جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای دارچینی
مقایسه پارامترهای منتخب فضایی زمانی راه رفتن کودکان ۰۱ تا ۰۱ سال - دارای اضافه وزن و طبیعی
حیدر صادقی، رضا عظیمی، حسین نبوی نیک، محسن علی دارچینی،
دوره 11، شماره 6 - ( 7-1392 )
چکیده

اضافه وزن و چاقی در دوران کودکی با سرعت بسیار زیادی درحال همهگیرشدن است. به نظر میرسد
واردآمدن طولانیمدت بار مکانیکی، فعالیتهای حرکتی و ازجمله راهرفتن را تحت تأثیر قرار میدهد. این
مطالعه با هدف مقایسه پارامترهای منتخب فضایی زمانی راهرفتن کودکان 1۱ تا 1۱ سال دارای اضافه وزن و -
نرمال انجام شد. در این تحقیق نیمهتجربی، 0۱ آزمودنی ) 11 پسر نرمال و 11 پسر مبتلا به اضافه وزن( به
شکل تصادفی انتخاب شدند و نقش پای کودکان به کمک جوهر و کاغذ به هنگام راهرفتن ثبت شد. برای
مقایسه ویژگیهای فضایی زمانی راهرفتن آزمودنیها - از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد صرفاً
بین سه پارامتر زمان طیشده، سرعت و آهنگ حرکت دو گروه و نیز بین زاویه پیشروی پای برتر و غیربرتر
آزمودنیهای گروه نرمال تفاوت معناداری مشاهده شد. نتایج این تحقیق مانند اکثر مطالعات درگذشته تأکید
دارند که بار واردآمده بر سیستم حرکتی تغییراتی در الگوی راهرفتن به منظور بهینهسازی الگوی گامبرداری
ایجاد میکند تا شاید فرد از این طریق به کنترل حرکتی بهتری به هنگام راهرفتن دست پیدا کند.


بررسی ارتباط استقامت و توان ثبات مرکزی با عملکرد شناگران نوجوان 11 تا 14 سال
حیدر صادقی، محسن علی دارچینی، حسین نبوی نیک،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده
ثبات‌مرکزی واژه‌ای پرطرفدار محسوب می‌شود و اصول پایه‌ای بسیاری از برنامه‌های بازتوانی، آموزش عملکرد و برنامه‌های پیشگیری است. از‌این‌رو، هدف پژوهش حاضر؛ بررسی ارتباط استقامت و توان ثبات‌مرکزی با عملکرد ورزشکاران نوجوان می‌باشد. در این مطالعه 12 شناگر پسر شرکت کردند. برای اندازه‌گیری استقامت و توان ثبات‌مرکزی به‌ترتیب از پروتکل مک‌گیل و آزمون پرتاب توپ مدیسین‌بال و آزمون دراز‌ و نشست استفاده شد. عملکرد آزمودنی‌ها به صورت عمومی (پرش‌طول، پرش‌عمودی، ‏دو 9 مترسرعتی، دو 9×4 متر، آزمون انعطاف‌پذیری و پرتاب‌توپ مدیسین‌بال) و اختصاصی (تواتر استروک، و رکورد 100 متر کرال سینه) اندازه‌گیری شد. از روش همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط استقامت و توان ثبات‌مرکزی با عملکرد ورزشکاران استفاده شد. نتایج نشان داد تنها بین آزمون فلکشن تنه با پرش‌طول و پرتاب توپ مدیسین‌بال و بین امتیاز کلی توان ثبات‌مرکزی با انعطاف‌پذیری ارتباط وجود دارد. همچنین بین فلکشن جانبی سمت چپ با دو 9×4 متر و بین آزمون فلکشن تنه با تواتر استروک رابطه معکوس معنی داری یافت شد. نتایج این پژوهش بیانگر ارتباط ضعیف بین ناحیه ثبات‌مرکزی و عملکرد عمومی و اختصاصی شناگران است، که بر اساس این نتایج ضرورتی برای تمرکز روی این سبک از برنامه‌های تمرینی برای شناگران وجود ندارد.

تاثیر یک دوره برنامه تمرینی شش هفته ای ناحیه ثبات‌مرکزی و پلایومتریک بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی پسران ورزشکار 11 تا 14 سال
حسین نبوی نیک، محسن علی دارچینی، رضا عظیمی،
دوره 20، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
مقدمه و هدف: تمرینات پلایومتریک و ثبات‌مرکزی از روش های تمرینی هستند که ورزشکاران برای بهبود عملکرد خود از آن استفاده می‌کنند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر شش هفته برنامه تمرینی ناحیه ثبات کمری-لگنی و پلایومتریک بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی ورزشکاران بود.
روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی 36 پسر ورزشکار به صورت داوطلبانه شرکت کرده و به طور تصادفی به سه گروه (گروه یک؛ تمرین ناحیه کمری – لگنی؛ گروه دو؛ تمرین پلایومتریک و گروه سه؛ کنترل) تقسیم شدند. یک روز قبل شروع شش هفته برنامه تمرینی از آزمودنی‌ها آزمون‌های عملکردی (پرش طول، پرش عمودی، دو 9 متر، آزمون چابکی 9×4، انعطاف‌پذیری و پرتاب توپ مدیسین بال از حالت نشسته) گرفته شد. بعد از اتمام دوره تمرینی، از سه گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه تحلیل اطلاعات از آنالیز واریانس یک سویه در سطح معناداری 05/0≥α استفاده شد.
نتایج: گروه تمرین ثبات کمری – لگنی و پلایومتریک افزایش معناداری را در اجرای آزمو نهای عملکردی (پرش عمودی، پرش طول، دوی 9 متر و آزمون چابکی) نشان دادند.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق استفاده از تمرینات ثبات کمری-لگنی و پلایومتریک برای بهبود برخی شاخص های آمادگی جسمانی ورزشکاران توصیه می‌شود.
صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb