6 نتیجه برای موسوی
علیرضا نصیرزاده، علیرضا احسان بخش، حامد ارغوانی، مهدی علی اکبری بیدختی، سیدعباس موسوی،
دوره 10، شماره 4 - ( 7-1391 )
چکیده
عملکرد شناگران نوجوان می تواند تحت تأثیر شاخص های بیومکانیکی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی
مختلفی قرار بگیرد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر شاخص های بیومکانیکی (طول استروک، تناوب استروک
و شاخص استروک) و معماری عضلانی (ضخامت عضلانی، زاویه پنیت و طول فاسیکل) و آنتروپومتریکی
(قد، وزن، شاخص توده بدن، طول دو دست، عرض شانه و طول بازو، ران و ساق) بر پیش بینی عملکرد
13 سال) بوده است. تحلیل رگرسیون /86 ±0/ شنای کرال سینه 50 متر 23 شناگر پسر نوجوان (سن: 86
مرحلهای برای بررسی چگونگی توصیف واریانس عملکرد شنا توسط این شاخص ها مورد استفاده قرار
از واریانس (p<0/ گرفت. شاخص استروک، ضخامت پهن خارجی و طول استروک حدود 89 درصد ( 01
عملکرد این شناگران را توصیف کردند و شاخص استروک بهترین پیشبینیکننده منفرد عملکرد شنا بود
R2 = 0/519) در نتیجه عملکرد شنای 50 متر کرال سینه در شناگران نوجوان به طور برجسته .(p<0/001 ،
توسط شاخص های بیومکانیکی و معماری عضلانی تعیین م یشود و در زمان پیش بینی عملکرد شناگران
نوجوان باید این شاخ صها را در نظر گرفت.
سید حامد موسوی،
دوره 12، شماره 8 - ( 7-1393 )
چکیده
هدف این تحقیق بررسی اثر خستگی عملکردی بر تعادل ایستا و پویای دانشآموزان پسر 51 تا 51 ساله با قوس کف پای متفاوت بود. برای اندازهگیری قوس کف
پای آزمودنیها از آزمون افت استخوان ناوی استفاده شد. سپس به صورت تصادفی دانشآموزان در سه گروه 22 تایی با قوس پای متفاوت قرار گرفتند. آزمون
تعادلی اصلاحشده لکلک و گردش ستاره، پروتکل خستگی عملکردی و مقیاس میزان درک تلاش ) RPE ( بورگ اجرا شد. از آزمون تی وابسته، ANOVA و
Scheffe 5 استفاده شد. نتایج تفاوت معناداری بین نمرههای تعادل ایستا و پویا در پیشآزمون و پسآزمون هرسه گروه نشان داد. آزمون / در سطح معنیداری 51
تعقیبی شفه نیز نشان داد که بین میانگین تفاضل نمرههای تعادل ایستا و پویا در پیشآزمون و پسآزمون گروه کف پای نرمال با گروه کف پای صاف و با گروه کف
پای گود اختلاف معنیداری وجود دارد، ولی این تفاوت معنادار میانگین بین دو گروه کف پای صاف و گود وجود نداشت. با توجه به کاهش معنیدار تعادل در
آزمودنیهای دارای ناهنجاری قوس کف پا، اصلاح ناهنجاریهای قوس کف پا و استفاده از دورههای تمرینی مناسب جهت ارتقای آمادگی جسمانی این افراد
توصیه میشود.
سید کاظم موسوی ساداتی،
دوره 17، شماره 18 - ( 10-1398 )
چکیده
متداول‌ترین روش تجربی برای بررسی مسائل مربوط به محدودیت توجه، ارزیابی میزان تداخل در تکالیف دوگانه یا چندگانه است. هدف تحقیق حاضر، طراحی نرم‌افزاری برای تخمین میزان تداخل نسبی تکالیف چندگانه و ارزیابی روایی آن در پیش‌بینی اجرای چند تکلیف هم‌زمان بود. برای سنجش روایی نرمافزار، 46 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران شرق که گواهی‌نامۀ رانندگی داشتند، با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. زمان پاسخ مشارکت‌کنندگان به محرک بینایی و شنوایی در حین رانندگی در موقعیت‌های مختلف با استفاده از نرمافزار و سخت‌افزاری که روی اتومبیل آنها نصب شده بود اندازهگیری شد و سپس، میزان تداخل نسبی در آن موقعیت‌ها با بهره‌گیری از نرمافزار تخمین میزان تداخل نسبی محاسبه شد. تجزیه و تحلیل یافتهها با آزمون هم‌بستگی پیرسون، نشان داد که بین میزان تداخل تخمین‌زده‌شده با نرمافزار و زمان پاسخ اندازه‌گیری‌شدۀ شرکت‌کنندگان در شرایط مختلف رانندگی هم‌بستگی بالا، معنیدار و مستقیم وجود دارد (r=0/95 ،p≤0/01). بنابراین، از نرمافزار طراحیشده می‌توان برای پیش‌بینی میزان تداخل بین دو یا چند تکلیف هم‌زمان استفاده کرد.
شادمهر میردار هریجانی، نرگس موسوی،
دوره 18، شماره 19 - ( 4-1399 )
چکیده
هدف این مطالعه، بررسی تغییرات رنگ‌پذیری Rasو Raf-1در سلول‌های اپیتلیال ریۀ موش‌های صحرایی در معرض کارسینوژن NNK پس از تمرین شنا بود. به این منظور، 50 سر موش صحرایی به‌صورت تصادفی به پنج گروه کنترل، تمرین، تمرین-NNK، NNK و حلال تقسیم شدند. NNK به میزان 12/5 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن، به‌صورت زیرجلدی، یک‌روز در هفته، به‌مدت دوازده هفته تزریق شد. تمرین نیز شامل دوازده هفته شنا با شدت زیربیشینه بود. درصد واکنش Ras و Raf-1سلول‌های اپیتلیال ریه به روش ایمونوهیستوشیمی اندازهگیری شد. در پاسخ ایمونوهیستوشیمی Ras و Raf-1سلول‌های اپیتلیال ریۀ گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنیداری مشاهده نشد (به‌ترتیب 0/889=p، 0/999=p). افزایش قابل توجهی در پاسخ ایمونوهیستوشیمی Ras و Raf-1گروه NNK در مقایسه با گروه کنترل یافت شد (0/001=p). علاوه‌براین، در گروه تمرین- NNK در مقایسه با گروه NNK کاهش قابل توجهی در پاسخ ایمونوهیستوشیمی Ras و Raf-1 مشاهده شد (0/001=p). به‌طورکلی، می‌توان تأیید کرد که تمرین شنا از طریق کاهش پاسخ گیرنده‌های استیل کولینی نیکوتینی و گیرنده‌های بتاآدرنرژیکی به کاهش رنگ‌پذیری Ras و Raf-1 سلول‌های اپیتلیال ریۀ موش‌های صحرایی منجر شد.
گلناز موسوی، مهدی ورسه ای، ابوسعید رشیدی، رضا قاضی سعیدی،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
هدف تحقیق شبیه‌سازی بیومکانیکی پای ورزشکار و منسوج فشاری جهت اندازهگیری فشار اعمالی ساق‌بند فشاری بر پای جوان ورزشکار در جهت اعمال فشار بهینه و یکنواخت‌تر با تأمین حس راحتی بیشتر، هنگام پوشیدن بود. درروش تن‌سنجی مشخصات هندسی به‌دست‌آمده از تصاویر سیتی اسکن پای ورزشکار ورودی باکس نرم‌افزاری کد نویسی شده و با استفاده از نرمافزار پردازش مدل سه‌بعدی اولیه و مونتاژ عضو انجام شد. خواص مکانیکی پارچه فشاری ساق‌بند که از آزمایش‌ها تجربی اندازهگیری شده به باکس نرم‌افزاری وارد و عملیات شبیه‌سازی پوشیدن ساق‌پوش توسط نرمافزار آباکوس و بر اساس تکنیک المان محدود شبیه‌سازی شد. نتایج اندازهگیری فشار اندازهگیری شده بر پای داوطلب جوان ورزشکار توسط دستگاه کیکوهیم اندازهگیری و مقایسه گردید. نتایج حاصل از مقایسه مقادیر فشار اعمالی توسط ساق‌بند در حالت اندازهگیری شده و شبیه‌سازی بیانگر خطای بیشینه 44/ 14 درصد، مربوط به مقطع زیر زانو و نقطه پشت پا بوده و کمینه خطا 8 درصد مربوط به مقطع مچ پا و نقطه جلو پا است که باوجود فرضیات و منابع خطا در این شبیه‌سازی نتایج بیانگر دقت قابل‌قبول مقادیر فشار اندازهگیری شده در حالت شبیه‌سازی باحالت اندازهگیری شده است.
دکتر سید کاظم موسوی ساداتی، خانم سیما نظری، دکتر کیوان ملانوروزی،
دوره 21، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی اسنورکل بر آموزش مهارتهای اصلی شنا درکودکان و نوجوانان غیرشناگر دارای ترس از آب بود. این پژوهش از نوع تجربی و با طرح های پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان30 کودک (64/0±95/8 سال) و30 نوجوان (71/0±06/15 سال) غیرشناگر دارای ترس از آب بودند که شرکت کنندگان هر گروه بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (15 نفر در هر گروه). هر چهار گروه پس از شرکت در پیش آزمون مهارت ورود به آب، باز کردن چشم در آب، سر خوردن و جهتگیری در آب، حرکت در آب و حبس نفس، وارد دوره 20 جلسهای آموزش شنا شدند، بطوریکه به گروه آزمایش با اسنورکل و به گروه کنترل بدون اسنورکل مهارتهای اصلی شنا توسط یک مربی آموزش داده شد. سپس هر چهار گروه در پس آزمون شرکت کردند. دادهها با تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکووا) دو عاملی و آزمون تعقیبی بنفرونی[1] تجزیه و تحلیل شدند. نتایج یافتهها گویای آن است اثرات اصلی سن معنی دار نبود ولی اثرات اصلی تمرین و اثرات تعاملی سن و تمرین معنی دار بود. استفاده از اسنورکل در کودکان و نوجوانان بر مهارت ورود به آب، باز کردن چشم در آب اثر معنی داری نداشت ولی بر مهارت های سر خوردن و جهتگیری در آب و حرکت در آب اثر معنی دار و مثبت داشت. همچنین استفاده از اسنورکل در کودکان و نوجوانان بر مهارت حبس نفس اثر معنی دار و منفی داشت. با توجه به اینکه نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده تاثیرات مثبت استفاده از اسنورکل بر یادگیری مهارت های سر خوردن و جهتگیری در آب و حرکت در آب و اثرات منفی آن بر حبس نفس در کودکان و نوجوانان است، توصیه میشود مربیانی که برای سازگار نمودن کودکان و نوجوانان با آب از اسنورکل استفاده می کنند آموزش های تکمیلی برای بهیود مهارت حبس نفس ارایه نمایند.
