جستجو در مقالات منتشر شده


6 نتیجه برای دانشمندی

رحمت حمدی، حسن دانشمندی، امیرحسین براتی،
دوره 10، شماره 3 - ( 3-1391 )
چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل کم­توانان ذهنی و سالم است. نمونه آماری پژوهش شامل 31 دانش­آموز پسر عقب­مانده ذهنی است که در دو گروه (کنترل 14 نفر با میانگین سن 02/3±07/11 سال، قد 86/7±152 سانتی‌متر) و (17 نفر تجربی با میانگین سن  95/1±23/11 سال، قد 07/7±147 سانتی‌متر) و یک گروه دانش آموز سالم (15 نفر با میانگین سن 516/.±53/11سال، قد 77/4±33سانتی‌متر) بودند که به صورت تصادفی هدف­دار انتخاب شدند. گروه­های تجربی برنامه تمرینی که شامل تمرین­های مرتبط با ثبات مرکزی بود به مدت 6 هفته (3 بار در هفته) انجام دادند. در سه هفته اول آزمودنی­ها تمرینات مذکور را 2 نوبت با 5 تکرار و در سه هفته دوم 2 نوبت با 10 تکرار انجام دادند برای ارزیابی تعادل پویا از تستY استفاده گردید (91درصدr=). از آزمون t مستقل برای مقایسه پیش‌آزمون و پس­آزمون و برای مقایسه تفاوت­های بین­گروه از آزمون تحلیل واریانس یک­طرفه (ANOVA) استفاده شد (5p≤./.). نتایج نشان داد تعادل پویا در بین گروه­های تجربی در جهت خلفی داخلی معنی­دار بود ­و ­در بررسی بین سه گروه آزمودنی در جهات خلفی ­خارجی و خلفی ­داخلی تفاوت معنی­داری مشاهده گردید (5p≤./.). با توجه به نتایج این تحقیق مربیان و معلمان می­توانند از تمرینات ثبات مرکزی برای افراد کم­توان ذهنی و افراد سالم استفاده کنند.


حسن دانشمندی، منصوره مقربی منظری،
دوره 12، شماره 7 - ( 1-1393 )
چکیده

هدف این پژوهش بررسی تأثیر هشتهفته تمرین اصلاحی جامع بر سندرم متقاطع فوقانی بود. 04 دانشجوی دختر که به ناهنجاریهای سر به جلو، شانه به
11 سال، قد /04±1/ جلو و کایفوز مبتلا بودند داوطلبانه در این پژوهش مشارکت کردند. آزمودنیها بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی )با میانگین سنی 04
57 کیلوگرم( /01±5/ 104 سانتیمتر، وزن 00 /15±0/ 11 سال، قد 21 /75±1/ 51 کیلوگرم( و کنترل )با میانگین سنی 70 /40±0/ 151/07±5/11 سانتیمتر، وزن 04
تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینهای اصلاحی جامع را به مدت هشتهفته و سهروز در هفته انجام میدادند. زوایای سر به جلو و شانه به جلو آزمودنیها به
قبل و بعد از هشتهفته تمرین اصلاحی اندازهگیری شد. دادهها و اطلاعات )r=4/ روش عکسبرداری از نمای جانبی و زاویه کایفوز توسط خطکش منعطف ) 12
نتایج نشان داد زوایای سر به جلو، شانه به جلو و کایفوز آزمودنیها به طور معناداری در گروه تجربی .)p≤4/ تجزیه و تحلیل آماری شد ) 45 SPSS با نرمافزار
براساس یافتهها به محققان و متخصصان پیشنهاد میشود به منظور کسب نتیجه مؤثرتر در برنامه تمرینی خود به اصلاح همزمان .)p≤4/ کاهش یافته است ) 45
ناهنجاریها به عنوان روشی نو توجه کنند.


خانم صفورا حیدری، دکتر علی شمسی ماجلان، دکتر حسن دانشمندی، دکتر ناهید خوش رفتار یزدی،
دوره 15، شماره 14 - ( 7-1396 )
چکیده

تکرار حرکات پرتابی می‌­تواند باعث تغییر تعادل قدرت عضلانی و دامنۀ حرکتی شانۀ ورزشکاران در مقایسه با افراد غیر­ورزشکار شود؛ بنابراین، هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست و دامنۀ حرکتی شانه در زنان والیبالیست و غیر­ورزشکار است. آزمودنی‌­های تحقیق شامل 30 زن والیبالیست با میانگین سنی 2/58±21 سال و 30 زن غیر­ورزشکار با میانگین سنی 1/13±22 سال بودند که به‌­صورت هدفمند و در­دسترس انتخاب شدند. قدرت ایزومتریک با دستگاه قدرت­سنج دستی و دامنۀ حرکتی توسط انعطاف‌­سنج لیتون اندازه­‌گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده‌­ها از طریق آزمون کلموگروف-اسمیرنوف و آزمون تی انجام شد (0/05P≥P). در مقایسۀ نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست مفصل شانه، در نسبت قدرت عضلات چرخش­دهندۀ داخلی به خارجی و ابداکشن به اداکشن، تفاوت معنی­داری بین اندام برتر و غیر­برتر والیبالیست­ها، (001/0P≤؛ 0) و نیز اندام برتر دو گروه (والیبالیست و کنترل) به­دست­آمده (003/0P=؛001/0P). در مقایسۀ دامنۀ­حرکتی کاهش معنی­داری در حرکات چرخش داخلی و اکستنشن اندام برتر (005/0P=؛001/0P≤) و افزایش معنی­داری در چرخشش خارجی اندام برتر والیبالیست­ها مشاهده شد (026/0=P). یافته­ها نشان داد که انجام حرکات تکراری در والیبالیست­ها ممکن است در طولانی­مدت باعث ایجاد اختلال در تعادل نسبت طبیعی قدرت و دامنۀ­حرکتی در مفصل شانه شود، که در صورت به­کار­نگرفتن تمرین­های قدرتی و کششی مناسب، این بی­تقارنی می­تواند ورزشکار را مستعد آسیب سازد

چیمن علیارنژاد، حسن دانشمندی، نادر سمامی،
دوره 16، شماره 15 - ( 6-1397 )
چکیده

سندروم متقاطع فوقانی به­عنوان یک نا­هنجاری پاسچرال با فعالیت بیش از حد عضلات سینه­‌ای و عضلات ذوزنقه‌­ای فوقانی شناخته می­‌شود. هدف از این مطالعه بررسی سندروم متقاطع فوقانی در دانش‌­آموزان کم‌­بینا، کم‌­شنوا و عادی است. این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 30پسر کم‌­بینا، 30پسر کم‌­شنوا و 30پسر عادی با میانگین و انحراف استاندارد 2/89±11/76سال، وزن 29/47±52 کیلوگرم، قد 13/13±135/15سانتی­‌متر انجام‌­شد. ارزیابی نا­هنجاری سر­به­‌جلو و شانه­‌گرد از نمای جانبی وضعیت سر و شانه و ارزیابی کایفوز با خط­‌کش منعطف (0/91r=) انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری (0/05p) انجام شد. نتایج نشان­داد زاویه سر­به­‌جلو کم­‌بینایانبیش­تر از گروه کم‌شنوایان و عادی بود (0/001p=). زاویه شانه­‌گرد و کایفوز در کم‌­بینایان بیش­تر از کم­‌شنوایان و گروه سالم بود (0/001p=). نارسایی بینایی و شنواییمی­‌تواند بانا­هنجاری­‌های وضعیتی مرتبط باشد. نتایج نشان­داد سربه‌جلو، شانه­‌گرد و کایفوز منجر به سندروم متقاطع فوقانی می‌­شود و لازم است به آن توجه شود؛ بنابراین، به مربیان و متخصصان ورزشی توصیه می­‌شود برای بهبود وضعیت‌­بدنی این افراد برنامه‌­های آموزشی پیشگیرانه و نیز تجویز برنامه حرکتی اصلاحی را برنامه­‌ریزی نمایند

ندا بروشک، حسن خوشنودی، حسن دانشمندی، منصور اسلامی،
دوره 17، شماره 17 - ( 2-1398 )
چکیده

تاکنون استاندارد مشخص و مؤثری برای بررسی کلاه‌ها در ورزش‌های رزمی تعیین نشده است و این موجب بروز آسیب‌های مغزی بسیاری گردیده است. هدف این مطالعه، طراحی و نمونه‌سازی دستگاه ارزیابی کلاه در ورزش‌های رزمی بر اساس پارامترها و معیارهای دینامیکی بود. جهت طراحی این دستگاه از نرم‌افزارهای SolidWorks، Adams و Catia استفاده شد؛ همچنین، به منظور ساخت این دستگاه از یک سر مصنوعی مجهز به حسگرهای نیرو و شتاب و یک بازوی مکانیکی جهت اعمال ضربه به سر بهره گرفته شد. روایی دستگاه با مقایسه نتایج حاصل از آن (نیروی ضربه، شتاب خطی و شتاب چرخشی) با نتایج حاصل از مدل شبیه‌سازی شده در کامپیوتر انجام گردید. ضریب همبستگی پیرسون 0/9 بدست‌آمده از این مقایسه، حاکی از درستی نتایج دستگاه می‌باشد. جهت پایایی نتایج دستگاه نیز، از ضریب درون همبستگی استفاده شد که نتایج، مقادیر 0/7 و بزرگ‌تر از آن را نشان داده و تکرارپذیری مناسب دستگاه را تأیید نمود. با توجه به نتایج تحقیق، دستگاه حاضر با در نظر گرفتن پارامترهای مهم شتاب‌های چرخشی و خطی و نیروی ضربه در ارزیابی کلاه‌ها و بررسی مکانیسم آسیب سر در شرایط نزدیک به مسابقه، می‌تواند ابزار مناسبی جهت سنجش دقیق‌تر کلاه‌ها در ورزش‌های رزمی باشد. 

زهرا قهرمانی، حسن دانشمندی، مهرداد عنبریان،
دوره 21، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه­ اثر حاد گرم­کردن عمومی و  نیرومندسازی پس­فعالی بر پرش عمودی و الگوی پرش- فرود زنان هندبالیست دارای نقص ­تنه بود. 12 هندبالیست دارای نقص ­تنه داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی­ها در سه روز متفاوت هر سه پروتکل: 1- گرم­کردن عمومی 2- گرم­کردن عمومی با اجرای دو تکرار نیم­اسکات پویا با شدت 90 درصد یک تکرار بیشینه و 3-گرم­کردن عمومی با اجرای دو تکرار نیم­اسکات ایستا با شدت 90 درصد یک تکرار بیشینه را تصادفی اجرا کردند. آزمون پرش عمودی و سیستم امتیازدهی خطای فرود 5 دقیقه پس از هر پروتکل انجام شد و ارتفاع پرش عمودی، نمره سیستم امتیازدهی خطای فرود، زوایای ولگوس و فلکشن زانو استخراج گردید. برای تحلیل آماری داده­ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری تکراری استفاده شد. ارتفاع پرش پس از اجرای پروتکل­های دوم و سوم نسبت به گرم­کردن عمومی به طور معناداری افزایش یافت (به ترتیب 039/0p= و 047/0p=)، اما در نمرات سیستم امتیازدهی خطای فرود، زوایای ولگوس و فلکشن زانوی آزمودنی­ها در هر سه پروتکل تمرینی تفاوت معناداری مشاهده نگردید. به نظر می­رسد گرم‌کردن با استفاده از نیرومندسازی پس­فعالی می­تواند منجر به بهبود عملکرد پرش عمودی ورزشکاران بدون تغییر خطر آسیب لیگامنت صلیبی قدامی گردد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb