جستجو در مقالات منتشر شده


5 نتیجه برای نظری

مجتبی ابراهیمی ورکیانی، محمدحسین علیزاده، حسین علی نظری،
دوره 12، شماره 7 - ( 1-1393 )
چکیده

تکواندو یکی از پرطرفدارترین ورزشهای رزمی در ایران و جهان است. ورزش تکواندو دارای ماهیتی برخوردی و میزان آسیب بالا است. با توجه به این موضوع، با گذر
زمان، تجهیزات محافظتی بیشتری برای این رشته در نظر گرفته شده است. هدف از تحقیق حاضر مقایسه آسیبهای ورزشی دو فصل از لیگ برتر تکواندو در دو فصل
58 و 09 و بررسی نقش وسائل محافظتی همچون لثه، دستکش و جورابهای مخصوص و هوگو الکترونیک در کاهش آسیبهای بازیکنان لیگ برتر تکواندو ایران بود.
19 کیلوگرم در لیگ سال 7209 به روش / 22 سال و میانگین وزنی 82 / تحقیق حاضر از نوع توصیفی- مقایسهای و آیندهنگر بود که در آن 701 ورزشکار با میانگین سنی 2
90 آسیب در 7999 ورزشکار / آیندهنگر تحت مطالعه قرار گرفتند و نتایج به روش توصیفی با نتایج تحقیق مشابهی در لیگ سال 7258 مقایسه شد. میزان بروز آسیب از 8
70 آسیب در 7999 ورزشکار درمعرض خطر تقلیل یافت. بهعلاوه، ازنظر نوع آسیبدیدگی، بهاستثنای خونریزیبینی، از دیگر آسیبها کاسته شده / درمعرض خطر به 90
بود. تعداد آسیبها در اندام فوقانی، تحتانی، سروگردن و تنه نیز کاهش یافت. با توجه به نتایج، احتمالاً کاهش آسیبها ناشی از بهکارگیری تجهیزاتی همچون هوگو
الکترونیک، که عاملی برای کاستهشدن قدرت ضربات بود، و جوراب و دستکشهای مخصوص برای پوشش و محافظت بیشتر و استفاده از لثه در محافظت از آسیبهای
دندان و فک باشد. البته در این میان نباید از حرفهایترشدن و اضافهشدن تمرینهای بدنسازی با اصول علمی به تمرینهای تیمها نیز غافل شد.


حسن دانشمندی، منصوره مقربی منظری،
دوره 12، شماره 7 - ( 1-1393 )
چکیده

هدف این پژوهش بررسی تأثیر هشتهفته تمرین اصلاحی جامع بر سندرم متقاطع فوقانی بود. 04 دانشجوی دختر که به ناهنجاریهای سر به جلو، شانه به
11 سال، قد /04±1/ جلو و کایفوز مبتلا بودند داوطلبانه در این پژوهش مشارکت کردند. آزمودنیها بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی )با میانگین سنی 04
57 کیلوگرم( /01±5/ 104 سانتیمتر، وزن 00 /15±0/ 11 سال، قد 21 /75±1/ 51 کیلوگرم( و کنترل )با میانگین سنی 70 /40±0/ 151/07±5/11 سانتیمتر، وزن 04
تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینهای اصلاحی جامع را به مدت هشتهفته و سهروز در هفته انجام میدادند. زوایای سر به جلو و شانه به جلو آزمودنیها به
قبل و بعد از هشتهفته تمرین اصلاحی اندازهگیری شد. دادهها و اطلاعات )r=4/ روش عکسبرداری از نمای جانبی و زاویه کایفوز توسط خطکش منعطف ) 12
نتایج نشان داد زوایای سر به جلو، شانه به جلو و کایفوز آزمودنیها به طور معناداری در گروه تجربی .)p≤4/ تجزیه و تحلیل آماری شد ) 45 SPSS با نرمافزار
براساس یافتهها به محققان و متخصصان پیشنهاد میشود به منظور کسب نتیجه مؤثرتر در برنامه تمرینی خود به اصلاح همزمان .)p≤4/ کاهش یافته است ) 45
ناهنجاریها به عنوان روشی نو توجه کنند.


منصور اسلامی، محسن نظری،
دوره 16، شماره 15 - ( 6-1397 )
چکیده

فعالیت­های فیزیکی مداوم، بدن را در سطوح مختلف خستگی قرار می­‌دهد. خستگی یکی از پیامدهای جدایی­‌ناپذیر اکثر فعالیت‌­های ورزشی بوده که ممکن است منجر به تغییراتی در عملکرد تولید و جذب نیرو در عضلات شود. هدف از پژوهش حاضر، تاثیر دویدن در حالت واماندگی بر توان جذبی و کار عضلات زانو طی مرحله اتکای دویدن بود . 16دانشجوی مرد با میانگین سن2/27±22سال، قد 5/47±177سانتیمتر و جرم 8/4±72/6 کیلوگرم به­‌صورت داوطلبی شرکت داشتند. داده­‌های سینماتیکی و سینتیکی با استفاده از دوربین ویدئویی و صفحه نیروسنج ثبت شد. توان و کار منفی و مثبت عضلات عمل‌کننده بر زانو، با استفاده از معادلات دینامیک معکوس در نرم­‌افزار2010  MATLAB محاسبه شد. آزمون فرضیات با استفاده از آزمون T زوجی (تی همبسته) انجام شد  (0/05p). نتایج نشان­داد، اوج توان منفی و کار منفی پس از خستگی به‌­طور معناداری به ترتیب 33/78% و 22/6%  کاهش یافت. با وجود اینکه اوج توان مثبت به­‌طور معناداری کاهش یافت (0/05p) اما کار مثبت تغییر معناداری نداشت (0/644p=). نتایج این پژوهش نشان­داد که پس از خستگی، عملکرد جذب ضربه برخوردی در مرحله اتکای دویدن از سوی عضلات کاهش­یافته، که این کاهش ممکن است منجر به افزایش خطر آسیب­های دویدن شود.

لیلا نظری، صبا رحمتی،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده

یکی از مهم­ترین مسائل هر جامعه بهداشت و رشد افراد آن جامعه است زیرا استواری و دوام یک جامعه پویا درگرو سلامت هریک از افراد جامعه است. تحقیق حاضر با هدف مقایسه ویژگی های آنتروپومتریک، بیومکانیک و روانی دانش آموزان و دانشجویان دختر غیرورزشکار انجام شد. آزمودنی­های این تحقیق را 86 دختر 17-15 ساله و 113 دانشجوی 24-18 ساله تشکیل دادند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. در این تحقیق ویژگیهای آنتروپومتریکی، بیومکانیکی و ویژگی­های روانی مانند سلامت عمومی (GHQ-28) و تیپ شخصیتی (NEO-FFI) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین درصد چربی و جرم بدون چربی از ویژگی های آنتروپومتریکی، بین تعادل (ایستا) و استقامت عضلانی از بین پارامترهای آمادگی جسمانی و تمام زیر فاکتورهای سلامت عمومی در دو گروه اختلاف معناداری وجود دارد. به طور کلی باتوجه به قرار گیری آزمودنی ها در مرز ابتلا به چاقی شکمی و نیز رده بالای خطرات مرتبط با سلامتی، اجرای برنامه های پیشگیرانه بسیار ضروری به نظر می رسد. برای بهبود فاکتورهای بررسی شده در این تحقیق لزوم انجام فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی و داشتن برنامه های ورزش منظم یکی از مهم ترین اقدامات برای این گروه ها می باشد.

دکتر سید کاظم موسوی ساداتی، خانم سیما نظری، دکتر کیوان ملانوروزی،
دوره 21، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده

هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی اسنورکل بر آموزش مهارت­های اصلی شنا در­کودکان و نوجوانان غیرشناگر دارای ترس از آب بود. این پژوهش از نوع تجربی و با طرح های پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان30 کودک (64/0±95/8 سال) و30 نوجوان (71/0±06/15 سال) غیرشناگر دارای ترس از آب بودند که شرکت کنندگان هر گروه بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (15 نفر در هر گروه). هر چهار گروه پس از شرکت در پیش آزمون مهارت ورود به آب، باز کردن چشم در آب،  سر خوردن و جهت­گیری در آب، حرکت در آب و حبس نفس، وارد دوره 20 جلسه­ای آموزش شنا شدند، بطوری­که به گروه آزمایش با اسنورکل و به گروه کنترل بدون اسنورکل مهارت­های اصلی شنا توسط یک مربی آموزش داده شد. سپس هر چهار گروه در پس آزمون شرکت کردند. داده­ها با تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکووا) دو عاملی و آزمون تعقیبی بنفرونی[1] تجزیه و تحلیل شدند.  نتایج یافته­ها گویای آن است اثرات اصلی سن معنی دار نبود ولی اثرات اصلی تمرین و اثرات تعاملی سن و تمرین معنی دار بود. استفاده از اسنورکل در کودکان و نوجوانان بر مهارت ورود به آب، باز کردن چشم در آب اثر معنی داری نداشت ولی بر مهارت های سر خوردن و جهت­گیری در آب و حرکت در آب اثر معنی دار و مثبت داشت. همچنین استفاده از اسنورکل در کودکان و نوجوانان بر مهارت حبس نفس اثر معنی دار و منفی داشت. با توجه به اینکه  نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده تاثیرات مثبت استفاده از اسنورکل بر یادگیری مهارت های سر خوردن و جهت­گیری در آب و حرکت در آب و اثرات منفی آن بر حبس نفس در کودکان و نوجوانان است، توصیه می­شود مربیانی که برای سازگار نمودن کودکان و نوجوانان با آب از اسنورکل استفاده می کنند  آموزش های تکمیلی برای بهیود مهارت حبس نفس ارایه نمایند.
 

[1] . Bonferroni


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb