می‌شود؛ بنابراین اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و همچنین وجود مطالعاتی که تأثیر برنامه‌های پیشگیری از آسیب را در بهبود سطح عملکرد بازیکنان تعیین کند نیاز است. بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثر هشت هفته برنامه پیشگیری از آسیب لیگامنت صلیبی قدامی  بر عملکرد کبدی کاران زن نخبه بود.
 موادو روش ها: باتوجه ‌به اعمال متغیر مداخله‌ای این تحقیق از نوع نیمه‌تجربی است. 27 کبدی کار زن دارای دامنه سنی 18-24 سال به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله به مدت 8 هفته تمرینات PEP  را اجرا کردند. آزمون‌ها قبل و بعد از اجرای هشت هفته برنامه تمرینی اجرا شد. این ارزیابی‌ها شامل آزمون تی، آزمون دوی سرعت 20 متر، آزمون وای بالانس ،آزمون انعطاف پذیری نشستن و رسیدن، آزمون هاپینگ و آزمون غربالگری حرکت عملکردی بود. از آزمون آماری لون جهت بررسی همگنی واریانس‌ها  و برای ارزیابی و مقایسه داده‌ها از آزمون انکوا استفاده شد.
یافته ها: نتایج آزمون آنالیز کوواریانس نشان داد که گروه مداخله به طور معناداری امتیازات بهتری در مقایسه باگروه کنترل در آزمون های وای بالانس پای راست (002/0=p)و چپ(001/0=p) ، پرش با یک پا با پای راست(004/0=p) وپای چپ(000/0=p) ،کراس اوور هاپینگ پای راست(023/0=p)  و آزمون انعطاف‌پذیری نشستن و رسیدن(003/0=p) پس از اجرای هشت هفته تمرینات PEP کسب کردند.علاوه بر این در آزمون های دوی سرعت(649/0=p) ، چابکی(073/0=p) ، تریپل هاپینگ پای چپ (784/0=p) وراست (204/0=p) ،کراس اوور هاپینگ پای چپ (540/0=p) و آزمون غربالگری حرکت عملکردی(943/0=p)  تفاوت معناداری بین دوگروه مشاهده نشد.
نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که اجرای هشت هفته برنامه PEP بر تعادل پویای پای راست و چپ ، هاپینگ (پرش با یک پا و کراس اوور هاپینگ پای راست) و انعطاف‌پذیری همسترینگ و کمر کبدی کاران زن نخبه تأثیر معناداری دارد؛ اما برهاپینگ (تریپل هاپینگ و کراس اوور هاپینگ پای چپ)، سرعت، چابکی و امتیازات آزمون FMS تأثیر معناداری ندارد.
فرشید آقابیگی، محمد کریمی زاده اردکانی، محمدحسین علیزاده، هومن مینونژاد،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر طراحی و اجرای یک سیستم نظارت بر آسیب های ورزشی در دانش آموزان بود. آسیب های ورزشی دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان های استان ایلام با استفاده از روش های آنلاین و فرم کاغذی در طی یک ترم تحصیلی توسط دبیران تربیت بدنی ثبت گردید و در پایان با استفاده از پرسشنامه به نظرسنجی از آنان نسبت به این روش ها پرداخته شد. پژوهش از نوع توصیفی-مقایسه ای بوده و از مجذور کای دو(x 2) در سطح معناداری(P<0/05) برای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده شد. در مجموع 151 آسیب گزارش شد که 76 آسیب (4/50 درصد) با روش آنلاین، 70 آسیب (3/46 درصد) با روش آنلاین-کاغذی و 5 آسیب (3/3 درصد) با روش کاغذی ثبت گردید. در مجموع روش ثبت آنلاین (146 آسیب) به طور معناداری بیشتر از ثبت کاغذی (75 آسیب) مورد استفاده قرار گرفته (001/0=p) که دبیران تربیت بدنی دلایل استفاده بیشتر از روش آنلاین را: در دسترس بودن، کارکردن راحتتر با آن و بازیابی آسان تر اطلاعات ثبت شده عنوان کردند. اما در مقابل نیز قطعی و کندی سرعت اینترنت را بعنوان مواردی که می تواند موجب ایجاد اختلال شود بیان کردند. با توجه به نتایج به نظر می رسد استفاده از روش های آنلاین در جهت ثبت آسیب های ورزشی در مدارس موثرتر باشد.

 
احسان آبشناس، محمدحسین علیزاده، محسن نادری،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده

مقدمه و هدف: از چالش‌های جدی در ورزش، روش‌های پیش‌بینی آسیب است که می‌تواند در خصوص پیشگیری و کاهش آسیب کمک‌کننده باشد. لذا هدف از اجرای این پژوهش پاسخ به این سؤال است که  آیا آزمون های  غربالگری حرکتی عملکردی، تعادلی وای و سیستم امتیازدهی خطای فرود  قدرت پیش‌بین آسیب های ورزشی دانشجویان دختر ورزشکار را دارد؟ روش‌شناسی: این مطالعه از نوع کوهرت آینده‌نگر بود. جامعه پژوهش حاضر ورزشکاران زن دانشگاهی و نمونه پژوهش 124 نفر از دانشجویان ورزشکار دختر شرکت‌کننده در پانزدهمین المپیاد ورزشی دانشجویی ایران بودند که به صورت در دسترس مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمون تعادل Y، سیستم امتیاز‌دهی خطای فرود و آزمون غربالگری حرکتی عملکردی از نمونه‌ها قبل از المپیاد گرفته شد و آسیب‌های ورزشکاران در طول مسابقات توسط فرم جمع آوری اطلاعات ثبت شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها از آزمون رگرسیون لجستیک و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمجموع 26 آسیب در طول مسابقات در 124 نفر آزمودنی به ثبت رسید. هیچ یک از متغیرهای پیش‌بین قابلیت پیش‌بینی متغیر ملاک یعنی آسیب‌دیدگی را نداشتند (05/0p>). نتیجه‌گیری: در یک نتیجه‌گیری کلی بر اساس نتایج این تحقیق، امکان پیش‌بینی آسیب به صورت عمومی با استفاده از آزمون‌های عملکردی وجود ندارد.
دکتر مریم کاویانی، آقای هادی بابارحیمی، خانم مهتاب امیری،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده

هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌های روانسنجی نسخۀ فارسی پرسش‌نامۀ ترس-اجتناب ورزشکار بود. 120 ورزشکار با سطوح مهارتی و رشته های مختلف انتخاب و پرسش‌نامۀ ترس اجتناب ورزشکاران، فاجعه آمیزی درد، ترس از حرکت ، اضطراب آسیب ورزشی را تکمیل کردند. روایی صوری و صحت ترجمۀ نسخۀ فارسی پرسش‌نامۀ ترس اجتناب ورزشکاران با روش ترجمه، بازترجمه تأیید شد. از شاخص آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی درون طبقه‎ای و همسانی درونی و پایایی زمانی استفاده شد. نتایج نشان داد، مدل تک عاملی پرسش‌نامۀ اجتناب- ترس ورزشکاران برازندگی ضعیفی داشت. بعد از انجام تحلیل عاملی اکتشافی و مشخص شدن سه عامل در این پرسش‌‌نامه ها، مدل تحلیل عاملی تاییدی نیز برازش مناسب داده ها با این مدل را نشان داد؛ بطوریکه شاخص‌ سی اف ای 96/0 و شاخص تی. ال. آی 94/0 به­دست آمد و نیز شاخص رمزی 05/0 و نسبت خی­دو به درجه آزادی 39/1 به­دست آمد. بنابراین نسخۀ فارسی پرسش‌نامۀ اجتناب- ترس ورزشکاران 3عاملی و دربردارندۀ 10 سؤال و سه سازه فاجعه آمیزی( گویه های 1، 5، 8)، ترس از حرکت( 4، 6، 7) و باورهای ترس- اجتناب( گویه های 2، 3، 9، 10) در جامعه ورزشکاران ایرانی تایید شد.
 
دکتر محمد کلانتریان، خانم سمانه صمدی، دکتر رامین بیرانوند،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده

مقدمه: تعادل و حس عمقی به عنوان دو مورد از مهم­ترین عوامل درونی مرتبط با بروز آسیب در اندام تحتانی معرفی شده­اند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تغییرات تعادل ایستا و پویا و دقت حس عمقی مفاصل زانو و مچ پای تکواندوکاران نوجوان، قبل و بعد از اعمال خستگی می­باشد. 
روش­شناسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی می­باشد. آزمودنی­های تحقیق را تعداد 20 نفر از تکواندو­کاران پسر نوجوان از بین جامعه آماری تشکیل داده است. متغیرهای تعادل ایستا و پویا به ترتیب بوسیله آزمون تعادل ایستای استورک و آزمون تعادل پویای Y و همچنین حس عمقی مفاصل مچ پا و زانو به ترتیب در زوایای 10 درجه دورسی­فلکشن مچ پا و 30 درجه فلکشن زانو بوسیله روش عکس­برداری مورد اندازه­گیری قرار گرفت. سپس پروتکل خستگی عملکردی اعمال ­شد. پس از اتمام پروتکل خستگی، مجدداً تمامی متغیرهایی که قبل از اعمال پروتکل خستگی اندازه­گیری شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور بررسی تغییرات درون­گروهی متغیرهای تحقیق در دو مرحله پیش و پس­آزمون، از آزمون تی زوجی استفاده شد.
نتایج: نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که پس از اعمال پروتکل خستگی بین میانگین تمامی متغیرهای مورد بررسی در مرحله پس­آزمون نسبت به پیش­آزمون تفاوت معنی­داری وجود دارد.
نتیجه­گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که خستگی می­تواند سبب کاهش تعادل ایستا و پویا و همچنین دقت حس عمقی تکواندو­کاران نوجوان شود. لذا به کلیه مربیان و ورزشکاران این رشته ورزشی توصیه می­شود جهت به تاخیر انداختن ظهور خستگی و احتمال بروز آسیب، نسبت به انجام تمرینات آماده­سازی تخصصی رشته تکواندو و متناسب با سنین نوجوانی، اقدام نمایند.

مجتبی ابراهیمی ورکیانی، محمدحسین علیزاده، حسین علی نظری،
دوره 12، شماره 7 - ( 1-1393 )
چکیده

تکواندو یکی از پرطرفدارترین ورزشهای رزمی در ایران و جهان است. ورزش تکواندو دارای ماهیتی برخوردی و میزان آسیب بالا است. با توجه به این موضوع، با گذر
زمان، تجهیزات محافظتی بیشتری برای این رشته در نظر گرفته شده است. هدف از تحقیق حاضر مقایسه آسیبهای ورزشی دو فصل از لیگ برتر تکواندو در دو فصل
58 و 09 و بررسی نقش وسائل محافظتی همچون لثه، دستکش و جورابهای مخصوص و هوگو الکترونیک در کاهش آسیبهای بازیکنان لیگ برتر تکواندو ایران بود.
19 کیلوگرم در لیگ سال 7209 به روش / 22 سال و میانگین وزنی 82 / تحقیق حاضر از نوع توصیفی- مقایسهای و آیندهنگر بود که در آن 701 ورزشکار با میانگین سنی 2
90 آسیب در 7999 ورزشکار / آیندهنگر تحت مطالعه قرار گرفتند و نتایج به روش توصیفی با نتایج تحقیق مشابهی در لیگ سال 7258 مقایسه شد. میزان بروز آسیب از 8
70 آسیب در 7999 ورزشکار درمعرض خطر تقلیل یافت. بهعلاوه، ازنظر نوع آسیبدیدگی، بهاستثنای خونریزیبینی، از دیگر آسیبها کاسته شده / درمعرض خطر به 90
بود. تعداد آسیبها در اندام فوقانی، تحتانی، سروگردن و تنه نیز کاهش یافت. با توجه به نتایج، احتمالاً کاهش آسیبها ناشی از بهکارگیری تجهیزاتی همچون هوگو
الکترونیک، که عاملی برای کاستهشدن قدرت ضربات بود، و جوراب و دستکشهای مخصوص برای پوشش و محافظت بیشتر و استفاده از لثه در محافظت از آسیبهای
دندان و فک باشد. البته در این میان نباید از حرفهایترشدن و اضافهشدن تمرینهای بدنسازی با اصول علمی به تمرینهای تیمها نیز غافل شد.


اقای سعید ایمانی زاده، دکتر منصور صاحب الزمانی، دکتر محمد تقی امیری خراسانی،
دوره 13، شماره 10 - ( 7-1394 )
چکیده

هدف این تحقیق، بررسی اثر خستگی عملکردی ویژه فوتبال در هنگام فرود بر زوایای مفاصل ران و زانو در بین بازیکنان حرفهای است. 15 بازیکن فوتبال
باشگاهی شهر کرمان با حداقل دو سال سابقه فعالیت باشگاهی به صورت تصادفی انتخاب شدند. جهت ارزیابی کینماتیک اندام تحتانی بعد از پرش و ضربه
سر زدن ویژه فوتبال از سه دوربین 50 هرتزی استفاده شد. به منظور ایجاد خستگی در آزمودنیها از پروتکل عملکردی شبیهساز ویژه فوتبال بنگسبو استفاده
انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری Quintic sport V شد و تحلیل کینماتیکی فیلمهای ثبتشده با استفاده از نرمافزار 21
استفاده شد. نتایج نشان داد که خستگی عملکردی بر زوایای ران و زانو در صفحات ساجیتال و α=0/ توصیفی و آزمون تی زوجی در سطح معنیداری 05
فرونتال در طول مرحله فرود تأثیرگذار است؛ بهطوریکه باعث کاهش زوایای فلکشن ران و زانو و نیز افزایش زاویه واروس زانو در لحظه تماس پا با زمین
شد. با توجه به نتایج، در هنگام خستگی، آزمودنیها با کاهش زاویه فلکشن ران و زانو، با وضعیت صافتری فرود آمدند. و خستگی به طور درخور توجهی
سبب کاهش توانایی کنترل وضعیت اندام تحتانی در بازیکنان حرفهای فوتبال در هنگام فرود شد.


خانم مصطفی زارعی،
دوره 14، شماره 11 - ( 1-1395 )
چکیده

شین­اسپلینت دردی شایع در بین دوندگان است که در ناحیۀ قدامی ساق پا بروز می­کند. این تحقیق بررسی فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در ورزشکاران سالم و مبتلا به شین­اسپلینت است. از بین دانشجویان رشتۀ تربیت بدنی، 15 نفر سالم (قد: 97/5± 20/ 176 سانتی­متر و وزن: 47/10 46/75 کیلوگرم) و 15 نفر مبتلا به شین­اسپلینت (قد: 18/6 2/176سانتی­متر و وزن: 187/9 66/67 کیلوگرم) با دامنۀ سنی 18تا 25 سال در این تحقیق مشارکت کردند. فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در هر دو گروه و از سه عضلۀ درشت­نی قدامی، دوقلو داخلی و دوقلو خارجی ثبت شد. 27 ویژگی (18 ویژگی در حوزۀ زمان و 9 ویژگی در حوزۀ فرکانس) برای هریک از سیگنال­های الکترومایوگرام استخراج شد. در این مطالعۀ از روش تحلیل مؤلفه­های اصلی موسوم به روش پی­سی­ای برای پیداکردن تفاوت در  فعالیت الکتریکی سه عضلۀ مورد نظر در بین ورزشکاران سالم و مبتلا به شین­اسپلینت استفاده شد. نتایج نشان دادند که می­توان با استفاده از سیگنال­های الکترومایوگرام و روش پی­سی­ای، حد آستانه­ای تعریف کرد و با استفاده از این مقدار افراد سالم و بیمار را از هم تفکیک کرد؛ زیرا مشاهده شد تفاوت معناداری بین عضله­های افراد سالم و بیمار وجود دارد و استفاده از روش پی­سی­ای، برای شناسایی این تفاوت­ها مؤثر و پذیرفتنی است.                                                                                                                         


دکتر مصطفی زارعی،
دوره 14، شماره 12 - ( 7-1395 )
چکیده

میزان بروز آسیب‌های اندام تحتانی در بازیکنان جوان فوتبال زیاد است اما اطلاعات اندکی درزمینۀ خطر فاکتورهای این آسیب‌ها وجود دارد. بنابراین، هدف این مطالعه بررسی رابطۀ استاتیک اندام تحتانی و بروز آسیب‌های بازیکنان نوجوان فوتبال ایران است. چهار تیم (78 بازیکن) از لیگ برتر آسیا ویژن نوجوان استان تهران (14 تا 16 سال) در این مطالعه مشارکت کردند. قبل از آغاز فصل، میزان افت ناوی ، زاویه Q، زاویه هایپراکستنشن زانو، زانوی پرانتزی و شاخص توده بدنی این بازیکنان اندازه‌گیری شد. سپس، آسیب‌های این بازیکنان در طول یک‌فصل (7ماه) به‌صورت آینده‌نگر ثبت شد. برای بررسی رابطه بین راستای استاتیک اندام تحتانی و آسیب‌ها از آزمون لجستیک رگرسیون استفاده شد. طبق یافته‌های تحقیق، میزان شیوع آسیب‌ها برابر با 8/7 آسیب در هر 1000ساعت تمرین (95درصد اطمینان، 10/10-7/01) بود. نتایج آزمون لجستیک رگرسیون نشان داد که افت ناوی پای برتر (p=0/001،  OR=4/5)، زاویه Q پای برتر (p=0/048، OR=2/77) و زانوی پرانتزی (p=0/021 ،OR=4/06) با بروز آسیب‌ها ارتباط معنی‌داری دارند. بازیکنانی که شاخص افت ناوی آنها بیشتر از 1/5سانتی‌متر باشد، 4/5 برابر بازکنان دیگر مستعد بروز آسیب اندام تحتانی هستند. همچنین، بازیکنانی که شاخص زاویه Q پای برتر آنها بیشتر از 15/5درجه باشد، 2/77 برابر بازیکنان دیگر مستعد بروز آسیب اندام تحتانی هستند.نتایج این مطالعه نشان داد که سنجش راستای اندام تحتانی مانند زاویهQ، زانوی پرانتزی و افت ناوی می‌تواند بازیکنان در معرض آسیب‌های اندام تحتانی را مشخص کند. این نتایج می‌تواند به بازیکنان و مربیان برای پیش‌گیری از آسیب‌ها کمک کند.


سمیرا محمدی، هومن مینونژاد، رضا رجبی،
دوره 15، شماره 13 - ( 6-1396 )
چکیده

هدف تحقیق حاضر بررسی همه­‌گیرشناسی آسیب‌های کبدی در مسابقات لیگ‌برتر کشور است. این تحقیق توصیفی و از نوع مطالعات آینده‌نگر است. کلیه مردان مشارکت‌کننده در رقابت‌های لیگ‌برتر کبدی سال 1393 (تعداد=192نفر) در این مطالعه تحت بررسی قرارگرفتند که از بین آنها ورزشکارانی که در طول رقابت‌ها دچار آسیب‌دیدگی شده‌ و تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گرفته بودند، نمونه‌های این تحقیق در نظر گرفته شدند. اطلاعات مربوط به این تحقیق از طریق ثبت در فرم ثبت آسیب به­‌کوشش محقق و با کمک پزشک مسابقات در حین برگزاری رقابت‌ها تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون خی‌دو (2x) در سطح معنی‌داری 0/05≥α و همچنین، از آمار توصیفی در قالب اعداد، جدول­‌ها و نمودارها برای بیان یافته‌های تحقیق استفاده شد. میزان بروز آسیب در هزارساعت مسابقه برابر 229/9 آسیب برآورد شد و بیشترین نواحی آسیب‌دیده سر و صورت (26/2 درصد) و زانو (15/5 درصد) بوده‌است. 48/5 درصد آسیب‌ها از نوع کبودی/کوفتگی/خون‌­مردگی و بیشترین سازوکار به‌وجودآورنده آسیب برخورد با حریف (82/5 درصد) بود. 32 درصد آسیب‌ها هنگام زیرگیری رخ داده‌است. میزان آسیب در بازیکنان پست دفاع 50/5 درصد بود. با توجه به یافته‌ها، که بیان‌کننده شیوع بالای آسیب در ورزش کبدی است، به اعضای پزشکی تیم‌ها، مربیان، و ورزشکاران توصیه می‌شود تا عوامل خطرزای بالقوه‌ مرتبط با بروز آسیب‌ را شناسایی و اقدامات لازم را جهت پیش­گیری از آنها انجام دهند.

آقای نعمت الله بهبودیان، آقای جمال خواجه‌علی، دکتر امیر لطافت کار،
دوره 15، شماره 14 - ( 7-1396 )
چکیده

با توجه به ضرورت توجه به غربال­گری آسیب­ها، هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ امتیازات آزمون­های غربال­گری حرکتی عملکردی افراد فعال و غیرفعال است. جامعۀ آماری تحقیق را دانشجویان مرد دانشگاهی در دامنۀ سنی 18 تا 25 سال تشکیل دادند که از بین آنها 50 دانشجو (25فعال و 25 غیرفعال) انتخاب شدند. از آزمون­های غربال­گری حرکتی عملکردی کوک برای غربال­گری حرکتی عملکردی استفاده شد. بعد از تعیین نرمال­بودن نمرات کلی FMS، برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون تی مستقل در برنامۀ SPSS نسخۀ 16 و در سطح معنی­داری 05/0 استفاده شد. طبق یافته­های این تحقیق، نمرات کلی FMS در بین افراد فعال و غیرفعال اختلاف معنی­داری داشت (001/0P=). نقطۀ برش برای همه آزمودنی­ها برابر 17 به­دست آمد. نمرات آزمون­های تحرک­پذیری شانه و بالا­آوردن فعال پا در افراد فعال و غیرفعال اختلاف معنی­داری نداشت، اما نمرات پنج آزمون دیگر اختلاف معنی­داری نشان داد. این مطالعۀ آینده­نگر نشان می­دهد که با توجه به نمرۀ کلی FMS، افراد غیر­فعال نسبت به افراد فعال درمعرض آسیب­دیدگی بیشتری قرار دارند. نمرۀ کلی FMS یک پیش‌بینی‌کنندۀ آسیب در افراد فعال و غیرفعال است.
محدثه صالحی سربیژن، امیر لطافتکار، مهدی خالقی،
دوره 16، شماره 16 - ( 10-1397 )
چکیده

رایج­ترین عارضه جانبیمتاثر از فعالیت بدنی، خطر آسیب عضلانی اسکلتی است که آسیب لیگامان صلیبی قدامی، از شایع‌ترین آن­ها است. هدف این تحقیق مقایسه تاثیر شش هفته تمرینات جامع پیشگیری از آسیب لیگامان صلیبی قدامی همراه بازخورد درونی و بیرونی بر حس ‌عمقی و عملکرد مفصل زانو زنان فعال دانشگاهی بود. 45 زن فعال دانشگاهی 25- 18 سال، داوطلبانه و تصادفی در سه گروه (بازخورد درونی، بیرونی و کنترل) به‌مدت 6 هفته، سه جلسه در هفته پروتکل تمرینی را اجرا نمودند. برای اندازه‌گیری حس عمقی و عملکرد زانو از گونیامتر و آزمون‌های عملکردی در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. آزمون‌های آماری کواریانس، تی زوجی و آزمون تعقیبی کوکی برای تجزیه و تحلیل آماری با سطح معناداری 0/05p استفاده شد. نتایج کلی تحقیق نشان داد پروتکل تمرینی حاضر همراه بازخورد درونی و بیرونی، تأثیر معنی‌داری بر حس ‌عمقی 0/001p و عملکرد 0/001=p زانو داشته و تفاوت معناداری میان دو گروه تمرینی مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، پیشنهاد می‌­شود، این پروتکل تمرینی همچون ابزار و روشی مکمل در کنار روش‌های دیگر تمرینی برای افراد مستعد آسیب لیگامان صلیبی قدامی مورد استفاده مربیان و متخصصین علوم ورزشی قرار گیرد.

محمدرضا محمودخانی، هومن مینونژاد، رضا رجبی، امیرحسین براتی،
دوره 16، شماره 16 - ( 10-1397 )
چکیده

جودو یکی از پرمخاطب­ترین هنرهای رزمی دنیا است، پژوهشگران­ خطر بروز آسیب در هنگام تمرین جودو را بیشتر از زمان مسابقه گزارش کرده­اند. بنابراین، رو­ش­های تمرین ایمن­‌تر و اثربخش­‌تر باید مورد توجه قرار گیرد. با توجه به ضرورت توسعه و کاربرد رویکردهای پیشگیری از آسیب و بهبود عملکرد ورزشی، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین عملکردی اختصاصی جودو بر عوامل خطرزای بروز آسیب و عملکرد ورزشی جودوکاران پسر غیرنخبه میباشد. 46 نفر جودوکار غیرنخبه هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (23نفر) و کنترل (23نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی هشت‌هفته در برنامۀ تمرینات عملکردی اختصاصی جودو که محققان طراحی کرده بودند، شرکت نمودند. گروه کنترل در مدت مشابه، به تمرینات مرسوم جودو پرداختند. تمرینات سه‌بار در هفته و در هر جلسه 90 دقیقه انجام شد. آزمودنی­‌ها 24 ساعت پیش از شروع و پس از پایان دوره در پیش­آزمون و پس­آزمون شرکت کردند. برای بررسی نرمال بودن داده‌­ها از آزمون شاپیرو-ویلک و برای اندازه­‌گیری اختلاف میان میانگین گروه­‌ها از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) در سطح معناداری (0/05p≤) استفاده شد. آنالیزها با نرم‌افزار (21)SPSS انجام شد. بر اساس یافته‌­ها افزایش معناداری در امتیاز آزمون­‌های غربالگری حرکت عملکردی (0/001p=)، تعادلY  اندام فوقانی(0/001p=)، پرش عمودی (0/001p=) و آمادگی اختصاصی جودو (0/001p=) در گروه تجربی مشاهده شد. مداخله تمرینی این پژوهش همزمان بر کاهش یا تعدیل عوامل خطرزای بروز آسیب و ارتقای عملکرد ورزشی اختصاصی موثر بود؛ بنابر این نسبت به برنامه­‌های تمرینی رایج کارآمدتر است.

ندا بروشک، حسن خوشنودی، حسن دانشمندی، منصور اسلامی،
دوره 17، شماره 17 - ( 2-1398 )
چکیده

تاکنون استاندارد مشخص و مؤثری برای بررسی کلاه‌ها در ورزش‌های رزمی تعیین نشده است و این موجب بروز آسیب‌های مغزی بسیاری گردیده است. هدف این مطالعه، طراحی و نمونه‌سازی دستگاه ارزیابی کلاه در ورزش‌های رزمی بر اساس پارامترها و معیارهای دینامیکی بود. جهت طراحی این دستگاه از نرم‌افزارهای SolidWorks، Adams و Catia استفاده شد؛ همچنین، به منظور ساخت این دستگاه از یک سر مصنوعی مجهز به حسگرهای نیرو و شتاب و یک بازوی مکانیکی جهت اعمال ضربه به سر بهره گرفته شد. روایی دستگاه با مقایسه نتایج حاصل از آن (نیروی ضربه، شتاب خطی و شتاب چرخشی) با نتایج حاصل از مدل شبیه‌سازی شده در کامپیوتر انجام گردید. ضریب همبستگی پیرسون 0/9 بدست‌آمده از این مقایسه، حاکی از درستی نتایج دستگاه می‌باشد. جهت پایایی نتایج دستگاه نیز، از ضریب درون همبستگی استفاده شد که نتایج، مقادیر 0/7 و بزرگ‌تر از آن را نشان داده و تکرارپذیری مناسب دستگاه را تأیید نمود. با توجه به نتایج تحقیق، دستگاه حاضر با در نظر گرفتن پارامترهای مهم شتاب‌های چرخشی و خطی و نیروی ضربه در ارزیابی کلاه‌ها و بررسی مکانیسم آسیب سر در شرایط نزدیک به مسابقه، می‌تواند ابزار مناسبی جهت سنجش دقیق‌تر کلاه‌ها در ورزش‌های رزمی باشد. 

پریسا ذالبیک، امیر لطافت‌کار، شبنم رضوان نوبهار،
دوره 18، شماره 19 - ( 4-1399 )
چکیده

دستورالعمل‌های بازخوردی روشی تأییدشده برای تغییر الگوهای حرکتی به‌شمار می‌روند. با بررسی­‌های انجام‌­شده، تحقیقی در زمینۀ ترکیب تمرین‌­های قدرتی با دستورالعمل‌های بازخوردی برای تغییر بیومکانیک اندام تحتانی مشاهده نشد. هدف تحقیق حاضر، مقایسۀ تأثیر تمرین‌­های قدرتی با راهبرد­های کانون توجه بیرونی و درونی بر متغیرهای کینتیکی و عملکردی ورزشکاران با الگوی فعالیت پلیومتریک بود. 36 ورزشکار داوطلب زن (هندبال، بسکتبال و والیبال) با میانگین سن 2/27±22/3 سال انتخاب شدند و به‌­صورت تصادفی در سه گروه مساوی تمرین قدرتی، تمرین قدرتی با تمرکز درونی، و بیرونی تقسیم‌ شدند. قبل و پس از هشت­‌هفته تمرین، متغیرهای کینتیکی و عملکردی آزمودنیها اندازهگیری شد. تأثیر تمرین‌­های گروه قدرتی با کانون توجه بیرونی بر متغیرهای بیشینۀ نیروی عمودی واکنش زمین، بیشینۀ نیروی خلفی واکنش زمین، زمان رسیدن به پایداری در جهت داخلی-خارجی، نمرۀ آزمون بازسازی خطای فرود و رکورد پرش لی سه‌گام نسبت به دو گروه دیگر معنی‌دار بود. به­‌نظر می‌­رسد، برنامه‌های تمرینی که هر دو دسته تمرین قدرتی و روش‌های کانون توجه بیرونی را به کار می‌­برند، برای پیش­گیری از آسیب‌­دیدگی لیگامان صلیبی قدامی و افزایش عملکرد قابل استفاده است

آزاده درودگر، خلیل خیام باشی، شهرام لنجان نژادیان، قاسم یادگارفر،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده

نسبت قدرت همسترینگ به چهارسر بعنوان ریسک فاکتور آسیب رباط صلیبی قدامی زانو (ای سی ال) مطرح است و زوایای خمش زانو و ران بر روی آن اثر دارند. سرینی بزرگ نیز همکار همسترینگ در بازکردن ران در زنجیره جنبشی بسته است. هدف پژوهش بررسی تأثیر تمرینات تقویتی سرینی بزرگ بر ریسک فاکتورهای کینتیکی و کینماتیکی آسیب ای سی ال در هنگام فرود از پرش بود. 25 داوطلب زن 18-30 ساله تصادفی در گروه کنترل(13) و تجربی(12) قرار گرفتند. بیشینه قدرت ایزومتریک سرینی بزرگ، زوایای مفاصل ران و زانو و مؤلفه عمودی نیروی عکس‌العمل زمین به ترتیب با داینامومتر، فیلم‌برداری دوبعدی و فوت اسکن در لحظه فرود اندازه‌گیری شد. پس از 8 هفته 3 جلسه‌ای تمرینات مقاومتی سرینی بزرگ، اختلاف درون‌گروهی نیروی عکس‌العمل زمین (5/245F=، 0/32P=) توسط تحلیل واریانس مختلط دوعاملی و اختلاف پیش و پس‌آزمون با 16/63 درصد کاهش معنادار بود (0/038=P، 2/354t=). اختلاف بین بیشینه و زمان رسیدن به اوج نیروی عکس‌العمل زمین، میانگین زوایای مفاصل، ضربه و نرخ بار معنادار نبود (0/05α=). باتوجه به افزایش 4/55 و3/47 درصدی قدرت سرینی بزرگ و زمان رسیدن به اوج نیرو و اینکه در ابتدای فرود، مزیت مکانیکی همسترینگ کمتر از سرینی بزرگ است، به نظر می‌رسد با افزایش قدرت سرینی بزرگ می‌توان از طریق کاهش نیروی عکس‌العمل زمین ریسک آسیب ای سی ال را کاهش داد. 
زهرا ابراهیمی، ابراهیم محمدعلی نسب فیروزجاه، سجاد روشنی، مصطفی زارعی،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان شیوع آسیب‌های بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران قبل و بعد از شیوع ویروس کرونا (کوویدـ19) از طریق آنالیز ویدیوئی در فصل 99-98 بود. انواع آسیب‌های ورزشی بر اساس مکانیسم به دو دسته حاد و مزمن تقسیم شده و آسیب‌ها با بررسی 143 فیلم ویدیوئی از 239 مسابقه، با آنالیز ویدیوئی انجام شد. میزان شیوع، زمان بروز و ناحیه آسیب دیده در برگه مخصوص ثبت شد. باتوجه‌به نتایج 219 آسیب قبل از شیوع ویروس کرونا و 276 آسیب بعد از شیوع ویروس کرونا رخ داد. در دوران قبل و بعد از شیوع ویروس کرونا اندام تحتانی بازیکنان (7/58 درصد) بیش از دیگر نقاط بدن آنها آسیب دید. همچنین بیشترین میزان بروز آسیب بعد از شیوع ویروس کرونا نسبت به قبل آن در دقایق پایانی بازی (3/24 درصد) رخ داد. یافته‌های پژوهش نشان داد که میزان شیوع آسیب در بازیکنان فوتبال لیگ برتر ایران در دوران بعد از شیوع ویروس کرونا به دلیل قرنطینه خانگی و تعطیلی مسابقات زیاد شد.
 
دکتر مصطفی زارعی، خانم نازنین دالوندپور، اقای علیرضا حسینی،
دوره 20، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده

آزمون غربالگری عملکرد حرکتی، از آزمون های مورد استفاده برای شناسایی عدم تقارن و محدودیت در حرکات پایه و بنیادی است. برای مدیریت زمان و اجرای سریع  برخی از محققان پیشنهاد کرد‌ه‌اند تعداد تست های این آزمون کاهش یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ثبات و همبستگی درونی بین اجزای این آزمون بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. در این پژوهش آزمون غربالگری حرکتی با استفاده از کیت ویژه FMS روی 165 نفر از دانشجویان دختر و پسر 18 تا 25 سال دانشگاه شهید بهشتی اجرا شد. ثبات درونی آزمون که با روش آلفای کرونباخ اندازه‌گیری و قابل قبول بود. نتایج آزمون رگرسیون چند متغیره نشان داد بین اجزای درونی آزمون با همدیگر همبستگی پایین تا متوسط وجود دارد ولی همبستگی بالایی بین اجزای آزمون و نمره نهایی FMS مشاهده شد. همچنین نتایج همبستگی بالایی بین "چهار حرکت کوچک" (بالا بردن فعال پا، تحرک پذیری شانه، شنای پایداری، پایداری چرخشی) و نمره مجموع FMS و همبستگی جزئی بین "سه حرکت بزرگ" و نمره FMS را نشان داد. به نظر می‌رسد آزمون غربالگری  عملکرد حرکتی ابزاری معتبر جهت ارزیابی عملکرد حرکتی است.  بنابراین در صورت محدودیت زمانی در جوامع بزرگ همچون دانشجویان می‌توان از "چهار حرکت کوچک"  به جای هفت حرکت استفاده کرد.
 

دکتر رسول اسلامی، آقای نواب آبنما،
دوره 20، شماره 24 - ( 12-1401 )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر  بررسی تأثیر مکمل بتا هیدروکسی بتا متیل بوتیرات در فرم اسید آزاد ((HMB-FA) بر شاخص های آسیب عضلانی پس از مسابقه فوتبال بود.24 فوتبالیست مرد (میانگین سنی 3±23 سال، شاخص توده بودنی 2±8/22 کیلوگرم بر متر مربع) داوطلبانه به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفره مکمل و دارونما تقسیم  شدند. دراین تحقیق آزمودنی ها در یک میکروسیکل هفتگی فوتبال با دو مسابقه شرکت کردند. آزمودنی های گروه مکمل روزانه سه گرم HMB-FA در طی میکروسیکل هفتگی فوتبال مصرف کردند. نمونه های خون در هفت مرحله (قبل از مصرف مکمل، قبل از مسابقه اول، بلافاصله بعد از مسابقه اول، 24 ساعت بعد از مسابقه اول، قبل از مسابقه دوم، بلافاصله بعد از مسابقه دوم و  24 ساعت بعد از مسابقه دوم ) گرفته شد. غلظت پلاسمایی کراتین کیناز(CK) و لاکتات دهیدروژناز(LDH)  با روش الایزا اندازه گیری شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون آماری فریدمن، ویلکاکسون، کروسکال-والیس و یو من ویتنی با سطح معنی داری 05/0 p انجام شد.  پس از مصرف مکمل کاهش معنی دار سطح پلاسمایی لاکتات دهیدروژناز (درزمان های قبل و بعد از مسابقه اول) و کراتین کیناز( در زمان های بلافاصله بعد از مسابقه اول و قبل از مسابقه دوم ) مشاهده شد (برای همه، 05/0 p ) مصرف مکمل HMB-FA شاخص های آسیب عضلانی را کاهش داد که این برای ریکاوری از آسیب های ناشی از تمرین و مسابقات طی یک میکروسیکل مسابقه ضروری است. بعلاوه، مصرف مکمل HMB-FA نتایج دیگری نیز ممکن است داشته باشد که از جمله می توان به کاهش خستگی عصبی عضلانی، کاهش پاسخ التهابی و بازسازی سریع عضله اسکلتی اشاره کرد که نیازمند مطالعات بیشتر است.
 


صفحه 1 از 2    
اولین
قبلی
1
 

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb